Auteursarchief: Esposos Misioneros

Leren door te lijden. Commentaar voor huwelijken: Lucas 2, 41-52

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 2, 41-52

De ouders van Jezus reisden ieder jaar, 
bij gelegenheid van het paasfeest, naar Jeruzalem.
En overeenkomstig het gebruik bij dit feest gingen zij opnieuw 
daarheen toen Hij twaalf jaar geworden was.
Maar na afloop van die dagen bleef het kind Jezus, 
terwijl zij terugkeerden, in Jeruzalem achter, zonder dat zijn ouders het wisten.
In de mening dat Hij zich bij de karavaan bevond, gingen zij een dagreis ver 
en zochten Hem toen onder familieleden en bekenden.
Omdat zij Hem niet vonden, keerden zij al zoekende naar Jeruzalem terug.
Pas na drie dagen vonden zij Hem in de tempel, waar hij te midden van de leraren zat, 
naar wie Hij luisterde en aan wie Hij vragen stelde.
Allen die Hem hoorden, waren verbaasd over zijn begrip en zijn antwoor­den.
Toen zij Hem daar opmerkten, stonden zij versla­gen. Zijn moeder zei tot Hem: 
‘Kind, waarom hebt Ge ons dit aangedaan? Denk toch eens 
met wat een pijn uw vader en ik naar U hebben gezocht.’
Maar Hij antwoordde: ‘Wat hebt ge toch naar Mij gezocht? 
Wist ge dan niet, dat Ik in het huis van mijn Vader moest zijn?’
Zij begrepen echter niet wat Hij daarmee bedoelde.
Hij ging met hen mee naar Nazaret en was aan hen onderdanig. 
Zijn moeder bewaarde alles wat er gebeurd was in haar hart.
En met de jaren nam Jezus toe in wijsheid en welgevalligheid bij God en de mensen.
 
Woord van de Heer.
 
Leren door te lijden.

Dit Evangelie kondigt aan wat er zal gebeuren als het uur van Jezus komt, Jezus had de leeftijd van 12 jaar bereikt, wat betekent dat de tijd van verplichting om de wet na te leven was aangebroken. Zijn Moeder is 3 dagen zonder Hem, zonder iets te begrijpen, maar Jezus was met de dingen van Zijn Vader. Maria, die al deze dingen in haar hart bewaarde, zou zich dit zeker herinneren na de lijdensweg en de dood van de Heer.

Toegepast op het getrouwde leven:

Vani: Emilio, vandaag heb ik de zekerheid dat ik mezelf in het Hart van Maria heb bewaard.
Emilio: Waarom zeg je dat?
Vani: Omdat ik niets begreep van wat er vanmorgen met me gebeurde. Ik wilde heel graag naar de Eucharistie omdat het vandaag de verjaardag van mijn wijding aan de Moeder was. Maar eerst vroeg je me om je te vergezellen en daarna om koffie met je te drinken. Uiteindelijk was ik te laat en heb ik het niet gehaald. Ik had een vreselijke tijd.
Emilio: Maar wat heeft dat met de Maagd Maria te maken, Vani?
Vani: Het heeft te maken met het feit dat ik duidelijk zag dat het Gods wil was dat ik dit offer zou brengen uit liefde voor jou, en hoewel ik het op dat moment niet begreep, heb ik het in mijn hart bewaard totdat het me duidelijk werd.
Emilio: Ik begrijp het. Het is een kwestie van voorrang geven aan liefde en erop vertrouwen dat wat er gebeurt het werk van de Heer is, zelfs als het slecht lijkt.
Vani: Precies, dat is het. Dank je dat je het zo gemakkelijk uitlegt.
Emilio: Bedankt dat je zoveel van me houdt. Zullen we morgen samen naar de mis gaan?
Vani: Maar je gaat nooit tijdens de week…. Dit is een geschenk! Dank u, Heer.

Moeder,

Hoeveel beproevingen heb je moeten doorstaan. U leerde ook gehoorzamen door te lijden. Prijs de Heer.

Gehoorzamen zonder te begrijpen. Commentaar voor huwelijken: Matteüs 2, 13-18

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Matteüs 2, 13-18

Na hun vertrek verscheen een engel van de Heer in een droom aan Jozef en sprak: ‘Sta op, neem het Kind en zijn moeder, vlucht naar Egypte en blijf daar tot ik u waarschuw, want Herodes komt het Kind zoeken om het te doden.’
Hij stond op en week in de nacht met het Kind en zijn moeder naar Egypte uit.
Daar bleef hij tot aan de dood van Herodes, opdat in vervulling zou gaan wat de Heer gesproken had door de profeet: Ik heb mijn zoon geroepen uit Egypte.
Zodra Herodes bemerkte, dat hij door de Wijzen om de tuin geleid was, ontstak hij in hevige toorn; hij zond zijn mannen uit en liet in Betlehem en heel het gebied daarvan al de jongens vermoorden van twee jaar en jonger, in overeen­stemming met de tijd waarnaar hij de Wijzen nauwkeurig had gevraagd.
Toen ging in vervulling het woord dat door de profeet Jeremia gesproken was:
Een klacht werd in Rama gehoord, geween en luid gejammer: Rachel, wenend om haar kinderen, wil niet getroost worden, omdat zij niet meer zijn.
Woord van de Heer.

Gehoorzamen zonder te begrijpen.

St. Jozef gehoorzaamt zonder het te begrijpen heel goed… De Redder van de wereld redden? Wat een waanzin… Het had andersom moeten zijn. Maar Sint Jozef aarzelt niet en gehoorzaamt onmiddellijk. Is het een irrationele gehoorzaamheid? Nee, het is een vertrouwende gehoorzaamheid aan Hem die groter is dan hijzelf. Degene die gehoorzaamt, dwaalt niet. Ze zeggen dat gehoorzaamheid de enige hoek is waar de boze niet naar binnen kan glippen.

Toegepast op het huwelijksleven:

Omar: Ik begrijp deze situatie niet. Maar als God het heeft toegestaan, moet het zijn omdat het is wat het moet zijn.
Patricia: Dat klopt, Omar. We hoeven het niet te begrijpen, wat we moeten doen is liefhebben in deze omstandigheden en Onze Moeder blijven dienen.
Omar: Dank je, Patricia, dat je me helpt om trouw te zijn aan Gods wil en om Zijn wil met vreugde te aanvaarden.
Patricia: Dank je wel Omar voor het nemen van het initiatief om trouw te zijn aan Gods wil. Prijs de Heer.
Omar: Prijs Hem voor altijd. Ik hou van je.

Moeder,

Niemand weet beter dan U hoe U die situatie beleefde en hoe U, als de Onbevlekte, zich onderwierp aan Jozef, als aan Christus, in deze beslissing. Dank U, gezegende Moeder.

Altijd betoverd. Commentaar voor huwelijken: Johannes 20, 1a. 2-8

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Johannes 20, 1a. 2-8

Op de eerste dag van de week liep Maria Magdalena snel naar Simon Petrus en naar de andere, de door Jezus beminde leerling, en zei tot hen: ‘Ze hebben de Heer uit het graf genomen en wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd.’
Daarop gingen Petrus en de andere leerling op weg naar het graf.
Ze liepen samen vlug voort, maar die andere leerling snelde Petrus vooruit en kwam het eerst bij het graf aan.
Vooroverbukkend zag hij de zwachtels liggen, maar hij ging niet naar binnen.
Simon Petrus die hem volgde, kwam ook bij het graf en trad wel binnen. Hij zag dat de zwachtels er lagen,
maar dat de zweetdoek die zijn hoofd had bedekt, niet bij de zwachtels lag, maar ergens afzonderlijk opgerold op een andere plaats.
Toen pas ging ook de andere leerling die het eerst bij het graf was aangekomen, naar binnen; hij zag en geloofde,

Woord van de Heer.

Altijd betoverd.

Vandaag vieren we de feestdag van Johannes de Evangelist, de apostel die zichzelf degene noemt “van wie Jezus hield”. Wat fijn om ons daar voortdurend van bewust te zijn, want als we wisten dat Christus enorm veel van ons hield, zou het veel moeilijker voor ons zijn om Hem te beledigen, dat wil zeggen, om te zondigen.
En het zou al het andere veranderen: Ik zou altijd blij zijn met de echtgenoot die Hij mij als mijn zending heeft gegeven, met mijn werk, met mijn kinderen, met mijn leven, met mijn gemeenschap….
Alle zonde komt voort uit het wantrouwen tegenover Gods Liefde. Zoals Johannes Paulus II zegt.

Toegepast op het huwelijksleven:

Johan: Waarom ben je de laatste tijd zo vrolijk, Fiorela?
Fiorela: Omdat het Kerstmis is, Johan, mijn echtgenoot, en mijn geest zich verheugt in God.
Johan: En hoe kun je dat beleven in het licht van moeilijkheden? Vandaag bijvoorbeeld hebben we bijna niet geslapen met een huilende baby.
Fiorela: Omdat ik weet dat de Heer van mij houdt en vandaag wilde Hij zijn zorg voor zijn Kerk met mij delen. En ik heb Zijn aanbod met grote vreugde aangenomen.

Moeder,

In U leven wij, bewegen wij en bestaan wij. Draag ons in uw Hart en geef ons geboorte in de hemel. Amen.

Ik denk er niet eens over na. Commentaar voor huwelijken: Matteüs 10, 17-22

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Matteüs 10, 17-22

In die tijd zei Jezus tot de twaalf: Neemt u in acht voor de mensen. 
Zij zullen u overleveren aan de rechtbanken en u geselen in hun synagogen.
Gij zult voor stadhou­ders en konin­gen gebracht worden omwille van Mij, 
om zo ten overstaan van hen en de heidenen getuigenis af te leggen.
Maakt u echter, wanneer men u overlevert niet bezorgd over het hoe of wat van uw spreken: 
op dat ogenblik zal u worden ingegeven wat gij moet zeggen.
Want niet gij zijt het die spreekt, maar door u spreekt dan de Geest van uw Vader.
De ene broer zal de andere overleveren om hem te laten doden, de vader zijn kind; 
de kinderen zullen opstaan tegen hun ouders en hen ter dood doen brengen.
Ge zult een voorwerp van haat zijn voor allen omwille van mijn Naam. 
Wie echter ten einde toe volhardt, hij zal gered worden.

Woord van de Heer.

Ik denk er niet eens over na.

Vandaag vieren we de heilige Stefanus, in wie precies deze profetie van Jezus werd vervuld, overgeleverd en gestenigd door zijn eigen Joodse broeders. De reden? De trots en afgunst dat ze niet met hem konden wedijveren in een discussie over zijn wijsheid: “Ze waren boos in hun hart en knarsten hun tanden van woede”, zo staat het in de eerste lezing.
In deze situaties wil de Heer niet dat we nadenken, omdat onze criteria niet Gods criteria zijn. De enige oplossing is dat de Heilige Geest de situatie overneemt en door onze mond spreekt. Zo was het ook met Stefanus, die God verheerlijkte en vreedzaam zijn geest gaf, terwijl zijn broers, vervuld van haat tegen hem, hem stenigden tot de dood. Heb jij ooit haat tegen jou gezien in het gezicht van een geliefde?

 

Toegepast op het getrouwde leven:

Carlota: Alejandro, heb je ervaring om de Heilige Geest de leiding te laten nemen in situaties waarin men zich tegen je keert?
Alejandro: Ja, een paar keer. De waarheid is dat ik onder de indruk ben van de mate waarin ik dingen doe en zeg met een naastenliefde waartoe ik nooit in staat zou zijn. In feite laat het een enorm spoor van vrede, vreugde en hoop achter in mijn hart, weet je Carlota? Op wonderbaarlijke wijze is er een verandering in mijn blik zoals in het gesprek dat jij en ik tijdens de retraite hielden.
Carlota: Wat mooi Alejandro. De waarheid is dat ik je bij sommige gelegenheden zo heb zien reageren dat het leek alsof de glorie van God over je heen stroomde en je bedekte met Zijn genade. Je bent een getuigenis voor mij als je liefhebt in omstandigheden waarin je niet geliefd bent.
Alejandro: Glorie aan God, Carlota. Glorie aan God.

Moeder,

Mogen we onze verdediging niet voorbereiden en moge de Heilige Geest in ons werken. Lof zij de Heilige Geest van God.

Belletjes van God. 25/12 Commentaar voor huwelijken: Johannes 1, 1-18

Geef een reactie

Evangelie van Kerst!

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Johannes 1, 1-18

In het begin was het Woord en het woord was bij God en het Woord was God.
Dit was in het begin bij God.
Alles is door Hem geworden en zonder Hem is niets gewor­den van wat geworden is.
In Hem was leven, en dat leven was het licht der mensen.
En het licht schijnt in de duisternis maar de duisternis nam het niet aan.
Er trad een mens op, een gezondene van God; zijn naam was Johannes.
Deze kwam tot getuigenis, om te getuigen van het Licht, opdat allen door hem tot geloof zouden komen.
Niet hij was het Licht, maar hij moest getuigen van het Licht.
Het ware Licht, dat iedere mens verlicht, kwam in de wereld.
Hij was in de wereld; de wereld was door Hem geworden, en toch erkende de wereld Hem niet.
Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaardden Hem niet.
Aan allen echter die Hem wel aanvaardden, aan hen die in zijn Naam geloven, gaf Hij het vermogen om kinderen van God te worden;
Zij zijn niet uit bloed noch uit begeerte van het vlees of de wil van een man, maar uit God geboren.
Het woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de Eniggeborene van de Vader ontvangt, vol van genade en waarheid.
Wij hebben Johannes’ getuigenis over Hem toen hij uitriep: ‘Deze was het van wie ik zei: Hij die achter mij komt, is mij voor, want Hij was eerder dan ik.’
Van zijn volheid hebben wij allen ontvangen: genade op genade.
Werd de Wet door Mozes gegeven, de genade en de waarheid kwamen door Jezus Christus.
Niemand heeft ooit God gezien; de eniggebo­ren Zoon, die in de schoot des Vaders is, Hij heeft Hem doen kennen.
 
Woord van de Heer.
 
Belletjes van God.

Een prachtig evangelie van Johannes, waarin het de moeite waard is om stil te staan bij elk vers en dieper in het mysterie ervan te duiken.
Het blijkt dat de hele schepping afhangt van het Kind, de baby die vannacht is geboren, door Hem is alles geschapen. Maar Hij is een baby! Nou, hij heeft het goed overdacht, want door Hem ben ik geschapen en uit Zijn volheid heb ik alle genaden ontvangen. En ik ontvang van Hem ook het licht van de waarheid.
Dankzij die waarheid hebben we een referentie, een richting, een pad, een betekenis…. Hij is mijn hoop, aan Hem klamp ik me vast.
Die baby die zijn vieze luiers laat verschonen is het kostbaarste en grootste dat ooit op deze wereld is geweest, verreweg het grootste. Wat een mysterie! Hij laat me absoluut verbijsterd achter.
Ik staar naar hem en kan er geen genoeg van krijgen. Op het eerste gezicht ziet hij eruit als een normale baby, maar zijn “soortelijk gewicht” is echt overweldigend: Schat der schatten, Liefde der liefdes, Koning aller koningen, Heer van alles en iedereen, de machtigste… En hij laat zich de poep afvegen… Wie bent U Heer, welke grootheid van Hart is er in Uw Heilig Klein Babyhart?
Vandaag lig ik neergebogen in lofprijzing voor die tere voetjes van 10 cm van U terwijl U, mijn God, kleine belletjes maakt met Uw mond.

 
Toegepast op het getrouwde leven:

Henry: Vrolijk kerstfeest, mijn Jimena, wil je hier met mij zitten en nadenken over het Kind Gods?
Jimena: Oh, ja, Enrique. Ik vind het prachtig. Dit is waar je kunt zien welke verkeerde neigingen we als mensen in ons hart hebben, dat we de neiging hebben onszelf als groot voor anderen te presenteren en God, de enige werkelijk Grote, presenteert zichzelf op deze manier, zo klein.
Henry: Ja, want Hij is het Licht, het Licht van Waarheid. En dit dat we zien is de waarheid en de andere criteria zijn leugens, ze zijn van de vader van de leugen. Kom, mijn echtgenote, kom, mijn prinses, en laten we samen in verwondering naar het Licht van de Waarheid staren.
Jimena: Ik stel je voor om het Kind Jezus het hele jaar bloot te laten liggen, zodat, wanneer verleidingen van grootsheid op ons afkomen, we hier kunnen komen en ons kunnen vernederen aan Zijn voeten. Wat denk je?
Henry: Het zij zo.

Moeder,

Wat ervaar jij op dit moment bij het aanschouwen van het Kind God? Geef het aan mij door van Hart tot Hart, om op dit speciale moment in jou te zijn. Dank U Gezegende Moeder, Glorie aan God in de hemel…!