Zij zal leven!

Wat een indrukwekkend geloof hebben de leider van de Joden en de vrouw met bloedvloeiing. Zij zijn een voorbeeld dat we goed in gedachten moeten houden, want in moeilijke tijden neigen we door onze begeerte (neiging tot het kwaad door de erfzonde) om wantrouwend te zijn en degene die het dichtst bij ons staat, meestal onze echtgenoot, de schuld te geven. Heer, wij willen op U vertrouwen, wij weten dat alles wat in ons leven gebeurt deel uitmaakt van het plan dat U hebt om samen de hemel te bereiken. Vandaag hoor ik U tegen mij zeggen: “Houd moed! Uw geloof zal uw echtgenoot en uw kinderen redden, en de kinderen van uw kinderen…” Dank U, Heer, voor alles!

Toegepast op het getrouwde leven:

Juan: Beatriz, gaat het goed met je? Je ziet er nerveus uit.

Beatriz: Ach, Juan! Je kent me zo goed, ik maak me al de hele dag zorgen…

Juan: Wat is er aan de hand? Kom hier en vertel het me.

Beatriz: Maak je geen zorgen, je kijkt naar de wedstrijd. Je verdient even rust, je bent de hele middag al met de kinderen bezig geweest.

Juan: Ik zet de tv meteen uit, jij bent belangrijker. Vertel het me, echt.

Beatriz: Ik heb met mijn broer gesproken. Hij is zo gesloten! En ik maak me echt zorgen om hem, hij heeft een heel moeilijke periode achter de rug die op miraculeuze wijze is opgelost, en in plaats van de hand van de Heer te zien… heeft hij zich nog meer gesloten. Ik weet niet wat ik moet doen, mijn moeder lijdt ook erg.

Juan: Het is ingewikkeld, ik begrijp dat je je zorgen maakt. Je hebt al met hem gepraat en je getuigt met je geloof en je verandering van leven. Ik denk dat je nu alleen nog maar kunt vertrouwen op de tijd van de Heer, die niet de onze is. Laten we voor hem bidden, voor zijn bekering van hart. Kun je je voorstellen welke vruchten dat zal opleveren voor zijn omgeving als hij zich bekeert?

Beatriz: Heel erg bedankt Juan, ik had die bovennatuurlijke blik van jou nodig, je bent echt mijn juiste hulp. Wat hou ik veel van je! Gezegend zijt Gij, Heer! Dank U voor zo’n geweldige echtgenoot.

Moeder,

Dank U, dank U, dank U voor uw JA en voor de oproep die u ons hebt gedaan voor dit prachtige Project van Echtelijke Liefde, dat onze kijk op het leven en ons leven zelf zo heeft veranderd. Wij staan tot uw beschikking voor alles wat u nodig hebt. Geprezen zij Uw Zoon, aan wie wij ons toevertrouwen.

Blij met Uw oproep.

Heer, het lijkt misschien alsof er maar heel weinig echtparen zijn die Uw naam bekendmaken door te laten zien wat U elke dag in ons leven doet via ons huwelijk. Maar steeds meer van ons beseffen dat U altijd aan onze zijde staat, dat U in ons leven bent, dat we niets meer nodig hebben en dat de kracht die U ons met ons sacrament hebt gegeven, ons in staat stelt de vijand te verslaan en dat niets ons kwaad kan doen, omdat U altijd bij ons bent. Sint-Johannes Paulus zei ons: “Wees niet bang! Open de deuren voor Christus”, in de zekerheid dat met Christus altijd overwonnen wordt.

Echtgenoten, de Heer zegt ons vandaag dat we op weg moeten gaan. Waar wachten we nog op? Veel huwelijken lijden omdat niemand hen de schoonheid van het huwelijk heeft laten zien. De wereld heeft grote behoefte aan de liefde van God die wij door onze verbintenis verkondigen. Vandaag is de oogst groot en zijn er weinig arbeiders. We mogen niet talmen met het beantwoorden van zijn oproep. We moeten boodschappers zijn van vrede en liefde van God voor gezinnen, voor huwelijken en voor de hele wereld. Laten we met vreugde op Zijn oproep reageren. God beschouwt geen enkel huwelijk als verloren.

Aangekomen in het huwelijksleven:

Elena: Heb je gezien dat ze huwelijken zoeken om mee te werken aan de volgende retraite van het Project Huwelijksliefde? Wat vind je ervan als we ons aanbieden?

Oscar: Nou, ik denk dat we al vaak zijn geweest en dat nu anderen aan de beurt zijn. We hebben al vaak op de missie gereageerd. Bovendien, bij wie zouden we de kinderen achterlaten? En we hadden al lang geleden afgesproken met je broers om je verjaardag te vieren, we hebben elkaar al lang niet meer gezien. Ik denk dat we al genoeg hebben om er nog een nieuwe last bij te nemen.

Elena: Dat is waar, er komt nog wel tijd voor, maar het bericht is al meerdere keren verstuurd en het team is nog niet compleet. De retraite zit vol met uitverkorenen die wachten om de waarheid over het huwelijk te ontvangen… Je weet dat de oogst groot is en dat er weinig arbeiders zijn.

Oscar: Ja, ja, maar het lijkt erop dat we altijd dezelfde zijn die op de oproep reageren. Er zijn al veel mensen die reageren en wij hebben tijd nodig voor onze eigen dingen, voor het gezin en voor jou en mij.

Elena: Je hebt gelijk, maar je weet dat er niets mooiers is dan jezelf in Zijn naam aan anderen te geven. Hij wil dat we de grootsheid van het huwelijk bekendmaken en zonder het te verdienen hebben we veel ontvangen door deze kleine offers.

Oscar: Ik vind het erg moeilijk om weer alles achter te laten, maar ik kan niet anders dan op Zijn oproep reageren, hoe moeilijk dat ook is. Wat we gratis hebben ontvangen, moeten we ook gratis geven. Schrijf ons maar in en laten we weer alles geven, ik hoef alleen maar te weten dat Hij met ons is.

Elena: Wat ben ik blij, dank je wel!

Moeder,

Maria, Koningin van de Vrede, moge uw vrede heersen in alle huwelijken en gezinnen en mogen wij, die de Heer heeft uitverkoren, leren van uw trouw en van uw JA aan het werk van de Heer, om trouwe arbeiders van zijn oogst te zijn. Gezegend zij God.

Bij het lezen van dit evangelie rijst misschien de vraag: wat heeft vasten met de echtgenoot te maken? Jezus lijkt op een wat mysterieuze manier te antwoorden, maar in werkelijkheid laat Hij ons een stukje van zijn hart zien.
Het Joodse volk wachtte al eeuwen op de Messias en in Jezus’ tijd vastten ze ook als teken van dat wachten. Op de vraag waarom Zijn discipelen niet vastten, antwoordt Jezus niet alleen, maar Hij zegt zelfs iets veel groters: Ik ben de Echtgenoot op wie jullie gewacht hebben.
Hij onthult zijn identiteit aan ons… Hij is de Echtgenoot! Een beeld dat diep getekend is door liefde en intimiteit… En dat niet alleen, maar Hij doet ook een versluierde aankondiging van Zijn Passie: “De dagen zullen komen dat de Echtgenoot van hen weggenomen zal worden, en dan zullen zij vasten”.
Heer, vandaag overdenk ik Uw Hart van de Echtgenoot en Uw “verklaring” van liefde die tot in het diepst van mijn ziel reikt. Ik sluit mijn ogen en ik hoor U in mijn hart tegen me zeggen: Ik wil met jou trouwen en ik zal mijn leven voor jou geven om dat mogelijk te maken, wil je dat? Je hebt alleen een nieuw hart nodig om Mij te aanvaarden en Ik zal het je geven…
Dan antwoord ik vanuit het diepst van mijn ziel met al mijn liefde: “Ja, dat wil ik”.
Het christelijk huwelijk is een zichtbaar teken van deze onzichtbare liefde van Christus de Echtgenoot voor zijn Kerk, dan weerklinken deze woorden in mij: “Door mijn echtgenoot te ontvangen en te behagen, behaag ik U Heer”.

Rocio: Ik ben het zat Adolfo! Je bent altijd hetzelfde, ik ben ook moe van het werk, weet je? En de kleren wassen zichzelf niet, de kinderen douchen niet uit zichzelf… Je lost alles op door iemand te zoeken die me komt “helpen”. Ik kan er niet meer tegen! Ik heb alles geprobeerd…
Adolfo: Ik ben het ook allemaal beu! Ik heb mijn ruimte nodig, mijn ritme, mijn vrienden en mijn manier van doen… Ik gooi de handdoek in de ring!
(De volgende dag)
Rocio: Adolfo, ik dank God omdat hij me heeft doen inzien dat het probleem niet de verdeling van de taken thuis is, dat is een “oppervlakkige en alledaagse lappendeken” die ons alleen maar een erger probleem brengt, en dat is dat we de wanhoop bereiken en de handdoek in de ring gooien… Wat we nodig hebben is een bekering van het hart, want alles wat we horen en leren is nutteloos als we het niet accepteren en verankerd blijven in ons vorige leven…
Adolfo: Ik begrijp het… ik begrijp het… je hebt misschien gelijk, maar wat kunnen we doen?
Rocio: Neem een zekere vastberadenheid: we mogen onze dagelijkse afspraak voor gebed niet missen. We hebben intimiteit met de Heer nodig. Hij is degene die ons hart van steen zal veranderen in een hart van vlees zoals het Zijne, maar we moeten Hem zoeken, Hem vinden en Hem liefhebben in gebed.

Moeder,

We danken u omdat u het eerste “ja” gaf aan de Echtgenoot.
U wist zijn liefde te herkennen en zonder voorbehoud te aanvaarden. Help ons te volharden in gebed om Jezus te verwelkomen met een eenvoudig hart als het uwe. Dank U, gezegende Moeder.

Hoe vaak vragen we ons niet af wat er aan de hand zou kunnen zijn in ons huwelijk dat niet goed gaat. We maken ruzie over het huishouden, over elke beslissing die genomen moet worden, over de opvoeding van de kinderen, over wat we wel en niet doen. Dan zijn er twee dagen van rust en dan is het weer business as usual. Misschien komt het omdat we aan een tolhuisje zitten en we er niet bij stilstaan: daar zit ik, ik eis lof, ik eis rechten van mijn echtgenoot, ik eis aandacht, ik eis vergeving, ik eis wat ik heb gegeven en wat ik niet heb gekregen… en terwijl verdriet, pijn en wanhoop aan mijn hart knagen, denk ik dat er geen oplossing is voor ons probleem. Maar Jezus komt langs en kijkt me met liefde aan en roept me: Sta op en volg me! Hij wil ons opheffen uit die tolhuis die een gevangenis is en die me verhindert om verder te gaan op de weg van Liefde, die het tegenovergestelde is van verzamelen en eisen, maar juist van jezelf geven en niet meten. Doe zoals Mattheüs, sta op, stop met verzamelen en volg Hem.

Eva: John Ik voel me lichamelijk en geestelijk uitgeput. Ik had het gevoel dat ik mezelf te veel gaf en in gebed realiseerde ik me dat ik je alweer aan het beoordelen was en aan het meten wat je geeft.
John: Wauw… Dank je wel dat je dit met me deelt Eva. De waarheid is dat ik soms een beetje ontspan.  
Eva: Je geeft veel dingen waar ik niets aan doe, maar het is alsof alles wat je doet wordt uitgewist en ik alleen zie wat ik doe en ik begin beloningen van je te eisen. Hoe dan ook… ik begin opnieuw! Wat een opluchting om te zien hoe de Heer voor ons zorgt en ons de waarheid laat zien van wat er gebeurt. Ik gaf jou de schuld van al mijn verdriet.
John: Wat ben je mooi, mijn Evita. Ik dank God voor jou en ik vraag Hem mij te helpen jouw verdriet te beseffen en mij meer aan jou te geven.

Moeder,

Mag ik altijd met u zeggen: Mijn ziel verkondigt de grootheid van de Heer, mijn geest verheugt zich in God, mijn redder, omdat hij de vernedering van zijn slaaf heeft aanschouwd. Hem zij lof voor altijd.

Vandaag kunnen wij, zoals de discipelen tegen Thomas zeiden, met vreugde zeggen: “We hebben de Heer gezien!” En er zullen velen om ons heen zijn die net als Thomas zullen zeggen: “Als ik hem niet zie, geloof ik hem niet.”
Thomas was verblind door wanhoop. De frustratie om de man aan wie hij zijn leven had gegeven gekruisigd te zien, bracht hem tot wanhoop en daarmee tot verlies van geloof. Ja, wanhoop is een van de belangrijkste wapens van de vijand.
Maar Thomas keerde zich, ondanks zijn frustratie en gebrek aan geloof, niet af van zijn gemeenschap, van de Kerk, maar keerde ernaar terug, om zich bij zijn broeders, de apostelen, te voegen, en toen gebeurde het:
Christus, die alle barmhartigheid is, komt naar hem toe en laat hem zien dat het waar is, dat Hij het is, dat Hij is opgestaan. En Thomas, berouwvol, erkent Hem als zijn Heer, zijn God!

Laura: Mario soms vind ik het moeilijk om God te zien in deze beproeving waar we doorheen gaan. Ik lijd zo erg! Dat ik Hem niet aan mijn zijde voel….
Mario: Laura, wat jou overkomt zijn verleidingen van de boze, die ons doen twijfelen of God altijd bij ons is. Maar Hij heeft beloofd: “Ik zal bij je zijn tot het einde van de wereld”.
Laura: Ja, maar soms is het zo moeilijk voor mij om te geloven…. Help me, echtgenoot, om het geloof niet te verliezen.
Mario: Hoe vaak hebben we niet gehoord “God zou geen kwaad toelaten als het niet voor het goede is”, dus laten we op Hem vertrouwen. We zullen zeker gesterkt in geloof, nederigheid en geduld uit deze beproeving komen. Laten we op Hem hopen.
Laura: Het is goed om van je te horen, het geeft me vrede, jij bent de echtgenoot die ik nodig heb.
Mario: Vertrouw. Natuurlijk hebben we gebed nodig, veel gebed. En naar onze catechesegroep gaan, de maandelijkse catechese hebben gedaan en de maandelijkse aanbidding samen met andere echtparen.
Laura: Ja, hoe belangrijk het is om samen te bidden. Dank je echtgenoot.
Mario: Dank God. Zo gaan we ons echtelijk gebed bidden om God te danken voor de gaven die hij ons geeft, inclusief het kruis.

Moeder,

Help ons om Christus te zien in alle omstandigheden van ons leven en mogen we altijd weten hoe we dankbaar moeten zijn. Prijs Hem voor altijd.