Als er één ding duidelijk is, dan is het wel dat we noch de dag, noch het uur kennen. Dit moet ons ertoe aanzetten om altijd in gedachten te houden dat ons hart voorbereid moet zijn voor wanneer de Bruidegom met hoofdletters komt.
En die voorbereiding begint nu, vandaag, op dit moment, door de zuivering en het proces van bekering van het hart. Deze zuivering bestaat uit het leveren van inspanningen in onze dagelijkse handelingen (daden van overgave en aanvaarding) en het beroep doen op de genade van God, door middel van gebed en de sacramenten, want Hij is het die dit doet.
Echtgenoten, laten we ons sacrament van het huwelijk aangaan met daden van overgave en aanvaarding, zodat we voorbereid zijn op de Bruidegom met hoofdletters.

Terug naar het huwelijksleven:

Carmen: Hallo Lartaun, ik ben thuis!
Lartaun: Hallo Carmen!
Carmen: Luister, ik zat in de auto te denken dat we misschien een paar dagen naar het strand zouden kunnen gaan, de kinderen en wij, want het is al een tijdje geleden dat we met z’n vieren rustig samen zijn geweest.
Lartaun denkt na en antwoordt: Pfff… naar het strand? Je weet toch dat ik dat niet leuk vind en dat het verschrikkelijk heet is! Nee, nee, ga maar alleen met de kinderen, we zien elkaar over vier dagen toch weer.
Een paar uur later komt Lartaun terug van de mis:
Lartaun: Schat, sorry dat ik je voorstel heb afgewezen, ik heb gewoon geen zin om naar het strand te gaan. Maar het is waar dat het een goed moment is om samen te zijn, dat hebben we al lang niet meer gedaan en bovendien kijk je er erg naar uit.
Carmen: O! Dank je wel, Lartaun! Ik waardeer het enorm, ik weet dat je je erg inspant en dat je je enorm inzet voor mij en mijn familie. Misschien kunnen we afwisselend naar het strand en het zwembad gaan, zodat je het niet zo warm hebt. Weet je wat? Ik heb gemerkt dat sinds we naar de eucharistie gaan, de Heer grote dingen in onze harten doet.

Woord van de Heer.

Kun je onderscheid maken?

Het leven vraagt soms grote offers van je en soms kleinere, maar die zich dagelijks herhalen en ook erg zwaar zijn. De zwaarste offers brengen ons uit balans en zetten ons aan het denken over veel dingen. De dagelijkse offers zijn vaak erg vermoeiend, zelfs uitputtend. Gisteren spraken we met een ouder echtpaar, de ouders van een echtpaar uit het Project. Ze zijn 62 jaar getrouwd en hij is 93 jaar oud. Met de wijsheid die ervaring geeft, vroeg hij me keer op keer: kun je onderscheid maken tussen goed en kwaad? Dat was zijn “geheim” in het leven geweest. En het is waar dat het leven afhangt van het kunnen onderscheiden van goed en kwaad en het consequent zijn in dat onderscheid. Dus wanneer ik met deze moeilijke omstandigheden word geconfronteerd, zal mijn verstand de situatie overnemen en zal ik me niet laten meeslepen door ongeordende verlangens of passies, maar door wat ik moet doen volgens de wil van God. Dat wil zeggen: dat ieder zijn dagelijkse kruis op zich neemt en Jezus volgt. Hiervan hangt de redding van onze ziel af… en van vele anderen.

Toegepast op het getrouwde leven:  

(Het was de eerste nacht dat ze weer gemeenschap mochten hebben, na bijna een maand zich te hebben ingehouden om de cyclus te respecteren. Laura had een paar te liefdevolle gebaren gemaakt naar Luis, haar echtgenoot, met strelingen die hen ertoe brachten een enorme inspanning te leveren om zich in te houden, en Luis telde de uren en minuten af om zich met Laura te kunnen verenigen.  Het was niet alleen een fysiek onderwerp, het was een goed verlangen, uit liefde, volgens de wil van God. Luis nodigt zijn echtgenote uit om te dineren om “de weg te bereiden”. Maar bij aankomst…)
Laura: Schat, lees jij het evangelie?
Luis: (Luis denkt: Moet ik nu bidden? Maar hij geeft zijn leven over en begint te bidden.) Oké… (Luis streelt Laura.)
Laura: Ai! Laat me met rust, ik ben aan het bidden.
Luis: Weet je dat we vanavond al de liefde kunnen bedrijven?
Laura: Dat zal morgen zijn.
Laura: Dat is morgen.
Luis: Nee, vanavond kan het al.
(Ze blijven bidden. Luis vindt het moeilijk om zich op het gebed te concentreren, maar besluit opnieuw zijn leven over te geven…)
(Luis kijkt naar Laura en ziet dat ze WhatsApp leest)
Luis: Maar was je niet aan het bidden?
Laura: Zullen we de rozenkrans bidden?

Hoeveel zijn onze kleine offers waard? Sinds de Heer het lijden heeft ingesteld als weg naar zuivering, heiliging en verlossing, is het veel waard. Het is alles waard wat God eraan heeft willen geven, en dat is immens. Als het je vandaag geen pijn heeft gedaan, heb je niet genoeg liefgehad. Geprezen zij God. Aan Hem de eer en lof voor eeuwig.

Heer, vandaag verlicht U ons met Petrus, zodat we ons ervan bewust worden dat we niet alleen zijn, dat we midden in een strijd zitten, en dat we ofwel naar U luisteren, naar de Vader, naar de Geest, ofwel naar Satan. We luisteren naar de Vader, net als Petrus, wanneer we naar de hemel kijken, wanneer we denken in termen van liefde, van onszelf geven voor de liefde. Handelen als kinderen van God, vervuld van Zijn liefde, ons leven geven, liefhebben zoals Hij liefheeft. Dat is wat Christus, de Zoon van God, de Messias, deed. Of we luisteren naar Satan wanneer we onze “zo redelijke” criteria, onze manier van kijken, willen opleggen, wanneer we overgave, lijden en het kruis afwijzen. Het kruis doet pijn, maar zonder kruis is er geen verlossing. Het kruis, omarmd met Christus, Christus omarmen, uit liefde, met Liefde, brengt glorie.
Op elk moment van de dag kunnen we kiezen: Satan volgen, mijn criteria volgen, denken met menselijke argumenten, het kruis afwijzen. Of we volgen Christus, verloochenen onszelf, omarmen dat dagelijkse kruis dat ons zo dwarszit, en geven ons uit liefde over aan Christus, in Christus.
Zoals de heilige Theresia zei: “In het kruis is leven en troost, en alleen dat is de weg naar de hemel.” Door het dagelijkse kruis te omarmen, omarmen en troosten we de gekruisigde Christus. Gaan we dan de kansen die we elke dag hebben om Hem te troosten, om Hem meer lief te hebben, verliezen?

Toegepast op het getrouwde leven:

Gonzalo: Claudia, ik ben uitgeput, ik kan er niet meer tegen. Je schrikt van het minste of geringste, en je zou eens moeten kijken hoe je reageert.
Claudia: Wat bedoel je met van het minste of geringste? Je hebt het weer gedaan, je negeert me, je houdt geen rekening met me!
Gonzalo: Je overdrijft. Zie je dan niet dat ik mijn ruimte moet hebben?
Claudia: Loop naar de hel! Jouw ruimte? Ik ben je vrouw! (En vertrekt, de deur dichtslaand)
(Zij komt na 20 minuten terug)
Claudia: Gonzalo, alsjeblieft, zullen we bidden? Het doet me zoveel pijn als we boos worden.
(In gebed, na een paar minuten stilte, nadenkend over Gods aanwezigheid)
Claudia: Heer, vergeef me dat ik slecht tegen Gonzalo heb gesproken. Hij is mijn echtgenoot, het grootste geschenk dat U me hebt gegeven, de persoon die U aan mijn zijde hebt geplaatst zodat ik kan leren liefhebben, en van wie ik zielsveel houd. Ik wil zo graag een huwelijk zoals U dat wilt! Maar ik weet dat de manier niet is om hem uit te schelden, om helemaal overstuur te raken… Help me om me niet op de slechte dingen te concentreren en alleen naar zijn enorme hart te kijken, dat enorme verlangen dat hij heeft om elke dag meer van me te houden.
Gonzalo: Heer, dank U wel voor Claudia. Zij geeft me het licht dat ik niet heb. U weet dat ik heel veel van haar hou, maar soms doe ik dingen zonder aan haar te denken, denk ik te veel aan mezelf. Ik wil haar geen pijn doen, maar dat is niet goed. Laat me alsjeblieft niet zomaar in haar humeur zijn. Help me dingen voor haar te doen, door in de eerste plaats aan haar te denken. Help me mezelf te vergeten. Dat is wat U deed, Heer. En dat is de weg naar geluk, de weg van overgave, van liefde. De weg naar de hemel. Claudia, vergeef me. Ik hou zo veel van je!
Claudia: Jezus, heel erg bedankt voor deze geweldige echtgenoot die U me gegeven hebt. Gonzalo, heel erg bedankt, u bent geweldig. Geef me een dikke knuffel!

Moeder,

Heel erg bedankt voor alles. Help ons alstublieft onszelf te verloochenen, samen met U het kruis van elke dag te omarmen en zo uw Zoon te volgen, Hem te troosten en van Hem te houden. Prijs de Heer!

In deze passage uit het evangelie zien we hoe de Heer zich opnieuw van de wereld afzondert om te bidden; hij gaat fysiek op zoek naar de Vader in de bergen. Het is veelzeggend om te zien hoe belangrijk het is om voortdurend in volledige harmonie met de Heer te zijn, zo zou ons leven eruit moeten zien.
Vandaag vieren we de Transfiguratie van de Heer, maar wat betekent dat? Volgens Thomas van Aquino straalde de goddelijke glorie van Christus even door het menselijke lichaam van Jezus heen. Zijn we ons bewust van wat er op dat moment moet zijn gebeurd?
Jezus liet zich vergezellen door deze drie discipelen, omdat hun hart bereid was om alles wat er zou gebeuren te zien en te begrijpen; hij wilde hun hart verlichten zodat ze, als een vooruitblik op de verrijzenis van Jezus, altijd zouden weten waar het licht is in tijden van duisternis.
Om te groeien in ons huwelijk hebben we gebed nodig, we moeten op zoek gaan naar de Vader om ons hart aan te passen aan dat van de Heer, beetje bij beetje gaan begrijpen waartoe we geroepen zijn. Op deze manier kunnen we onze echtgenoot helpen om heiligheid te bereiken, iets wat op eigen kracht onbereikbaar is, maar met de genade van God kunnen we samen de hemel bereiken en getuigen zijn van Zijn glorie.

Toegepast op het getrouwde leven:

Sergio: Susana, wat vind ik het mooi om te zien hoe je huwelijken helpt wanneer ze dat nodig hebben!
Susana: Wat bedoel je daarmee?
Sergio: Nou, als we gaan helpen bij een bezinning van het Project Huwelijksliefde of als we afspreken met een echtpaar dat in moeilijkheden verkeert, schenkt de Heer mij een heel bijzondere genade waardoor ik je door Zijn ogen kan zien, ik zie je stralen, ik zie waartoe je geroepen bent, en daardoor voel ik me steeds meer met je verbonden.
Susana: Ik weet wat je bedoelt, schat, ik heb hetzelfde als ik je zie praten over God met echtparen die Hem nog niet kennen. Weet je wat? Elke dag vraag ik de Heer in mijn gebed om me te helpen je altijd zo te zien, elke minuut die we samen doorbrengen.
Sergio: Had je je op onze trouwdag kunnen voorstellen dat we elkaar ooit op deze manier zouden zien?
Susana: Eerlijk gezegd niet… maar nu ik zie hoe de Heer onze harten heeft veranderd, besef ik dat Zijn liefde grenzeloos is en dat mijn liefde voor jou dat ook moet zijn.

Moeder,

help ons om ons door de Heer te laten vormen, zoals jij altijd doet, zodat we onszelf met Zijn ogen kunnen zien.
Geprezen zij de Heer, die ons toestaat getuigen te zijn van Zijn glorie.

Vandaag zegt Hij ons: Wees moedig, Ik ben het, wees niet bang!

In dit evangelie maakt Jezus ons duidelijk dat we in vrede moeten leven en dat,  als ik ergens door verontrust ben, het tijd is om ons af te vragen: leef ik vanuit het geloof, vertrouwend dat als Hij het wil, ik over de stormachtige zee kan lopen, of kijk ik naar de wind en zink ik weg door mijn redenen, mijn gedachten, mijn twijfels? Petrus kon over het water lopen toen hij op Jezus vertrouwde. Als we ons niet voeden met Christus, kunnen we NIETS doen.
Vandaag ontvangen we met deze woorden een uitnodiging van Jezus zelf om op Hem te vertrouwen, ook al denken we dat Hij ons vraagt om “over het water te lopen”. Als Hij ons dat vraagt, is dat omdat Hij ons zal ondersteunen als we geloof in Hem hebben, Hij zal ons niet alleen laten. We moeten altijd zeker zijn dat Hij achter al het goede staat, of achter alles wat objectief gezien niet goed is. Laten we deze uitnodiging van Jezus aanvaarden en niet naar onszelf kijken (naar onze criteria, onze redenen, ons ik).
Laten we onze zuivere intentie bevestigen door te zeggen: Heer, red mij, zonder U ga ik ten onder.

Toegepast op het getrouwde leven:

Joseph Ignacio: ik heb met onze pupil gesproken en hij zegt me dat hij, na wat zijn vrouw hem heeft aangedaan, wil scheiden. Hij blijft maar zeggen dat dit niet verandert en ook niet zal veranderen.
Mayra: Arme man. Ik begrijp hem zo goed. Hij vecht al heel lang en het is heel menselijk dat hij denkt dat er geen oplossing is. Maar wat de mens niet kan, kan God wel. Wat wij niet kunnen bereiken, kan met Gods genade wel. Kijk naar ons: vandaag zijn we 20 jaar getrouwd en ook wij hebben veel twijfels over elkaar gehad. Voordat we een leven van geloof hadden dat belichaamd werd in onze roeping tot het huwelijk, liet ik me heel gemakkelijk verleiden door de boze en zag ik heel gemakkelijk de splinter in jouw oog op een andere plaats dan de balk die ik in mijn hart moet veranderen. Nu, als ik in moeilijkheden kom en zie hoe de “wind” me met verdenkingen jegens jou teistert, zeg ik tegen de Heer: Red me uit mijn ellende en help me te vertrouwen op Uw plan voor mijn huwelijk. En ik verzeker je dat in de afgelopen jaren, sinds we aan het Project zijn begonnen, ons huwelijk een totale ommekeer heeft gemaakt.
Joseph Ignacio: Je hebt gelijk, Mayra, je hebt me veel inzicht gegeven. Het is waar dat deze echtgenoot zich niet genoeg voedt met de Heer en zich niet genoeg aan Hem overgeeft. Hij is meer bezig met zijn gevoelens en zijn redeneringen, en ziet alleen de wind die hem teistert. Ik moet hem zeggen dat hij meer moet bidden, zodat hij naar zijn vrouw kijkt met de ogen waarmee de Heer naar haar kijkt. Dank je wel, schat, dat je me altijd aan deze waarheden herinnert.
Mayra: En we moeten God heel erg dankbaar zijn voor deze huwelijksverjaardag en voor het licht dat de Heer ons de afgelopen jaren heeft laten zien.

Moeder,

leer mij, net als u, alleen naar God te kijken, zodat ik over elke stormachtige zee kan lopen. Geprezen zij de Heer!