Categoriearchief: Sin categoría

We hebben nog een lange weg te gaan. Commentaar voor huwelijken: Matteüs 25,1-13.

EVANGELIE

De bruidegom komt, ga hem tegemoet!

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 25,1-13. 

In die tijd vertelde Jezus zijn leerlingen deze gelijkenis: Het is met Rijk der hemelen 
als met tien meisjes die met hun lampen uittrokken, de bruidegom tegemoet.
Vijf van hen waren dom, de andere vijf verstandig.
Want de domme namen wel hun lampen mee, maar geen olie;
de verstandige echter namen met hun lampen tevens kruiken olie mee.
Toen nu de bruidegom op zich liet wachten, dommel­den zij allen in en sliepen.
Maar midden in de nacht klonk er geroep: Daar is de bruidegom! Trekt hem tegemoet!
Meteen waren al de meisjes wakker en maakten hun lampen in orde.
De domme zeiden tegen de verstandi­ge: Geeft ons wat olie, want onze lampen gaan uit.
Maar de verstandige antwoord­den: Neen, er mocht eens niet genoeg zijn voor ons en jullie samen. Gaat liever naar de verkopers en haalt wat voor jezelf.
Maar terwijl zij onderweg waren om te gaan kopen kwam de bruidegom, 
en die klaar stonden, traden met hem binnen om bruiloft te vieren; en de deur ging op slot.
Later kwamen ook de andere meisjes en zeiden: Heer, heer, doe open!
Maar hij antwoorde: Voorwaar, Ik zeg u: Ik ken u niet.
Weest dus waakzaam, want gij kent dag noch uur.
Woord van de Heer.

We hebben nog een lange weg te gaan.

Soms kan het voor ons lijken dat “we al bekeerd zijn”, dus het zijn de anderen, de heidenen, die bekeerd moeten worden en we kunnen hen zelfs in ons hart bekritiseren omdat ze niet doen wat wij doen.
Dit is het ergste wat we kunnen doen, want dan zijn we niet meer alert en manipuleert de duivel ons zoals hij wil.
Laten we alert zijn om aandachtig te zijn voor de Bruidegom voordat het te laat is.

Geland in het getrouwde leven:

Monica: Toen ik je laatst bekritiseerde om je houding, dacht ik dat ik een aanhanger van God was, in het team van de goeden, van degenen die voorbestemd zijn voor de hemel. Maar toen ik ’s avonds mijn geweten onderzocht, kwam het bij me op om mezelf te onderzoeken op Liefde, wat bepaalt of we wel of niet in het Hart van Christus zijn.
Ramon: En hoe doe je dat onderzoek naar de liefde?
Monica: Door jezelf te confronteren met het Evangelie. Ik nam de Liefdesbrief van Paulus en begon te lezen dat degene die liefheeft, de echtgenoot grenzeloos verontschuldigt, grenzeloos in God gelooft voor de echtgenoot, grenzeloos wacht op de echtgenoot…. En dat is niet wat ik doe.
Ramón: En wie kan er dan gered worden?
Monica: Het is onmogelijk voor mensen, niet voor God.
Ramón: Ik zie dat we niemand kunnen bekritiseren. We hebben nog een lange weg te gaan.

Moeder,

God alleen is heilig. Mogen we niet zelfgenoegzaam zijn. Prijs de Heer.

In zichzelf gekeerd. Commentaar voor huwelijken: Marcus 6,17-29

EVANGELIE 

Ik wil dat je me nu het hoofd van Johannes de Doper op een presenteerblaadje geeft.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus  6,17-29

 

In die tijd had Herodes Johannes laten grijpen en in de gevangenis in boeien geslagen omwille van Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, want hij had haar tot zijn vrouw genomen.

Johannes had immers tot Herodes gezegd: ‘Het is u niet geoorloofd de vrouw van uw broer te hebben.’

Herodias was daarom op hem gebeten en wilde hem doden, maar zij kreeg geen kans,

want Herodes had ontzag voor Johannes. Hij wist dat hij een rechtschapen en heilig man was, 

en nam hem in bescher­ming. Telkens wanneer hij hem gehoord had, 

verkeerde hij in tweestrijd; maar toch luisterde hij graag naar hem.

Er kwam echter een gunstige dag, toen Herodes bij zijn verjaardag een maaltijd aanrichtte 

voor zijn hoogwaardig­heidsbekleders, zijn hoofdofficie­ren en de vooraanstaanden van Galilea.

De dochter van Herodias trad op met een dans en zij beviel aan Herodes en zijn tafelgenoten. 

De koning zei tot het meisje: ‘Vraag me wat je wilt en ik zal het je geven.’

En hij bevestigde haar met een eed: ‘Wat je me ook vraagt, ik zal het je geven, al is het de helft van mijn koninkrijk.’

Zij ging naar buiten en vroeg aan haar moeder: ‘Wat zou ik vragen?’ 

Deze ant­woordde: ‘Het hoofd van Johannes de Doper.’

Zij haastte zich naar de koning en zei hem haar verlangen: 

‘Ik wil dat u mij op staande voet op een schotel het hoofd van Johannes de Doper geeft.’

Dit deed de koning leed, maar om zijn eed gestand te doen en ook wegens zijn tafelgeno­ten wilde hij haar niet afwijzen.

Terstond stuurde de koning dus een lijfwacht en gelastte hem 

het hoofd van Johannes te brengen. De man ging en onthoofdde hem in de gevangenis.

Hij bracht het hoofd op een schotel en gaf het aan het meisje; 

het meisje gaf het weer aan haar moeder.

Toen zijn leerlingen er van gehoord hadden, kwamen ze zijn lijk halen en legden het in een graf.

Woord van de Heer.

In zichzelf gekeerd.

Er zijn wegen naar het leven en andere naar de dood. De eerste weg is het leven aanvaarden en dat is wat God ons doorgeeft door het Woord en de Sacramenten (vooral de Eucharistie). Uiteindelijk is Christus de weg van het leven en zolang we in Hem blijven, zullen we leven hebben in ons. 

Johannes de Doper koos de weg van het leven, waardoor hij zijn leven gaf en Het Leven, met een hoofdletter L, bereikte.

Herodes en Herodias kozen de weg van de dood, dat is het leven in Christus en in Zijn Woord vervangen door een leven in zichzelf gekeerd (in zichzelf gesloten) en zij zaaiden de dood omdat alleen de Heer leven voortbrengt.

Wie het Woord van God hoort en het bewaart, zal leven hebben en wel in overvloed, en het Woord zegt dat het huwelijk onverbrekelijk is.

Geland op het huwelijksleven:

Antonio: Schat, denk je dat we op een weg van leven of dood zijn?

Helena: Nou… ik hoop dat wij de weg van het leven hebben gekozen, omdat we ons oprechte ja aan de Heer hebben gegeven en we proberen met Hem verenigd te blijven. Maar het is waar dat we soms een omweg nemen en als dat gebeurt ervaren we de gevolgen van de dood en zaaien we de dood.

Antonio: Ja, zoals gisteren, toen ik die beslissing nam zonder op jou te rekenen en ik wilde je er niet om vergeving vragen.

Helena: Precies. Ik voelde me slecht dat je niet op me rekende, ik vatte het op als minachting voor mij, ik eiste dat jij je verontschuldigde, je verontschuldigde je en de keten van de dood ging verder, met jou te veroordelen en te eisen dat je me waardeerde enzovoort.

Antonio: Het is duidelijk dat deze afwijkingen vanaf het begin gestopt moeten worden met de barrière van nederigheid.

Helena: Dat is wat het Woord ons vertelt. Anders kan de dood doorgaan met oprukken totdat het ons huwelijk en ons gezin vernietigt.

Anthony: God verhoede het.


Moeder,

We houden van de Heer en we willen in Christus zijn, de bron van alle Leven. Prijs Hem voor altijd.

Huwelijksinfarct. Commentaar voor huwelijken: Matteüs 23, 27-32

EVANGELIE

Jullie zijn de zonen van hen die de profeten hebben vermoord.
Lezing uit het Heilige Evangelie volgens Matteüs 23, 27-32

In die tijd sprak Jezus: Wee u, schriftge­leerden en Farizeeën, huichelaars! Gij lijkt op gekalkte graven die er van buiten wel mooi uitzien, maar van binnen vol zijn met doodsbeen­deren en allerhande onreinheid.
Zo ziet ook gij van buiten er voor de mensen wel uit als heiligen, maar van binnen zijt gij vol huichelarij en ongerechtigheid.
Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars! Gij bouwt de graven van profeten en versiert de grafmonu­menten van heiligen
en gij zegt: Als wij geleefd hadden in de tijd van onze vaderen, zouden wij niet medeplichtig geweest zijn aan moord op de profeten.
Gij getuigt dus tegen uzelf, dat gij zonen zijt van profe­tenmoorde­naars.
Nu dan, maakt gij de maat van uw vaderen maar vol!
Woord van de Heer.

Huwelijksinfarct

Wanneer we ons laten meeslepen door een passie die ons niet dichter bij God brengt en de enige zorg is om te voorkomen dat iemand erachter komt, of wanneer we onszelf pijn doen en niet willen dat de buren het weten, of wanneer we voorkomen dat onze kinderen voor onze neus staan zodat ze ons zonder genade kunnen beledigen… Ik zorg er misschien voor dat een beschadiging niet aan het licht komt, terwijl ik vergeet dat het mijn hart vermoordt, en die beschadiging vergeeft het niet. De gevolgen van die vernietiging zullen vroeg of laat hun tol eisen. We vergeten misschien ook dat, hoe graag we ons in al deze situaties ook willen verbergen, er een uitzonderlijke toeschouwer is voor wie we niets kunnen verbergen, en dat is God. Het is goed om te beseffen dat het geen zin heeft om ons kwaad voor de buitenwereld te verbergen als ik niet vecht om het in mezelf te vermijden. Gods ogen zijn gericht op mijn ziel en hij is de enige echt belangrijke toeschouwer. Ik kan niets voor hem verbergen. Laat me dat niet vergeten.

Geland in het getrouwde leven:

Teun: Vrouw, ik zie dat elke ruzie in ons hart een soort droesem achterlaat die dikker en vetter wordt en ons steeds verder van elkaar verwijdert. Het is waar dat we elkaar vergeven, maar de schade is aangericht en dat is als een echtelijk hartinfarct, dat de dood van een deel van de relatie veroorzaakt, waardoor het steeds minder kracht heeft om verder te gaan.

Anne: Je hebt gelijk. Onze zielen zijn ook aangetast en vinden het moeilijker om naar God toe te bewegen. We moeten vastberaden zijn om elkaar niet te kwetsen. God verandert ons hart van steen in een hart van vlees, maar door middel van wonden raken we steeds meer gewond en is het niet meer zo zacht als voorheen.
Teun: Er staat veel op het spel, Ana. Onze roeping, het voorbeeld voor onze kinderen, het eeuwige leven… We moeten er meer moeite voor doen.
Ana: We moeten dieper leven, dichter bij God, om meer van Gods sfeer onder ons te creëren. Alleen God kan ons beschermen en alles nieuw maken.
Teun: Dat is goed. Ik hou van je en ik wil meer van je houden.
Anna: Ik hou van je en ik wil nog meer van je houden.

Moeder,

Gods dingen zijn prachtig. Soms hebben we verkeerde manieren ontdekt omdat ze niet mooi waren. De dingen van God moeten ten diepste zelf mooi zijn en daarom moeten ze schoonheid om zich heen voortbrengen. Er is niets mooiers dan God. Lof zij mijn God, die groot is en vol van Leven.

Innerlijke reiniging. Commentaar voor huwelijken: Matteüs 23, 23-26

EVANGELIE

Dit is wat beoefend moet worden, zonder het andere te verwaarlozen.
Lezing uit het Heilige Evangelie volgens Matteüs 23, 23-26

 

In die tijd sprak Jezus: Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars! 
Gij betaalt wel tienden van munt, anijs en komijn, maar het gewichtigste van de Wet: 
recht­vaardigheid, barmhartigheid en trouw verwaarloost ge. 
Het ene moet men doen en het andere niet nalaten.
Blin­de leiders, die de mug uitzift en de kameel doorslikt!
Wee u, schriftgeleerden en Farizee­ën, huichelaars! De buitenkant maakt ge schoon, 
maar van binnen zijn ze gevuld met roof en genotzucht.
Blinde Farizeeën, reinig eerst de beker van binnen, 
dan wordt de buitenkant van zelf rein.
Woord van de Heer.

Innerlijke reiniging.

Hoe vaak zullen we niet aan de mug van onze echtgenoot trekken omdat hij of zij onhandig is geweest en uiteindelijk een kameelgroot slecht oordeel over hem of haar inslikken?
Ik denk dat ik eerst mijn hart aan de binnenkant moet reinigen voordat ik het hart van mijn echtgenoot aan de buitenkant reinig.

Geland in het getrouwde leven:

Carlos: Vergeef me vrouw voor zoveel oordelen, voor het zo vaak op je neerkijken.
Teresa: Vergeef mij ook, echtgenoot, omdat ik niet het beste in je naar boven heb gehaald, maar omdat ik je heb geprovoceerd en het slechtste in je naar boven heb gehaald.
Carlos: Ik vergeef je.
Teresa: Ik vergeef je. Voel je na deze vergeving geen gevoel van opluchting en innerlijke reiniging?
Carlos: Helemaal. Hoe helend is zoiets eenvoudigs als erkennen wat we verkeerd doen en om vergeving vragen.

Moeder,

Mogen we van elkaar houden zoals U van ons houdt. Prijs de Heer.

Onwaardig of waardig om offer te zijn. Commentaar voor huwelijken: Matteüs 23,13-22

EVANGELIE

Wee jullie, blinde gidsen!

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 23,13-22.

In die tijd sprak Jezus: Wee u, schriftge­leerden en Farizeeën, huichelaars! Gij sluit het Rijk der hemelen af voor de mensen. Zelf gaat gij er niet binnen, terwijl gij hun die dit wel willen, de toegang verspert.
Wee u, schriftgeleer­den en Farizee­ën, huichelaars!
Gij doorkruist zee en land om een bekeer­ling te maken, maar als hij het geworden is, maakt gij hem zelf tot een hellekind, tweemaal erger dan gijzelf!
Wee u, blinde leiders, die zegt: Als iemand zweert bij de tempel, dan betekent dat niets; maar als iemand zweert bij het goud van de tempel, dan is hij gebonden.
Dwazen en blinden! Wat staat dan hoger: het goud of de tempel die het goud heilig maakt?
Of ook: Als iemand zweert bij het altaar, dan betekent dat niets; maar als iemand zweert bij de offergave die er op ligt, dan is hij gebonden.
Blinden! Wat staat hoger: de offergave of het altaar dat de offergave heilig maakt?
Wie dus zweert bij het altaar, zweert daarbij en bij alles wat er op ligt.
En wie zweert bij de tempel, zweert daarbij en bij Hem die erin woont.
En wie zweert bij de hemel, zweert bij de troon van God en bij Hem die erop zetelt.
Woord van de Heer.


 
Onwaardig of waardig om offer te zijn
 
Een blinde ziel is iemand die in gebeurtenissen de dingen van God niet kan zien. Hij ziet wat de wereld ziet, dat wil zeggen, hij interpreteert wat hij ziet zoals de wereld het zou interpreteren. Zo ziet een echtgenoot die moeilijkheden heeft in zijn of haar huwelijk zijn of haar echtgenoot als “slecht”, onwaardig om met hem of haar samen te leven. Vanuit Gods gezichtspunt moet ik eerst kijken naar mijn eigen verantwoordelijkheid voor de moeilijkheden die ik ervaar in mijn huwelijk. Geef ik mezelf of verwacht ik dat de ander zichzelf geeft? Eis ik van de echtgenoot dat hij of zij doet wat ik zou doen of accepteer ik zijn of haar verschillen? Blijf ik zeuren over dingen en irriteer ik hem of haar? Accepteer en vergeef ik zijn of haar zonden zoals God de mijne doet? En ga zo maar door.
Tot slot blijft het over om naar het huwelijk te kijken vanaf het kruis, als dat geschenk waarvoor ik de mogelijkheid heb om mezelf te geven voor het heil van mijn echtgenoot of echtgenote.


 
Geland op het huwelijksleven:
 
Ana: Ik denk dat onze vrienden ons niet goed adviseren. Patri moedigt me aan om bij je weg te gaan omdat ze het onacceptabel vindt wat je met me doet en denkt dat als ik met je doorga ik uit elkaar ga, en Lucas nodigt je uit voor biertjes en hij is heel vriendelijk, maar ik zie niet dat hij je helpt om voor onze liefde te vechten.
John: Lucas? Hij is gescheiden! Hij kan niet wachten tot ik ook gescheiden ben, zodat hij kan gaan feesten.

Ana: Daarom. Kijk, het huwelijk is iets van God en ik denk dat we iemand van God moeten zoeken om ons te helpen. Vooral iemand die zal bidden. Iemand die dicht bij de Heer staat zal weten hoe hij ons moet leiden in de dingen van de Heer, denk je niet?
John: Daar ben ik het mee eens. Ik wil blijven vechten voor ons huwelijk. Ik hou nog steeds van je, ook al weet ik niet hoe ik van je moet houden zoals je verdient. Voor mijn bestwil, ga je gang.


 
Moeder,
 
Mogen we altijd veel bidden om het nodige licht te hebben om anderen te kunnen leiden, niet vanuit onze eigen criteria, maar vanuit Gods rechtvaardigheid en barmhartigheid. Dank u Moeder dat u ons de weg wijst. Gezegend bent u, Moeder.