Slechte liefde. Commentaar op huwelijken: Johannes 6:1-15

Geef een reactie

EVANGELIE

Hij deelde uit aan degenen die zaten wat ze maar wilden.
Een lezing uit het Evangelie volgens Johannes 6:1-15

In die dagen begaf Jezus zich naar de overkant van het meer van Galilea, bij Tiberias.
Een grote menigte volgde Hem, omdat zij de tekenen zagen die Hij aan de zieken deed.
Jezus ging de berg op en zette zich daar met zijn leerlin­gen neer.
Het was kort voor Pasen, het feest van de Joden.
Toen Jezus zijn ogen opsloeg en zag dat er een grote menigte naar Hem toekwam, vroeg Hij aan Filippus: ‘Hoe moeten wij brood kopen om deze mensen te laten eten?’
‑ Dit zeide Hij om hem op de proef te stellen, want zelf wist Hij wel wat Hij ging doen. ‑
Filippus antwoordde Hem: ‘Wil ieder ook maar een klein stukje krijgen, dan is voor tweehonderd denarien brood nog te weinig.’
Een van zijn leerlingen, Andreas, de broer van Simon Petrus, merkte op:
‘Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen, maar wat betekent dat voor zo’n aantal?’
Jezus echter zei: ‘Laat de mensen gaan zitten.’ Er was daar namelijk veel gras. Zij gingen dan zitten; het aantal mannen bedroeg ongeveer vijfduizend.
Toen nam Jezus de broden en na het dankgebed gesproken te hebben, liet Hij ze uitdelen onder de mensen die daar zaten, alsmede de vissen, zoveel men maar wilde.
Toen ze verzadigd waren zei Hij tot zijn leerlingen: ‘Haalt nu de overgebleven brokken op om niets verloren te laten gaan.’
Zij haalden ze op en vulden van de vijf gerstebroden twaalf manden met brokken, welke door de mensen na het eten overgelaten waren.
Toen de mensen het teken zagen dat Hij gedaan had, zeiden ze: ‘Dit is stellig de profeet die in de wereld moet komen.’
Daar Jezus begreep, dat zij zich van Hem meester wilden maken om Hem mee te voeren en tot koning uit te roepen, trok Hij zich weer in het gebergte terug, geheel alleen.

Woord van de Heer.

Slechte liefde.

De sfeer tussen ons kan ijl zijn. Ik ben misschien negatief beïnvloed door een heleboel situaties die zich in mijn hoofd verdringen en die ik op een bijna obsessieve manier steeds weer omdraai: “Het is niet eerlijk dat hij dat over me zegt”, “Hoe kan hij me zo slecht zien”, “Hij waardeert niets van wat ik doe”, etc, etc, etc.
Het is tijd om te stoppen met naar mezelf te kijken en te jammeren en me te wenden tot de Goddelijke Overvloed. Hij zal me uit die duisternis halen en me verzadigen met Zijn liefde, als ik de onze erin stop. Het is tijd om uit mij te stappen, om in jou te stappen. Ik aanschouw God, ik aanschouw Zijn grootheid, ik dien mijn echtgenoot, ik aanschouw al het goede en mooie dat God mij in hem/haar heeft gegeven.

Geland in het getrouwde leven:

Juanjo: We zijn in een soort donkere spiraal terechtgekomen die me verblindt, verdrietig maakt en ik zie het licht niet. Maar Jezus kijkt naar ons en ziet dat we honger hebben en hij zal alles doen wat nodig is om die honger te stillen.


Tere: Misschien is het tijd om op het gras te gaan liggen en te wachten tot Hij de leegte in ons hart vult met Zijn kracht. Het is tijd om op te kijken naar de hemel en Hem in nederigheid te vragen: “Heer, dat kunnen we niet, ik heb niets om het hart van mijn man te voeden, mijn ‘churro’ van liefde bevredigt hem niet. Maar ik zal mijn best doen. U helpt me.”

Juanjo: Dit is iets bovennatuurlijks en daarom is het moeilijk voor mij om het te zien, maar ik ga het doen. Ik ga biechten, ik ga nadenken over God en zijn grootheid, al het goede dat hij me heeft gegeven, ik ga nadenken over jouw gaven, mijn vrouw. Hoe geweldig je bent, hoe hard je werkt, hoe het me helpt om gezelliger te zijn, hoeveel je van jezelf geeft… Ik vraag de Heer om hulp, ik doe mijn deel en ik wacht op Zijn hulp om al het goede en mooie in jou, vrouw, en in ons huwelijk te zien. Hij zegent ons altijd (zegt goede dingen) over ons.

Moeder,

Moeder vandaag sluit ik me aan bij de jongen, die met zijn eten heel weinig te bieden leek te hebben; maar wat hij voor Jezus had, gaf hij door aan een schare. Moeder ik geef je mijn zwakheid, mijn onvermogen om lief te hebben… zodat je het aan Jezus kunt geven, want ik hou wel van de bruidegom die je me gegeven hebt, maar ik wil het beter doen. Moge niets van wat u mij geeft verloren gaan, moeder, bescherm hem. Prijs de Heer voor Zijn overvloedige vrijgevigheid.

Met je onkruid. Commentaar op huwelijken: Matteüs 13, 24-30

Geef een reactie

EVANGELIE
 
Laat hen samen groeien tot de oogst.
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Matteüs 13, 24-30

In die tijd hield Jezus de menigte deze voor: ‘Het Rijk der hemelen gelijkt op een man die op zijn akker goed zaad had gezaaid;
maar terwijl de mensen sliepen, kwam zijn vijand, zaaide onkruid tussen de tarwe en ging heen.
Toen de halmen opgeschoten waren en vrucht hadden gezet, was ook het onkruid te zien.
Nu gingen de knechten naar hun meester en zeiden hem: Heer, ge hebt toch goed zaad op uw akker gezaaid? Hoe komt het dan dat er onkruid op staat?
Hij antwoordde hun: Dat is het werk van een vijand. De knechten zeiden tot hem: Wilt ge dan dat we het bijeenga­ren?
Maar hij zei: Neen, ik ben bang dat ge, wanneer ge het onkruid bijeengaart, de tarwe mee uittrekt.
Laat beide samen opgroeien tot de oogst, en met de oogsttijd zal ik maaiers zeggen: Haalt eerst het onkruid bijeen en bindt het in bussels om te verbran­den; maar slaat de tarwe op in mijn schuur.’

Woord van de Heer.

 

Met je onkruid.

 Door iets te willen corrigeren en veranderen wat me niet bevalt in een ander, kan ik hem/haar naar beneden halen of hem/haar pushen zichzelf bloot te geven en zelfs iets ergers in hem/haar naar boven halen. Met zoveel onbarmhartige correctie, waarbij ik alleen maar probeer weg te krijgen wat mij dwars zit. Omgaan met het negatieve in de ander is wat “woelen” wordt genoemd.

In ieder van ons zit tarwe en onkruid, maar het is een kwestie van samenwerken met het Koninkrijk van Liefde, zodat het goede en mooie in mezelf en in anderen kan groeien. Dit is alleen mogelijk als ik het met liefde doe, gericht op het goede, op het koren, zonder naar het onkruid te kijken. Accepteer het met absoluut vertrouwen in de Heer, wetend dat hij ons voorbereidt en dat dit onkruid goed is voor het grotere goed en om te groeien in deugd. Echtgenoten en echtgenotes, laten we standvastig zijn in de pijn die ons eigen onkruid en dat van onze echtgenoot veroorzaakt, wachtend op Gods ingrijpen. Hij zal ingrijpen wanneer Hij vindt dat het moment daar is, het grote moment!

Hier ben ik, Heer, in afwachting van de werking van de Heilige Geest, die me helemaal in Uw Allerheiligste Hart zal trekken, waardoor we voor altijd één zullen zijn in U.


Geland in het getrouwde leven:
 

Carlos: We komen altijd als laatste uit de bus bij alle ontmoetingen, je maakt meer van jezelf dan van de jaloezieën, het is erg saai ….

Ana María: Ze wordt verdrietig en kijkt alleen maar naar Carlos’ woede.

Carlos: (Blijft boos) Je bent een egoïstisch persoon die alleen maar aan zichzelf denkt en aan wat er op een bepaald moment voor jou gebeurt. Je weet dat ik het haat om te wachten op dat eeuwige afscheid. Heb je ooit aan mij gedacht?

Ana María: (keert zich woedend tegen Carlos) Wat bedoel je, ik ga mijn eigen ding doen? Het is oneerlijk van je om dat tegen mij te zeggen, terwijl ik degene ben die altijd wacht om je te bellen om te vragen of je komt, hoe laat je komt… Jij bent de onuitstaanbare egoïst…

(Maar God is genadig en had medelijden met hen. Charles ontdekte dat het probleem niet in Anne zat, maar in hem, die niet in staat was om in die situaties van haar te houden. Hij besloot dat hij zijn hart moest verruimen, ook al deed dat pijn, want dat was de manier om te groeien in liefde, en hij begon eraan te werken met Gods hulp. Hij had er steeds minder last van, totdat hij er geen last meer van had en hij kon genieten van het plezier van zijn vrouw. Dat stelde Anna in staat om te leren groeien in liefde en zij ging daarmee aan de slag in deze en andere omstandigheden en ze waren beiden in staat om elkaar lief te hebben met hun kaf en hun onkruid).

 

Moeder,

Verander onze harten, Moeder, en geef ons een groter hart om in elke situatie van elkaar te kunnen houden, totdat we God in onze echtgenoot zien. Amen.

Wie wil er nog iets? Commentaar op huwelijken: Matteüs 13, 18-23

Geef een reactie

EVANGELIE

Wie het woord hoort en begrijpt, zal vrucht dragen
Lezing van het heilig Evangelie volgens Matteüs 13, 18-23

In die tijd zei Jezus tegen zijn discipelen:

«Hoor dan wat de gelijkenis van de zaaier betekent: als iemand het woord van het koninkrijk hoort zonder het te begrijpen, komt de Boze en steelt wat in zijn hart is gezaaid. Dit betekent wat er langs de kant van de weg wordt gezaaid.

Wat op steenachtige grond wordt gezaaid, betekent iemand die het woord hoort en het onmiddellijk met vreugde aanvaardt; maar het heeft geen wortels, het is wisselvallig, en zodra er moeilijkheden of vervolging voor het woord ontstaan, bezwijkt het onmiddellijk.

Wat tussen de distels wordt gezaaid, betekent degene die het woord hoort; maar de zorgen van het leven en de verleiding van rijkdom verstikken het woord en het blijft onvruchtbaar. Wat in goede aarde wordt gezaaid, betekent degene die het woord hoort en begrijpt; Die draagt vrucht en zal honderd, zestig of dertig keer één voortbrengen.”

Het woord van de Heer.

Wie wil er nog iets?

Hoewel het misschien moeilijk is, begrijpt niet iedereen het Woord van de Heer en missen ze het koninkrijk van God hier op aarde. Het punt is dat als ze het echt zouden begrijpen, ze niets anders zouden willen. Wie wil er nog iets anders als hij de liefde van God ontdekt en kent? Het is onze missie om het Woord op een zeer visuele en gegronde manier dichter bij ieders begrip te brengen in het huwelijksleven, het aan te passen aan de volwassenheid van hun geestelijke oren, en het te herhalen en te laten zien met het getuigenis van het leven. We moeten al het mogelijke doen om ze het te laten begrijpen.

Dan zullen er mensen zijn die niet willen luisteren of geen geduld hebben of niet willen volhouden… Het is duidelijk, maar ondanks alles zal wat we in de naam van de Heer zaaien honderd, zestig of dertig teruggeven. maal één, voor de grotere glorie van God.

Geland in een getrouwd leven:

Peter: Mijn probleem was dat, hoewel het Woord van God mij vertelde dat mijn vrouw de adequate hulp is die Hij voor mij heeft geschapen, ik dacht dat dat een andere betekenis moest hebben, omdat ik geen enkele hulp in haar zag. Hij zag niets anders dan zijn gebreken. Later ontdekte ik dat het probleem in mijn ogen zat, en dat ze echt een geschenk van God aan mij was.

Beatriz: Ze legden me uit dat mijn man een kostbaar geschenk van God voor mij is, en dat zelfs de slechte dingen in hem een pad kunnen zijn naar groei als persoon en als huwelijk. Ik was verbaasd toen ze het mij uitlegden, en ik vond het prachtig. Maar toen keerde ik terug naar mijn dagelijkse leven en vergat ik alles. Ik behandelde hem opnieuw met minachting omdat hij zijn zonden niet accepteerde. Ik zag hem als de slechterik. Tot ik op een dag besloot dat ik niet meer zo naar hem zou kijken en zou proberen de gave van God in hem te ontdekken. Door de genade van God werd mijn hart beetje bij beetje gezuiverd en veranderde mijn kijk. Sindsdien hebben we samen veel geleerd en gegroeid.

Pedro: Ik was ook erg gefocust op mijn bedrijf en voetbal. Het gesprek met mijn vrouw leek mij ‘vrouwenzaken’ en ik besteedde er niet veel aandacht aan. Totdat ik begreep dat zij en mijn relatie met haar het mooiste is wat ik in het leven heb. Het is mijn pad van heiligheid. Het is de erfenis die we aan onze kinderen nalaten. Dit veranderde mijn prioriteit en nu komt mijn huwelijk op de eerste plaats, en al het andere komt op de tweede plaats. Als er niet goed voor haar gezorgd wordt, zorg ik voor niets anders.

Beatriz: Zo begonnen we allebei de grootsheid van onze roeping te begrijpen. We ontdekten hoe goed God alle dingen had gemaakt, en we begonnen van elkaar te leren, ons te verenigen ondanks problemen, dieper in elkaars hart te graven… Zo begonnen we een gemeenschappelijke intimiteit op te bouwen, verenigd met God. We ontdekken nog steeds de schoonheid en mysteries van dit prachtige sacrament dat God in onze handen heeft gelegd.

Moeder,

In Zijn woord geeft de Heer ons de sleutels tot leven, heiligheid en geluk. En het hele probleem is dat we het niet willen accepteren. Geef ons een hart zoals het Uwe, dat altijd het Woord verwelkomt en er in het hart over nadenkt, waaruit het slechte maar ook het goede voortkomt. Dank u, Heer, dat u uw eeuwige wijsheid met ons deelt. Amen.