Het zal hoogmoed afbreken. Commentaar voor huwelijken: Lucas 10,1-12.

Geef een reactie

Uw vrede zal op hen rusten.
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 10,1-12.

In die tijd wees Jezus tweeënzeventig leerlingen aan en zond hen twee voor twee voor zich uit
naar alle steden en plaatsen, waarheen Hijzelf van plan was te gaan.
Hij sprak tot hen: ‘De oogst is groot, maar arbeiders zijn er weinig.
Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten.
Gaat dan, maar zie, Ik zend u als lammeren tussen wolven.
Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel; en groet niemand onderweg.
Laat in welk huis gij ook binnengaat uw eerste woord zijn: Vrede aan dit huis!
Woont daar een vredelievend mens, dan zal uw vrede op hem rusten; zo niet, dan zal hij op u terugkeren.
Blijft in dat huis en eet en drinkt wat zij u aanbieden; want de arbeider is zijn loon waard.
Gaat niet van het ene huis naar het andere.
In elke stad waar ge binnengaat en ontvangen wordt, eet wat u wordt voorgezet,
geneest de zieken die er zijn en zegt tot hen: Het Rijk Gods is u nabij.
In elke stad waar ge binnengaat en niet ontvangen wordt, trekt daar door de straten en zegt:
Zelfs het stof uit uw stad dat aan onze voeten kleeft, schudden wij tegen u af. Maar weet dit wel: Het Rijk Gods is nabij.
Ik zeg u: Op die dag zal het voor de mensen van Sodom draaglijker zijn dan voor die stad.

Woord van de Heer.

Het zal hoogmoed afbreken.

Het lijkt misschien alsof de komst van het koninkrijk van God afhangt van onze evangelisatie, maar dat is niet zo. We proberen samen te werken zodat het aanvaard wordt, maar of het nu aanvaard wordt of niet, het koninkrijk van God is tot iedereen gekomen en breekt de trots van hen die het niet willen ontvangen.
Weet dat dit zo is en dat het niet te stoppen is. Christus heeft de boze verslagen en zijn dagen zijn geteld, gemeten en gewogen.

Toegepast op het getrouwde leven:

Mark: Soms is het een beetje hopeloos dat we de gemeenschap met elkaar niet helemaal bereiken. Het is een constante strijd en we moeten voorzichtig zijn, want bij het eerste teken van verandering sluipt de slechterik naar binnen.
Laura: Nou… De Heer is sterker. Liefde wint altijd en Christus is altijd sterker, zoals Johannes Paulus zei. Het is aan ons om heel erg verliefd op Hem te blijven en heel dicht bij Hem te blijven en te volharden in de strijd. De rest is aan Hem en op Hem vertrouwen we door geloof.
Mark: Natuurlijk. In Hem vertrouwen we. Dank u vrouw.

Moeder,

Het koninkrijk van God is gekomen. Laten we in dat vertrouwen wandelen om onze hoop te behouden. Hem voor altijd prijzen.

Het eerste van allemaal. Commentaar voor huwelijken: Mateüs 18,1-5.10

Geef een reactie

Ik zal je volgen waar je ook gaat.

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Mateüs 18,1-5.10

In die tijd richtten de leerlingen tot Jezus met de vraag: 
‘Wie is nu wel de grootste in het Rijk der hemelen?’
Hij riep een klein kind, zette het in hun midden en zei:
‘Voorwaar, Ik zeg u: als gij niet opnieuw wordt als de kleine kinderen, 
zult gij het Rijk der Hemelen zeker niet binnengaan.
Wie dus zichzelf gering acht zoals dit kind is de grootste in het Rijk der hemelen.
En wie in mijn Naam zulk een kind opneemt, neemt Mij op.
Hoedt u er voor een van deze kleinen te minachten, want Ik zeg u: 
zij hebben engelen in de hemel en deze aanschouwen voortdurend 
het aangezicht van mijn Vader die in de hemel is.
Woord van de Heer.

Het eerste van allemaal.

Het eerste gebod is God liefhebben boven alles. Ik geloof dat als dit ene gebod vervuld is, alle geboden vervuld zijn. Als God werkelijk mijn prioriteit is, zou ik dan niet stoppen met aan mezelf te denken? Zou ik dan niet volledig worden bijgestaan door de genadegave van de Heilige Geest? En zou daarom mijn echtgenoot niet ook mijn prioriteit zijn na God?
Als God mijn prioriteit is, is Hij ook mijn prioriteit in tijd en zou Hij het eerste zijn waar ik aandacht aan besteed, vóór alles wat ik moet doen, hoe belangrijk het ook is. Hij zou ook het eerste zijn waar ik aan denk.

Toegepast op het getrouwde leven:

Jorge: Vandaag heb ik een zonde opgebiecht die ik normaal niet opbiecht.
Rocío: Welke? Als je het kunt vertellen, natuurlijk…
Jorge: God niet liefhebben boven alles.
Rocío: Maar je zegt altijd dat God het belangrijkste voor je is.
Jorge: Ja, maar ik heb me gerealiseerd dat ik soms haastig bid omdat ik veel te doen heb. Er zijn ook lange periodes waarin ik niet aan Hem denk. Een andere aanwijzing is dat ik soms doe wat ik eerst wil doen in plaats van wat jij zou willen dat ik doe om me geliefd te voelen, en dat is waar jij over klaagt. Als ik echt boven alles van God zou houden, zou geen van deze drie dingen gebeuren.
Rocío: Dank je, Jorge. Je hebt me veel licht gegeven. Ik ga weg! Ik ben zo terug.
Jorge: Waar ga je heen Rocío?
Rocío: Bekennen dat ik God niet boven alles liefheb.

Moeder,

Moge de Heer echt de eerste zijn in onze harten. Loof de Heer.

 

Lekker voor je! Commentaar voor huwelijken: Lucas 9, 51-56

Geef een reactie

Hij besloot naar Jeruzalem te gaan.
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 9, 51-56

Toen de dagen van zijn verheffing hun vervulling tegemoet gingen, aanvaardde Jezus vastberaden de reis naar Jeruzalem en zond boden voor zich uit.
Dezen kwamen op hun tocht in een Samaritaans dorp om er zijn verblijf voor te bereiden.
Maar de Samaritanen ontvingen Hem niet, omdat Jeruzalem het doel van zijn reis was.
Toen de leerlingen Jakobus en Johannes dit gewaar werden, vroegen ze: ‘Heer, wilt Gij, dat wij vuur van de hemel afroepen om hen te verdelgen?’
Maar Hij keerde zich om en wees hen op strenge toon terecht.
Daarop vertrokken zij naar een ander dorp.

Woord van de Heer.

Lekker voor je!

Jakobus en Johannes moeten nogal onstuimig zijn. Daarom noemde Jezus hen “zonen van de donder”. Het is een feit dat er maar weinig momenten zijn waarop Jezus de discipelen “terechtwijst”, zoals hier het geval is. Iemand kwaad toewensen, hoe groot dat kwaad ook is, verdient een serieuze berisping van God. De Heer verlangt niet naar de vernietiging van iemand, zelfs niet van zijn vijanden. Hij verlangt naar herstel, bekering. Dat moet het verlangen van Gods kinderen zijn.

Toegepast op het getrouwde leven:

Martha: Ik heb je al duizend keer gezegd dat je voorzichtiger moet zijn met stoelen. Als ze aan de muur blijven plakken, gaat de verf van de muur af.
Alberto: Oh vrouw! Je bent me de hele dag aan het corrigeren. Doe dit niet, doe dat niet, doe dat ook niet… Wat een pijn!
(Een paar minuten later laat Marta een potje tomaat op de grond vallen en spettert het op de muur en overal om haar heen).
Alberto: (Hij denkt: “Dat is geweldig! Ik ben zo blij! Nu kan ik het in haar gezicht wrijven dat ze niet zo perfect is …. Nee! Dat zou wraak nemen zijn voor mezelf. Ik zou me verheugen in haar kwaad voor mezelf. God wil dat niet. En ik hou heel veel van haar. Arm ding, ze moet een verschrikkelijke tijd hebben, met hoe slecht ze omgaat elke keer als ze een blunder maakt. Ik ga haar opvrolijken en helpen opruimen). Wat een vrouw, wat een pech. Maak je er niet druk om. We maken allemaal fouten. Wees niet boos, het zijn maar spullen en je bent veel meer waard. Laten we het samen opruimen, oké? Maar lijd hier niet onder, het spijt me heel erg om je overstuur te zien….
Marta: Dank je, schat. Je bent hierin een voorbeeld voor mij. Ik vraag de Heer om me te helpen om de volgende keer net zo begripvol tegen je te zijn en het kan me vooral schelen als je het moeilijk hebt.

Moeder,

De Heer is gekomen om te redden en niet om te veroordelen. Door het geloof weten we dat er tussen ons een Liefde is die ons één heeft gemaakt. Mogen we ons hiervan bewust worden. Door Jezus Christus, onze Heer. Amen. 

 

De armsten. Commentaar voor huwelijken: Lucas 9, 46-50

Geef een reactie

De minste onder jullie is de belangrijkste.
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 9, 46-50

In die tijd kregen de leerlingen woorden over de vraag, wie van hen wel de grootste was.
Maar Jezus die wist wat zij dachten, nam een kind, zette het naast zich
en sprak tot hen: ‘Wie dit kind opneemt in mijn Naam, neemt Mij op, en wie Mij opneemt, 
neemt Hem op die Mij gezonden heeft. Wie dus de kleinste is onder u allen, die is de grootste.’
Nu nam Johannes het woord en zei: ‘Meester, we hebben iemand in uw Naam 
duivels zien uitdrijven en we hebben getracht het hem te beletten, 
omdat hij niet een van uw volgelingen is, zoals wij.’
Maar Jezus zei tot hem: ‘Belet het hem niet; want wie niet tegen u is, is voor u.’
Woord van de Heer.

De armsten.

Degene die de minste verwelkomt in de naam van Jezus is de belangrijkste voor God. Dat zijn degenen die God nodig heeft, degenen die bereid zijn demonen uit te drijven in Zijn naam. Zij zin het die in de naam van Jezus anderen helpen om van het kwaad af te komen. Onze familie moet zich ook geven aan andere families.
Vandaag de dag zijn er veel echtgenoten die liefde missen. Zij zijn de armsten van de armen. Ze hebben iemand nodig die hen begrijpt, die hen leidt, die hen leert lief te hebben. Ze zijn verdwaald, als schapen zonder herder. We gaan ze redden in de naam van de Heer. Hij heeft ons nodig, wij zijn belangrijk voor Hem, want Hij heeft ons de opdracht gegeven om hen te redden.

Toegepast op het getrouwde leven:

Alberto: Er is een getrouwd stel dat het vreselijk moeilijk heeft. Gaan we ze dit weekend bellen en ontmoeten?
Mercedes: Maar we hebben nog veel te doen.
Alberto: De Heer heeft ons nodig. Zij lijden. En wij kunnen ons organiseren en tijd hebben voor alles, voor de kinderen en ook voor onszelf. We moeten hen laten zien dat er een andere, betere manier is, dat ze verkeerd naar zichzelf kijken, dat ze zich laten meeslepen door hun gevoelens. Dat ze iets groots en moois missen door de hardheid van hun hart.
Mercedes: Maar dan moet je het goedmaken, oké?
Alberto: Oké. Ik zal voor zaterdag een heerlijk, lekker diner maken, met de familie.
Zo, dat is afgesproken! Bedankt dat je me steunt. Ik ben trots op je.

Moeder,

De Heer heeft ons nodig. Het is een eer om voor Hem te werken. Het is een vreugde om te zien hoe mensen die lijden worden genezen. Het werk waaraan Hij ons laat deelnemen is prijsloos. Glorie aan God!

Dank u wel! Commentaar voor huwelijken: Marcus 9, 38-43. 45. 47-48

Geef een reactie

Hij die niet tegen ons is, is voor ons. Als je hand je tot zonde leidt, hak ze af.
Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Marcus 9, 38-43. 45. 47-48

In die tijd zei Johannes tot Jezus: ‘Meester, we hebben iemand die ons niet volgt, in uw naam duivels zien uitdrijven, 
en we hebben getracht het hem te beletten, omdat hij geen volgeling van ons was.’
Maar Jezus zei: ‘Belet het hem niet, want iemand die een wonder doet in mijn Naam, 
zal niet zo grif ongunstig over Mij spreken.
Wie niet tegen ons is, is voor ons.
Als iemand u een beker water te drinken geeft omdat gij van Christus zijt, 
voorwaar Ik zeg u: zijn loon zal hem zeker niet ontgaan.
Maar als iemand een van deze kleinen die geloven, aanstoot geeft, 
het zou beter voor hem zijn als men hem een molensteen om de hals deed en in zee wierp.
Dreigt uw hand u aanstoot te geven, hak ze af; het is beter voor u verminkt het leven binnen te gaan 
dan in het bezit van twee handen in de hel te komen, in het onblusbaar vuur.
het is beter voor u kreupel het leven binnen te gaan 
dan in het bezit van twee voeten in de hel te worden geworpen.
het is beter voor u met een oog het Rijk Gods binnen te gaan 
dan in het bezit van twee ogen in de hel te worden geworpen,
waar hun worm niet sterft en het vuur niet gedoofd wordt.

Woord van de Heer.

Dank u wel!

Hoe belangrijk het is om geen schandaal te zijn voor de kleintjes. Het probleem voor echtgenoten is dat we het beeld van God vertegenwoordigen voor onze kinderen. En omdat we christenen zijn, zijn we ook omringd door velen die ons willen zien vallen om het schandaal van katholieken te ventileren en de familie van God in diskrediet te brengen. We staan in de schijnwerpers en het is heel belangrijk om in de naam van Christus te handelen, maar we zullen alleen slagen als we bij Christus horen. Hij heeft ons gewonnen met Zijn Bloed.
Laten we vandaag in het bijzonder al diegenen bedanken die ons een glas water hebben gegeven, ons hebben gesteund met hun aanwezigheid of hun werk, ons hebben uitgenodigd of/en ons hebben verwelkomd in hun huis, op de reizen waar we naartoe zijn gegaan om het Evangelie van de Waarheid en de schoonheid van het huwelijk te verkondigen, elk van de koppels die zijn uitgezonden op de missie van het Married Love Project.
Gefeliciteerd! Aan jullie die voor ons gezorgd hebben, want jullie zullen niet onbeloond blijven. In de naam van de Heer, bedankt!

Toegepast op het getrouwde leven:

Juanjo: Kinderen. Hou meteen je mond! Ik ben jullie zat.
Marisa: (Ze komt dichterbij en fluistert in zijn oor) Juanjo, praat alsjeblieft niet zo tegen de kinderen. Dit is niet goed voor ze. Ze doen niets verkeerd, ze spelen ….
Juanjo: (Weer met luide stem terwijl de kinderen naar hem luisteren) Jij? Ga jij me lessen geven over hoe ik mijn kinderen moet opvoeden? Je voedt ze echt verkeerd op, je koopt ze onnodige grillen. Je maakt ze grillig.
Marisa: (Ze merkt hoe er een enorm vuur in haar brandt en het lijkt wel of ze gaat ontploffen tegen haar man. Maar dan herinnert ze zich dat Christus tussen hen beiden staat en dat alles wat ze tegen hem zegt noodzakelijkerwijs door het Hart van Christus gaat. Dankzij het feit dat ze van Christus is, begint ze met barmhartigheid naar haar man te kijken en ziet ze dat hij nerveus is. Er is iets mis met hem, hij is verblind. Hij weet niet wat hij doet. Dus eerst houdt hij zich stil en dan… hij houdt van) Schat, kom op, je bent een geweldige vader en een geweldige echtgenoot. Ik weet dat er iets gebeurd is waardoor je vandaag een beetje nerveus bent. Maak je er geen zorgen over. We praten er later wel over. Kinderen! Alsjeblieft, papa heeft veel verantwoordelijkheden en heeft een beetje rust nodig, oké? Wie houdt er van papa?
Kinderen: Ik, ik en ik… alle drie antwoorden met hun handen omhoog.
Marisa: Heel goed, vandaag, omdat we van hem houden, gaan we hem als cadeautje heel rustig laten praten, OK?
(Brengt de kinderen naar bed)
Juanjo: Jongens, het spijt me dat ik zo tegen jullie schreeuwde. Ik maakte me zorgen om een volwassen ding, maar jullie zijn veel belangrijker en ik hou heel veel van jullie. Vergeven jullie papa?
Kinderen: Ja, ja. Welterusten, papa. Ik hou van je…
(Aan het einde van de dag, in het echtelijk gebed)
Juanjo: Marisa, ik wil me verontschuldigen voor mijn gedrag. Heel erg bedankt voor je hulp en steun. Je hebt me uit de duisternis gehaald waar ik in zat. Heer, ik dank U hartelijk voor mijn vrouw. Ze helpt me heel veel om bij U te komen.

Moeder,

Moeder van Echtgenoten, bid voor ons. Koningin van het Huwelijksproject, bid voor ons. Amen.