Evangelie van de dag
 
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 7, 24-30

In die tijd trok Jezus naar de streek van Tyrus en Sidon. Hij ging een huis binnen en wilde niet dat iemand het te weten kwam, maar Hij kon niet onopgemerkt blijven.
Een vrouw wier dochtertje door een onreine geest was bezeten, kwam dan ook, zodra ze van Hem gehoord had, naderbij en wierp zich aan zijn voeten.
De vrouw was een Helleense van Syrofenicische afkomst. Zij vroeg Hem de duivel uit haar dochter uit te drijven.
Hij sprak tot haar: ‘Laat eerst de kinderen verzadigd worden, want het is niet goed het brood dat voor de kinderen bestemd is aan de honden te geven.’
Maar zij had een antwoord en zei Hem: ‘Jawel, Heer. De honden onder tafel eten immers van de kruimels van de kinderen.’
Toen sprak Hij tot haar: ‘Omdat ge dit zegt, ga heen, de duivel heeft uw dochter verlaten.’
Zij keerde naar huis terug, trof haar kind te bed en bevond dat de duivel was heengegaan.

Woord van de Heer.

Het komt door geloof.
 
“De kruimels die de kinderen weggooien”. Wat jammer dat we de genaden verspillen die God ons geeft, en er zijn er zoveel die anderen met meer geloof zouden kunnen genezen. We benadrukken vandaag enerzijds de schande van het verspillen van de genade die we hebben ontvangen, grotendeels door het Sacrament van het Huwelijk, en anderzijds de kracht van ons geloof, dat demonen uit onze kinderen kan halen. Hier gaat de Heer niet naar de dochter toe, Hij heeft altijd alleen maar contact met de moeder, maar door de kracht die Hij aan het geloof van de moeder heeft gegeven, wordt de dochter gered. Geweldig!
Laten we deze genade voor onze kinderen (vleselijk of geestelijk) niet verspillen door gebrek aan geloof.

 
Toegepast op het getrouwde leven:
 
Inés: Wat een slopende tijd hebben we achter de rug, ten eerste met onze kinderen die steeds verder van ons af lijken te staan en die we op geen enkele manier voor God kunnen terugwinnen, en ten tweede met onze afdelingen, die nauwelijks aandacht besteden aan wat we hen vertellen en natuurlijk is er geen vooruitgang en het lijkt erop dat ze moe beginnen te worden.
Pedro: Het is tijd voor geloof, Inés. Het is tijd voor geloof. Laten we tot de Heer bidden voor hen en erop vertrouwen dat de Heer zeker zal handelen. Eén woord van Hem zal genoeg zijn om hen te genezen.
Agnes: Dank je, Pedro. Soms vergeet ik dat we niets kunnen doen zonder Hem, maar met Hem, jij en ik verenigd, kunnen we alles doen door de kracht van ons Huwelijkssacrament.
Pedro: Hij zal kunnen doen in de mate van ons geloof. Hij heeft het al gezegd en Hij liegt nooit.

Moeder,
 
Vergroot ons geloof. Altijd meer, we hebben altijd meer nodig. Prijs de Heer die ons in staat stelt om door geloof te werken.

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 7, 14-23

In die tijd riep Jezus het volk weer bij zich en sprak tot hen: ‘Luistert allen naar Mij en wilt verstaan:
niets kan de mens bezoedelen wat van buiten af in hem komt. Maar wat uit de mens komt, dat bezoedelt de mens.
Als iemand oren heeft om te horen, hij luistere.’
Nadat Hij zich van het volk had teruggetrokken en thuis gekomen was, stelden zijn leerlin­gen Hem vragen over de gelijkenis.
Hij antwoordde hun: ‘Begrijpt ook gij nog zo weinig? Beseft gij dan niet, dat al wat van buiten af in de mens komt hem niet kan bezoedelen,
omdat het niet in zijn hart komt maar in zijn buik en zijn weg vindt in een zekere plaats?’ Zo verklaarde Hij alle voedsel rein.
‘Maar,’ zei Hij, ‘wat uit de mens komt, dat bezoedelt de mens.
Want uit het binnenste, uit het hart van de mensen, komen boze gedachten, ontucht, diefstal, moord,
echtbreuk, heb­zucht, kwaadaardigheid, bedrog, losbandigheid, afgunst, godslastering, trots, lichtzinnigheid.
Al die slechte dingen komen uit het binnenste en bezoedelen de mens.’

Woord van de Heer.

Mijn schat, jij bent het.

Dat is zeker zo, de oorsprong of de oorzaak van mijn verdriet ligt niet buiten, het ligt niet in mijn echtgenoot maar in mijn hart. Dat is waar ik mijn interpretaties maak, dat is waar mijn intentionaliteit vandaan komt. Dat is waar ik mezelf heilig. In mijn hart.
Daarom is het mijn hart dat ik moet genezen als ik wil liefhebben en/of heilig wil zijn.
Het hart is het kostbaarste dat God me gegeven heeft, omdat het me in staat stelt van je te houden, maar het is ook het gevaarlijkste omdat het ongeordend is en ik je ook kan haten, daarom moet ik het zuiveren door eigenliefde eruit te verwijderen om echt lief te hebben, zo wordt het gezegde waar: Voor een christen is zijn schat, de ander.

Toegepast op het getrouwde leven:

Lorena: Ik ben al heel lang verliefd op de Heer, maar nu kan ik zeggen dat het geen hartstochtelijke liefde is, maar een oprechte liefde, want mijn hart is bij jou, Marino.
Marino: En welke nieuwe ervaring heb je in je hart om te kunnen zeggen dat je hart in mij is, Lorena?
Lorena: Nou, je bent mijn schat geworden. Nu ben je mijn schat en zo ervaar ik je. Kun je het niet voelen?
Marino: Ja, ik kan voelen hoe je alles voor me doet. Ik dacht dat het mijn verjaardagscadeau was.
Lorena: Hahaha. Nee, gekkie. Nu is het voor het echt. Mijn schat ben jij, boven alles, elk boek, elk gebed, elke ervaring waarin ik leef. Mijn schat ben jij. Ik ben blij dat je dat opmerkt, want dat betekent dat mijn ervaring waar is en mijn liefde voor God waar is.

Moeder,

Ik hou van mijn echtgenoot met alles en ik geef mezelf volledig aan hem/haar. Mijn hart is op hem/haar gericht en dit is mijn manier om tegen de Heer te zeggen: “Ik hou van je. Prijs en bemin voor altijd.

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 7, 1-13

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 6, 53-56

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 5,1-11.