Evangelie van Christus Koning!

“Gij zegt dat ik Koning ben.”

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Johannes 18, 33b-37

In die tijd riep Pilatus Jezus bij zich en zie tot Hem: ‘Zijt Gij de koning der Joden?’
Jezus antwoordde hem: ‘Zegt gij dit uit uzelf, of hebben anderen u over Mij gesproken?’
Pilatus gaf ten antwoord: ‘Ben ik soms een Jood? Uw eigen volk 
en de hogepriesters hebben U aan mij overgeleverd. Wat hebt Gij gedaan?’
Jezus ant­woordde: ‘Mijn koningschap is niet van deze wereld. Zou mijn koningschap 
van deze wereld zijn, dan zouden mijn dienaars er wel voor gestreden hebben, 
dat Ik niet aan de Joden werd uitgeleverd. Mijn koning­schap is evenwel niet van hier.’
Pilatus hernam: ‘Gij zijt dus toch koning?’ Jezus antwoordde: ‘Ja, koning ben Ik. 
Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen om getui­genis af te leggen 
van de waarheid. Alwie uit de waarheid is, luistert naar mijn stem.’

Woord van de Heer.

Een kwestie van prioriteiten.
 
De Heer zegt dat zijn koninkrijk niet van deze wereld is. Er is een wereldse wereld die geleid wordt door egoïstische belangen en aan de andere kant is er het koninkrijk van God dat er al is en dat geregeerd wordt door de criteria van het evangelie, die van het hart van Christus. De vraag is, in welke wereld beweeg ik me? Want als ik niet leef als een burger van de hemel die geregeerd wordt door het Evangelie, dan is Christus niet mijn Koning. Maar als ik prioriteit geef aan wat de Heer prioriteit geeft, liefheb zoals Hij liefheeft, offer zoals Hij offert en verlang wat Hij verlangt, dan zal mijn koninkrijk ook niet van deze wereld zijn en zal mijn Koning de Heer zijn.

Toegepast op het huwelijksleven:
 
Alfredo: Hoe moeten we ons huwelijk leven als hemelburgers? We willen allebei dat Christus heerst in ons huwelijk, maar we moeten ook zorgen voor de materiële zaken en de dagelijkse klusjes.
Lourdes: Ik denk dat het een kwestie van prioriteiten is. Eerst ons gebed, onze sacramenten en onze geestelijke vorming. Van daaruit zullen we drinken van Gods liefde en in staat zijn om elkaar lief te hebben zoals Hij dat doet, wat de tweede prioriteit is en bijna net zo belangrijk als de eerste. Dan komt onze missie als ouders en als christenen naar de wereld. En tot slot al het andere dat we nodig hebben om te overleven. Wat denk jij?
Alfredo: Ik ben het er helemaal mee eens dat de juiste prioriteiten stellen de sleutel is. Maar bovenal, moge Gods liefde in ons en onder ons heersen, in alles wat we doen en hoe we het doen.
Lourdes: Prachtig. De liefde die we bedrijven is net zo belangrijk als wat we doen.

Moeder,
 
Moge Christus heersen in ons leven, in onze gedachten, in onze wil en in ons hart. Dat is alles wat we willen. Lof zij onze Koning der koningen.

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 20, 27-40

In die tijd kwamen er enigen van de Sadduceeën, die de verrijzenis loochenen, bij Jezus met de vraag:
‘Meester, wij zien bij Mozes geschreven staan: Als iemand een getrouwde broer heeft 
die kinderloos sterft, dan moet zijn broer diens vrouw nemen 
om aan zijn broer een nageslacht te geven.
Nu waren er eens zeven broers. De eerste trouwde en stierf kinderloos.
De tweede
en de derde namen de vrouw en op dezelfde manier stierven alle zeven zonder kinderen na te laten.
Het laatste stierf ook de vrouw.
Van wie van hen is zij nu bij de verrijzenis de vrouw? 
Alle zeven toch hebben haar tot vrouw gehad.’
Jezus sprak tot hen: ‘De kinderen van deze wereld huwen en worden ten huwelijk gegeven,
maar die waardig zijn gekeurd deel te krijgen aan de andere wereld 
en aan de verrijzenis uit de doden, huwen niet en worden niet ten huwelijk gegeven.
Zij kunnen immers niet meer sterven, omdat zij gelijk engelen zijn; 
en als kinderen van de verrijzenis zijn zij de kinderen van God.
Dat de doden verrijzen, heeft ook Mozes aange­duid waar het gaat over de braamstruik, 
doordat hij de Heer noemt de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.
Hij is toch geen God van doden, maar van levenden, want voor Hem zijn allen levend.’
Sommige van de schriftge­leerden merkten op: ‘Meester, dat hebt Gij goed gezegd.’
Zij waagden het dan ook niet meer Hem nog maar iets te vragen.

Woord van de Heer.

Ben ik een marteling?

God heeft bepaald hoe de dingen moeten zijn om van onze geschiedenis van zonde over te gaan naar de glorie van verlossing, en de weg is die van grote beproeving. Maar om door deze reis heen te komen is genade nodig, en voor getrouwde stellen in het bijzonder is de genade van het Sacrament van het Huwelijk nodig.
Maar de Heer zal in al Zijn glorie komen om ons mee te nemen naar het Huwelijk van het Lam. Dan zal de geschapen genade niet langer nodig zijn, het Sacrament van het Huwelijk zal niet langer nodig zijn, omdat we God van aangezicht tot aangezicht zullen zien en Zijn zaligmakende visioen zal het visioen zijn dat ons voor eeuwig verenigt.

Toegepast op het getrouwde leven:

Teresa: Ik vind het moeilijk om onze onvolmaaktheid te accepteren. Ik kijk naar Jezus en ik hou van Hem en ik word verliefd op Hem, maar dan vind ik het moeilijk om me los te maken van Zijn blik om naar jou te kijken met jouw zonde.
Louis: Ik begrijp het, want je verlangt naar de hemel, je bent geschapen voor heerlijkheid, maar we hebben geen toegang tot heerlijkheid als we niet eerst het kruis leven.
Teresa: Niet als ik veel kruizen leef. Elk van jouw gebrek aan zachtheid is een kruis voor mij.
Luis: Ja, maar hou je echt van mij? Of ben ik gewoon een marteling voor jou die je toelaat om jezelf aan de Heer aan te bieden? Als ik niet van je hou om wie je bent, als ik mezelf niet geef voor jou, uit liefde voor jou, dan leef ik niet echt het kruis van Christus.
Therese: Dat is moeilijker voor mij. Om van je te houden met je zonden die me pijn doen.
Luis: Laten we samen de Heer vragen om onze blik te zuiveren om het geschenk in de ander te zien, om de waarde van het beeld van God in jou en jou in mij te ontdekken en om ons dan echt uit liefde te geven.

Moeder,

Als ik de gave van God in mijn man kende… Prijs hem voor altijd

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 19,45-48.

In die tijd ging Jezus de tempel binnen en begon de verkopers er uit te jagen,
terwijl Hij tot hen zei: ‘Er staat geschreven: Mijn huis moet een huis van gebed zijn, maar gij hebt er een rovershol van gemaakt.’
Dagelijks gaf Hij in de tempel onder­richt. De hogepriesters, de schriftgeleerden en de vooraan­staanden van het volk zochten een gelegenheid om Hem ter dood te brengen,
maar zij zagen geen kans om wat dan ook te doen, want al het volk hing aan zijn lippen.

Unie van intimiteiten.

Hoe wonderbaarlijk is het Evangelie. Het Woord. Wat een immens geschenk van God. Daarin toont Hij ons Zijn mysterie, Zijn Hart, Zijn plannen, Zijn Liefde voor mij, Zijn Liefde voor mijn echtgenoot….
In het echtelijk gebed van het dagelijks evangelie kunnen we deze relatie van intimiteit samen met God creëren! Voelen dat we kinderen van de Vader zijn, kinderen van dezelfde Moeder, echtgenoten van de Echtgenoot, doordrenkt met de Liefde van de Heilige Geest tot in het diepst van ons wezen.
Ik voel me niet langer een dienstknecht, ik voel me Gods familie en ik ervaar hoe Hij ons verenigt en ons zo, één zijnde, opneemt in Zijn Hart.
Nu is ons huwelijk altijd een huis van gebed.

Toegepast op het getrouwde leven:

Carola: Alberto, jij en ik praten overdag over veel dingen, behalve over het belangrijkste, namelijk God.
Alberto: Vandaag was ik ontroerd toen ik zag hoe de Heer bij je binnenkwam in gemeenschap.
Carola: Ik dacht dat ik, in plaats van over andere dingen te praten, meer over Hem zou willen praten en van Zijn aanwezigheid zou willen genieten.
Alberto: Ik denk dat ik maar eens een trappistenhabijt ga bestellen.
Carola: Hahaha Nou kijk, dat zou niet slecht voor je zijn. Hahaha. Wat een grapjas ben jij. Ik hou ervan.
Alberto: Nou, serieus, ik weet dat het me geld gaat kosten, want ik ben een beetje lui, maar het is waar dat, als Hij met ons is, Hij verenigt ons op een heel speciale manier.
Carola: Dank je wel, Alberto. Je bent geweldig.

Moeder,

Moge ons huwelijk een huis van gebed zijn. Of praat over God en Zijn dingen, of waarom zou we praten? Prijs Hem voor altijd. 

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 19, 11-28

In die tijd was Jezus dichtbij Jeruzalem gekomen, en daar men meende, dat het Rijk Gods onmiddellijk ging verschijnen, vertelde Hij deze gelijkenis:
‘Een man van hoge geboorte ging op reis naar een ver land om het koningschap te verkrijgen en dan terug te keren.
Hij riep tien van zijn dienaars, gaf hun tien pond en sprak tot hen: Doet daar tijdens mijn afwezigheid zaken mee.
Zijn landgenoten evenwel haatten hem en stuurden hem een gezantschap achterna om te zeggen: Wij willen niet, dat deze man koning over ons wordt.
Toen hij, na het koningschap toch verkregen te hebben, was teruggekeerd, liet hij die dienaars roepen aan wie hij zijn geld gegeven had; hij wilde weten, wat ieder voor zaken gedaan had.
De eerste kwam en zei: Heer, uw pond heeft er tien opgeleverd.
Hij antwoorde: Uitstekend, goede dienaar! Omdat gij in iets kleins trouw zijt geweest, zult gij gezag hebben over tien steden.
Daarop kwam de tweede en sprak: Heer, uw pond heeft er vijf opgebracht.
Ook hem antwoordde hij: En gij, gij zult macht hebben over vijf steden.
Toen kwam de derde en zei: Heer, hier is uw pond; ik heb dit weggestopt in een doek en zo bewaard;
ik had angst voor u, omdat ge een streng man zijt, die terugeist wat ge niet hebt uitgezet en oogst wat ge niet hebt gezaaid.
Aan hem antwoordde hij: Met je eigen woorden zal ik je veroor­delen, slechte knecht. Je wist, dat ik een streng man ben, die terugeist wat ik niet uitgezet en oogst wat ik niet gezaaid heb.
Waarom heb je dan mijn geld niet naar de bank gebracht? Dan had ik het bij mijn terugkomst met rente kunnen opvragen.
En aan degenen die er bij stonden, beval hij: Neemt hem dat pond af en geeft het aan hem die de tien ponden heeft.
Ze wierpen op: Heer, die heeft al tien ponden.
Ik zeg u: Aan ieder die heeft, zal gegeven worden; maar aan wie niet heeft, zal nog ontnomen worden, zelfs wat hij heeft.
En die vijanden van mij, die mensen die niet wilden dat ik koning over hen werd: brengt ze hier en steekt ze voor mijn ogen neer.’
Nadat Jezus deze woorden gesproken had, trok Hij verder en ging op naar Jeruzalem.

In de diepte springen uit liefde.

Dit is het Huwelijk, een goudmijn die mijn Heer, die in ons hart wil heersen, mij geeft zodat ik daarmee God eer kan geven.
Deze goudmijn draagt vanzelf vruchten, zolang ik mijn leven riskeer door erin te investeren. Dan zal de Heilige Geest Zijn vruchten van Liefde onder ons voortbrengen, vruchten van vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid…

Toegepast op het huwelijksleven:

Isa: Ik weet, Tomas, wat me verhindert om beter van je te houden. Geloof me, ik weet wat ik moet doen en hoe het zou moeten zijn in ons huwelijk. En daarin ligt mijn fout.
Tomas: Voor mij geldt hetzelfde, Isa. Maar ik lijk er zo zeker van te zijn dat het juiste is wat ik zie….. Ik weet niet hoe ik het moet doen.
Isa: Godzijdank, heb ik geleerd dat ik bereid moet zijn om uit liefde voor jou in de leegte te springen, maar zonder me los te maken van jouw hand.
Tomas: Dat is mooi Isa. Natuurlijk, op die manier laten we Christus regeren in ons huwelijk en laten we onze handen vrij voor de Heilige Geest om onze liefde op te bouwen.
Isa: Laten we elkaars hand vasthouden en vertrouwen op Gods criteria. In alles, in onze plannen, in onze opvoeding, in ons werk, in onze relaties met anderen… In alles! Zullen we elke dag biddend alles in de handen van de Heer leggen?
Isa: Ik vind het prachtig. Ik hou van je, zelfs in wat ik niet begrijp.
Tomas: Ik hou van je, zelfs in wat ik denk dat verkeerd is.

Moeder,

Waarom vertrouwen we zoveel op onze eigen criteria als al zo vaak is bewezen dat ze niet kloppen? Onze Koning is Christus en aan Hem onderwerpen wij ons en Hem aanbidden wij. Prijs Hem voor altijd.