Tactvol? Commentaar voor huwelijken: Johannes 12, 24-26

EVANGELIE

Wie mij dient, zal de Vader eren.
Lezing uit het Evangelie volgens Johannes 12, 24-26

In die tijd zei Jezus: ‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: als de graankorrel 
niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen: maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort.
Wie zijn leven bemint, verliest het, maar wie zijn leven in deze wereld haat, zal het ten eeuwigen leven bewaren.
Wil iemand Mij dienen, dan moet hij Mij volgen; waar Ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn. Als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren.

Tactvol?

Er is een zin van Sint Paulus aan de Korintiërs die met dit evangelie te maken heeft en die me heel goed lijkt voor het huwelijk: “Wie spaarzaam zaait, zal spaarzaam oogsten; wie overvloedig zaait, zal overvloedig oogsten”. Dit is hoe getrouwde liefde is: geef je of geef jezelf ? Als ik mezelf niet geef, draag ik geen vrucht, en als ik mezelf geef, zal ik veel vrucht dragen.
Maar de zin van Paulus de 1e houdt daar niet op, maar gaat verder, je zult zien hoe goed het is: “Laat ieder geven zoals zijn hart het ingeeft: niet onwillig of met geweld, want God heeft lief ‘degene die met vreugde geeft’”. Want we hebben allemaal de ervaring dat we “gedwongen” geven, dat we ons diep van binnen verzetten, en dat eist vroeg of laat zijn tol in de relatie. Ik vind geen vreugde in het geven? Dat komt omdat ik de schoonheid en grootsheid van het huwelijk niet heb ontdekt. Wil ik een mooi en groots huwelijk? Dan moet ik mezelf met vreugde geven.

Geland in het getrouwde leven:

Alberto: Ik ben getrouwd en begon me te richten op het gelukkig maken van mijn vrouw en het goed verzorgen en opvoeden van mijn kinderen. Ik ontdekte hoeveel het me kostte. Ik ontdekte mijn egoïsme. Ik blijf er elke dag naar streven om mezelf volledig te geven en dus niet meer naar mezelf te kijken.

 
Susana: Ik ben getrouwd met een sobere echtgenoot. Hij zorgde ervoor dat er geen eten werd weggegooid en dat hij geen onnodige dingen kocht. In het begin stoorde het me dat hij klaagde, maar toen ontdekte ik dat ik grillig was en dat ik niet in staat was om te waarderen wat ik had. Dus liet ik me door hem leiden en leerde ik het beste te maken van de goederen die God ons gaf. Nu heb ik niet meer zoveel nodig als vroeger en beetje bij beetje bevrijd ik mezelf.

Alberto: Ik heb een opvliegend karakter en ik moet gelijk hebben. Ik realiseerde me dat mijn vrouw daar veel last van had, omdat ik vaak boos werd. Ik begon moeite te doen om haar geen pijn te doen. Ik beheers mijn impulsen steeds meer, ik heb controle over mijn daden en het samenzijn met haar maakt me rustiger en ik heb veel meer vrede.

Susana: Ik had een erg vergeestelijkt geloof. Ik vond het heerlijk om bij de Heer te zijn, maar toen kwam ik thuis en kon ik niet tegen de fouten van mijn man. Ik realiseerde me dat ik Christus niet echt volgde, maar dat ik op zoek was naar mijn eigen zelfgenoegzaamheid in het geloof. Dus begon ik om genade te vragen en ernaar te streven om lief te hebben zoals Christus. Beetje bij beetje bevrijdt de Heer me van mijn geestelijke trots.

Beiden: We danken God voor ons huwelijk, omdat het ons voortdurend in staat stelt om uit onszelf naar binnen te gaan en zo vrijer en vrijer te worden om onszelf aan elkaar te geven. Alleen degene die op de grond valt en sterft, draagt vrucht. Het huwelijk is echt een weg van heiligheid.

Moeder,

Vandaag ben ik me er meer van bewust dat ik alleen vrucht zal dragen door mezelf aan mijn man te geven. De Heer wil van ons een liefde als de Zijne: vleesgeworden. Prijs de Heer.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *