Auteursarchief: Esposos Misioneros

4 soorten geweten. Commentaar voor huwelijken: Marcus 6, 14-29

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 6, 14-29

Toen koning Herodes nu over Jezus hoorde, want zijn naam was bekend geworden, zei hij:
‘Johannes de doper is verrezen uit de doden en daarom werken die wonderkrachten in hem.’
Maar anderen zeiden: ‘Het is Elia ‘, en weer anderen: ‘Hij is een profeet zoals andere profeten.’
Maar toen Herodes dit alles hoorde, zei hij: ‘Neen, het is Johannes, die ik onthoofd heb, die verrezen is.’
Herodes had namelijk zelf Johannes laten grijpen en in de gevangenis in boeien geslagen 
omwille van Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, want hij had haar tot zijn vrouw genomen.
Johannes had immers tot Herodes gezegd: ‘Het is u niet geoorloofd de vrouw van uw broer te hebben.’
Herodias was daarom op hem gebeten en wilde hem doden, maar zij kreeg geen kans,
want Herodes had ontzag voor Johannes. Hij wist dat hij een rechtschapen en heilig man was, 
en nam hem in bescher­ming. Telkens wanneer hij hem gehoord had, 
verkeerde hij in tweestrijd; maar toch luisterde hij graag naar hem.
Er kwam echter een gunstige dag, toen Herodes bij zijn verjaardag een maaltijd aanrichtte 
voor zijn hoogwaardig­heidsbekleders, zijn hoofdofficie­ren en de vooraanstaanden van Galilea.
De dochter van Herodias trad op met een dans en zij beviel aan Herodes en zijn tafelgenoten. 
De koning zei tot het meisje: ‘Vraag me wat je wilt en ik zal het je geven.’
En hij bevestigde haar met een eed: ‘Wat je me ook vraagt, ik zal het je geven, al is het de helft van mijn koninkrijk.’
Zij ging naar buiten en vroeg aan haar moeder: ‘Wat zou ik vragen?’ 
Deze ant­woordde: ‘Het hoofd van Johannes de Doper.’
Zij haastte zich naar de koning en zei hem haar verlangen: 
‘Ik wil dat u mij op staande voet op een schotel het hoofd van Johannes de Doper geeft.’
Dit deed de koning leed, maar om zijn eed gestand te doen en ook wegens zijn tafelgeno­ten wilde hij haar niet afwijzen.
Terstond stuurde de koning dus een lijfwacht en gelastte hem 
het hoofd van Johannes te brengen. De man ging en onthoofdde hem in de gevangenis.
Hij bracht het hoofd op een schotel en gaf het aan het meisje; 
het meisje gaf het weer aan haar moeder.
Toen zijn leerlingen er van gehoord hadden, kwamen ze zijn lijk halen en legden het in een graf.

Woord van de Heer.

 

4 soorten geweten.

Het lijdt geen twijfel dat Herodes wroeging heeft over de moord op Johannes de Doper. En zijn wroeging wekt een zekere angst in hem op.
Er zijn verschillende soorten wroeging, maar de wroeging die van God komt is de wroeging die zich ook opent en een uitweg vindt, terwijl de wroeging van degene die zich voor God afsluit zich tegen zichzelf keert en in plaats van hoop, angst en wanhoop brengt.
Herodes erkent God niet en kan zichzelf niet vergeven, vandaar zijn kwelling.

Toegepast op het getrouwde leven:

John: Weet je dat er 4 soorten geweten zijn?
Gemma: Oh ja, welke?
John: 1 De blinde, degene die zijn zonde niet ziet. 2 De gewetensbezwaarde, die alles als fout ziet. 3 De farizeeër, die hard oordeelt over anderen en heel laks is met zichzelf. En 4 Het zuivere geweten, waarin iemand een realistische perceptie heeft van zonde, de ernst ervan en de gevolgen.
Gema: Heel interessant, welke is volgens jou de jouwe?
Juan: Ik zie mezelf in het realistische, maar een beetje blind. En jij?
Gema: Ik zie mezelf als realist, maar een beetje scrupuleus. En hoe voed jij je geweten op?
Juan: Nou, met vorming, met geestelijke begeleiding en vooral door vaak te biechten.
Gema: Natuurlijk. Als je vaak de genade van God ervaart die ons vergeeft, komt alles in orde.

 

Moeder,

Hoeveel dank geven we aan God voor het wonder van het Sacrament van de Biecht dat ons opent voor hoop. Prijs de Heer voor altijd.

Oneindig veel dommer. Commentaar voor huwelijken: Marcus 6, 7-13

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 6, 7-13

In die tijd riep Jezus de twaalf bij zich en begon hen twee aan twee uit te zenden. 
Hij gaf hun macht over de onreine geesten
en verbood hun iets anders mee te nemen voor onderweg dan alleen een stok: 
geen voedsel, geen reiszak, geen kopergeld in hun gordel.
‘Wel moogt ge sandalen dragen, maar trekt geen dubbele kleding aan.’
Hij zei verder: ‘Als ge ergens een huis binnengaat, blijft daar tot ge weer afreist.
En is er een plaats waar men u niet ontvangt en niet naar u luistert, 
gaat daar dan weg en schudt het stof van uw voeten als een getuigenis tegen hen.’
Zij vertrokken om te prediken dat men zich moest bekeren.
Zij dreven veel duivels uit, zalfden veel zieken met olie en genazen hen.

Woord van de Heer.

Oneindig veel dommer.

Jezus kiest ons uit die het domst zijn en Hij zendt ons uit zonder enige middelen zodat de hele wereld kan getuigen dat de werken niet de onze zijn, maar de Zijne.
Het gebeurt vaak dat, wanneer een echtpaar een evangelisatie gaat voorbereiden, er ruzie tussen hen is in de voorbereiding. Waarom is dat? Omdat we de dingen van God overnemen. Laat het niet zo zijn tussen ons. Laten we erkennen dat we traag zijn. De slimste mens op aarde is oneindig veel dommer dan de minst slimme mens in de hemel.

 

Toegepast op het getrouwde leven:

Maria: Ik kan er niet meer tegen. Ik heb alles geprobeerd en het lukt me niet om de inhoud te verminderen en ik kan ook geen rode draad vinden in jouw ontwikkeling.
Andrew: Ik heb geprobeerd je te helpen, maar elke keer als ik probeer iets samen te vatten of weg te halen of je volgorde te veranderen, zeg je tegen me dat dit niet is wat je wilt zeggen en dat ik belangrijke dingen heb weggehaald, dus laten we gaan met wat we hebben en de Geest zal ons helpen, maar laten we vooral de gemeenschap niet verbreken, dat is het belangrijkste, oké?
Maria: Oké. Meer dan wat we zeggen, is het belangrijk dat we één zijn. Van daaruit zal de Heilige Geest in staat zijn om te bouwen door middel van ons Sacrament.
Andrew: Laten we hem aanroepen, want we gaan hem echt nodig hebben.
Maria: Daar gaat het om. Laat Hem spreken en niet ons.

 

Moeder,

We zijn te klein om te gaan in de naam van de Heer, en we zien het elke keer. Steun ons, Moeder. Op U vertrouwen wij.

U wilt dit, ik wil het ook. Commentaar voor huwelijken: Marcus 6, 1-6

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 6, 1-6

In die tijd begaf Jezus zich naar zijn vaderstad en zijn leerlingen gingen met Hem mee.

Toen het sabbat was, begon Hij te onderrichten in de synagoge. De talrijke toehoorders vroegen verbaasd: 
‘Waar heeft Hij dat vandaan? En wat is dat voor een wijsheid die Hem geschonken is? En wat zijn dat voor wonderen, die zijn handen verrichten?
Is dat niet de timmerman, de zoon van Maria en de broeder van Jakobus en Jozef en Judas 
en Simon? En wonen zijn zusters niet hier bij ons?’ En zij namen aanstoot aan Hem.
Maar Jezus sprak tot hen: ‘Een profeet wordt overal geeerd behalve in zijn eigen stad, bij zijn verwanten en in zijn eigen kring.’
Hij kon daar geen enkel wonder doen, behalve dat Hij een klein aantal zieken genas die Hij de handen oplegde.
Hij stond verwonderd over hun ongeloof. 
Jezus ging rond door de dorpen in de omtrek, waar Hij onderricht gaf.

Woord van de Heer.

U wilt dit, ik wil het ook.

Als we ons verstand te veel gebruiken, hebben we Christus misschien recht onder onze neus en nemen we aanstoot aan Hem. Gebruik ons verstand, ja, maar we moeten niet alles begrijpen, anders missen we de wonderen van de Heer. Hij is bovennatuurlijk en ontsnapt aan ons begrip aan alle kanten, dus laten we openstaan voor het mysterie en God God laten zijn.

Toegepast op het getrouwde leven:

Michel: Je zegt dat ik je niet begrijp en ik probeer je te begrijpen. Ik weet niet wat ik anders moet doen.
Asun: Nou, ik weet niet hoe ik je moet uitleggen wat ik doormaak zodat je het kunt begrijpen, dus het is beter om er niet meer over na te denken en onze blik samen op God te richten. Dit is een mysterie voor mij, maar als God wil dat ik dit onbegrip leef, dan wil ik het ook leven.
Michel: Ik dank God voor je geloof en ik blijf hem om licht vragen om je hart beter te kunnen duiden. Maar als Hij het mij niet wil geven, dan wil ik het ook niet, ook al heeft het negatieve gevolgen voor mij.
Asun: Prijs de Heer.

Moeder,

U wilt dit, ik wil het ook. Prijs de Heer, op Hem vertrouwen wij.

De wonderen van Jezus. Commentaar voor huwelijken: Marcus 5, 21-43

Evangelie van de dag
 
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 5, 21-43

n die tijd, toen Jezus weer met de boot overgestoken was, stroomde veel volk bij Hem samen. Terwijl Hij zich aan de oever van het meer bevond,
kwam er een zekere Jaïrus, de overste van de synago­ge. Toen hij Hem zag viel hij Hem te voet en smeekte Hem met aandrang:
‘Mijn dochtertje kan elk ogenblik sterven, kom toch haar de handen opleggen, opdat ze mag genezen en leven.’
Jezus ging met hem mee. Een dichte menigte vergezelde Hem en drong van alle kanten op.
Er was een vrouw bij die al twaalf jaar aan bloedvloeiing leed;
zij had veel te verduren gehad van een hele reeks dokters en haar gehele vermogen uitgegeven,
maar zonder er baat bij te vinden; integendeel het was nog erger met haar geworden.
Omdat zij over Jezus gehoord had, drong zij zich in de menigte naar voren en raakte zijn mantel aan.
Want ze zei bij zichzelf: ‘Als ik slechts zijn kleren kan aanraken, zal ik al genezen zijn.’
Terstond hield de bloeding op en werd ze aan haar lichaam gewaar, dat ze van haar kwaal genezen was.
Op hetzelfde ogenblik was Jezus zich bewust dat er een kracht van Hem was uitgegaan; 
Hij keerde zich te midden van de menigte om en vroeg: ‘Wie heeft mijn kleren aangeraakt?’
Zijn leerlingen zeiden tot Hem: ‘Gij ziet dat de menigte van alle kanten opdringt en Gij vraagt: Wie heeft mij aangeraakt?’
Maar Hij liet zijn blik rondgaan om te zien wie dat gedaan had.
Wetend wat er met haar gebeurd was, kwam de vrouw zich angstig en bevend voor Hem neerwerpen en bekende Hem de hele waarheid.
Toen sprak Hij tot haar: ‘Dochter, uw geloof heeft u genezen. 
Ga in vrede en wees van uw kwaal verlost.’
Hij was nog niet uitgesproken, of men kwam uit het huis van de overste van de synagoge met de boodschap: 
‘Uw dochter is gestorven. Waartoe zoudt ge de Meester nog langer lastig vallen?’
Jezus ving op wat er bericht werd en zei tot de overste van de synagoge: ‘
Wees niet bang, maar blijf geloven.’
Hij liet niemand met zich meegaan, behalve Petrus, Jakobus en Johannes, de broer van Jakobus.
Toen zij aan het huis van de overste kwamen, zag Hij het rouwmis­baar van mensen die luid weenden en weeklaagden.
Hij ging naar binnen en zei tot hen: ‘Waarom dit misbaar en geween? Het kind is niet gestorven, maar slaapt.’
Doch ze lachten Hem uit. Maar Hij stuurde ze allemaal naar buiten en ging met zijn metgezellen 
en de vader en moeder van het kind het vertrek binnen, waar het kind lag.
Hij pakte de hand van het kind en zei tot haar: ‘Talita koemi ‘; 
wat vertaald betekent: ‘Meisje, Ik zeg je, sta op.’
Onmiddellijk stond het meisje op en liep rond; want het was twaalf jaar. 
En ze stonden stom van verbazing.
Hij legde hun nadrukke­lijk op, dat niemand het te weten mocht komen, 
en voegde eraan toe, dat men haar te eten moest geven.

Woord van de Heer.

De wonderen van Jezus.
 
Jezus wil geen afstandelijke relatie, daarom wil hij weten wie zijn mantel heeft aangeraakt, om haar in de ogen te kijken en haar te vertellen dat haar geloof haar heeft gered. Daarom wil hij geen drukte maken om de dochter van Jaïrus om haar op te wekken uit de dood. Hij wil haar bij de hand nemen en opwekken. Dus nu wil ik mijn ogen sluiten en toekijken hoe de Heer naar me toekomt, me liefdevol bij de hand neemt en tegen me zegt: “Je geloof heeft je gered”.
Hé, wat lees jij, heb jij je ogen al gesloten en gezien hoe Jezus je hand vasthoudt? Zo niet, doe dat dan ongeveer 5 minuten voordat je verder bidt.

Toegepast op het getrouwde leven:
 
Lola: Jose, wat hebben we toch een prachtig huwelijk waarin we naar elkaar kijken, elkaars hand vasthouden, over straat lopen en elkaar vasthouden, jij mij streelt, ik jou …. We hebben zoveel jaren zo ver van elkaar doorgebracht… Hoe noodzakelijk is tederheid in een huwelijk.
Jose: Nou… we zaten daar vast, ieder van ons deed zijn eigen ding, maar wat een prachtig iets is dit Project geweest dat onze levens heeft verenigd en deze uitingen van genegenheid tussen ons heeft geïntroduceerd.
Lola: En om je ouders, je zus en onze zwager te zien die ook aan dit pad zijn begonnen… het is prachtig, nietwaar?
Jose: Ja, ik ben heel blij dat mijn familie ook deze reis van het Project van de echtelijke liefde is begonnen. Dit is niet alleen een echtelijke bekering, maar ook een gezinsbekering. Het zijn de wonderen van Onze Lieve Vrouw, het zijn de wonderen van Jezus in de echtelijke en gezinsliefde.

 
Moeder,
 
Hoe belangrijk is tederheid tussen echtgenoten. Moge het nooit ontbreken. Prijs de Heer, die dichterbij komt en onze harten aanraakt.

Het zit niet in het omhulsel. Commentaar voor huwelijken: Marcus 5, 1-20

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 5, 1-20

In die tijd kwamen Jezus en zijn leerlingen aan de overkant van het meer in het land van de Gerasenen.
Nauwelijks was Hij uit de boot gestapt, of daar liep Hem uit de grotspelonken een man tegemoet die in de macht was van een onreine geest.
Hij huisde in de graven en niemand was meer in staat hem zelfs met een ketting te boeien,
want al meermalen was hij in voet ‑ en handboeien geketend geweest, maar de handboeien had hij uit elkaar getrokken 
en de voetboeien verbrijzeld. Niemand was dus bij machte hem te overweldi­gen.
Dag en nacht was hij onafgebroken in de grafspe­lonken en in de bergen aan het schreeuwen en beukte zichzelf met stenen.
Toen hij in de verte Jezus zag, snelde hij op Hem toe en viel Hem te voet.
Luid schreeuwend riep hij: ‘Wat hebt Gij met mij te maken, Jezus, 
Zoon van God, de Allerhoogste! Ik bezweer U bij God, kwel mij niet!
Want Hij had hem gezegd: ‘Onreine geest, ga weg uit die man.’
Daarop vroeg Hij hem: ‘Wat is uw naam?’ Hij antwoordde: ‘Mijn naam is Legioen, want wij zijn met velen.’
En hij smeekte Hem met aandrang, dat Hij hem niet uit de streek zou wegjagen.
Nu was men daar tegen de berghelling een grote kudde zwijnen aan het hoeden.
Zij smeekten Hem: ‘Stuur ons in die zwijnen en laat ons daarin gaan.’
Hij stond het hun toe. De onreine geesten gingen uit de bezetene, voeren in de zwijnen 
en de troep stortte zich van de steile oever in het meer, ongeveer tweeduizend en ze verdronken.
De zwijnhoeders namen de vlucht en vertelden het in de stad en op het land. 
Daarop kwamen de mensen kijken wat er gebeurd was.
Zij kwamen naar Jezus toe en zagen de bezetene zitten, gekleed en goed bij zijn verstand,
dezelfde die in de macht van Legioen geweest was; en ze werden door vrees bevangen.
Die het gezien hadden, verhaal­den hun hoe het gegaan was met de bezetene, en vertelden ook over de zwijnen.
Daarop begonnen zij bij Hem aan te dringen hun streek te verla­ten.
Maar toen Hij in de boot stapte, verzocht de man die bezeten geweest was bij Hem te mogen blijven.
Jezus stond dit echter niet toe, maar zei hem: ‘Ga naar huis, naar de uwen 
en vertel hun alles wat de Heer aan u gedaan heeft en hoe Hij u barmhar­tig­heid heeft bewezen.’
De man ging heen en begon in Dekapolis alles te verkondigen 
wat Jezus aan hem gedaan had; en allen stonden verbaasd.

Woord van de Heer.

Het zit niet in het omhulsel.

Aanvankelijk bleven de Gerasenen achter met de “buitenkant” van de gebeurtenissen die Jezus uitlokte: de varkenshoeders verloren 2000 varkenskoppen. Dit leidde tot hun verdrijving uit het land.
Toen stelde Jezus het wonder van dichterbij aan hen voor, zodat ze zouden geloven. Hij stuurde hen degene die bevrijd was van dat legioen onreine geesten, zodat zijn echte wonder en de komst van het koninkrijk naar dat volk konden worden opgetekend.
De Gerasenen zagen en geloofden bij het zien van de bezeten man die ze zo vaak door demonen overheerst hadden zien worden.
Als we ervaringen met de Heer hebben, mogen we dan niet in de schelp blijven zitten en dieper gaan tot we het evangelie zelf in die ervaringen weerspiegeld zien, zodat we het zien en geloven en zelfs gezonden worden om het te verkondigen.

Toegepast op het getrouwde leven:

Lorena: Vandaag, Marino, droomde ik een ervaring waarin Jezus en ik werden vervolgd en we ons samen opsloten om niet gezien te worden.
Marino: Wow, wat een vreemde droom. En heb je gebeden om te zien of het van God was die je een boodschap wilde sturen, Lorena?
Lorena: Nee, maar je hebt gelijk. Ik ga het bidden.
(Dagen later)
Lorena: Ik weet wat de Heer me wilde vertellen met de droom en wat Hij van me wil.
Marino: En wat wil Hij jou vertellen?
Lorena: Als verleidingen me achtervolgen, wil Hij dat ik me omsluit in de liefde van Zijn hart. En die liefde van Hem is wat jou en mij verbindt, Marino.
Marino: Ik hou van je dromen…

 

Moeder,

De Heer is voortdurend aan het werk in ons leven. Mogen we Zijn voorzienige hand in alles en iedereen zien. Loof God!