Categoriearchief: Sin categoría

Het geestelijke omslagpunt. Commentaar voor huwelijken: Lucas 5, 33-39

Geef een reactie

EVANGELIE

De bruidegom zal van hen weggenomen worden en dan zullen zij vasten.
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 5, 33-39

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 5,33-39. 

In die tijd zeiden de schriftgeleerden en de Farizeeën tot Jezus: ‘De leerlingen van Johannes vasten dikwijls 
en verrichten gebeden; die van de Farizeeën doen dat ook, maar de uwen eten en drinken.’
Jezus antwoordde: ‘Kunt gij soms de vrienden van de bruidegom laten vasten, zolang de bruidegom bij hen is?
Er zullen echter dagen komen, dat de bruidegom van hen is weggenomen en dan, in die tijd, zullen ze vasten.’
Hij gaf hun ook nog een gelijkenis: ‘Niemand scheurt een lap van een nieuw kleed om daarmee een oud te verstellen; 
anders verscheurt hij immers niet alleen het nieuwe kleed, maar de lap uit het nieuwe past bovendien niet bij het oude.
En niemand doet jonge wijn in oude zakken; anders doet de jonge wijn de zakken bersten, hij loopt eruit en de zakken gaan verloren.
Maar jonge wijn moet men in nieuwe zakken doen.
En niemand die oude gedronken heeft, wenst jonge; hij zal zeggen: de oude is best.’
Woord van de Heer.

Het geestelijke omslagpunt.

Het ergste is misschien wel om de echtgenoot te veroordelen. Ten eerste omdat ik God verdring en mezelf dus boven de mens stel, met alle gevolgen van dien voor mijn hoogmoed. Ten tweede omdat de Heer, als hij het heeft over het oordeel over de ander, hem een “balk” noemt in tegenstelling tot het “kaf” van de ander, waarmee hij elke andere zonde, wat het ook is, als “kaf” kwalificeert ten opzichte van het oordeel dat het als een “balk” beschouwt.
Ten derde, omdat ik geschapen ben om mezelf te geven voor het heil van mijn echtgenoot, en het beschuldigende oordeel rechtstreeks ingaat tegen de waterlijn van mijn roeping, die mij naar God leidt.
Ten vierde, omdat ik geoordeeld zal worden met de maat waarmee ik oordeel, en omdat God die maat gebruikt om mij te oordelen, kan ik al verzekerd zijn van veroordeling.
Ten slotte maakt het oordeel mij vatbaar voor “verachting”. Het is gemakkelijk dat ik na het oordeel afwijzing zal ervaren ten opzichte van de “beschuldigde”, en dat is de bom, dat is de geestelijke verscheuring van mijn ziel.
Laten we dus heel voorzichtig zijn met wederzijdse oordelen en ze de ernst geven die ze hebben, om ervoor te vluchten als de pest!

Geland in het getrouwde leven:

Luis: Ik gaf je net een slecht antwoord, sorry.
Merche: Ik vergeef je.
Luis: Wat me is opgevallen is dat je me deze keer en al een tijdje geen verwijten maakt over de zonden die ik bega.
Merche: Nee, want ik heb begrepen dat ik vanwege mijn huwelijk besta om je voor God te verdedigen, niet om je te beschuldigen. Trouwens, ik weet zeker dat ik in jouw plaats erger zou hebben gedaan, dus ik ben niet degene die jou iets kan verwijten.
Luis: Wat een zegen van God heb ik bij jou. Dank je voor je getuigenis van Gods liefde die duidelijk in jou aanwezig is.

Moeder,

Help me in mijn missie om mijn man te redden. Hij is een wonder en verdient het. Prijs God voor het geschenk van mijn man.

Gek op de Heer. Commentaar voor huwelijken: Lucas 5, 1-11

Geef een reactie

EVANGELIE

Ze lieten alles achter en volgden hem.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 5,1-11. 

Op zekere dag stond Jezus aan de oever van het meer van Gennesaret, terwijl de mensen op Hem aandrongen om het woord Gods te horen.
Hij zag nu twee boten liggen aan de oever van het meer; de vissers waren eruit gegaan en spoelden hun netten.
Hij stapte in een van de boten, die van Simon en vroeg hem een eindje van wal te steken. Hij ging zitten en vanuit de boot vervolgde Hij zijn onderricht aan het volk.
Toen Hij zijn toespraak had geeindigd, zei Hij tot Simon: ‘Vaar nu naar het diepe en gooi uw netten uit voor de vangst.’
Simon antwoordde: ‘Meester, de hele nacht hebben we gezwoegd zonder iets te vangen, maar op uw woord zal ik de netten uitgooien.’
Ze deden het en vingen zulk een massa vissen in hun netten,
dat deze dreigen te scheuren. Daarom wenkten ze hun maats in de andere boot om hen te komen helpen. Toen die gekomen waren, vulden zij de beide boten tot zinkens toe.
Bij het zien daarvan viel Simon Petrus Jezus te voet en zei: ‘Heer, ga van mij weg, want ik ben een zondig mens.’
Ontzetting had zich meester gemaakt van hem en allen die bij hem waren vanwege de vangst die ze gedaan hadden;
en zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeus, die met Simon samen­werk­ten. Jezus echter sprak tot Simon: ‘Weest niet be­vreesd, voortaan zult ge mensen vangen.’
Ze brachten de boten aan land en lieten alles achter om Hem te volgen.
Woord van de Heer.

Gek op de Heer

Het eerste wat er gebeurt in onze relatie met de Heer door het Woord is dat we verbaasd zijn over de effecten ervan. Het Woord is effectief! En daardoor brengt de Heer Zijn daden tot voltooiing.
Dit is het eerste wat ons verrast: dat er onverklaarbare “dingen” beginnen te gebeuren.
Maar dan blijven we het Woord onderzoeken en wat gebeurt er? We worden verliefd op de Heer.
Verliefd als we zijn, beginnen we gekke dingen te doen. De gekste en grootste ding van allemaal is: Alles achterlaten om Hem te volgen. Tottus tuus ego sum Maria.

Geland in het getrouwde leven:

Jan: We moeten het zeggen en tot in de vier windstreken verkondigen: Ons huwelijk is gered door de Heer.
Laura: Het is heel duidelijk. Er waren een aantal goden en godinnen die ons leidden en het enige wat we deden was bij elke stap “ja” zeggen.
Jan: Maar de kroon op ons werk is dat Hij ons niet alleen redde, maar ook verliefd maakte op Hem, op onze roeping en op elkaar. Zo’n liefde overwint iedereen.
Laura: Hier zijn we aan het kwijlen… Gek van liefde. Prijs de Heer voor altijd.

Moeder,

Gezegend is de dag dat u naar ons keek, dit arme getrouwde stel, en ons riep tot dit avontuur van Gods liefde. Glorie aan Hem voor eeuwig en altijd.

Eén op één. Commentaar voor huwelijken: Lucas 4, 38-44

Geef een reactie

EVANGELIE

Ik moet ook de andere steden evangeliseren, want daartoe ben ik gezonden.
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 4, 38-44
In die tijd verliet Jezus de synagoge van Kafarnaüm en ging het huis van Simon binnen. Omdat de schoonmoeder van Simon hoge koorts had, riepen ze voor haar zijn hulp in.
Hij kwam aan het hoofdeinde van haar bed staan en gaf een streng bevel aan de koorts. Zij werd ervan bevrijd en ogenblikke­lijk stond zij op en bediende hen.
Bij zonsondergang brachten allen die zieken hadden, lijdend aan velerlei kwalen, dezen naar Hem toe. Hij genas hen door ze een voor een de handen op te leggen.
Uit velen gingen ook duivels weg, die schreeuwden: ‘Gij zijn de Zoon van God.’ Hij gaf een streng bevel en liet niet toe dat zij spraken, want zij wisten dat Hij de Messias was.
Toen het dag geworden was, ging Hij naar buiten en begaf zich naar een eenzame plaats. De mensen zochten Hem echter, kwamen waar Hij was en poogden Hem vast te houden om te verhinderen dat Hij hen zou verlaten.
Maar Hij sprak tot hen: ‘Ik moet ook aan andere steden de Blijde Bood­schap van het Godsrijk brengen, want daarvoor ben Ik gezonden.’
En hij predikte in de synagogen van het joodse land.
Woord van de Heer.

Eén op één.

De Heer legde zijn handen op elk van de zieken totdat het daglicht hen één voor één genas. Had Hij geen algemene genezing kunnen doen? Ook de moeder van Petrus neemt hij bij de hand om haar te genezen.
De Heer wil een persoonlijke relatie met mij. Een relatie eén op eén met mij.
Elke keer als ik voor Hem sta, is Hij alleen met mij. Dat is hoe de Heer van me houdt, Hij geeft me intieme en persoonlijke aandacht.
Dat is de relatie die Hij met mij wil hebben, ondanks mijn kleinheid. Een relatie van intimiteit, van hart tot hart.

Geland in het getrouwde leven:

Op een keer vertelde een getrouwd stel ons dat hij erg prikkelbaar thuiskwam van zijn werk en dat dit hun relatie ernstig schaadde. Dus vroegen we hem: “Wat als ze je een knuffel en een kus gaf zodra je thuiskwam, zou dat je helpen om van je werk af te komen?” “Man!” zei hij, “natuurlijk, dat zou het allemaal doen verdwijnen!”
Echtgenoten, laten we elkaar aanraken, elkaar strelen, elkaar kussen, naar elkaar kijken, elkaar omhelzen.
Ons vlees maakt deel uit van het mystieke Lichaam van Christus. Door het vlees wordt Zijn liefde doorgegeven. Laten we doen zoals Jezus, die aanraakt om te genezen. Hoeveel relaties zouden niet hersteld worden als echtgenoten elkaar meer zouden aanraken?

Moeder,

Hoe belangrijk zijn gebaren van genegenheid, hoe belangrijk is het dat we aandacht hebben voor elkaar. Het is de moeite waard om wakker te blijven, of om vermoeidheid te overwinnen, zoals Christus deed. Alle lof voor onze Meester die kosten noch moeite spaart, die een nabije God is en mij persoonlijk geneest, bij elke biecht.

Tot de kern. Commentaar voor huwelijken: Lucas 4, 31-37

Geef een reactie
EVANGELIE

Ik weet wie je bent: de Heilige van God.
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 4, 31-37

In die tijd kwam Jezus in Kafarnaüm, een stad in Galilea, en trad daar op de sabbat voor de mensen als leraar op.
Zij waren buiten zichzelf van verbazing over zijn leer, omdat Hij sprak met gezag.
Eens bevond zich in de synagoge een man die bezeten was door een onreine geest en luid begon te schreeuwen:
‘Jezus van Nazaret, wat hebben wij met elkaar te maken? Zijt Ge gekomen om ons in het verderf te storten? Ik weet wie Gij zijt: de Heilige Gods.’
Jezus voegde hem toe: ‘Zwijg stil en ga van hem weg.’ De boze geest slingerde hem tussen de mensen en ging van hem weg zonder hem enig letsel te hebben toegebracht.
Ze stonden allen met verbazing geslagen en zeiden tot elkaar: ‘Wat is dat voor een woord, dat met gezag en macht aan de onreine geesten een bevel geeft, zodat ze weggaan?’
En zijn faam verspreidde zich over alle plaatsen van die streek.
Woord van de Heer.
Tot de kern.

Er zijn woorden en er zijn woorden. Er zijn lege woorden en woorden die de kracht van God in zich dragen. Dat was de angst die de onreine geesten hadden, dat het woord van Christus hen uitdreef.
“Zoals de regen en de sneeuw uit de hemel neerdalen en daarheen pas terugkeren, wanneer zij de aarde hebben gedrenkt, haar hebben bevrucht en met planten bedekt, wanneer zij zaad hebben gegeven aan de zaaier, en brood aan de eter; zo zal het ook gaan met mijn woord, dat voortkomt uit mijn mond; het keert niet vruchteloos naar Mij terug, maar pas wanneer het heeft gedaan wat Mij behaagt, en alles heeft volvoerd, waartoe Ik het heb gezonden” (Jes. 55:10-11).
Het is het Woord van God.

Geland in het getrouwde leven:

Carlos: En jij, waarom ben jij zo vastbesloten om dagelijks het Evangelie te bidden in je echtelijk gebed?
Carmen: Omdat het evangelie niet is zoals elke andere lezing. Het evangelie heeft een genezende, transformerende kracht. Het evangelie verdrijft het kwaad uit ons en vervult ons met de Heilige Geest.
Carlos: We vinden het nog steeds moeilijk om elke dag het echtelijk gebed te bidden.
Carmen: Paulus zegt tegen de Hebreeën dat het Woord “doordringt tot de grenzen tussen ziel en geest, tot in de gewrichten en het merg, en de gevoelens en gedachten van het hart doorzoekt”. Als je dit ervaart, zul je begrijpen wat het is om een werkelijk diepe ervaring met elkaar te beleven.

Moeder,

Moge het Woord ons doordringen en ons transformeren. Prijs God die ons Zijn Hart en Zijn wijsheid geeft.

Gewenning aan jou. Commentaar voor huwelijken: Lucas 4, 16-30

Geef een reactie

EVANGELIE

Hij heeft mij gezonden om de armen te evangeliseren… Geen profeet wordt geaccepteerd onder zijn eigen volk.
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 4, 16-30

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 4,16-30. 

In die tijd kwam Jezus in Nazaret, waar Hij was grootge­bracht, ging volgens zijn gewoonte op de sabbatdag naar de synagoge en stond op om voor te lezen.
Ze reikten Hem de boekrol van de profeet Jesaja aan. Hij opende de rol 
en vond de plaats waar geschreven stond:
De geest des Heren is over mij gekomen, omdat Hij mij gezalfd heeft. 
Hij heeft mij gezonden om aan armen de Blijde Boodschap te brengen, 
aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken, en aan blinden, dat zij zullen zien; 
om verdrukten te laten gaan in vrijheid,
om een genade­jaar af te kondigen van de Heer.
Daarop rolde Hij het boek dicht, gaf het terug aan de dienaar en ging zitten. 
In de synagoge waren aller ogen gespannen op hem gevestigd.
Toen begon Hij hen toe te spreken: ‘Het Schriftwoord 
dat gij zojuist gehoord hebt, is thans in vervulling gegaan.’
Allen bevestigden Hem hun instemming en verbaasden zich, dat woorden, zo vol genade 
uit zijn mond vloeiden. Ze zeiden: ‘Is dat dan niet de zoon van Jozef?’
Hij zei hun: ‘Natuurlijk zult ge Mij dit spreekwoord voorhouden: Geneesheer, genees uzelf. 
Doe al wat, maar wij hoorden, in Kafarnaum gebeurd is, nu ook hier in uw vaderstad.’
Maar Hij gaf er dit antwoord op: Voor­waar, Ik zeg u: geen profeet is heilzaam voor zijn eigen vaderstad.
En het is waar wat Ik u zeg: in de tijd van Elia immers, toen de hemel drie jaar en zes maanden gesloten bleef 
en een grote hongersnood uitbrak over het hele land, waren er veel weduwen in Israel;
toch werd Elia tot niemand van hen gezonden, behalve tot een weduwe in Sarepta in het gebied van Sidon.
En in de tijd van de profeet Elisa waren er vele melaatsen in Israel; 
toch werd niemand van hen gereinigd, behalve de Syrier Naaman.’
Toen ze dit hoorden, werden allen die in de synagoge waren, woedend.
Ze sprongen overeind, joegen Hem de stad uit en dreven Hem voort tot aan de steile rand van de berg 
waarop hun stad gebouwd was, om Hem daar in de afgrond te storten.
Maar Hij ging midden tussen hen door en vertrok.
 
Woord van de Heer.

Gewenning aan jou.

Een verkeerd beheerd vertrouwen heeft een ernstig gevaar, en dat is dat we gewend raken aan de aanwezigheid van de Geliefde (met hoofdletters) en deze niet waarderen met de status die het verdient.
We vragen ons vandaag af wat de Heer van de monstrans zal zien als Hij voor ons wordt tentoongesteld. Hoeveel verloren blikken, hoeveel afleidingen, hoeveel vage gedachten die van het ene triviale onderwerp naar het andere springen zonder rekening te houden met de indrukwekkendheid van de aanwezigheid van de Allerhoogste voor ons.
Mogen we niet gewend raken aan de Geliefde met een hoofdletter, noch aan de Geliefde met een kleine letter. Geef ons die genade, Heer.

 
Geland in het getrouwde leven:

Juanjo: Hoe vaak komen getrouwde stellen niet met ons praten, de een en de ander vol wederzijdse klachten (die meestal echte onzin zijn), en ze zijn niet in staat om de “geweldige” man of vrouw die ze aan hun zijde hebben te waarderen.
Marisa: Het zijn harten van immense schoonheid en ze zijn niet in staat om het te waarderen. Je zou tegen ze willen schreeuwen: Heb je de laatste tijd nog naar je man gekeken?
Juanjo: Hoe belangrijk het is om oefeningen te doen van “wederzijdse ontwenning”.
Ik vind het heerlijk om weer naar je te kijken als iemand die een cadeau krijgt en het langzaam uitpakt alsof het de eerste keer is.
Marisa: Ik vind het heerlijk dat je me met die ogen aankijkt en moeite doet om me te behagen. Het helpt me enorm om de indrukwekkende waarde te herkennen die God je gegeven heeft.

Moeder,

Mogen we weten hoe we het geschenk van de nabijheid van de Geliefde met een hoofdletter “B” en van de geliefde echtgenoot die zichzelf aan mij heeft gegeven als mijn taak, moeten waarderen. Prijs de Heer voor zoveel….