Getuigenis geven door onszelf te vernederen. Commentaar voor huwelijken: Lucas 2, 1-14

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 2, 1-14

In die dagen kwam er een besluit van keizer Augus­tus, dat er een volkstelling moest gehouden worden in heel zijn rijk.
Deze volkstelling had voor het eerst plaats toen Quirinius landvoogd van Syrie was.
Allen gingen op reis, ieder naar zijn eigen stad om zich te laten in­schrijven.
Ook Jozef trok op en omdat hij behoorde tot het huis en geslacht van David, ging hij van Galilea uit de stad Nazaret naar Judea naar de stad van David, Betlehem geheten,
om zich te laten inschrijven, samen met Maria, zijn verloof­de, die zwanger was.
Terwijl zij daar verbleven, brak het uur aan waarop zij moeder zou worden;
zij bracht haar zoon ter wereld, haar eerstgeborene, wikkelde hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg.
In de omgeving bevon­den zich herders die in het open veld gedurende de nacht hun kudde bewaakten.
Plotseling stond een engel des Heren voor hen en zij werden om­straald door de glorie des Heren, zodat zij door grote vrees werden bevangen.
Maar de engel sprak tot hen: ‘Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor het hele volk.
Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David.
En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden, in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.’
Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerschare; zij verheer­lijkten God met de woorden:
‘Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.’

Woord van de Hee.

Getuigenis geven door onszelf te vernederen.

Vandaag vieren we een Zalig Kerstfeest, het komt eraan! Wat een vreugde.
We overdenken hoe de vernedering van de Heer die Zich vandaag ontdoet van Zijn goddelijke toestand om één van velen te worden, wordt gevolgd door de verheerlijking van de Vader die Zijn engelen naar de herders stuurt. Een legioen van het hemelse leger dat God verheerlijkt – wat een spectaculair tafereel, wie had dat gedacht!
Wat er onmiddellijk daarna gebeurt, is de evangelisatie van die herders naar de mensen om hen heen.
Dit is Gods dynamiek: onszelf vernederen, door Hem verhoogd worden en zo een levend getuigenis zijn dat de wereld evangeliseert.
Dit is wat Jezus ons leert vanaf zijn geboorte.

 

Toegepast op het getrouwde leven:

Maria: José Luis, je bent steeds barmhartiger voor me op de momenten dat ik in mijn zwakheden verval. Hoe doe je dat? Je doet het beter in het echte leven dan in de plan van de opbouw!
José Luis: Wel, Maria, ik heb in 1 Kor 13 een weg naar naastenliefde gezien. Ik begin met begrip te tonen voor je temperament en de neigingen tot het kwade die typisch zijn voor jouw profiel. Dan, als ik je eenmaal begrijp en je mijn verontschuldigingen aanbied, moet ik op zoek gaan naar jouw en mijn welzijn, vertrouwend op de goddelijke gerechtigheid. Dan moet ik mezelf verootmoedigen door na te denken over wat ik doe dat geen liefde is, en ten slotte moet ik om genade vragen door middel van ons Sacrament, zodat de Heer me kan bijstaan en jou kan liefhebben zonder mijn grenzen.
Maria: Oef! Wat ingewikkeld, hè?
José Luis: Sorry, ik word langdradig, in werkelijkheid zijn er vier stappen: je begrijpen, je welzijn zoeken, mezelf vernederen en rekenen op Gods genade om je beter lief te hebben.
Maria: Ah, zo is het makkelijker. Nou, dank je wel want ik hou elke dag meer van je. Op een dag zul je me doen barsten van liefde voor jou. hahaha
José Luis: Laat het me van tevoren weten, dan blijf ik uit de buurt en spetter je niet te veel.
María: Hahaha. Altijd zo’n grappenmaker.

Moeder,

Mogen we de richtlijnen van Gods liefde volgen. Hem zij geprezen.
en… Vrolijke kerstavond!

Een grotere missie. Commentaar voor huwelijken: Lucas 1, 57-66

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 1, 57-66

In die tijd brak voor Elisabet het ogenblik aan, dat zij moeder werd; zij schonk het leven aan een zoon.
Toen de buren en de familie hoorden, hoe groot de barmhartigheid was die de Heer aan haar had betoond, deelden zij in haar vreugde.
Op de achtste dag kwam men het kind besnijden en ze wilden het naar zijn vader Zacharias noemen.
Maar zijn moeder zei daarop: ‘Neen, het moet Johannes heten.’
Zij antwoord­den haar: ‘Maar er is in uw familie niemand die zo heet.’
Met gebaren vroegen zij toen aan zijn vader, hoe hij het wilde noemen.
Deze vroeg een schrijftafeltje en schreef er op: ‘Johannes zal hij heten.’ Ze stonden allen verbaasd.
Onmiddellijk daarop werd zijn mond geopend, zijn tong losgemaakt en verkondigde hij Gods lof.
Ontzag vervulde alle omwonenden en in heel het bergland van Judea werd al het gebeurde rondverteld.
Ieder die het hoorde, dacht er over na en vroeg zich af: ‘Wat zal er worden van dit kind?’ Want de hand des Heren was met hem.

Woord van de Heer.

Een grotere missie.

Johannes’ roeping was door God voorbestemd. Hoe belangrijk is volgzaamheid in onze relatie met God. Hoewel het moeilijk was voor Zacharias om het te zien, begreep hij uiteindelijk dat hij zijn zoon niet naar zichzelf kon vernoemen om hem als zijn eerstgeborene te erkennen, omdat dit kind een veel grotere missie had die door God was aangewezen dan zijn eerstgeborene te zijn. En dus getuigt hij voor de mensen die Gods plannen in hem herkennen, door hem Johannes te noemen.


Toegepast op het huwelijksleven:

José Luis: Vergeef me als ik over je klaag, Patricia. Ik weet dat je mijn roeping bent, precies zoals je bent. Je bent in opbouw en het is precies mijn missie om je te helpen groeien in liefde. En soms help ik niet je niet, sterker nog, ik klaag over je.
Patricia: Dank je wel voor je getuigenis van nederigheid, José Luis. Je helpt me veel door gewoon jezelf te zijn, want jij bent mijn roeping en God heeft het zaad van zijn liefde voor jou in mij gezaaid. Je hoeft dus niets speciaals te doen, wees gewoon jezelf en streef ernaar Gods wil te doen.
José Luis: Wow, dank je wel. Ik denk dat we eindelijk moeten stoppen met het in scène zetten van de verwoesting en aan de opbouw gaan werken, waar we steeds beter in worden. Hahaha.
Patricia: Natuurlijk, en hoe knap zie je eruit als je vol bent van de Heer? Ik kan alleen maar Gods vreugde zien in die prachtige glimlach.


Moeder
,

Mogen we de grootsheid van onze roeping erkennen en mogen er geen klachten meer zijn, alleen volgzaamheid voor God en voor onze echtgenoot. 

 

Evangelie van vreugde. Commentaar voor huwelijken: Lucas 1, 39-45

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 1, 39-45

In die dagen reisde Maria met spoed naar het bergland, naar een stad in Judea.
Zij ging het huis van Zacharias binnen en groette Elisabet.
Zodra Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; Elisabet werd vervuld met de heilige Geest
en riep met luider stemme uit: ‘Gij zijt gezegend onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot.
Waaraan heb ik het te danken, dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt?
Zie, zodra de klank van uw groet mijn oor bereikte, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot.
Zalig zij die geloofd heeft, dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is.’
Woord van de Heer.

Evangelie van vreugde.

We zouden dit evangelie vandaag kunnen definiëren als het evangelie van vreugde. Een vreugde die zijn oorsprong vindt in de wonderbaarlijke actie van God die leven schenkt via twee vrouwen: de ene onvruchtbaar en de andere maagd. Voor mensen is het onmogelijk, maar voor God zijn er geen barrières. Hij kan altijd meer doen.
Het kind in de schoot van Elizabeth verheugt zich ook, en zeker Jezus in de schoot van Maria verheugt zich ook, ook al kan hij dat niet lichamelijk laten zien.
Als God een ontmoeting organiseert, is het altijd een ontmoeting van vreugde. We herinneren ons ook de eerste ontmoeting tussen man en vrouw, die volgens Johannes Paulus II het grootste feest van de mensheid was, toen de man uitriep “dit is been van mijn beenderen en vlees van mijn vlees”.
Laten we met vreugde genieten van de ontmoetingen die God organiseert, en ons huwelijk is een kostbare ontmoeting waarin het God is die ons één maakt.

Toegepast op het getrouwde leven:

Laura: Rubén, sinds ik weet dat het God was die onze ontmoeting van eeuwigheid af gepland heeft, kan ik niet anders dan er met meer vreugde naar leven.
Rubén: Wel, Laura, laat je meeslepen door die vreugde, want die vreugde komt van God.
Laura: Jij bent het belangrijkste voor mij. Met jou heb ik niets anders nodig.
Rubén: Ik in jou, jij in mij en de Heer en Onze Moeder in ons. Kun je gelukkiger zijn? Ik denk het niet.
Laura: Ik denk het ook niet.

Moeder,

Dank u dat u ons hebt laten zien waar de ware bron van onze vreugde is, namelijk in God en in elkaar. Lof zij God, die ons verenigd heeft en wij zijn blij.

Stap je in de wagen? Commentaar voor huwelijken: Lucas 1, 39-45

Evangelie van de dag

Lezing uit het heilige Evangelie volgens Lucas 1, 39-45

In die dagen reisde Maria met spoed naar het bergland, naar een stad in Judea.
Zij ging het huis van Zacharias binnen en groette Elisabet.
Zodra Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; Elisabet werd vervuld met de heilige Geest
en riep met luider stemme uit: ‘Gij zijt gezegend onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot.
Waaraan heb ik het te danken, dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt?
Zie, zodra de klank van uw groet mijn oor bereikte, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot.
Zalig zij die geloofd heeft, dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is.’

Woord van de Heer.

Stap je in de wagen?

Dit is de negende zaligspreking: Zalig hij die geloofd heeft, want wat de Heer tegen hem gezegd heeft, zal vervuld worden. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar Hij heeft ons verteld dat we heilig worden door het huwelijk op de dag dat we trouwen. Hij heeft ons dit Sacrament gegeven dat dit kan waarmaken en wij hebben het geloofd! Stap je in de wagen van hen die hebben geloofd?

Toegepast op het getrouwde leven:

Philip: Agustina, waarom ben je de laatste tijd zo aanhankelijk en zo attent voor me?
Agustina: Nou, omdat ik geloof dat door ons Sacrament van het Huwelijk, in alles wat ik voor jou doe, Philip, de liefde van Christus tussenbeide komt en we geheiligd worden door zijn verlossende kracht.
Philip: Heeft dat ermee te maken dat ons Sacrament een zichtbaar teken is van iets bovennatuurlijks dat veel groter maar onzichtbaar is?
Agustina: Absoluut. Het bewijs moet zijn dat wat er gebeurt in geen verhouding staat tot wat je doet. Het is zoals wat er gebeurt in retraites, dat wat we doen de wonderen die daar gebeuren niet rechtvaardigt. Het is hetzelfde in ons huwelijk, maar veel meer omdat we verbonden zijn door een sacrament dat effectief is.
Philip: Wat leuk, mag ik het proberen?
Agustina: Ja natuurlijk, maar je moet het met geloof doen, want het werkt volgens je geloof.

Moeder,

We stappen op uw wagen, de wagen van de gezegenden, omdat we geloofd hebben. Alles voor de grotere glorie van God.

Bovennatuurlijke vruchten. Commentaar voor huwelijken: Lucas 1, 26-38

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 1, 26-38

In die tijd werd de engel Gabriel van Godswege gezonden naar een stad in Galilea, Nazaret,
tot een maagd die verloofd was met een man die Jozef heette, uit het huis van David; de naam van de maagd was Maria.
Hij trad bij haar binnen en sprak: ‘Verheug u, Begenadigde, de Heer is met u!’
Zij schrok van dat woord en vroeg zich af, wat die groet toch wel kon betekenen.
Maar de engel zei tot haar: ‘Vrees niet Maria, want gij hebt genade gevonden bij God.
Zie, gij zult zwanger worden en een zoon ter wereld brengen, die gij de naam Jezus moet geven.
Hij zal groot zijn en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David schenken
en Hij zal in eeuwigheid koning zijn over het huis van Jakob en aan zijn koningschap zal nooit een einde komen.’
Maria echter sprak tot de engel: ‘Hoe zal dit geschieden, daar ik geen gemeenschap heb met een man?’
Hierop gaf de engel haar ten antwoord: ‘De heilige Geest zal over u komen en de kracht van de Allerhoog­ste zal u overschadu­wen; daarom ook zal wat ter wereld wordt gebracht heilig genoemd worden, Zoon van God.
Weet, dat zelfs Elisabet, uw bloedver­wante, in haar ouderdom een zoon heeft ontvangen en, ofschoon zij onvruchtbaar heette, is zij nu in haar zesde maand;
want voor God is niets onmogelijk.’
Nu zei Maria: ‘Zie de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord.’ En de engel ging van haar heen.
Woord van de Heer.

Bovennatuurlijke vruchten.

Maria kende de profetieën en wist dat een Maagd de Emmanuel, de Verlosser, zou brengen. Deze missie werd Maria toevertrouwd en ze besloot haar wil op te geven door de dienstmaagd des Heren te worden. We hebben allemaal een missie en om die te vervullen moeten we net als Maria onze wil aan God overgeven. Wil jij de jouwe overgeven?

Toegepast op het huwelijksleven:

Jose: Ik weet niet of we ons erg bewust zijn van de missie die de Heer ons heeft gegeven. Om Gods eeuwige verbond tussen ons te manifesteren en te realiseren. Het is iets heel bovennatuurlijks, daarom moeten we onszelf ter beschikking van God stellen zodat Hij het is die het doet.
Lola: Ik begrijp niets van wat je zegt, kun je met me praten in begrijpelijke taal? Met zoveel studeren word je te intellectueel voor mij.
José: Ik bedoel dat de Heer, door ons Sacrament, ons een genade heeft gegeven die bovennatuurlijk is en dat of Hij het activeert of wij zijn niet in staat om het te doen.
Lola: Oké. Dus, wat moeten wij doen?
Joseph: Nou, om geloof te hebben dat elke daad van overgave en acceptatie onder ons Zijn Liefde is die op een bovennatuurlijke manier handelt. Dan zullen we bovennatuurlijke vruchten onder ons zien. Wat denk jij?
Lola: Indrukwekkend. Ik vind het indrukwekkend.

Moeder,

Mogen we ons bewust zijn van de grootsheid van onze missie en het geschenk dat God ons heeft gegeven door het Sacrament van het Huwelijk. Waarlijk, we nemen deel aan het grote mysterie. Glorie aan God!