Auteursarchief: Esposos Misioneros

Bid, kies, genees. Commentaar voor echtparen: Lucas 6, 12-19

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

In die dagen ging Jezus naar het gebergte om te bidden en bracht de nacht door in gebed tot God.
Bij het aanbreken van de dag riep Hij zijn leerlingen bij zich en koos er twaalf leerlingen uit, aan wie Hij tevens de naam van apostel gaf:
Simon, aan wie Hij de naam Petrus gaf, diens broer Andreas, Jakobus, Johannes, Filippus, Bartolomeus,
Matteus, Tomas, Jakobus de zoon van Alfeus, Simon met de bijnaam `ijve­raar’,
Judas de broer van Jakobus en Judas Iskariot, die een verrader werd.
Samen met hen daalde Hij af, maar bleef staan op een vlak terrein. Daar bevond zich een talrijke groep 
van zijn leerlingen en een grote volksmenigte uit heel het joodse land, uit Jeruzalem en uit het kustland Tyrus en Sidon;
zij waren gekomen om Hem te horen en van hun kwalen genezen te worden. En die gekweld werden door onreine geesten vonden genezing.
Heel die menigte deed pogingen Hem aan te raken, want er ging van Hem een kracht uit die allen genas.
Woord van de Heer.
Bid, kies, genees.
Eerst bidden, dan kiezen en ten slotte genezen. Zo moeten ook wij doen… Eerst bidden, alleen door te bidden kunnen echtgenoten ontdekken wat de wil van de Heer is op elk moment van ons leven, weten wat Hij wil voor ons huwelijk. Vervolgens kiezen: enerzijds moeten we begrijpen dat de Heer ons heeft gekozen voor deze grote roeping en dat God ons daarvoor zal bekwamen; anderzijds moeten we ervoor kiezen om altijd te BEMINNEN… laten we niet blijven hangen in de fouten en vergissingen die onze echtgenoot maakt, laten we verder kijken, hem zien als wat God wil dat hij wordt en hem zo helpen dat te bereiken. Ten slotte moeten we ons laten genezen door de Heer en tegelijkertijd zelf ons huwelijk helen en opbouwen.
Ze zeggen dat een gezin dat samen bidt, samen blijft; dus dat moeten we doen, God in het middelpunt van ons gezin plaatsen en samen bidden.

Toegepast op het het huwelijksleven:

Lucas: Rachel, ze hebben me gebeld om te vragen of we willen helpen bij de volgende retraite van het Project van de Echtelijke Liefde… Eerlijk gezegd zie ik het niet helemaal zitten, omdat we een beetje chaotisch zijn. We zijn ook niet perfect, en bovendien hebben we niet veel tijd over.
Rachel: Ik begrijp wat je bedoelt, Lucas… Hé, wat dacht je ervan om er voor te bidden? Laten we dit vandaag in onze gebeden meenemen en het tijdens de Heilige Mis aanbieden. Als we vanavond het Woord van de Heer bidden, zullen we er vast meer duidelijkheid over krijgen.
(Aan het einde van de dag…)
Lucas: Heer, dank U voor deze vrouw die mij voortdurend naar U toe leidt! Wat mooi om te zien hoe Jezus, voordat Hij een beslissing nam, altijd met de Vader sprak om Hem de weg te laten wijzen.
Rachel: Zie je hoe eenvoudig het is? Het gaat er niet om menselijk gezien de ‘beste’ te zijn, maar bereid te zijn om ons door de Heer daarvoor toe te rusten. Maar wel met veel gebed, zodat niet wij het zijn, maar de Heilige Geest die in ons is en wij een weerspiegeling van Zijn Liefde zijn.
Lucas: Soms vind ik het moeilijk om te zien dat God ons tot iets groters roept en blijf ik bij wat we nu zijn. Laten we de Heer danken en Hem vragen ons te helpen volharden in het gebed.

Moeder,

Wat hebben wij U nodig als voorbeeld om altijd in overeenstemming te zijn met wat God wil!
Geprezen zij de Heer!


Kijken zoals Christus. Commentaar voor echtparen: Lucas 13, 10-17

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige Evangelie volgens Lucas

Eens onderrichtte Jezus op sabbat in een van de synagogen,
toen er plotseling een vrouw kwam die bezeten door een geest, achttien jaar lang ziek was; zij was kromgebogen en kon zich in het geheel niet oprichten.
Toen Jezus haar zag, riep Hij haar bij zich en sprak: ‘Vrouw, ge zijt van uw ziekte verlost.’
Hij legde haar de handen op en op hetzelfde ogenblik richtte zij zich op en verheerlijkte God.
Geërgerd, omdat Jezus op sabbat genas, nam nu de overste van de synagoge het woord en sprak tot het volk: 
‘Zes dagen zijn er waarop gewerkt moet worden. Komt u dus op die dagen laten genezen en niet op de sabbatdag.’
Jezus gaf hem ten antwoord: ‘Huiche­laars! Maakt niet ieder van u op sabbat zijn os of ezel van de voederbak los, om hem naar de drinkplaats te voeren?
En behoorde dan deze vrouw, nog wel de dochter van Abraham, die niet minder dan achttien jaar lang 
door de duivel is kromgeslo­ten, niet van die boeien bevrijd te worden op de sabbat­dag?’
Toen Hij dit zei, stonden al zijn tegenstanders beschaamd. Maar heel de menigte verheugde zich over al de heerlijke daden die Hij verricht­te.

Woord van de Heer.

Kijken zoals Christus.

Het eerste wat ons opvalt in dit evangelie is dat het Jezus is die de gebogen vrouw ziet, haar roept en haar bevrijdt. Deze aandachtige en medelevende blik is een sleutel tot het huwelijksleven: de echtelijke liefde wordt vernieuwd wanneer we aandacht hebben voor de ander en naar hem of haar kijken met de blik waarmee God naar hem of haar kijkt. Er zijn ook momenten waarop de echtgenoot of echtgenote “gebogen” kan zijn door zijn of haar dagelijkse lasten, wrok, angsten, stilzwijgen, en juist dan vraagt God ons om hem of haar tegemoet te treden om hem of haar, met de hulp van de Heilige Geest, te genezen en te bevrijden.
Deze barmhartige blik naar de ander moet voortdurend zijn. We moeten niet wachten op het “juiste” moment om te handelen (ook al is het “Sabbat”, we moeten het doen). We zijn geroepen om snel te zijn in de
liefde, altijd alert te zijn, en als we op een bepaald moment zien dat onze echtgenoot “gebogen” raakt, zoals Jezus ons leert, dan moeten we snel zijn om met mededogen te kijken, dichterbij te komen, hem/haar teder de hand te reiken en te helpen opstaan.
Jezus maakt duidelijk dat naastenliefde – ware liefde – boven de norm staat. De norm heeft alleen zin als ze naar Hem leidt. Daarom zijn wij als echtgenoten geroepen om in het huwelijk, boven mijn redenen en mijn criteria, naar gemeenschap te zoeken. In die gemeenschap zijn echtgenoten niet gebonden aan wat ‘gedaan moet worden’, leggen ze zich niet neer bij een middelmatige liefde, maar hebben ze lief zoals Jezus: met vrijheid, tederheid en waarheid, en die manier van liefhebben geneest, maakt recht en richt op.

Toegepast op het huwelijksleven:

(Marta en Jan bespreken het evangelie)
Marta: Wat een hoop geeft dit evangelie, 18 jaar ziekte en ze wordt genezen…
Jan: Ja, Jezus ziet haar en wacht niet tot ze iets vraagt, hij kijkt haar alleen maar aan, roept haar en bevrijdt haar. Hopelijk hebben we altijd die blik voor elkaar. Vaak gebeurt het dat we met onze eigen dingen bezig zijn en niet zien hoe de ander ervoor staat…
Marta: Het is waar dat de ander het ons vaak niet gemakkelijk maakt. Zij is “gebogen” door het werk, het huishouden, de kinderen… dat ze het niet eens merkt. Maar kijk eens hoe mooi: Jezus raakt haar aan en laat haar rechtop staan. Zijn aanraking maakt haar recht. Misschien betekent dat in het huwelijk dat je het hart van de ander met tederheid moet raken, niet met verwijten.
Jan: En wat een verschil tussen Jezus en het hoofd van de synagoge. Het hoofd van de synagoge wordt boos omdat Jezus op de sabbat geneest. Hoe vaak stellen wij ook ‘sabbatten’ in: ‘nu verdient hij het niet’, ‘ik ben moe’, ‘ik heb geen tijd’, ‘we praten er morgen wel over’…
Marta: Dat is waar, hoe vaak stellen we liefde, vergeving, een vriendelijk woord uit… omdat we verwachten dat de ander ons tegemoet komt. Jezus wacht niet op de perfecte dag, maar heeft lief en bevrijdt wanneer hij een nood ziet.
Jan: Wat is de Heer groot.
Marta: Denk je dat we vanaf nu ook doordeweeks naar de mis gaan om ons door Christus te laten aanspreken en ons te laten genezen van onze “gebogen ruggen”?
Jan: Heel goed idee, schat, wat zou ik zonder jou moeten!

Moeder,

Leer ons lief te hebben boven de regels, gemeenschap te verkiezen boven rede, en altijd uw naastenliefde als maatstaf te nemen voor onze woorden en daden. Gezegend zij God die ons zoveel leert.

Liefde die je verstand bovenhaalt. Commentaar voor echtparen: Lucas 18, 9-14

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

In die tijd vertelde Jezus, met het oog op sommigen, die overtuigd van eigen gerechtig­heid, de anderen minacht­ten, de volgende gelijkenis.
‘Twee mensen gingen op naar de tempel om te bidden; de een was een Farizeeer en de andere een tollenaar.
De Farizeeer stond met opgeheven hoofd en bad bij zichzelf als volgt: God, ik dank u dat ik niet zo ben als de rest van de mensen, rovers, onrechtvaardi­gen, echtbrekers, of ook als die tollenaar daar.
Ik vast tweemaal per week en geef tienden van al mijn inkomsten.
Maar de tollenaar bleef op een afstand en wilde zelfs niet zijn ogen opheffen naar de hemel; maar hij klopte zich op de borst, en zei: God wees mij, zondaar, genadig.
Ik zeg u: deze ging gerecht­vaardigd naar huis en niet die andere, want alwie zich verheft zal vernederd, maar wie zich vernedert zal verheven worden.’
Woord van de Heer.

Liefde die je verstand bovenhaalt.

De farizeeër vergelijkt zichzelf en is ‘dankbaar voor hoe goed hij is’, en betreedt een wereld van verplichtingen en prestaties, waar alles een prijs heeft… en de anderen, zijn minachting.
De tollenaar stelt zichzelf in vraag en vertrouwt op Gods goedheid: de voorportaal om een leven van gave en vrijgevigheid binnen te treden.
En wij, echtparen van het Project Huwelijksliefde, wat zijn wij? Farizeeërs die dankbaar zijn dat het ‘goed met ons gaat’ en dat we ‘er al zijn’… of willen we meer?

Terug naar het huwelijksleven:

Luis: Vandaag heeft God tijdens het gebed iets heel diep in mijn ziel wakker gemaakt.
María: En wat dan?
Luis: Toen we de retraite van het Project Echtelijke Liefde deden, begonnen we aan een weg die ons redde. Maar ik voel dat Christus iets meer van me vraagt. We leven een goed, verantwoordelijk geloof… maar misschien te redelijk. We zoeken ons eigen welzijn, en dat is niet verkeerd. Maar…
María: Maar?
Luis: En Zijn hart? Ik realiseer me dat ik gefocust ben op ons welzijn. En hoe gaat het met Zijn hart?
María: Wat is God groot… je bevestigt net iets wat me al een tijdje bezighield en waar ik Hem om een teken voor had gevraagd. En je hebt me dat net gegeven.
Luis: Ja?
María: Ja. Door zo gefocust te zijn op ‘onze’ spirituele weg zijn we een beetje egoïstisch geworden… Soms veroordelen we zelfs mensen die niet leven zoals wij.
Luis: Zonder dat we het beseffen, leven we ons huwelijk volgens onze eigen plannen. We moeten Hem ruimte geven. Uit onze logica stappen, meer op Hem letten en reageren op wat Hij van ons vraagt.
Maria: Kom, laten we bidden, zodat Hij ons de ‘volgende stappen’ laat zien.
Luis: Hahaha, je merkt dat je net uit een werkvergadering komt.

Moeder,

Leer ons ‘meer te willen’, want ons verlangen is oneindig en alleen uw Zoon kan ons verzadigen. Voor altijd gezegend en geprezen zij Jezus, die ons met Zijn bloed heeft verlost.


Het geduld van de Heer. Commentaar voor echtparen: Lucas 13,1-9

Geef een reactie
Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige Evangelie volgens Lucas

In die tijd waren er bij Jezus enkele mensen die Hem vertelden wat er gebeurd was met de Galileeërs, van wie Pilatus het bloed met dat van hun offerdieren vermengd had.
Daarop zei Jezus: Denkt ge, dat onder alle Galileeërs alleen dezen zondaars waren, omdat zij dat lot ondergaan hebben?
Volstrekt niet, zeg Ik u. Maar als gij u niet bekeert, zult ge allen op een dergelijke manier omkomen.
Of die achttien die gedood werden, doordat de toren bij de Siloam op hen viel: denkt ge dat die alleen schuldig waren onder alle mensen die in Jeruzalem woonden?
Volstrekt niet, zeg Ik u. Maar als gij niet tot bekering komt, zult ge allen op eenzelfde wijze omkomen.’
Hij vertelde nu deze gelijkenis: ‘Iemand had een vijgeboom die in zijn wijngaard geplant stond; hij kwam zoeken of er vrucht aan zat, maar vond niets.
Toen zei hij tot de wijngaardenier: Al sinds drie jaar kom ik aan deze vijgeboom vruchten zoeken, maar ik vind er geen. Hak hem om: waartoe put hij nog de grond uit?
Maar de man gaf hem ten antwoord: Heer, laat hem dit jaar nog staan; laat mij eerst de grond er omheen omspitten en er mest op brengen.
Misschien draagt hij het volgend jaar vrucht; zo niet, dan kunt ge hem omhak­ken.’
Woord van de Heer.
Het geduld van de Heer.

In dit evangelie zien we hoe sommigen Jezus gaan vertellen wat anderen volgens hen verkeerd hebben gedaan, en het is zeer waarschijnlijk dat ze hen in hun hart zelfs al hebben veroordeeld. Deze scène komt ons misschien bekend voor. Hoe vaak vertel ik Jezus niet op beschuldigende toon hoezeer ik lijd onder iets wat mijn echtgenoot heeft gedaan! Ik vertel hem wat hij volgens mij verkeerd heeft gedaan. Maar we zien hoe Jezus niet stilstaat bij de beschuldiging, maar van de gelegenheid gebruik maakt om ons met een krachtig antwoord aan het denken te zetten. Denk je dat je partner zondiger is dan jij? Denk je misschien dat je beter bent omdat je niet in dezelfde zonde bent gevallen? Jezus zegt ons: dat ben je niet, dus bekeer je, anders zul je ook verloren gaan.
Dat lijken misschien harde woorden, maar tegelijkertijd nodigt de Heer ons met Zijn oneindige geduld uit tot bekering. Want hoewel Hij weet dat we door onze lauwheid, ons gemakzucht, ons egoïsme, om welke reden dan ook, misschien al heel lang niet de vruchten dragen die Hij van ons verwacht, wil Hij ons altijd nog een kans geven, zoals aan de vijgenboom in de gelijkenis. Hij stelt Zijn hoop op ons en geeft ons niet op. Daarom vraagt Hij de Vader om een nieuwe kans voor ons huwelijk. Als Hij mijn huwelijk en mijn echtegnoot niet opgeeft, waarom zou ik dat dan wel doen? Nee, Heer. Ik wil met U samenwerken om mijn huwelijk vruchtbaar te maken.

Toegepast op het huwelijksleven:

Vincent: Waarom moeten de dingen zo moeilijk zijn, Marta?
Marta: Waarom zeg je dat, Vincent?
Vincent: Omdat we nu weliswaar bijna elke dag naar de mis gaan en regelmatig het echtpaargebed doen, maar ik niet zie dat ons leven gemakkelijker is dan voorheen. Integendeel, ik zou zeggen dat de dingen steeds ingewikkelder worden. Nu protesteren onze kinderen omdat ze zeggen dat we minder tijd met hen doorbrengen.
Marta: Nou, Jezus heeft nooit gezegd dat het gemakkelijker zou worden, menselijk gezien; vergeet niet dat hij ons heeft gezegd dat hij niet gekomen is om vrede te brengen, maar verdeeldheid. En dat we alleen waardig zijn voor Hem als we ons dagelijks kruis dragen.
Vincent: Ja, dat is waar, maar het zou gemakkelijker zijn als het de externe omstandigheden zouden helpen.
Marta: Weet je dat zeker? Kijk, toen ik vandaag mijn persoonlijke gebed bad, viel het me op dat in de gelijkenis van de vijgenboom die geen vrucht draagt, de Heer uitdrukkelijk zegt dat hij, om te zien of hij vrucht draagt, mest op de grond zal strooien die hij rondom omspit. Hij zegt geen kunstmest, hij zegt mest.
Vincent: En? Ik begrijp niet wat je bedoelt.
Marta: Nou, om vrucht te dragen, legt hij er geen bloemetjes of mooie versieringen omheen, maar mest, die stinkt, die afval is, maar voedingsstoffen bevat. En dat heeft me doen inzien dat, om als echtpaar vrucht te dragen, de mest die hij ons geeft, bepaalde moeilijkheden en beproevingen zijn, want alleen daarmee kunnen we groeien in onze liefde. We groeien niet als alles van een leien dakje gaat, maar als we samen moeten vechten om de obstakels te overwinnen die op ons pad komen.
Vincent: Ik begrijp het, de mest symboliseert alles wat we niet leuk vinden, maar wat de Heer toestaat zodat we ons huwelijk kunnen versterken.
Marta: Ja, zoiets.
Vincent: Dank je, Marta, dat je me dit hebt uitgelegd en me hebt laten zien dat de Heer van ons houdt, zelfs als Hij ons beproevingen stuurt. Ik hou van je.
Marta: Dank aan de Heer, die ons helpt om te groeien in onze liefde. Ik hou nog meer van jou.

Moeder,

Leer ons ook in moeilijkheden de wil van God te herkennen, te geloven dat Hij onze goede Vader is en ons altijd geeft wat het beste voor ons is, ook al begrijpen we dat niet, en zoals U deed, altijd ja te zeggen tegen Zijn wil. Gezegend en verheerlijkt zijt Gij, Moeder! Geprezen zijt Gij voor altijd, Heer!


Gaat het dit weekend regenen? Commentaar voor echtparen: Lucas 12, 54-59

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige evangelie volgens Lucas

In die tijd zei Jezus tot de menigte: ‘Wanneer gij een wolk ziet opkomen uit het westen, 
zegt ge terstond: er komt regen; en zo gebeurt het ook.
En wanneer ge ziet dat er een zuidenwind waait, zegt ge: het wordt gloeiend heet; en het gebeurt.
Huiche­laars! Van het beeld van land en lucht weet ge de juiste betekenis te bepalen, maar waarom dan niet van deze tijd?
Hoe komt het dat ge niet uit uzelf de juiste gevolg­trekking maakt?
Wanneer gij met uw tegenpartij naar de overheid gaat, doe dan onderweg nog moeite 
u van hem te bevrijden; anders zou hij u wel eens voor de rechter kunnen slepen, 
de rechter zal u aan de gerechtsdienaar overleveren, en de gerechtsdienaar zal u in de gevangenis werpen.
Ik zeg u: Ge zult er niet uitkomen, voordat ge tot de laatste cent betaald hebt.’
Woord van de Heer.
Gaat het dit weekend regenen?

We vertrouwen steeds meer op de weersvoorspelling die ons minstens een week van tevoren vrij betrouwbaar vertelt of het gaat regenen of zonnig wordt.  Zo kunnen we al onze plannen voor het weekend maken. We hoeven niet meer naar het westen te kijken of op de zuidenwind te letten… Het is veel makkelijker geworden, we krijgen alles voorgekauwd en hoeven niet meer na te denken. Daardoor is het ook veel moeilijker om te weten wat rechtvaardig of onrechtvaardig is, en laten we ons meeslepen door wat de maatschappij en de overheid zeggen dat het beste voor ons is. Wat een enorme vergissing! De Heer zegt ons dat we daar niet weg zullen komen voordat we onze laatste cent hebben betaald. Echtgenoten, hoeveel schuld hebben we nog omdat we niet consequent volgens het evangelie leven?

Toegepast op het huwelijksleven:

Eduardo: Laura, hoe was je dag? Wat een regenbui, en ik had geen paraplu meegenomen. Ik ben doorweekt.
Laura: Kom op, Eduardo! Ga snel een warme douche nemen en kleed je om, anders word je verkouden en bovendien laat je alles nat achter.
Eduardo: O, wat fijn, ik ben alweer droog. Zal ik je helpen met het eten?
Laura: Dank je wel, het is bijna klaar. Ik zat hier na te denken en de Heer te danken. Weet je nog dat ik zei dat je mijn weerman was? Je was verslaafd aan het nieuws en het weerbericht. Je keek de hele dag op je mobiel, we gingen perfect voorbereid de deur uit voor regen of kou, maar we hadden nooit tijd om te bidden of rustig met het gezin te praten.
Eduardo: Ja, dat weet ik nog, wat zijn we veranderd sinds we de retraite van het Project van de Echtelijke Liefde hebben gedaan en besloten hebben om elke dag samen te bidden. En je kijkt niet meer naar die roddelprogramma’s die zoveel schade aanrichten.
Laura: Oef! Herinner me er niet aan, als ik nu naar mijn moeder ga en ze kijkt die programma’s, kan ik niet begrijpen hoe ik zoveel tijd aan deze dingen heb kunnen verspillen. Weet je dat ik zelfs heb gebiecht omdat ik zoveel uren voor de televisie heb gezeten?
Eduardo: Wat ben je mooi! Je hebt een prachtige ziel, laten we gaan eten, want ik kijk ernaar uit om met het echtpaargebed te beginnen.

Moeder,

Dank u voor alles, we weten dat u ons met liefdevolle hand naar de aanwezigheid van uw Zoon leidt en ons elk geeft wat we op elk moment nodig hebben. We bidden voor alle huwelijken en gezinnen die donkere tijden doormaken, wij zijn hier om u te helpen hen naar Hem te brengen. Gezegend en geprezen zij Hij!