Evangelie van de dag
Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Matteüs 26, 14-25
en zei: ‘Wat wilt ge mij geven als ik Hem u in handen speel?’ Zij betaalden hem dertig zilverlingen uit.
En van toen af zocht hij een gunstige gelegenheid om Hem over te leveren.
Op de eerste dag van het ongedesemde brood kwamen de leerlingen Jezus vragen: ‘Waar wilt Gij dat wij het paasmaal voor U gereed maken?’
Hij antwoordde: ‘Gaat naar de stad en zegt aan die en die: De Meester laat weten: Mijn uur is nabij; bij u wil Ik met mijn leerlingen het paasmaal houden.’
De leerlingen deden zoals Jezus hun had opgedragen en maakten het paasmaal gereed.
Toen de avond gevallen was, lag Hij met de twaalf leerlingen aan.
Onder de maaltijd sprak Hij: ‘Voorwaar, Ik zeg u: een van u zal Mij overleveren.’
Smartelijk getroffen begon de een na de ander Hem te vragen: ‘Ik ben het toch niet, Heer?’
Hij antwoordde: ‘Die met Mij zijn hand in de schotel steekt, zal Mij overleveren.
Wel gaat de Mensenzoon heen, zoals van Hem geschreven staat, maar wee de mens door wie de Mensenzoon wordt overgeleverd! Het zou beter voor hem zijn als hij niet geboren was, die mens!’
Judas, zijn verrader, nam ook het woord en zei: ‘Ik ben het toch niet, Rabbi?’ Hij antwoordde hem: ‘Gij zegt het.’
Judas verraadt het verbond met Jezus. Hij verraadt ook Zijn liefde en Zijn vertrouwen.
Toen we trouwden, was er een verbond, was er een liefde die ons verenigde en was er een vertrouwen in elkaar, omdat we elkaar elke dag ons leven toevertrouwden. Er was ook dat verbond met Christus, we waren verenigd door Zijn liefde en Hij stelde Zijn vertrouwen in ons. De vraag die ik mezelf stel is: hoe vaak heb ik dat verbond verraden? Ik kan vanaf nu maar beter trouw zijn aan mijn liefde om niet op een dag uit de mond van mijn Heer te horen: “Het was beter voor je geweest als je nooit geboren was”.
Toegepast op het getrouwde leven:
Alberto: Wat mij waardigheid geeft, is het beeld van God te zijn. Om een Zoon van God te zijn. Als ik Hem verraad door het verbond te verbreken waarmee Hij mij met jou heeft verbonden, wat blijft er dan over van mijn waardigheid?
Lucia: Nou, ik begrijp dat als ons verbond een teken is van de Liefde van de Drie-eenheid en deel uitmaakt van de Liefde van Christus, ik begrijp dat door dit te verraden, we ons eigen wezen verraden.
Alberto: Het is waar dat het huwelijk iets heel groots en heel heiligs is, maar om dezelfde reden is het heel ernstig om het met voeten te treden.
Lucia: Alles wat ons rest is de houding van Petrus: Diep berouw, vragend om vergeving.
Moeder,
Mogen we trouw gehoor geven aan het verbond dat we hebben gesloten. Door Jezus Christus, onze Heer. Amen.