Evangelie van de dag.
Lezing uit het Heilige Evangelie volgens Johannes
‘Als ik niet in zijn handen het teken van de nagelen zie en mijn vinger
in de plaats van de nagelen kan steken en mijn hand in zijn zijde leggen, zal ik het niet geloven.’
Acht dagen later waren zijn leerlingen weer in het huis bijeen, en nu was Tomas er bij.
Hoewel de deuren gesloten waren, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: ‘Vrede zij u.’
Vervolgens zij Hij tot Tomas: ‘Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen.
Steek uw hand uit en leg die in mijn zijde, en wees niet langer ongelovig, maar gelovig.’
Toen riep Tomas uit: ‘Mijn Heer en mijn God!’
Toen zei Jezus tot hem: ‘Omdat ge Mij gezien hebt, gelooft ge?
Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben.’
Vandaag kunnen wij, zoals de discipelen tegen Thomas zeiden, met vreugde zeggen: “We hebben de Heer gezien!” En er zullen velen om ons heen zijn die net als Thomas zullen zeggen: “Als ik hem niet zie, geloof ik hem niet.”
Thomas was verblind door wanhoop. De frustratie om de man aan wie hij zijn leven had gegeven gekruisigd te zien, bracht hem tot wanhoop en daarmee tot verlies van geloof. Ja, wanhoop is een van de belangrijkste wapens van de vijand.
Maar Thomas keerde zich, ondanks zijn frustratie en gebrek aan geloof, niet af van zijn gemeenschap, van de Kerk, maar keerde ernaar terug, om zich bij zijn broeders, de apostelen, te voegen, en toen gebeurde het:
Christus, die alle barmhartigheid is, komt naar hem toe en laat hem zien dat het waar is, dat Hij het is, dat Hij is opgestaan. En Thomas, berouwvol, erkent Hem als zijn Heer, zijn God!
Zelfs aan het kruis. Wij moeten vertrouwen dat Hij ons niet alleen laat, ook al voelen we Hem ver weg, in beproeving, in tegenspoed, maar Hij wijkt niet van onze zijde, Hij komt om ons zijn wonden te laten zien, om ons te vertellen dat Hij voor ons en met ons lijdt en heeft geleden. Hij zegt ons in al zijn barmhartigheid: Heb geloof, zalig zij die geloven zonder te zien!
En als we twijfelen, wend je dan tot de Kerk, tot onze gemeenschap. Daar zullen we hem vinden.
Laura: Mario soms vind ik het moeilijk om God te zien in deze beproeving waar we doorheen gaan. Ik lijd zo erg! Dat ik Hem niet aan mijn zijde voel….
Mario: Laura, wat jou overkomt zijn verleidingen van de boze, die ons doen twijfelen of God altijd bij ons is. Maar Hij heeft beloofd: “Ik zal bij je zijn tot het einde van de wereld”.
Laura: Ja, maar soms is het zo moeilijk voor mij om te geloven…. Help me, echtgenoot, om het geloof niet te verliezen.
Mario: Hoe vaak hebben we niet gehoord “God zou geen kwaad toelaten als het niet voor het goede is”, dus laten we op Hem vertrouwen. We zullen zeker gesterkt in geloof, nederigheid en geduld uit deze beproeving komen. Laten we op Hem hopen.
Laura: Het is goed om van je te horen, het geeft me vrede, jij bent de echtgenoot die ik nodig heb.
Mario: Vertrouw. Natuurlijk hebben we gebed nodig, veel gebed. En naar onze catechesegroep gaan, de maandelijkse catechese hebben gedaan en de maandelijkse aanbidding samen met andere echtparen.
Laura: Ja, hoe belangrijk het is om samen te bidden. Dank je echtgenoot.
Mario: Dank God. Zo gaan we ons echtelijk gebed bidden om God te danken voor de gaven die hij ons geeft, inclusief het kruis.
Moeder,
Help ons om Christus te zien in alle omstandigheden van ons leven en mogen we altijd weten hoe we dankbaar moeten zijn. Prijs Hem voor altijd.