EVANGELIE

Hij verkoopt alles wat hij heeft en koopt het veld
Lezing van het heilig Evangelie volgens Matteüs 13, 44-46

In die tijd zei Jezus tot de menigte: Het Rijk der hemelen gelijkt op een schat, verborgen in een akker. Toen iemand hem vond, verborg hij hem weer, en in zijn blijd­schap ging hij alles te gelde maken wat hij bezat en kocht die akker.
Ook gelijkt het Rijk der hemelen op een koopman, op zoek naar mooie parels.
Toen hij een parel van grote waarde had gevonden, ging hij alles verkopen wat hij bezat en kocht haar.

Het woord van de Heer.

En de vreugde?

De Heer geeft mij veel kansen om het Koninkrijk te beleven. Om ze te kunnen beleven is het nodig om andere ‘schatten’ op te geven, waarvan sommige zelfs goed zijn, hoewel niet zo goed als degene die God voor mij in gedachten heeft. Die schat is uiteraard Christus, maar het biedt mij een concreet veld waarin ik Hem kan ontmoeten. Dat veld is mijn huwelijk.
Maar in dit evangelie, waarin Jezus twee situaties presenteert waarin het Koninkrijk wordt beleefd, laat Hij mij vandaag een gemeenschappelijke factor tussen beide zien, en dat is vreugde.
Als ik mijn huwelijk en de verzakingen die het met zich meebrengt niet met vreugde beleef, komt dat omdat ik de schat, namelijk de liefde van Christus tussen ons, niet echt heb ontdekt. Waarschijnlijk is het enige dat ik te “verkopen” mijn ellende ben, maar deze moet ik ook met vreugde overdragen omdat Hij ze ruilt voor Zichzelf die Zichzelf aan mij geeft.

Geland in een getrouwd leven:

Lucas: Je vertelt me vaak dat ik je niet genoeg waardeer.
Sara: Ik voel me gewoon niet gewaardeerd.
Lucas: Nou, lieve vrouw, vandaag moet ik het met je eens zijn. Want als ik je echt in de juiste mate zou waarderen, zou ik mezelf met vreugde aan je geven, omdat Christus in je is, en toch schuilt er geen vreugde in mijn overgave.
Sara: Bedankt, echtgenoot. Maar het is waar dat ik op zoek was naar een waarde voor mezelf, en die waarde ligt niet in mij, maar in Christus.

Moeder,

Bedankt dat je leeft en mij het Koninkrijk van God laat zien. Prijs de Heer.

EVANGELIE

Net zoals het onkruid wordt ontworteld en in het vuur wordt geworpen, zo zal het ook aan het einde der tijden zijn.
Lezing van het heilig Evangelie volgens Matteüs 13, 36-43

Toen liet Hij de menigte gaan en keerde naar huis terug. 
Zijn leerlingen kwamen nu naar Hem toe en zeiden: 
‘Leg ons de gelijkenis uit van dat onkruid op de akker.’
Hij gaf hun ten antwoord: ‘Die het goede zaad zaait, is de Mensenzoon;
de akker is de wereld; het goede zaad, dat zijn de kinderen van het Rijk; 
het onkruid zijn de kinderen van het kwaad,
en de vijand die het zaaide, is de duivel. De oogst is het einde van de wereld 
en de maaiers zijn de engelen.
Zoals nu het onkruid wordt bijeengebracht en in het vuur verbrand, 
zo zal het ook gaan op het einde van de wereld.
De Mensenzoon zal zijn engelen uitzenden en zij zullen uit zijn Rijk bijeen­bren­gen 
allen die tot zonde verleiden en onge­rech­tigheid bedrijven
om hen in de vuuroven te werpen, waar geween zal zijn en tandengeknars.
Dan zullen de rechtvaardigen in het Koninkrijk van hun Vader schitteren als de zon. 
Wie oren heeft, hij luistere.

Het woord van de Heer.

‘Val’ of ‘handelen’

Tarwe of onkruid? Aan welke kant sta ik eigenlijk? Vandaag spreekt de Heer over deze twee kanten: de burgers van het Koninkrijk en de aanhangers van de Boze. Het concept van ‘burgers van het Koninkrijk’ kan ervoor zorgen dat we ons geïdentificeerd voelen, omdat de doop ons de ‘verblijfsvergunning’ heeft gegeven en het enige wat we hoeven te doen is proberen deze niet te verlaten. Wat zeker is, is dat wij geen aanhangers van de Boze zijn. Wij proberen de Heer te volgen en Zijn Woord door te geven.
Er is een belangrijk verschil tussen het “vallen” in verleiding of het “bewerken” van ongerechtigheid. Het is de bedoeling. De heilige Johannes Paulus zegt dat de sleutel ligt in de intentie van het hart. Wat is mijn bedoeling als ik naar jou kijk? Als ik met je praat? Wanneer doe of stop ik met dingen? Dat is wat mij zal doen onderscheiden als burger van het Koninkrijk of als onkruid.

Geland in het huwelijksleven:

Jaime: Mijn vrouw heeft gebreken. Soms wordt ze nerveus en een beetje ondraaglijk. Soms ziet ze alleen het meest negatieve aan mij, en is het moeilijk voor haar om het te accepteren, andere keren is ze trots, andere keren arrogant en wil ze haar gebreken niet toegeven… Ja, mijn vrouw heeft gebreken. Maar ik houd van haar. Ik weet dat hij moeite heeft om te verbeteren, hoewel het soms slechter en soms beter uitpakt. Ik ben geschapen als een hulp, om haar aan te moedigen, om te blijven vechten, om de hoop niet te verliezen, om te onthouden dat God barmhartig is en van haar houdt zoals ze is.
Teresa (vrouw van Jaime): Mijn man heeft ook gebreken. Soms is hij impulsief en wordt hij boos, andere keren is hij te hard voor de kinderen, andere keren is hij trots, andere keren is het moeilijk voor hem om dieper te gaan, andere keren is hij egoïstisch… Maar ik weet dat hij er spijt van heeft , vraagt om vergeving en streeft ernaar het elke dag beter te doen. Of al deze zwakheden verdwijnen hangt van God af, maar in de tussentijd is hij bereid te blijven vechten totdat God hem genade schenkt. Ik hou van hem zoals hij is, en mijn grootste geschenk zou zijn om hem met liefde en geduld te helpen, zodat hij nooit sterft.

Moeder,

Wij vragen u om de genade van volharding, zodat we op een dag samen met u mogen zijn in het Koninkrijk der Hemelen. Prijs God die ons deze prachtige kans geeft.

EVANGELIE

Ik geloof dat u de Christus bent, de Zoon van God.
Lezing van het heilig Evangelie volgens Johannes 11, 19-27

In die tijd waren vele Joden waren dan ook naar Marta en Maria gekomen om hen te troosten over het verlies van hun broer.
Zodra Marta hoorde dat Jezus op komst was, ging zij Hem tegemoet; Maria echter bleef thuis.
Marta zei tot Jezus: ‘Heer, als Gij hier was geweest, zou mijn broer niet gestorven zijn.
Maar zelfs nu weet ik, dat wat Gij ook aan God vraagt, God het U zal geven.’
Jezus zei tot haar: ‘Uw broer zal verrijzen.’
Marta antwoordde: ‘Ik weet dat hij zal verrijzen bij de verrijze­nis op de laatste dag.’
Jezus zei haar: ‘Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven,
en ieder die leeft in geloof aan Mij, zal in eeuwigheid niet sterven. Gelooft gij dit?’
Zij zei tot Hem: ‘Ja, Heer ik geloof vast dat Gij de Messias zijt, de Zoon Gods, die in de wereld komt.’

Het woord van de Heer.

Ik rust.

Aan Martha (wiens nagedachtenis we vandaag vieren) vraagt de Heer: Geloof je in mij? Of anders gezegd: vertrouw je erop dat ik de Zoon van de levende God ben en macht heb over de dood? Ze geloofde en daarom is ze heilig.
Het is dezelfde vraag die vandaag aan mij wordt gesteld: als ik door zoveel dingen onrustig ben, als het mij aan hoop ontbreekt omdat… “Ik ben de opstanding en het leven: hij die in mij gelooft, ook al is hij gestorven, zal leven; en hij die leeft en in mij gelooft, zal niet voor altijd sterven. “Geloof je dit?”

Geland in het huwelijksleven:

Juanjo: Na een “intense” dag getrouwd en gezinsleven, ik met mijn spullen, jij met de jouwe, de kinderen ertussen die geen moment stil staan, de problemen van het werk, de huishoudkunde, schoonmaken, koken, boodschappen doen … enorme slijtage. En dat is het moment waarop ik alles achter me moet laten en doen wat Martha deed: eropuit gaan om Jezus te ontmoeten. Televisie stoort mij. Ook voor mij rust het internet niet. Het enige wat mij rest is om in het Hart van Jezus te leunen en in jou te rusten, Mirjam. In je schoonheid, in je vrouwelijkheid, in je vreugde…
Mirjam: Dank je, Juanjo. De waarheid is dat ze niet zonder enige inspanning ontstaan, maar eerder door de omgeving. Laten we vandaag vreugdevol de Heer aanschouwen, sereen voor zijn vriendin Martha, die hem rusteloos terechtwijst. Met welk gezicht zou Jezus die dag naar haar kijken om haar tot een heilige te maken? Marta was een vriendin van Jezus, net als wij, en die vriendschap steunt ons, bemoedigt ons, verfraait jou, verfraait ons huwelijk, doet me glimlachen als ik naar je kijk…
Juanjo: Geloven in Christus verandert jou, het verandert mij, het verandert alles.

Moeder,

Wij herinneren ons met vreugde hoe u uw familielid Elizabeth bezocht en de zin uitsprak: ‘Mijn geest verheugt zich in God, mijn redder.’ Moge die van ons ook gelukkig leven, samen met die van jou. Hallelujah!

EVANGELIE

Hij deelde uit aan degenen die zaten wat ze maar wilden.
Een lezing uit het Evangelie volgens Johannes 6:1-15

In die dagen begaf Jezus zich naar de overkant van het meer van Galilea, bij Tiberias.
Een grote menigte volgde Hem, omdat zij de tekenen zagen die Hij aan de zieken deed.
Jezus ging de berg op en zette zich daar met zijn leerlin­gen neer.
Het was kort voor Pasen, het feest van de Joden.
Toen Jezus zijn ogen opsloeg en zag dat er een grote menigte naar Hem toekwam, vroeg Hij aan Filippus: ‘Hoe moeten wij brood kopen om deze mensen te laten eten?’
‑ Dit zeide Hij om hem op de proef te stellen, want zelf wist Hij wel wat Hij ging doen. ‑
Filippus antwoordde Hem: ‘Wil ieder ook maar een klein stukje krijgen, dan is voor tweehonderd denarien brood nog te weinig.’
Een van zijn leerlingen, Andreas, de broer van Simon Petrus, merkte op:
‘Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen, maar wat betekent dat voor zo’n aantal?’
Jezus echter zei: ‘Laat de mensen gaan zitten.’ Er was daar namelijk veel gras. Zij gingen dan zitten; het aantal mannen bedroeg ongeveer vijfduizend.
Toen nam Jezus de broden en na het dankgebed gesproken te hebben, liet Hij ze uitdelen onder de mensen die daar zaten, alsmede de vissen, zoveel men maar wilde.
Toen ze verzadigd waren zei Hij tot zijn leerlingen: ‘Haalt nu de overgebleven brokken op om niets verloren te laten gaan.’
Zij haalden ze op en vulden van de vijf gerstebroden twaalf manden met brokken, welke door de mensen na het eten overgelaten waren.
Toen de mensen het teken zagen dat Hij gedaan had, zeiden ze: ‘Dit is stellig de profeet die in de wereld moet komen.’
Daar Jezus begreep, dat zij zich van Hem meester wilden maken om Hem mee te voeren en tot koning uit te roepen, trok Hij zich weer in het gebergte terug, geheel alleen.

Woord van de Heer.

Slechte liefde.

De sfeer tussen ons kan ijl zijn. Ik ben misschien negatief beïnvloed door een heleboel situaties die zich in mijn hoofd verdringen en die ik op een bijna obsessieve manier steeds weer omdraai: “Het is niet eerlijk dat hij dat over me zegt”, “Hoe kan hij me zo slecht zien”, “Hij waardeert niets van wat ik doe”, etc, etc, etc.
Het is tijd om te stoppen met naar mezelf te kijken en te jammeren en me te wenden tot de Goddelijke Overvloed. Hij zal me uit die duisternis halen en me verzadigen met Zijn liefde, als ik de onze erin stop. Het is tijd om uit mij te stappen, om in jou te stappen. Ik aanschouw God, ik aanschouw Zijn grootheid, ik dien mijn echtgenoot, ik aanschouw al het goede en mooie dat God mij in hem/haar heeft gegeven.

Geland in het getrouwde leven:

Juanjo: We zijn in een soort donkere spiraal terechtgekomen die me verblindt, verdrietig maakt en ik zie het licht niet. Maar Jezus kijkt naar ons en ziet dat we honger hebben en hij zal alles doen wat nodig is om die honger te stillen.