Eenheid is de vrucht. Commentaar voor echtparen: Lucas 13, 31-35

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

In die tijd kwamen enige Farizeeën Jezus zeggen: ‘Vlucht, ga hier vandaan, want Herodes wil U vermoorden.’
Hij sprak tot hen: ‘Gaat aan die vos zeggen: Zie, Ik drijf duivels uit en Ik bewerk genezingen
vandaag en morgen; en op de derde dag komt voor Mij de voltooiing.
Maar vandaag, morgen en overmorgen moet Ik voort­trekken, want het past niet, 
dat een profeet buiten Jeruza­lem omkomt.
Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en stenigt die tot u zijn gezonden! 
Hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen verzamelen, zoals een kloek 
haar kuikens verzamelt onder haar vleugels, maar gij hebt niet gewild.
Zie, uw huis zal onbewoond achtergelaten worden. Ik zeg u: Gij zult Mij niet meer zien, 
totdat de tijd komt waarop gij zult zeggen: Gezegend de Komende in de naam des He­ren.’
Woord van de Heer.
Eenheid is de vrucht

Jeruzalem, Jeruzalem, je doodt de profeten en stenigt degenen die naar je toe gezonden zijn! Hoe vreselijk zou het zijn als de Heer dit tegen mij zou zeggen, zoals Hij tegen Jeruzalem heeft gezegd! We kunnen denken dat ik zoiets nooit heb gedaan: doden of stenigen; maar wat als ik dat wel doe? Hoe? Door mijn echtgenoot te doden en te stenigen wanneer ik hem niet verwelkom, niet van hem houd, hem als een last zie en zelfs als een belemmering om ‘mijn God lief te hebben’.
De liefde van God brengt altijd eenheid voort. Als iets mij van mijn echtgenoot scheidt, komt dat niet van God. Het is de duivel die scheiding zaait. God wil ons onder zijn vleugels verzamelen, zoals een kip haar kuikens verzamelt en hen warmte en bescherming geeft.
Laten we duidelijk zijn: we zullen God moeilijk kunnen zien als we Hem niet in onze echtgenoot ontdekken, want hij is degene die in de naam van de Heer komt om onze juiste hulp te zijn.

Toegepast op het huwelijksleven:

Carlo: Marta, waarom kijk je zo gelukkig?
Marta: Schat, het is indrukwekkend hoe genade mijn kijk op jou heeft veranderd. Vroeger zag ik je als een rem, als een belemmering om te groeien in mijn relatie met God.
Carlo: En nu? Wat is er veranderd? Want ik merk echt dat je anders bent.
Marta: Wat ben ik blij dat je dat merkt. Ik heb gewoon ontdekt dat je een geschenk van God voor mij bent, dat Hij ons naar elkaar heeft gestuurd om de weg naar Hem te zijn. Dat je de taak en de hulp bent die God me geeft om te groeien in heiligheid, in eenheid met Hem, groeiend in liefde en eenheid met jou om tot gemeenschap en de hemel te komen.
Carlo: Wat geweldig! Ik vind het fantastisch! Ik doe ook mee aan deze taak. Bovendien ga ik proberen het je gemakkelijker te maken, want ik weet dat ik het je soms moeilijk maak. Dank je wel, schat. Wat ben je een zegen. Ik hou van je.
Marta: Ik hou ook van jou, en samen gaat dit geweldig worden!

Moeder,

Leer mij in mijn echtgenoot de gave van God voor mij te ontdekken. Geprezen zij de Heer voor altijd!


De smalle poort bevrijdt. Commentaar voor echtparen: Lucas 13,22-30

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

In die tijd trok Jezus rond door steden en dorpen, gaf er onderricht en zette zijn reis voort naar Jeruzalem.
Iemand vroeg Hem: ‘Heer, zijn er weinig die gered worden?’ Maar Hij sprak tot hen:
‘Spant u tot het uiterste in om door de nauwe deur binnen te komen, want, Ik zeg u, velen zullen het proberen, maar er niet in slagen binnen te komen.
Als eenmaal de huisvader is opgestaan en de deur gesloten heeft en gij dan buiten op de stoep begint te kloppen en te roepen: Heer, doe open! zal Hij u antwoor­den: Ik weet niet waar gij vandaan komt.
Dan zult ge opwerpen: In uw tegenwoordigheid hebben wij gegeten en gedronken, en in onze straten hebt Gij onderricht gegeven. Maar weer zal zijn antwoord zijn: Ik weet niet waar gij vandaan komt.
Gaat weg van Mij, gij allen, bedrijvers van ongerechtigheid.
Daar zal geween zijn en tandenge­knars, wanneer gij Abraham, Isaak en Jakob en al de profeten zult zien in het Rijk Gods, terwijl ge zelf buiten geworpen zult zijn.
Zij zullen komen uit het oosten en het westen, uit het noorden en het zuiden, en aanzitten in het Koninkrijk Gods.
Denkt eraan: er zijn laatsten die eersten en eersten die laatsten zullen zijn.’
Woord van de Heer.
De smalle poort bevrijdt.

Zijn er maar weinig die gered worden? Heer, ik zou u ook die vraag kunnen stellen, alsof ik zeg: moet ik me erg inspannen? En u antwoordt: “Spant u in om door de smalle poort binnen te gaan… velen zullen proberen binnen te komen en zullen dat niet kunnen”. Op dat moment zou ik inzien dat dit serieus is, dat ik niet met mijn eeuwige leven kan spelen. Ik kan niet langer genoegen nemen met het minimum, alles doen volgens mijn maatstaven, denken dat dat voldoende is…
Heer, U houdt waanzinnig veel van mij. U hebt dat bewezen door Uw leven voor mij te geven. En U zegt mij dat ik op U moet vertrouwen, naar U moet luisteren en moet doen wat U mij zegt. Dat geluk ligt in het blijven in Uw Liefde, en dat doe ik door naar U te luisteren en Uw geboden na te leven. Door mezelf te verloochenen, het kruis van elke dag te omarmen en U te volgen, lief te hebben zoals U liefhebt. Dat is door de nauwe poort gaan, mezelf bevrijden van al mijn eigenliefde, van alles wat mij tot slaaf maakt, en mij laten vervullen door Uw Liefde.
Heer, hoe wonderbaarlijk is uw smalle poort, die mij bevrijdt van wat mij tot slaaf maakt en mij vervult met ware Liefde, zodat ik hier op aarde al kan beginnen deel te hebben aan het geluk van de Hemel!

Toegepast op het huwelijksleven:

Manu: Maria, dank je, heel erg bedankt.
Maria: Waarom bedank je me ineens?
Manu: Omdat ik dankzij jou de liefde van God heb ontdekt en ik het geluk begin te voelen. Vroeger werd ik boos op je als je me vroeg om te bidden, naar de mis te gaan… En als je me vroeg om mijn plannen, waarin ik alleen aan mezelf dacht, hoewel ik me dat niet realiseerde, te veranderen in plannen voor ons beiden, werd ik nog bozer. Nu zie ik in dat dat alles me niet gelukkig maakte. Integendeel. Ik werd steeds blinder, steeds meer op mezelf gericht, steeds bozer op jou. Dankzij jou en de Heer ben ik daar niet meer door gebonden en vind ik het heerlijk om samen te bidden, onze plannen te maken… Ik voel me vrij en heel vredig. Die beroemde smalle poort is geweldig!
Maria: Ha, ha! Ik heb hetzelfde. Die smalle poort is geweldig! Voordat je erdoorheen gaat, is het moeilijk, maar daarna worden we meteen vervuld van de vrede en liefde van God, van liefde voor jou, en dat is wat ik wil! Hoe groot is de Heer!

Moeder,

Hartelijk dank dat u ons de waarheid laat zien, dat u ons leert lief te hebben. Mogen we ons door u laten leiden naar uw Zoon! Geprezen zij de Heer!


Bid, kies, genees. Commentaar voor echtparen: Lucas 6, 12-19

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

In die dagen ging Jezus naar het gebergte om te bidden en bracht de nacht door in gebed tot God.
Bij het aanbreken van de dag riep Hij zijn leerlingen bij zich en koos er twaalf leerlingen uit, aan wie Hij tevens de naam van apostel gaf:
Simon, aan wie Hij de naam Petrus gaf, diens broer Andreas, Jakobus, Johannes, Filippus, Bartolomeus,
Matteus, Tomas, Jakobus de zoon van Alfeus, Simon met de bijnaam `ijve­raar’,
Judas de broer van Jakobus en Judas Iskariot, die een verrader werd.
Samen met hen daalde Hij af, maar bleef staan op een vlak terrein. Daar bevond zich een talrijke groep 
van zijn leerlingen en een grote volksmenigte uit heel het joodse land, uit Jeruzalem en uit het kustland Tyrus en Sidon;
zij waren gekomen om Hem te horen en van hun kwalen genezen te worden. En die gekweld werden door onreine geesten vonden genezing.
Heel die menigte deed pogingen Hem aan te raken, want er ging van Hem een kracht uit die allen genas.
Woord van de Heer.
Bid, kies, genees.
Eerst bidden, dan kiezen en ten slotte genezen. Zo moeten ook wij doen… Eerst bidden, alleen door te bidden kunnen echtgenoten ontdekken wat de wil van de Heer is op elk moment van ons leven, weten wat Hij wil voor ons huwelijk. Vervolgens kiezen: enerzijds moeten we begrijpen dat de Heer ons heeft gekozen voor deze grote roeping en dat God ons daarvoor zal bekwamen; anderzijds moeten we ervoor kiezen om altijd te BEMINNEN… laten we niet blijven hangen in de fouten en vergissingen die onze echtgenoot maakt, laten we verder kijken, hem zien als wat God wil dat hij wordt en hem zo helpen dat te bereiken. Ten slotte moeten we ons laten genezen door de Heer en tegelijkertijd zelf ons huwelijk helen en opbouwen.
Ze zeggen dat een gezin dat samen bidt, samen blijft; dus dat moeten we doen, God in het middelpunt van ons gezin plaatsen en samen bidden.

Toegepast op het het huwelijksleven:

Lucas: Rachel, ze hebben me gebeld om te vragen of we willen helpen bij de volgende retraite van het Project van de Echtelijke Liefde… Eerlijk gezegd zie ik het niet helemaal zitten, omdat we een beetje chaotisch zijn. We zijn ook niet perfect, en bovendien hebben we niet veel tijd over.
Rachel: Ik begrijp wat je bedoelt, Lucas… Hé, wat dacht je ervan om er voor te bidden? Laten we dit vandaag in onze gebeden meenemen en het tijdens de Heilige Mis aanbieden. Als we vanavond het Woord van de Heer bidden, zullen we er vast meer duidelijkheid over krijgen.
(Aan het einde van de dag…)
Lucas: Heer, dank U voor deze vrouw die mij voortdurend naar U toe leidt! Wat mooi om te zien hoe Jezus, voordat Hij een beslissing nam, altijd met de Vader sprak om Hem de weg te laten wijzen.
Rachel: Zie je hoe eenvoudig het is? Het gaat er niet om menselijk gezien de ‘beste’ te zijn, maar bereid te zijn om ons door de Heer daarvoor toe te rusten. Maar wel met veel gebed, zodat niet wij het zijn, maar de Heilige Geest die in ons is en wij een weerspiegeling van Zijn Liefde zijn.
Lucas: Soms vind ik het moeilijk om te zien dat God ons tot iets groters roept en blijf ik bij wat we nu zijn. Laten we de Heer danken en Hem vragen ons te helpen volharden in het gebed.

Moeder,

Wat hebben wij U nodig als voorbeeld om altijd in overeenstemming te zijn met wat God wil!
Geprezen zij de Heer!


Kijken zoals Christus. Commentaar voor echtparen: Lucas 13, 10-17

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige Evangelie volgens Lucas

Eens onderrichtte Jezus op sabbat in een van de synagogen,
toen er plotseling een vrouw kwam die bezeten door een geest, achttien jaar lang ziek was; zij was kromgebogen en kon zich in het geheel niet oprichten.
Toen Jezus haar zag, riep Hij haar bij zich en sprak: ‘Vrouw, ge zijt van uw ziekte verlost.’
Hij legde haar de handen op en op hetzelfde ogenblik richtte zij zich op en verheerlijkte God.
Geërgerd, omdat Jezus op sabbat genas, nam nu de overste van de synagoge het woord en sprak tot het volk: 
‘Zes dagen zijn er waarop gewerkt moet worden. Komt u dus op die dagen laten genezen en niet op de sabbatdag.’
Jezus gaf hem ten antwoord: ‘Huiche­laars! Maakt niet ieder van u op sabbat zijn os of ezel van de voederbak los, om hem naar de drinkplaats te voeren?
En behoorde dan deze vrouw, nog wel de dochter van Abraham, die niet minder dan achttien jaar lang 
door de duivel is kromgeslo­ten, niet van die boeien bevrijd te worden op de sabbat­dag?’
Toen Hij dit zei, stonden al zijn tegenstanders beschaamd. Maar heel de menigte verheugde zich over al de heerlijke daden die Hij verricht­te.

Woord van de Heer.

Kijken zoals Christus.

Het eerste wat ons opvalt in dit evangelie is dat het Jezus is die de gebogen vrouw ziet, haar roept en haar bevrijdt. Deze aandachtige en medelevende blik is een sleutel tot het huwelijksleven: de echtelijke liefde wordt vernieuwd wanneer we aandacht hebben voor de ander en naar hem of haar kijken met de blik waarmee God naar hem of haar kijkt. Er zijn ook momenten waarop de echtgenoot of echtgenote “gebogen” kan zijn door zijn of haar dagelijkse lasten, wrok, angsten, stilzwijgen, en juist dan vraagt God ons om hem of haar tegemoet te treden om hem of haar, met de hulp van de Heilige Geest, te genezen en te bevrijden.
Deze barmhartige blik naar de ander moet voortdurend zijn. We moeten niet wachten op het “juiste” moment om te handelen (ook al is het “Sabbat”, we moeten het doen). We zijn geroepen om snel te zijn in de
liefde, altijd alert te zijn, en als we op een bepaald moment zien dat onze echtgenoot “gebogen” raakt, zoals Jezus ons leert, dan moeten we snel zijn om met mededogen te kijken, dichterbij te komen, hem/haar teder de hand te reiken en te helpen opstaan.
Jezus maakt duidelijk dat naastenliefde – ware liefde – boven de norm staat. De norm heeft alleen zin als ze naar Hem leidt. Daarom zijn wij als echtgenoten geroepen om in het huwelijk, boven mijn redenen en mijn criteria, naar gemeenschap te zoeken. In die gemeenschap zijn echtgenoten niet gebonden aan wat ‘gedaan moet worden’, leggen ze zich niet neer bij een middelmatige liefde, maar hebben ze lief zoals Jezus: met vrijheid, tederheid en waarheid, en die manier van liefhebben geneest, maakt recht en richt op.

Toegepast op het huwelijksleven:

(Marta en Jan bespreken het evangelie)
Marta: Wat een hoop geeft dit evangelie, 18 jaar ziekte en ze wordt genezen…
Jan: Ja, Jezus ziet haar en wacht niet tot ze iets vraagt, hij kijkt haar alleen maar aan, roept haar en bevrijdt haar. Hopelijk hebben we altijd die blik voor elkaar. Vaak gebeurt het dat we met onze eigen dingen bezig zijn en niet zien hoe de ander ervoor staat…
Marta: Het is waar dat de ander het ons vaak niet gemakkelijk maakt. Zij is “gebogen” door het werk, het huishouden, de kinderen… dat ze het niet eens merkt. Maar kijk eens hoe mooi: Jezus raakt haar aan en laat haar rechtop staan. Zijn aanraking maakt haar recht. Misschien betekent dat in het huwelijk dat je het hart van de ander met tederheid moet raken, niet met verwijten.
Jan: En wat een verschil tussen Jezus en het hoofd van de synagoge. Het hoofd van de synagoge wordt boos omdat Jezus op de sabbat geneest. Hoe vaak stellen wij ook ‘sabbatten’ in: ‘nu verdient hij het niet’, ‘ik ben moe’, ‘ik heb geen tijd’, ‘we praten er morgen wel over’…
Marta: Dat is waar, hoe vaak stellen we liefde, vergeving, een vriendelijk woord uit… omdat we verwachten dat de ander ons tegemoet komt. Jezus wacht niet op de perfecte dag, maar heeft lief en bevrijdt wanneer hij een nood ziet.
Jan: Wat is de Heer groot.
Marta: Denk je dat we vanaf nu ook doordeweeks naar de mis gaan om ons door Christus te laten aanspreken en ons te laten genezen van onze “gebogen ruggen”?
Jan: Heel goed idee, schat, wat zou ik zonder jou moeten!

Moeder,

Leer ons lief te hebben boven de regels, gemeenschap te verkiezen boven rede, en altijd uw naastenliefde als maatstaf te nemen voor onze woorden en daden. Gezegend zij God die ons zoveel leert.

Liefde die je verstand bovenhaalt. Commentaar voor echtparen: Lucas 18, 9-14

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

In die tijd vertelde Jezus, met het oog op sommigen, die overtuigd van eigen gerechtig­heid, de anderen minacht­ten, de volgende gelijkenis.
‘Twee mensen gingen op naar de tempel om te bidden; de een was een Farizeeer en de andere een tollenaar.
De Farizeeer stond met opgeheven hoofd en bad bij zichzelf als volgt: God, ik dank u dat ik niet zo ben als de rest van de mensen, rovers, onrechtvaardi­gen, echtbrekers, of ook als die tollenaar daar.
Ik vast tweemaal per week en geef tienden van al mijn inkomsten.
Maar de tollenaar bleef op een afstand en wilde zelfs niet zijn ogen opheffen naar de hemel; maar hij klopte zich op de borst, en zei: God wees mij, zondaar, genadig.
Ik zeg u: deze ging gerecht­vaardigd naar huis en niet die andere, want alwie zich verheft zal vernederd, maar wie zich vernedert zal verheven worden.’
Woord van de Heer.

Liefde die je verstand bovenhaalt.

De farizeeër vergelijkt zichzelf en is ‘dankbaar voor hoe goed hij is’, en betreedt een wereld van verplichtingen en prestaties, waar alles een prijs heeft… en de anderen, zijn minachting.
De tollenaar stelt zichzelf in vraag en vertrouwt op Gods goedheid: de voorportaal om een leven van gave en vrijgevigheid binnen te treden.
En wij, echtparen van het Project Huwelijksliefde, wat zijn wij? Farizeeërs die dankbaar zijn dat het ‘goed met ons gaat’ en dat we ‘er al zijn’… of willen we meer?

Terug naar het huwelijksleven:

Luis: Vandaag heeft God tijdens het gebed iets heel diep in mijn ziel wakker gemaakt.
María: En wat dan?
Luis: Toen we de retraite van het Project Echtelijke Liefde deden, begonnen we aan een weg die ons redde. Maar ik voel dat Christus iets meer van me vraagt. We leven een goed, verantwoordelijk geloof… maar misschien te redelijk. We zoeken ons eigen welzijn, en dat is niet verkeerd. Maar…
María: Maar?
Luis: En Zijn hart? Ik realiseer me dat ik gefocust ben op ons welzijn. En hoe gaat het met Zijn hart?
María: Wat is God groot… je bevestigt net iets wat me al een tijdje bezighield en waar ik Hem om een teken voor had gevraagd. En je hebt me dat net gegeven.
Luis: Ja?
María: Ja. Door zo gefocust te zijn op ‘onze’ spirituele weg zijn we een beetje egoïstisch geworden… Soms veroordelen we zelfs mensen die niet leven zoals wij.
Luis: Zonder dat we het beseffen, leven we ons huwelijk volgens onze eigen plannen. We moeten Hem ruimte geven. Uit onze logica stappen, meer op Hem letten en reageren op wat Hij van ons vraagt.
Maria: Kom, laten we bidden, zodat Hij ons de ‘volgende stappen’ laat zien.
Luis: Hahaha, je merkt dat je net uit een werkvergadering komt.

Moeder,

Leer ons ‘meer te willen’, want ons verlangen is oneindig en alleen uw Zoon kan ons verzadigen. Voor altijd gezegend en geprezen zij Jezus, die ons met Zijn bloed heeft verlost.