Wees waakzaam. Commentaar voor echtparen: Lucas 21,34-36.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 21,34-36.

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Zorgt er voor dat uw geest niet afge­stompt raakt
door een roes van dronkenschap en de zorgen des levens;
laat die dag u niet als een strik onverhoeds grijpen,
want hij zal komen over allen waar ook ter wereld.
Weest dus te allen tijde waakzaam en bidt, dat ge in staat moogt zijn
te ontkomen aan al die dingen die zich gaan voltrekken,
en stand moogt houden voor het aangericht van de Mensenzoon.’

Woord van de Heer

Wees waakzaam.

Het Evangelie spoort ons aan om ‘voor onszelf te zorgen’, om alert te zijn op de grootste vijand die zich vaak in ons eigen hart verschuilt. Voor ons, echtgenoten, betekent deze waakzaamheid dat we zorgzaam voor elkaar moeten zijn en elkaar moeten liefhebben met de liefde van Christus.

De heilige Johannes Paulus II leert ons dat het hart de plaats is waar wordt beslist of de echtgenoot als een geschenk wordt aanvaard of tot een object wordt gereduceerd. Daarom is het belangrijk om ons hart te bewaken, zodat routine, stress of vermoeidheid de liefdevolle blik naar onze echtgenoot niet doen vervagen. Jezus noemt ook losbandigheid en dronkenschap als tekenen van een ongeordend verlangen. Iets soortgelijks gebeurt in het huwelijksleven wanneer de relatie wordt beschadigd door houdingen die de gemeenschap belemmeren: de ander gebruiken, of je toevlucht zoeken in escapades zoals schermen, verslavingen of overmatig werken. Deze gehechtheden nemen uiteindelijk de plaats in van het hart en doen de vrijheid van de liefde verloren gaan. Waakzaamheid bestaat er dan ook in te onthouden dat we, meer dan beheerders van het huishouden, echtgenoten zijn die geroepen zijn om ons te geven.

Ten slotte nodigt Jezus ons uit om te waken en te bidden. In het huwelijk betekent samen bidden dat we onze innerlijke blik bewaken: God onze gevoelens laten zuiveren en elke dag opnieuw het vermogen om onze echtgenoot als een geschenk te zien, vernieuwen. Alleen zo kunnen we “standhouden” te midden van beproevingen en onze liefde met vreugdevolle overgave beleven.

Toegepast op het huwelijksleven:

Carlos: Weer hetzelfde liedje? Ik kan deze chaos niet aan! Ik kom thuis na een hele dag werken en zie het huis er zo uit… Eerlijk gezegd, dan wil ik het liefst weer weg.

Bea: Carlos, ik ben alleen geweest met de kinderen: huiswerk, badjes, avondeten… En dat is het eerste wat je tegen me zegt? Bovendien kom je thuis als ze al in bed liggen.

Carlos: Bea… vergeef me. Ik kwam thuis vol zorgen, spanningen en angsten. En in plaats van blij te zijn je te zien, heb ik dat allemaal op jou afgereageerd. Ik heb me laten meeslepen door mijn ‘ik’, door dat egoïsme dat soms in mijn hart schuilt en ons zoveel pijn doet.

Bea: Ik wil je ook om vergeving vragen, Carlos. Door de vermoeidheid en de druk van de dag ben ik in de verdediging geschoten in plaats van je liefdevol te ontvangen na de zware werkdag die je hebt gehad.

Carlos: Bea, het is zo gemakkelijk om ons te laten meeslepen… nietwaar? Soms is het niet de rommel in huis, noch de kinderen, noch het werk. Het is wat we in ons hart dragen dat uiteindelijk onze ergste vijand wordt.

Bea: Carlos, ik moet denken aan de woorden die Jezus ons heeft gezegd: “Waak en bid”. Ik denk dat dat precies is wat we nodig hebben: waken over ons hart voordat het spreekt of kwetst, en samen bidden.

Carlos: Bea, zullen we nu het echtpaargebed doen?

Bea: Natuurlijk, Carlos!

Moeder,

leid ons om voor ons hart te zorgen, om onze verlangens te ordenen, zodat niets onze liefde kan doven en om ons altijd in gebed te ondersteunen. Glorie en lof aan U, Heer, voor altijd.


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *