Categoriearchief: Sin categoría

Wees moedig, wees niet bang! Commentaar voor echtparen: Matteüs 14,22-36.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 14,22-36.

Na de broodvermenigvuldiging dwong Jezus zijn leerlingen in de boot te gaan en alvast naar de overkant te varen, terwijl Hij het volk naar huis zou zenden.
Toen Hij het volk had weggezon­den, ging Hij de berg op om in afzondering te bidden. De avond viel en Hij was daar alleen.
De boot was reeds vele stadien uit de kust en werd geteisterd door de golven, want zij hadden tegenwind.
In de vierde nachtwake kwam Hij te voet over het meer naar hen toe.
Maar toen de leerlingen Hem zo over het meer zagen gaan, raakten zij van streek omdat zij een spook meenden te zien en zij begonnen van angst te schreeu­wen.
Maar Jezus zei onmiddellijk tot hen: ‘Weest gerust. Ik ben het. Vreest niet.’
‘Heer’, antwoordde Petrus,’als Gij het zijt, zeg mij dan dat ik over het water naar U toe moet komen.’
Waarop Jezus sprak: ‘Kom!’ Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe.
Maar toen hij merkte hoe hevig de wind was, werd hij bang; hij begon te zinken en schreeuwde: ‘Heer, red mij!’
Terstond stak Jezus zijn hand uit en greep hem vast, terwijl hij tot hem zei: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’
Nadat zij in de boot gestapt waren, ging de wind liggen.
De inzittenden wierpen zich voor Hem neer en zeiden: ‘Waar­lijk. Gij zijt de Zoon van God.’
Toen zij overgestoken waren, bereikten zij de kust bij Gennesaret.
Toen de mannen van die streek Hem herkenden, verspreidden zij in heel de omtrek het bericht van zijn komst en brachten Hem al hun zieken.
Ze smeekten Hem of ze tenminste de zoom van zijn kleed mochten aanraken. En allen die dit deden, werden gezond.

Woord van de Heer

 

Vandaag zegt Hij ons: Wees moedig, Ik ben het, wees niet bang!

In dit evangelie maakt Jezus ons duidelijk dat we in vrede moeten leven en dat,  als ik ergens door verontrust ben, het tijd is om ons af te vragen: leef ik vanuit het geloof, vertrouwend dat als Hij het wil, ik over de stormachtige zee kan lopen, of kijk ik naar de wind en zink ik weg door mijn redenen, mijn gedachten, mijn twijfels? Petrus kon over het water lopen toen hij op Jezus vertrouwde. Als we ons niet voeden met Christus, kunnen we NIETS doen.
Vandaag ontvangen we met deze woorden een uitnodiging van Jezus zelf om op Hem te vertrouwen, ook al denken we dat Hij ons vraagt om “over het water te lopen”. Als Hij ons dat vraagt, is dat omdat Hij ons zal ondersteunen als we geloof in Hem hebben, Hij zal ons niet alleen laten. We moeten altijd zeker zijn dat Hij achter al het goede staat, of achter alles wat objectief gezien niet goed is. Laten we deze uitnodiging van Jezus aanvaarden en niet naar onszelf kijken (naar onze criteria, onze redenen, ons ik).
Laten we onze zuivere intentie bevestigen door te zeggen: Heer, red mij, zonder U ga ik ten onder.

Toegepast op het getrouwde leven:

Joseph Ignacio: ik heb met onze pupil gesproken en hij zegt me dat hij, na wat zijn vrouw hem heeft aangedaan, wil scheiden. Hij blijft maar zeggen dat dit niet verandert en ook niet zal veranderen.
Mayra: Arme man. Ik begrijp hem zo goed. Hij vecht al heel lang en het is heel menselijk dat hij denkt dat er geen oplossing is. Maar wat de mens niet kan, kan God wel. Wat wij niet kunnen bereiken, kan met Gods genade wel. Kijk naar ons: vandaag zijn we 20 jaar getrouwd en ook wij hebben veel twijfels over elkaar gehad. Voordat we een leven van geloof hadden dat belichaamd werd in onze roeping tot het huwelijk, liet ik me heel gemakkelijk verleiden door de boze en zag ik heel gemakkelijk de splinter in jouw oog op een andere plaats dan de balk die ik in mijn hart moet veranderen. Nu, als ik in moeilijkheden kom en zie hoe de “wind” me met verdenkingen jegens jou teistert, zeg ik tegen de Heer: Red me uit mijn ellende en help me te vertrouwen op Uw plan voor mijn huwelijk. En ik verzeker je dat in de afgelopen jaren, sinds we aan het Project zijn begonnen, ons huwelijk een totale ommekeer heeft gemaakt.
Joseph Ignacio: Je hebt gelijk, Mayra, je hebt me veel inzicht gegeven. Het is waar dat deze echtgenoot zich niet genoeg voedt met de Heer en zich niet genoeg aan Hem overgeeft. Hij is meer bezig met zijn gevoelens en zijn redeneringen, en ziet alleen de wind die hem teistert. Ik moet hem zeggen dat hij meer moet bidden, zodat hij naar zijn vrouw kijkt met de ogen waarmee de Heer naar haar kijkt. Dank je wel, schat, dat je me altijd aan deze waarheden herinnert.
Mayra: En we moeten God heel erg dankbaar zijn voor deze huwelijksverjaardag en voor het licht dat de Heer ons de afgelopen jaren heeft laten zien.

Moeder,

leer mij, net als u, alleen naar God te kijken, zodat ik over elke stormachtige zee kan lopen. Geprezen zij de Heer!

Vakantie zonder kosten. Commentaar voor echtparen: Matteüs 14,13-21.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 14,13-21.
Op dit bericht voer Jezus vandaar in een boot weg naar een eenzame plaats om alleen te zijn. Maar het gerucht hiervan drong tot het volk door en het ging Hem te voet uit hun steden achterna.
Toen hij bij zijn landing dan ook een grote menigte zag, kreeg Hij diep medelijden met hen en Hij genas hun zieken.
Tegen het vallen van de avond kwamen zijn leerlin­gen naar Hem toe en zeiden: ‘Deze plek is eenzaam en het is al laat op de dag. Stuur dus het volk weg om in de dorpen eten te gaan kopen.’
‘Het is niet nodig dat zij weggaan,’ zei Jezus hun, ‘geeft gij hun maar te eten.’
Doch zij antwoord­den: ‘Wij hebben hier niet meer dan vijf broden en twee vissen.’
Waarop Jezus sprak: ‘Brengt die dan hier.’
En hij gaf opdracht dat het volk zich zou neerzetten op het gras. Hij nam de vijf broden en de twee vissen, sloeg de ogen ten hemel, en nadat Hij de zegen had uitgesproken, brak Hij de broden die Hij aan zijn leerlingen gaf en de leerlingen gaven ze weer aan het volk.
Al­len aten tot ze verza­digd waren en aan overgebleven brokken haalde men nog twaalf volle korven op.
Het waren ongeveer vijfduizend mensen die hadden gegeten, vrouwen en kinderen niet meegerekend.

Woord van de Heer

 

Vakantie zonder kosten.

Een menigte die Jezus tegemoet treedt en hun dorpen verlaat zonder na te denken over waar ze zullen slapen of wat ze zullen eten. En bij de ontmoeting liggen ze uiteindelijk in het gras, verzadigd en genezen.

Kunnen jullie je dat voorstellen?

In de hete augustusmaand, liggend in het koele gras, genezen van jullie kwalen en verzadigd (niet volgepropt) van jullie honger … en dat helemaal gratis. Dat is pas vakantie!

Maar let op de kleine lettertjes:

Onzekere bestemming: je kiest niet zelf. Je man/vrouw bepaalt dat. Waar hij/zij is, daar ben jij (en je rust).
Volpension van wat je nodig hebt, niet van wat je wilt. Als jij liever vlees eet en je man/vrouw vis… raad eens wat er op het menu staat.
Optie “Totale overgave” inbegrepen:  je bent de laatste in alles door alle privileges aan je man/vrouw af te staan.
En dan, in september, kom je als herboren terug. Alsof die drie weken zich hebben vermenigvuldigd. Met zin om verder te rusten… niet alleen in het weekend, maar elke dag, in de liefde van Christus die je voedt en geneest… en je uitnodigt om je man te voeden.

 

Toegepast op het getrouwde leven:

(Mirjam en David in de woonkamer. David heeft een notitieboekje en Mirjam heeft haar mobiele telefoon in haar hand)

Mirjam: En, bevestigen we de data? Drie weken, van 5 tot 26. Nu moeten we nog beslissen waar we heen gaan. Ik zou dit jaar graag iets meer georganiseerd willen.

Mirjam: En als we het wat vrijer laten? Een rustige plek, zonder vaste tijden. Alleen jij en ik.

David: Mirjam, je weet dat ik rust vind in duidelijkheid. En bovendien… als we niet plannen, belanden we ergens op een andere plaats, zonder slaapplaats en eten we het eerste het beste dat we tegenkomen.

Mirjam (glimlacht): Nou… en als er niets gebeurt? Als het uiteindelijk niet gaat om de plek, of wat we eten… maar om hoe jij en ik ons voelen?

David (half grappend): Je bent erg diepzinnig vandaag… heb je frisse lucht gehad?

Mirjam (lachend): Misschien. Of misschien krijg ik honger… naar iets anders.

David: Waar?

Mirjam: Om echt bij jou te zijn. Zonder klok. Zonder verwachtingen. Alleen jij en ik, samen. Rustend, niet van de routine, maar van onszelf… van onze eigenaardigheden, onze eisen.

David (laat het notitieboekje langzaam zakken): Oké… Dat stond niet op mijn lijstje. Maar het klinkt… anders.

Mirjam: En als we op een plek komen waar alleen brood met tomaat is… dan delen we dat.

David: En als jij liever naar het strand gaat en ik naar de bergen… wat doen we dan?

Mirjam: Dan zoeken we een rivier.

(Pauze. Ze kijken elkaar aan. Ze glimlachen.)

David (sluit het notitieboekje): Wat als dit de vakantie is die we al jaren nodig hadden?

Mirjam: Zonder foto’s. Zonder agenda. Alleen jij, ik… en God, die echt weet wat we nodig hebben.

David: Zullen we bidden en zien waar het ons brengt?

 

Moeder,

Jij die rustte in je zoon, help mij om in Hem te rusten door mij aan mijn man/vrouw over te geven. Geprezen zij de Heer!

SIDE koesteren. Commentaar voor echtparen: Lucas 12,13-21.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 12,13-21.
In die tijd zei iemand uit het volk tegen Jezus: ‘Meester, zeg aan mijn broer, dat hij de erfenis met mij deelt.’
Maar Jezus antwoordde hem: ‘Man, wie heeft Mij over u beiden tot rechter of bemiddelaar aange­steld?’
En Hij sprak tot hem: ‘Pas op en wacht u voor alle hebzucht! Want geen enkel bezit, al is dit nog zo overvloedig, kan uw leven veilig stellen.’
Hij vertelde hun de volgende gelijkenis: ‘Het land van een rijk man had een grote oogst op geleverd.
Daarom overlegde deze bij zichzelf: Wat moet ik doen? Ik heb geen ruimte om mijn oogst te bergen.
En hij zei: Dit ga ik doen: ik breek mijn schuren af en bouw grotere: daarin zal ik dan heel mijn rijkdom aan koren bergen.
Dan zal ik tot mij zelf zeggen: Man, je hebt een grote rijkdom liggen, voor lange jaren, rust nu uit eet en drink en geniet ervan!
Maar God sprak tot hem: Dwaas! Nog deze nacht komt men je leven van je opeisen;
en al die voorzieningen die je getroffen hebt, voor wie zijn die dan?
Zo gaat het met iemand die schatten vergaart voor zichzelf, maar niet rijk is bij God.’

Woord van de Heer

SIDE koesteren.

Jezus maakt ons in dit evangelie duidelijk dat wanneer Hij ons roept en oordeelt, de schatten van deze wereld die we hebben verzameld ons niets zullen baten. De Heer nodigt ons uit om onze blik te verheffen, want uiteindelijk zullen de enige rijkdommen die ons van nut zullen zijn, de Schatten in de Hemel (SIDE) zijn, die we alleen kunnen verkrijgen door uit onszelf te treden en ons aan anderen te geven, te beginnen met mijn echtgenoot. Wij zijn instrumenten om anderen de goederen die we van God ontvangen mee te delen, maar als we ophouden met geven, houden we ook op met ontvangen, en zelfs wat we denken te hebben, verliezen we.
En ik? Geef ik mijn vrouw alles wat ik van God ontvang, al Zijn Liefde? Geef ik mezelf aan haar, zoals Christus zich aan Zijn Kerk geeft? Want als ik mijn vrouw met Gods Liefde vervul, zal mijn ziel vervuld blijven van de Liefde van Christus, de Bruidegom. Het is het wonder van liefde dat de Heilige Geest in ons teweegbrengt, dat hoe meer we geven, hoe meer we ontvangen.

Terug naar het huwelijksleven:

Susi: Hallo Emilio, weet je wat? Ik heb een nieuwe baan aangeboden gekregen waar ik meer ga verdienen. Ik ben er erg blij mee en ik dacht dat we dan wat meer kunnen sparen en een appeltje voor de dorst kunnen aanleggen en… een paar extraatjes kunnen doen. Wat vind je ervan? Het enige is dat ik af en toe op reis moet, maar je weet dat ik dat leuk vind en in mijn huidige baan heb ik daar geen gelegenheid voor.
Emilio: En wat gaat dat je kosten aan tijd en toewijding?
Susi: Nou, in het begin zal ik wat moeite moeten doen om me in te werken en tijd nodig hebben om me aan te passen… en op vrijdagmiddag moet ik op kantoor zijn.
Emilio: Dat klinkt alsof we minder tijd zullen hebben om samen naar de mis te gaan en om ons aan anderen te wijden. En ik denk dat het ons ook moeilijker zal maken om op sommige dagen het echtpaargebed te doen. Susi, sinds we de bezinning van het Project Echtelijke Liefde hebben gedaan, zijn we gelukkiger dan ooit! We brengen meer tijd samen door, we zijn meer gefocust en hoewel het ons moeite heeft gekost om in praktijk te brengen wat ons is verteld, namelijk dat je een gave pas ontvangt als je die geeft, gaan we vooruit. Nu we elke dag het echtpaargebed doen, gaan we elke maand naar de groepsbijeenkomst en naar de aanbidding voor echtparen in onze parochie, en zijn we begonnen met het geven van bezinningsdagen… Ik zou dat niet willen missen!
Susi: Je hebt gelijk, ik had niet aan die mogelijke gevolgen gedacht. Als je het goed vindt, laten we vanavond in gebed de voor- en nadelen afwegen en onderscheiden of deze verandering echt is wat God voor ons wil.
(En die avond legden ze alles in Gods handen, zagen ze dat ze al genoeg hadden om van te leven, en dat dat beetje extra materiële rijkdom een stap terug zou kunnen betekenen op hun weg naar heiligheid samen naar de hemel.)

Moeder,

Help ons en leid ons, zodat we niet afdwalen van onze weg naar heiligheid, dat onze droom is om schatten in de hemel te verzamelen. Gezegend zijt Gij, Moeder! Geprezen zij onze Heer voor altijd!


Leven in zonde Commentaar voor echtparen: Matteüs 14,1-12.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 14,1-12.

In die tijd begon Jezus’ vermaardheid tot de viervorst Herodes door te dringen,
en hij zei daarom tot zijn hovelin­gen: ‘Dat moet Johannes de Doper zijn; hij is uit de doden opgestaan; vandaar dat die wonderkrachten in hem werken.’
Want omwille van Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, had Herodes Johannes laten grijpen en geboeid in de gevangenis geworpen,
omdat hij tot hem gezegd had: ‘Het is u niet geoorloofd haar als vrouw te hebben.’
Daarom had Herodes hem eigenlijk ter dood willen brengen, waar hij was hiervoor teruggeschrokken omdat het volk hem voor een profeet hield.
Toen de dochter van Herodes echter op de verjaardag van Herodes voor het gezelschap danste, beviel zij hem
zo zeer dat hij een eed zwoer haar alles te zullen geven wat zij zou vragen.
Haar moeder had haar het antwoord inge­scherpt en daarom zei ze: ‘Geef mij, hier nog, op een schotel het hoofd van Johannes de Doper.’
Ofschoon dit de koning aan zijn hart ging wilde hij toch, ook wegens zijn tafelge­noten, zijn eed gestand doen en hij gelastte het te geven.
Hij gaf daarom opdracht Johan­nes in de gevangenis te onthoofden.
Zijn hoofd werd op een schotel binnen­gebracht.
Zijn leerlingen kwamen het lijk halen en begroeven het; daarna gingen zij het aan Jezus melden.

Woord van de Heer

Leven in zonde
 
Vandaag kijken we naar Herodes en Herodias, die een ongeoorloofde relatie hebben en in zonde leven.  We zien hoe deze situatie hen, in plaats van dichter bij elkaar en bij God te brengen, steeds verder in de modder doet wegzakken.  Herodes leeft in angst en is voortdurend bezig met wat anderen van hem denken. Hij vergeet de vreselijke onrechtvaardigheid die hij heeft begaan niet, want als hij over Jezus hoort spreken, denkt hij dat Johannes de Doper is opgestaan. Herodias manipuleert zelfs haar dochter en sleept haar mee om deel te nemen aan de moord op Johannes.  Hoe belangrijk is het om in genade te leven!  Bidden en de sacramenten ontvangen, vooral voor gehuwden: het sacrament van het huwelijk, de eucharistie (het centrum) en de biecht.  Zo zal de Heer ons helpen ons hart te zuiveren en ons de kracht geven om ook anderen te helpen dichter bij Hem te komen.


 
Toegepast op het huwelijksleven
 
Angela: (schreeuwend) Wie heeft de tandpasta weer open laten staan? Echt… het is vermoeiend. Ik ben één die opruimt en vier die het huis overhoop halen, Ramón, jij bent erger dan de kinderen. Ik kan het niet meer! Heer, geef me geduld, want als U me kracht geeft…
(Later tijdens het persoonlijk gebed) Heer, ik heb me weer laten meeslepen door vermoeidheid en heb alleen naar mezelf gekeken.  Ik val steeds weer, ik weet niet wat ik moet doen… wat een pijn, de manier waarop ik tegen mijn man heb gesproken in het bijzijn van onze kinderen. Wat kan ik doen? Ah!  Natuurlijk, mijn blik is vuil, ik ga biechten!  Dank u, Heer
(Die avond tijdens het gezinsgebed)
Angela: Ik wil jullie om vergeving vragen voor de manier waarop ik vanmorgen tegen jullie heb gesproken, vooral tegen papa.  Ik heb erover gebeden en ik heb ook met onze pastoor, don Antonio, gesproken na de biecht.  Ik moet blijven werken aan de manier waarop ik me inzet voor ons gezin.  Ik vraag jullie om me te helpen als jullie zien dat ik moe ben, want dan kost het me het meeste moeite.  Dank u, Heer, voor het schenken van zo’n dierbaar gezin, help ons allen om heiligheid te bereiken.
Ramón: Zo zij het, Ángela.  Dank je voor je voortdurende toewijding aan ons gezin en voor het leren ons te verontschuldigen, je bent een voorbeeld van nederigheid en doorzettingsvermogen.  Heer, ik dank u voor zo’n geweldige vrouw.  Vanaf nu zullen we er meer op letten dat we allemaal onze spullen opruimen, het is belangrijk dat we allemaal meewerken.
 

Moeder,

U bent ons voorbeeld, vandaag zie ik u zich inzetten voor het stille en onopvallende werk om van uw huis een thuis te maken.  Met hoeveel tederheid zou u elke kleine daad van toewijding verrichten bij het koken, opruimen, bedden opmaken… laat ons liefde steken in alles wat we doen, vooral met ons gezin. Glorie en lof aan onze Heer voor altijd!

Het netwerk van liefde. Commentaar voor echtparen: Matteüs 13,47-53.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 13,47-53.

In die tijd zei Jezus tot de menigte: Het Rijk der hemelen gelijkt op een sleepnet dat in de zee geworpen, vissen van allerlei soort bijeenbracht.
Toen het vol was trok men het op het strand; men zette zich neer om de goede vissen uit te zoeken en in manden te doen, de slechte echter werden weggeworpen.
Zo zal het ook gaan op het einde van de wereld: de engelen zullen uittrekken om de slechten tussen de rechtvaardigen uit te zoeken
en in de vuuroven te werpen. Daar zal geween zijn en tandenge­knars.
Hebt gij dit alles begrepen?’ Zij antwoordden Hem: ‘Ja.’
Hij zij hun: ‘Daarom is iedere schriftge­leerde die onderwezen is in het Rijk der hemelen gelijk aan een huisvader die uit zijn schat nieuw en oud te voorschijn haalt.’
Toen Jezus deze gelijke­nissen had beeindigd, ging Hij vandaar weg.
Woord van de Heer
Het netwerk van liefde.

De Heer herinnert ons er vandaag aan dat er aan het einde der tijden een scheiding zal zijn tussen het goede en het kwade. Maar deze scheiding zal niet alleen afhangen van het feit of iemand deel uitmaakte van de Kerk of het geloof kende, maar ook van het feit of iemand werkelijk als discipel van het Koninkrijk heeft geleefd. Dat wil zeggen, of iemand de boodschap van het Evangelie met het hart heeft aanvaard en elke dag heeft geleefd volgens de wet van de liefde die Jezus ons heeft geleerd.

De figuur van de schriftgeleerde die een discipel werd, is voor ons een oproep tot bekering, om van schriftgeleerden die de wet en de geboden kennen, discipelen van het koninkrijk te worden, dat wil zeggen van theorie naar praktijk over te gaan.

De heilige Johannes van het Kruis zei dat “aan het einde van ons leven we zullen worden beoordeeld op onze liefde”. Het is niet voldoende om in het net te zitten, het gaat niet om hoeveel we weten of hoeveel we hebben gedaan, maar om hoeveel we hebben liefgehad.

Elke dag kunnen we het net van ons leven vullen met “goede vissen”: daden van liefde, vergeving, gebaren van genegenheid, gebed… en “slechte vissen” weggooien: eigenliefde, hardheid van hart, wrok, oordelen, zonden… Zo zullen we aan het einde van ons leven een net vol liefde hebben en zullen we discipelen van het Koninkrijk zijn, die waardig zijn bevonden om voor altijd daarin te leven.

 

Toegepast op het getrouwde leven:

 

Nacho: Kijk eens, Amalia, midden in de strijd tegen het huwelijk en het gezin ontstaat het Project Huwelijksliefde. Vind je dat niet geniaal van de Maagd? Het heeft ons leven zeker veranderd… er is niets bijzonders gebeurd en tegelijkertijd is er alles gebeurd!

Amalia: Zeker, wat een transformatie heeft de Heer in onze harten teweeggebracht. Alles is nieuw, maar tegelijkertijd “verankerd” in de leer van de Kerk… ik weet niet of ik het goed uitleg…

Nacho: Natuurlijk… vroeger hadden we een geloof dat een beetje leek op dat van de schriftgeleerden in de tijd van Jezus. We kenden de catechismus, de leer, de traditie van de Kerk… en zoveel dingen die onze ziel hebben gevormd… maar het is waar dat we door onze hardheid van hart daar waren blijven steken, in een geloof “van argumenten”, en ik heb het gevoel dat de Heilige Geest alles in ons geestelijk leven heeft vernieuwd.

Amalia: Dat is waar, dit project van de Maagd heeft ons vernieuwing, enthousiasme, hoop, vreugde en zoveel goede dingen gebracht, maar bovenal hebben we ons geloof kunnen belichamen in onze roeping en het evangelie kunnen leven in het dagelijks leven van ons huwelijk.

Nacho: Ja! We zijn van een theoretisch geloof naar een geloof gegaan dat verankerd is in het leven en dat is een schat… Ik denk dat we onze kinderen hierin moeten betrekken… Ik zou het geweldig vinden als ze dit project zouden leren kennen, het zal hen net zo helpen als ons!

Moeder,

In alles liefhebben en dienen! Dank u dat u ons de schatten van het Koninkrijk der Hemelen hebt laten zien. Dank u dat u het Project Huwelijksliefde in ons leven hebt gebracht.  Gezegend zijt u!