Categoriearchief: Sin categoría

Te aards? Commentaar voor Huwelijken: Lucas 4, 24-30

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 4, 24-30

Toen Jezus in Nazareth kwam zei Hij tot het volk in de synagoge : Voor­waar, Ik zeg u: geen profeet is heilzaam voor zijn eigen vaderstad.
En het is waar wat Ik u zeg: in de tijd van Elia immers, toen de hemel drie jaar en zes maanden gesloten bleef 
en een grote hongersnood uitbrak over het hele land, waren er veel weduwen in Israel;
toch werd Elia tot niemand van hen gezonden, behalve tot een weduwe in Sarepta in het gebied van Sidon.
En in de tijd van de profeet Elisa waren er vele melaatsen in Israel; 
toch werd niemand van hen gereinigd, behalve de Syrier Naaman.’
Toen ze dit hoorden, werden allen die in de synagoge waren, woedend.
Ze sprongen overeind, joegen Hem de stad uit en dreven Hem voort tot aan de steile rand van de berg 
waarop hun stad gebouwd was, om Hem daar in de afgrond te storten.
Maar Hij ging midden tussen hen door en vertrok.
Woord van de Heer.

Te aards?

Ze geloofden niet in Jezus, omdat hij te “aards” werd. Het lijkt erop dat we alleen geloof kunnen hebben in de bemiddeling van andere mensen als ze van ver komen of als ze in onze ogen heel heilig zijn. Wat wij als “normaal” zien, lijkt ons geen bemiddeling van het bovennatuurlijke. We vinden het moeilijk om God in het gewone te zien.
Maar de waarheid is dat mijn huwelijk heilig is, de waarheid is dat mijn echtgenoot een bedienaar van Gods genade voor mij is, de waarheid is dat mijn echtgenoot de adequate hulp is die God voor ons op zijn plaats heeft gezet om samen tot Hem te komen, en omdat ik fouten in hem/haar zie, en omdat ik zonde in hem/haar zie, ontvang ik hem/haar niet op die manier. Het gevolg is dat God geen wonderen kan doen als ik niet geloof in de bemiddeling die Hij in mij heeft geplaatst.
Ik moet het wel geloven, want God probeert vooral via mijn echtgenoot tot mij te spreken.

Toegepast op het getrouwde leven:

Paco: Lucia, ik begrijp niet waarom je niet met me wilt bidden. Er is ons verteld dat bidden in het huwelijk noodzakelijk is.
Lucía: Paco, ik zie dat je veel bidt, maar je leven is niet coherent met zoveel gebed. Ik ben een beetje moe van zoveel hypocrisie. Ik zie niet dat je gebed iets waard is, om je de waarheid te zeggen, en bovendien word ik een beetje ziek van je vergeestelijkte wereld die niet erg geïncarneerd is.
Paco: Neem me niet kwalijk, maar jij bent geen haar beter dan ik. Je hebt een sterk karakter, weinig geduld, je bent gespannen, je zit op het puntje van je stoel….
(Paco bidt en de Heer zegt tegen hem: Paco, waarom verzet je je tegen de boodschap die ik via je echtgenote aan je wil doorgeven? Het is waar dat je veel bidt, maar vervolgens doe je weinig moeite om haar gelukkig te maken. Behandel haar alsof ze Mij is, want zoals je haar behandelt, behandel je Mij. Paco hoorde de stem van de Heer door Lucia).
Paco: Lucia, kom bij me zitten. Je lijkt rusteloos, je bent niet op je gemak bij Mij. Ik zou graag willen weten waarom en hoe ik kan helpen.
Lucia: Paco, ik voel me eenzaam, verward… (En ze gaat verder met uitleggen…)
Paco: Ik begrijp je, Lucía. Je hebt het gevoel dat ik veel van je eis, ik eis perfectie van je en je moet voelen dat ik van je hou zoals je bent. Je moet ontspannen aan mijn zijde zijn zonder je zorgen te maken of ik je veroordeel… Het spijt me, Lucía. Ik wil dat je weet dat ik van je hou zoals je bent, ook met je tekortkomingen. Ik hou van je zoals je bent en dat ga ik je laten zien.
Lucia: Nu voel ik me sterk genoeg om te proberen met je te bidden. Wil je me helpen?

Moeder,

Koningin van het gezin, bid voor ons. Moeder van echtelijke liefde, bid voor ons.

Een beetje opruimen. Commentaar voor huwelijken: Lucas 13, 1-9

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 13, 1-9

In die tijd waren er bij Jezus enkele mensen die Hem vertelden wat er gebeurd was met de Galileeërs, van wie Pilatus het bloed met dat van hun offerdieren vermengd had.
Daarop zei Jezus: Denkt ge, dat onder alle Galileeërs alleen dezen zondaars waren, omdat zij dat lot ondergaan hebben?
Volstrekt niet, zeg Ik u. Maar als gij u niet bekeert, zult ge allen op een dergelijke manier omkomen.
Of die achttien die gedood werden, doordat de toren bij de Siloam op hen viel: denkt ge dat die alleen schuldig waren onder alle mensen die in Jeruzalem woonden?
Volstrekt niet, zeg Ik u. Maar als gij niet tot bekering komt, zult ge allen op eenzelfde wijze omkomen.’
Hij vertelde nu deze gelijkenis: ‘Iemand had een vijgeboom die in zijn wijngaard geplant stond; hij kwam zoeken of er vrucht aan zat, maar vond niets.
Toen zei hij tot de wijngaardenier: Al sinds drie jaar kom ik aan deze vijgeboom vruchten zoeken, maar ik vind er geen. Hak hem om: waartoe put hij nog de grond uit?
Maar de man gaf hem ten antwoord: Heer, laat hem dit jaar nog staan; laat mij eerst de grond er omheen omspitten en er mest op brengen.
Misschien draagt hij het volgend jaar vrucht; zo niet, dan kunt ge hem omhak­ken.’
Woord van de Heer.

Een beetje opruimen.

Heer, U bent die wijngaardenier die graaft en mest rond ons huwelijk legt zodat het overvloedig vrucht zal dragen.
Hier zijn we dan, klagend omdat het soms pijn doet of slecht ruikt wat er tussen ons gebeurt, maar dat komt omdat we niet weten hoe we de mest van moeilijke situaties moeten gebruiken voor een groter goed.
Heer, mogen we weten hoe we de verstervingen die U om ons heen toestaat, kunnen gebruiken om vrucht te dragen.

Toegepast op het getrouwde leven:

Winkelier: Goedemorgen. Wat wilde u hebben?
Wijngaardenier: Ik kwam zakken mest halen.
Winkelier: Heel goed, welke merken wilt u?
Wijngaardenier: Ik zocht er twee voor “slechte antwoorden”, één voor “onverschilligheid”, drie voor “tegendraads zijn” en één voor “je kinderen verstoten”.
Winkelier: Ik begrijp het. We hebben de volledige collectie mest voor Huwelijken, winterseizoen. Trouwens, de “onterechte beschuldigingen” is te koop voor twee voor de prijs van één.
Wijngaardenier: Ah! Heel goed. Geef mij er dan maar twee, ik heb nog wat wijnstokken die van pas zullen komen voor de plaag van arrogantie die hen dit jaar teistert. Hoeveel is het totaal?
Winkelier: Dat is 5 liter tranen, 10 uur slechte tijden en 50 minuten wanhoop.
Wijngaardenier: Oef! Ik zie dat u veel rekent voor het product.
Winkelier: Nou, ja… Er is gewoon veel vraag naar, weet je? Dus daar maken we gebruik van om de prijzen te verhogen en meer winst te maken. Wij hebben veel familie, weet je?
Wijngaardenier: Oké, maar je moet weten dat ik later bij je huwelijk langskom, ik zal het een beetje moeten opknappen…

Moeder,

Lof aan de wijngaardenier die weet wat we nodig hebben om te groeien in liefde en de vruchten van echtelijke naastenliefde te dragen.

Op een klinkende manier. Commentaar voor huwelijken: Lucas 15, 1-3. 11-32

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Lucas 15, 1-3. 11-32

In die tijd kwamen tollenaars en zondaars van allerlei slag bij Jezus om naar Hem te luisteren.
Maar zowel de Farizeeën als de schriftgeleerden zeiden morrend tegen elkaar: ‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’
Jezus vertelde hun toen deze gelijkenis:
‘Iemand had twee zonen.
De jongste van hen zei tegen zijn vader: “Vader, geef mij het deel van uw bezit waarop ik recht heb.” De vader verdeelde zijn vermogen onder hen.
Na enkele dagen verzilverde de jongste zoon zijn bezit en reisde af naar een ver land, waar hij een losbandig leven leidde en zijn vermogen verkwistte.
Toen hij alles had uitgegeven, werd dat land getroffen door een zware hongersnood, en begon hij gebrek te lijden.
Hij vroeg om werk bij een van de inwoners van dat land, die hem op het veld zijn varkens liet hoeden.
Hij had graag zijn maag willen vullen met de peulen die de varkens te eten kregen, maar niemand gaf ze hem.
Toen kwam hij tot zichzelf en dacht: De dagloners van mijn vader hebben eten in overvloed, en ik kom hier om van de honger.
Ik zal naar mijn vader gaan en tegen hem zeggen: “Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u,
ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden; behandel mij als een van uw dagloners.”
Hij vertrok meteen en ging op weg naar zijn vader. Zijn vader zag hem in de verte al aankomen. 
Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem.
“Vader,” zei zijn zoon tegen hem, “ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u, ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden.”
Maar de vader zei tegen zijn knechten: “Haal vlug het mooiste gewaad en trek het hem aan, doe hem een ring aan zijn vinger en geef hem sandalen.
Breng het gemeste kalf en slacht het. Laten we eten en feestvieren,
want deze zoon van mij was dood en is weer tot leven gekomen, hij was verloren en is teruggevonden.” En ze begonnen feest te vieren.Het gemeste kalf slachten.
De oudste zoon was op het veld. Toen hij naar huis ging en al dichtbij was, hoorde hij muziek en gedans.
Hij riep een van de knechten bij zich en vroeg wat dat te betekenen had.
De knecht zei tegen hem: “Uw broer is thuisgekomen, en uw vader heeft het gemeste kalf geslacht omdat hij hem gezond en wel heeft teruggekregen.”
Hij werd woedend en wilde niet naar binnen gaan, maar zijn vader kwam naar buiten en trachtte hem te bedaren.
Hij zei tegen zijn vader: “Al jarenlang werk ik voor u en nooit ben ik u ongehoorzaam geweest
als u mij iets opdroeg, en u hebt mij zelfs nooit een geitenbokje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren.
Maar nu die zoon van u is thuisgekomen die uw vermogen heeft verkwanseld aan de hoeren, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.”
Zijn vader zei tegen hem: “Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou.
Maar we konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.”
Woord van de Heer.

Op een klinkende manier.

De Heer komt om ons de Vader te laten zien en dit evangelie is daar bijzonder geschikt voor, omdat het de houding van de Vader tegenover Zijn twee zonen beschouwt.
Moge ik leren naar het verloren schaap te kijken met dezelfde Liefde waarmee Hij naar Zijn kinderen kijkt.

Toegepast op het getrouwde leven:

Teresa: Ik vroeg mijn echtgenoot of we op retraite konden gaan, en hij zei nee, dat hij retraites en kerkelijke dingen zat is, dat hij thuis wil blijven. In gebed met de Heer gaf Hij me een beetje van zijn barmhartigheid en ik ging naar buiten om mijn echtgenoot te ontmoeten, om hem te behagen, om hem in zijn zwakheid te verwelkomen, en hij voelde zich heel geliefd. Ik weet niet of hij naar de retraite zal willen komen of niet, maar dit heeft ons dichter bij elkaar gebracht. Glorie aan God!
Luis: Deze namiddag bleef mijn echtgenote me corrigeren en verwijten maken, me zelfs beledigen. Met de hulp van Goddelijke genade ben ik met haar gaan zitten om te proberen te begrijpen waar deze pijn tegenover mij vandaan kwam. Ze voelde zich niet belangrijk voor me, dus begon ik haar als een koningin te behandelen tot ik haar het gevoel gaf dat ze geliefd was. Ik weet niet of ze me morgen weer verwijten zal maken, maar vandaag heeft deze situatie ons dichter bij elkaar gebracht. Glorie aan God!

Moeder,

Vandaag wil ik God loven voor de vele keren dat ik Hem zo jammerlijk, zo beschamend in de steek heb gelaten en Hij, ondanks al mijn ellende, naar me toe is gekomen, me heeft liefgehad, me heeft vergeven en me heeft genezen. Eer aan U, Heer voor altijd, lof zij U, mijn Heer.

Wat Hij ervaart. Commentaar voor huwelijken: Matteüs 21, 33-43, 45-46

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Matteüs 21, 33-43, 45-46

In die tijd sprak Jezus tot de hogepriesters en de oudsten van het volk: Luistert naar een andere gelijkenis: Er was eens een landeigenaar die een wijngaard aanlegde; hij zette er een heining omheen, hakte een wijnpers erin uit en bouwde een wachttoren. Daarop verpachtte hij hem aan wijnbou­wers en vertrok naar den vreemde.
Toen de tijd van de oogst gekomen was, zond hij zijn dienaren naar de wijnbouwers om de op­brengst in ontvangst te nemen.
Maar de wijnbouwers grepen zijn dienaren vast. Zij mishandel­den de een, doodden de ander en stenigden een derde.
Daarop zond hij andere dienaren, talrijker dan de eersten; maar zij behandelden hen op dezelfde manier.
Tenslotte stuurde hij zijn zoon naar hen toe, in de veronderstelling, dat zij zijn zoon wel zouden ontzien.
Maar toen de wijnbou­wers de zoon zagen, zeiden ze onder elkaar: Dat is de erfgenaam; vooruit, laten we hem vermoorden en ons zijn erfenis toeëigenen.
Ze grepen hem vast, wierpen hem de wijngaard uit en doodden hem.
Wan­neer nu de eigenaar van de wijngaard komt, wat zal hij dan wel met die wijnbouwers doen?’
Ze antwoordden Hem: ‘Hij zal die ellendelingen een ellendige dood doen sterven en zijn wijngaard zal hij aan andere wijnbouwers verpachten, die hem de opbrengst op de vastgestelde tijd zullen afdragen.’
Toen sprak Jezus tot hen: ‘Hebt gij nooit in de Schrift gelezen: De steen die de bouwlieden hebben afge­keurd, is juist de hoeksteen geworden. Op last van de Heer is dat gebeurd en het is wonderbaar in onze ogen.
Daarom zeg Ik u, het Rijk Gods zal u ontnomen worden en gegeven aan een volk dat wel de vruchten daarvan op­brengt.’
Toen de hogepries­ters en Farizeeën zijn gelijkenis­sen gehoord hadden, begrepen ze dat Hij over hen sprak.
Zij zonnen dus op een middel om zich van Hem meester te maken, maar ze waren bang voor het volk, omdat men Hem voor een profeet hield.
Woord van de Heer.

Wat Hij ervaart.

Op een dag gaf de Heer ons de gave van een echtgenoot of echtgenote, en onder ons de gave van het huwelijk. Twee immense geschenken en Hij wacht op de vruchten. Maar welke vruchten zijn er?
Ik vraag de Heer of ik Hem de vruchten geef die overeenkomen met Zijn Liefde tussen ons.

Toegepast op het getrouwde leven:

Angél: (In gebed) Heer, laat me zien wat Uw hart ervaart als U naar ons Huwelijk kijkt.
Ellen: We erkennen wat een prachtig geschenk U ons hebt gegeven en we weten dat we niet alle vruchten dragen die U van onze liefde verwacht. Die vruchten van de Heilige Geest tussen ons.
Angél: Toon ons de doornen en de vertroostingen in Uw Hart die erin gezaaid zijn door onze relatie.

Moeder,

Mogen we weten hoe we moeten reageren op het immense geschenk dat de Heer ons in ons Huwelijk heeft gegeven. Lof zij Hem die Zichzelf tussen ons in heeft gewikkeld.

Geschenken tegen jou. Commentaar voor huwelijken: Lucas 16,19-31.

Geef een reactie

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 16,19-31.

In die tijd zei Jezus : Er was eens een rijk man die in purper en fijn linnen gekleed ging en iedere dag uitbundig feest vierde,
terwijl een arme, die Lazarus heette, met zweren overdekt voor de poort lag.
Hij verlangde er naar zijn honger te stillen met wat bij de rijkaard van de tafel viel. Ja, zelfs kwamen honden zijn zweren likken.
Nu gebeurde het dat de arme stierf en door de engelen in de schoot van Abraham werd gedragen. De rijke stierf ook en kreeg een eervolle begrafenis.
In de onderwe­reld, ten prooi aan vele pijnen, sloeg hij zijn ogen op en zag van verre Abraham, en Lazarus in diens schoot.
Toen riep hij uit: Vader Abraham, ontferm u over mij en geef Lazarus opdracht de top van zijn vinger in water te dopen en mijn tong daarmee te komen verfris­sen, want ik word door de vlammen hier gefolterd.
Maar Abraham antwoordde: Mijn zoon, herinner u hoe gij tijdens uw leven uw deel van het goede hebt gekregen en op gelijke manier Lazarus het kwade; daarom ondervindt hij nu hier de vertroosting, maar wordt gij gefolterd.
Daarenboven gaapt er tussen ons en u voorgoed een wijde kloof, zodat er geen mogelijkheid bestaat, zelfs als men het zou willen, van hier naar u te gaan noch van daar naar ons te komen.
De rijke zei: Dan vraag ik u, vader, dat gij hem naar het huis van mijn vader wilt sturen,
want ik heb nog vijf broers; laat hij hen waarschuwen, opdat zij niet eveneens in deze plaats van pijniging terecht komen.
Maar Abraham sprak: Zij hebben Mozes en de profeten; laat ze naar hen luisteren.
Maar hij zei: Och neen, vader Abraham! Maar als er een uit de doden naar hen toegaat, zullen ze zich bekeren.
Hij echter sprak tot hem: Als ze naar Mozes en de profeten niet luisteren, zullen ze zich ook niet laten overreden, als er iemand uit de doden opstaat.’

Woord van de Heer.

Geschenken tegen jou.

Deze gelijkenis is niet voor de rijke man in de hel, maar is gericht aan de rijke broeders die op aarde achterblijven, en dat kunnen wij zijn. Er is geen gelijke verdeling van gaven door God, zodat ik die waarin ik rijk ben deel ten opzichte van anderen die arm zijn.
Daarom is de wet die deze wereld regeert die van de naastenliefde. Als ik meer heb, is dat niet om meer te genieten dan anderen, maar om te delen wat ik heb met degenen die minder hebben dan ik. En als ik dat niet doe, zal dat gevolgen hebben in deze wereld en in de volgende.

Toegepast op het getrouwde leven:

Paco: We hebben deze middag vrij. Wat denk je ervan als we de geschenken die we van God hebben gekregen eens bekijken en kijken hoe we ze gebruiken?
Dolores: Dat lijkt me een goed idee. Ik help bijvoorbeeld graag anderen, ik ben eerlijk, gelovig, diepzinnig, hardwerkend en volhardend.
Paco: Ik ben vasthoudend, volhardend, praktisch, ik heb de gave van doorzettingsvermogen en ik ben gedisciplineerd. Eens kijken… Ik gebruik vasthoudendheid voor wat ik voorstel, maar niet voor wat jij mij voorstelt; ik gebruik doorzettingsvermogen voor wat ik leuk vind; soms leidt vasthoudendheid ertoe dat ik geobsedeerd ben door jouw negatieve dingen en soms leidt discipline ertoe dat ik heel veeleisend tegen je ben. Ik denk niet dat ik mijn deugden gebruik om meer van je te houden.
Dolores: ik pas het helpen buitenshuis toe, maar niet bij jou, om eerlijk te zijn; eerlijkheid doet me soms klagen dat je niet zo eerlijk bent; religieus zijn doet me mezelf met jou vergelijken; en dieper zijn doet me klagen over je oppervlakkigheid; wat hard werken betreft, doet het me klagen dat je veel tijd verspilt. Ik gebruik mijn gaven zeker niet om van je te houden, ik gebruik ze tegen je.
Paco: Ik denk dat we nog veel moeten veranderen, wat als we onze deugden zouden gebruiken om elkaar te helpen in plaats van elkaar te irriteren.
Dolores: Misschien zouden we leren van elkaar te houden.

Moeder,

Mogen we onze rijkdom gebruiken voor liefde. Alle lof voor de Gever van alles.