Categoriearchief: Sin categoría

Snackmonster. Commentaar voor huwelijken: Marcus 8, 34-9, 1

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Evangelie volgens Marcus 8, 34-9, 1

Nadat Hij behalve zijn leerlingen ook het volk bij zich had laten komen, 
sprak Hij tot hen: ‘Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen 
door zichzelf te verloo­chenen en zijn kruis op te nemen.
Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen. 
Maar wie zijn leven verliest omwille van Mij en het Evange­lie, zal het redden.
Wat voor nut heeft het voor een mens de hele wereld te winnen als dit ten koste gaat van eigen leven?
Wat toch zou een mens in ruil kunnen geven voor zijn leven?
Als iemand zich schaamt over Mij en mijn woorden ten overstaan van dit overspelig en zondig geslacht, zal ook de Mensenzoon zich over hem schamen, wanneer Hij, vergezeld van de heilige engelen, komt in de heerlijkheid van zijn Vader.’
Hij sprak tot hen: ‘Voorwaar, Ik zeg u: onder de hier aanwezigen zijn er die de dood zullen ervaren, voordat zij zien dat het Rijk Gods is gekomen in kracht.’

Woord van de Heer.

Snackmonster.

Het onverslaanbare is: zelfliefde. Hoe moeilijk is het om jezelf te ontkennen…. Soms lijkt het alsof het je lukt bij de gratie Gods, en dan opeens, bij de minste aanleiding, stijgt het boven zichzelf uit en werpt het zich weer op als koning.
Zelfliefde is als een snackmonster.
Het kan alleen door liefde verslagen worden. Alleen met de liefde van God kan het winnen. Als ik God en mijn echtgenoot meer liefheb dan mezelf, zal ik een goede discipel zijn, omdat ik in staat zal zijn om mezelf uit liefde voor hem of haar aan het kruis te geven en zo de Heer te volgen.
Wil jij je eigenliefde overwinnen? Houd meer van de Heer en houd meer van je echtgenoot.

 

Toegepast op het getrouwde leven:

Negui: Carlos, hou je meer van mij dan van jezelf?
Carlos: Ik zou je willen zeggen dat ik wel meer van jou wil houden dan van mezelf, maar dat ik mezelf soms nog steeds boven jou stel. Er zijn nog steeds momenten waarop ik meer aan mezelf denk dan aan jou. Er zijn nog steeds momenten waarop ik je pijn doe door mezelf te verdedigen, Negui.
Negui: Voor mij geldt hetzelfde. Soms buig ik mijn zelfrespect, maar als ze op mijn zenuwen werken …. En wat denk jij dat we moeten doen?
Carlos: Ik denk dat we trouw moeten blijven aan het gebed elke dag en oefeningen moeten doen van wederzijdse zelfgave om meer verliefd op elkaar te worden.
Negui: Oké, ik doe mee!

 

Moeder,

We willen discipelen van Uw Zoon zijn. Laat ons Hem volgen, alstublieft. We houden van Hem, maar we willen meer van Hem houden. We houden van elkaar, maar we willen nog meer van elkaar houden. Dank U, gezegende Moeder. 

 

Oké, maar ik snap het niet. Commentaar voor huwelijken: Marcus 8,27-33.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus 8,27-33.

In die tijd trok Jezus met zijn leerlingen naar de dorpen rond Caesarea van Filippus.
Onderweg stelde Hij aan zijn leerlingen de vraag: ‘Wie zeggen de mensen dat Ik ben?’
Zij antwoordden Hem: ‘Johannes de Doper, anderen zeggen Elia
en weer anderen, dat Gij een van de profeten zijt.’
Daarop stelde Hij hun de vraag: ‘Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben?’
Petrus ant­woordde: ‘Gij zijt de Christus.’
Maar Hij verbood hun nadrukkelijk iemand hierover te spreken.
Daarop begon Hij hun te leren, dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden
en door de oudsten, de hogepriesters en de schrift­geleerden verworpen worden
en ter dood gebracht, maar drie dagen later verrijzen.
Hij sprak deze woorden zonder terughou­dendheid.
Toen nam Petrus Jezus terzijde en begon Hem ernstig daarover te onderhouden.
Maar zich omkerend keek Hij naar zijn leerlingen en voegde Petrus op strenge toon toe:
‘Ga weg, satan, terug! want gij laat u leiden door menselijke overwe­gingen
en niet door wat God wil.’

Woord van de Heer.

Oké, maar ik snap het niet.

Soms lijkt het ons dat de manier om van onze Echtgenoot of onze kinderen te houden is om te zoeken naar een manier om hun lijden te verlichten of weg te nemen, maar wat als dat een kruis is dat God gewild heeft voor zijn eigen verlossing of die van anderen? Wees voorzichtig in het aangezicht van het lijden van onze geliefden. Laten we Gods “waarvoor” zoeken en niet onze menselijke criteria, want we kunnen deel uitmaken van een verleiding die hen wegleidt van de weg van de Heer.

 

Toegepast op het huwelijksleven:

Carmen: De Heer vraagt me om te vasten van eigenliefde door mezelf niet te verdedigen.
Lucas: Ja, maar wat mijn zus tegen je zei is erg oneerlijk. Ze zullen denken dat je hen ontwijkt.
Carmen: Laat ze denken wat ze willen over mij.
Lucas: Ik zal met ze praten.
Nee Lucas. Respecteer alsjeblieft Gods wil. Hij wil dat ik vast van eigenliefde door mezelf niet te verdedigen en dit is de manier. Breng me niet in verleiding, alsjeblieft.
Lucas: Oké, oké. Maar ik begrijp het niet.

 

Moeder,

Mogen we de kruisen accepteren die God ons en onze dierbaren toestaat als een manier om Christus te volgen. Hij is de Heer.

Genezing: een proces. Commentaar voor huwelijken: Marcus 8, 22-226

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 8, 22-26

Zij kwamen in Betsaida. Daar bracht men een blinde bij Hem en smeekte Hem die te willen aanraken.
Jezus nam de blinde bij de hand en bracht hem buiten het dorp. Daar deed Hij speeksel op zijn ogen, legde hem de hand op en vroeg hem: ‘Kunt ge al iets zien?’
Hij keek en hij antwoordde: ‘Ik zie mensen, want ik zie ze lopen, maar ze lijken op bomen.’
Daarna legde Hij nog eens de handen op zijn ogen. Nu zag hij scherp en was zo volkomen genezen dat hij alles duidelijk zag.
Hij stuurde hem naar huis met de waarschuwing: ‘Ga zelfs het dorp niet in.’

Woord van de Heer.

Genezing: een proces.

Elke genezing heeft een proces, en een van de fundamentele redenen daarvoor is gebrek aan geloof. Bethsaida was een plaats waar een gebrek aan geloof was. Jezus zei al: Wee jullie Chorazim, wee jullie Bethsaida….
Het was vanwege het gebrek aan geloof van de dorpelingen dat Jezus de blinde man uit het dorp haalde om het wonder te verrichten. Vanwege het gebrek aan geloof van de man genas hij hem eerst niet, maar liet hij hem iets zien om zijn geloof te vergroten, en toen zijn geloof vergroot was, kon hij hem volledig genezen.
Laat een gebrek aan geloof in de Heer ons genezingsproces niet vertragen.

 

Toegepast op het getrouwde leven:

Javi: Ik heb een ondeugd in mijn hart geïnstalleerd en dat is een gebrek aan geduld.
Mare: Ja, Javi, zeg me, ik lijd er elke dag onder, want het is moeilijk voor jou om mijn beperkingen te verdragen …. Maar ik heb vertrouwen dat de Heer je zal genezen.
Javi: Dat is het probleem, Mare, dat ik het geduld niet heb om op die genezing te wachten.
Mare: Het is dus de slang die in zijn eigen staart bijt. Hahaha
Javi: Nou, dat is wat er gebeurt.
Mare: Maak je geen zorgen, je vraagt het hem met geloof en ik geef hem het geduld dat je mist.
Javi: Hahaha. Oké.

 

Moeder,

Hoe weinig geduld hebben we in ons proces van heiliging. Geef ons de hoop die we nodig hebben. Prijs onze Redder.

Een zuur gezicht. Commentaar voor huwelijken: Marcus 8, 14-21

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 8, 14-21

 

In die tijd hadden de leerlingen vergeten brood mee te nemen, zodat zij niet meer dan een brood bij zich in de boot hadden.
Toen gaf Hij hun deze waar­schuwing: ‘Let op, wacht u voor het zuurdeeg van de Farizeeën en het zuurdeeg van Herodes!’
Zij spraken daarover onder elkaar: ‘Dat zegt Hij omdat we geen brood hebben.’
Maar Hij bemerkte het en sprak: ‘Wat bespreekt ge daar onderling? Dat Ik dit gezegd heb, omdat ge geen brood hebt? Begrijpt en verstaat ge het dan nog niet? Is uw geest dan zo verblind?
Ge hebt toch ogen: ziet ge dan niets? ge hebt toch oren: hoort ge dan niets? En herinnert ge u niet,
hoeveel korven vol brokken gij hebt opgehaald, toen Ik voor de vijfduizend die vijf broden heb gebroken?’ Zij antwoordden Hem: ‘Twaalf.’
‘En hoeveel manden vol brokken hebt gij opgehaald, toen met die zeven voor de vierduizend?’ En zij antwoord­den: ‘Zeven.’
Daarop zei Hij hun: ‘Begrijpt ge het dan nog niet?’

Woord van de Heer.
 
Een zuur gezicht.

Het zuurdesem voedt de massa op. Het zuurdesem van de Farizeeën probeert de massa op te voeden door hun goedkeuring te krijgen, gebaseerd op het lijken wat ze in werkelijkheid niet zijn. Wie komt ermee weg om zijn beste gezicht voor anderen op te zetten en als hij thuis is zet hij zijn echte gezicht op, wat vaak meer een “zuur gezicht” is? Dit probleem komt veel voor en is altijd zo geweest, daarom is Jezus heel stellig en “beveelt” ons om voorzichtig te zijn en niet te lijken op wat je niet bent!

Toegepast op het getrouwde leven:

Carlos: Wat is belangrijker voor jou, wat mannen van je denken of wat God denkt?
Myriam: Ik zou moeten zeggen wat God denkt, maar de realiteit is dat ik meer mijn best doe voor mijn imago bij mannen. Het is triest, maar zo is het nu eenmaal.
Carlos: Maak je geen zorgen. De Heer ziet ook jouw momenten van berouw, en deze dingen die Hij ziet, zien mensen ook niet. Je hebt een prachtig hart en alleen God en ik kunnen dat zien.
Myriam: Dank je Echtgenoot. God is heel genadig voor me, en je houdt echt van me, precies zoals ik ben.
Carlos: Ik ken de echte jij en ik hou van je ondanks je ellende. Hou jij van mij ondanks mijn ellende?
Myriam: Ik ook. Ik hou van je, heel veel.

Moeder,

Mogen we voorzichtig zijn om beter te worden door meer lief te hebben en niet zo veel door onze eigenliefde te laten zien en te vergroten. Prijs de Heer.

Een teken van liefde. Commentaar voor huwelijken: Marcus 8,11-13.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus 8,11-13.

In die tijd daagden de Farizeeën op en begonnen met Jezus te rede­twisten. Om Hem op de proef te stellen verlangden ze van Hem een teken uit de hemel.
Hij slaakte een zucht uit het diepste van zijn hart en zei: ‘Wat verlangt dit geslacht toch voor een teken? Voorwaar, Ik zeg u: in geen geval zal aan dit geslacht een teken gegeven worden.’
Hij liet hen staan, stapte weer in de boot en keerde naar de overkant terug.
 
Woord van de Heer. 
Een teken van liefde.


Twee dagen geleden vierden we de herdenking van de heilige Claude la Colombiere. Zijn daad van vertrouwen valt op. Het is het tegenovergestelde van het wantrouwen van de Farizeeën tegenover Jezus, die hem om een teken vragen als bewijs.
Zo zal het met ons niet zijn. Laten we vertrouwen en we zullen veel tekenen zien.



Toegepast op het getrouwde leven:

Jacobus: Opnieuw zijn we gevallen. Wat een schande. Alsof we beginners zijn.
Lucia: Ja, de Heer heeft het toegelaten zodat we ons ervan bewust worden dat we zonder Hem niets zijn. Maar we hebben vertrouwen omdat we weten hoeveel Hij van ons houdt. Als we op Hem vertrouwen, maakt het niet uit wat er is gebeurd. De Heer weet dat we van onszelf houden en dat we van Hem houden, ook al zijn we zwak.
Jaime: In Hem vertrouwen we, en we zijn blij.


Moeder,

We hebben geen tekenen meer nodig omdat we weten dat de Heer van ons houdt. Loof Hem.