Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 21, 12-19

In die tijd merkten sommigen op, hoe de tempel daar prijkte met zijn fraaie stenen en wijgeschenken, maar Jezus zei:
‘Wat ge daar ziet: er zal een tijd komen, dat er geen steen op de andere gelaten zal worden, alles zal verwoest worden.’
Ze vroegen Hem nu: ‘Meester, wanneer zal dat dan plaats vinden? En wat zal het teken zijn dat dit gaat gebeuren?’
Maar Hij zei: ‘Weest op uw hoede, dat gij niet in dwaling gebracht wordt. Want velen zullen optreden in mijn Naam en zeggen: Ik ben het, en: Het ogenblik is nabij. Loopt niet achter hen aan.
En wanneer gij hoort van oorlogen en onlusten, laat u dan niet uit het veld slaan. Dat alles moet wel eerst gebeuren, maar het einde volgt niet terstond.’
Toen sprak Hij tot hen: ‘Er zal strijd zijn van volk tegen volk en van koninkrijk tegen koninkrijk;
er zullen hevige aardbevingen zijn, en hongersnood en pest, nu hier en dan daar, schrikwekkende dingen en aan de hemel geweldige tekenen.

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 21, 1-4

In die tijd gebeurde het dat Jezus opkeek en zag hoe de rijken hun gaven in de offerkist wierpen,
maar Hij zag ook een behoeftige weduwe die er twee penningen inwierp.
En Hij sprak: ‘Waarlijk, Ik zeg u: die arme weduwe heeft er het meeste van allen ingeworpen.
Die mensen hebben allen iets van hun overvloed bij de gaven voor God geworpen, maar zij offerde van haar armoe alles waar ze van leven moest.’

Woord van de Heer.

Kijk naar je hart.

Gods maat heeft altijd te maken met liefde. Wij wegen wat onze liefde weegt.
Daarom is het belangrijkste niet hoeveel we doen, maar met welke liefde we het doen. Hoeveel afstand we doen en hoeveel liefde we hebben voor de persoon aan wie we onszelf geven.
Aan de andere kant is er de kwestie van het oordeel. Wees voorzichtig met het beoordelen van de liefde van mijn echtgenoot, want misschien geeft hij veel meer dan ik en weet ik niet hoe ik het moet waarderen.

Toegepast op het getrouwde leven:

Jaime: “Echtgenote, vandaag heeft de Heer me in het evangelie laten zien hoeveel je van me houdt. Ik heb zoveel offers gezien die je hebt gebracht uit liefde voor mij en die ik niet wist te waarderen omdat het offers waren die me niets kostten. Daarom kon ik ze niet waarderen. Maar je inzet was echt.
Andrea: Daar ben ik heel blij om. Welke bijvoorbeeld?
Jaime: Bijvoorbeeld mijn gebrek aan fijngevoeligheid. Gisteren heb ik je bijvoorbeeld verteld dat ik zei: “Natuurlijk, je bent altijd moe”, zodat ik, in plaats van de vele momenten te waarderen waarop je je vermoeidheid overwint uit liefde voor mij, die inspanningen trivialiseer door van je vermoeidheid een soort overdrijving van jezelf te maken.
Andrea: Dank je wel dat je me dit vertelt, mijn echtgenoot. Ik zie hoe je ernaar streeft om fijngevoeliger te zijn en zoveel meer dan ik verdien.
(En de Heer was blij om in de harten van deze echtgenoten de inspanning te zien om hun wederzijdse zelfgave te waarderen, en Hij zegende hen).

Moeder,

Ik wil de zelfgave van mijn echtgenoot meer waarderen. Toon me zijn of haar hart. Dank U Moeder. Prijs God die in onze harten ziet.

Evangelie van Christus Koning!

“Gij zegt dat ik Koning ben.”

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Johannes 18, 33b-37

In die tijd riep Pilatus Jezus bij zich en zie tot Hem: ‘Zijt Gij de koning der Joden?’
Jezus antwoordde hem: ‘Zegt gij dit uit uzelf, of hebben anderen u over Mij gesproken?’
Pilatus gaf ten antwoord: ‘Ben ik soms een Jood? Uw eigen volk 
en de hogepriesters hebben U aan mij overgeleverd. Wat hebt Gij gedaan?’
Jezus ant­woordde: ‘Mijn koningschap is niet van deze wereld. Zou mijn koningschap 
van deze wereld zijn, dan zouden mijn dienaars er wel voor gestreden hebben, 
dat Ik niet aan de Joden werd uitgeleverd. Mijn koning­schap is evenwel niet van hier.’
Pilatus hernam: ‘Gij zijt dus toch koning?’ Jezus antwoordde: ‘Ja, koning ben Ik. 
Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen om getui­genis af te leggen 
van de waarheid. Alwie uit de waarheid is, luistert naar mijn stem.’

Woord van de Heer.

Een kwestie van prioriteiten.
 
De Heer zegt dat zijn koninkrijk niet van deze wereld is. Er is een wereldse wereld die geleid wordt door egoïstische belangen en aan de andere kant is er het koninkrijk van God dat er al is en dat geregeerd wordt door de criteria van het evangelie, die van het hart van Christus. De vraag is, in welke wereld beweeg ik me? Want als ik niet leef als een burger van de hemel die geregeerd wordt door het Evangelie, dan is Christus niet mijn Koning. Maar als ik prioriteit geef aan wat de Heer prioriteit geeft, liefheb zoals Hij liefheeft, offer zoals Hij offert en verlang wat Hij verlangt, dan zal mijn koninkrijk ook niet van deze wereld zijn en zal mijn Koning de Heer zijn.

Toegepast op het huwelijksleven:
 
Alfredo: Hoe moeten we ons huwelijk leven als hemelburgers? We willen allebei dat Christus heerst in ons huwelijk, maar we moeten ook zorgen voor de materiële zaken en de dagelijkse klusjes.
Lourdes: Ik denk dat het een kwestie van prioriteiten is. Eerst ons gebed, onze sacramenten en onze geestelijke vorming. Van daaruit zullen we drinken van Gods liefde en in staat zijn om elkaar lief te hebben zoals Hij dat doet, wat de tweede prioriteit is en bijna net zo belangrijk als de eerste. Dan komt onze missie als ouders en als christenen naar de wereld. En tot slot al het andere dat we nodig hebben om te overleven. Wat denk jij?
Alfredo: Ik ben het er helemaal mee eens dat de juiste prioriteiten stellen de sleutel is. Maar bovenal, moge Gods liefde in ons en onder ons heersen, in alles wat we doen en hoe we het doen.
Lourdes: Prachtig. De liefde die we bedrijven is net zo belangrijk als wat we doen.

Moeder,
 
Moge Christus heersen in ons leven, in onze gedachten, in onze wil en in ons hart. Dat is alles wat we willen. Lof zij onze Koning der koningen.

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 20, 27-40

In die tijd kwamen er enigen van de Sadduceeën, die de verrijzenis loochenen, bij Jezus met de vraag:
‘Meester, wij zien bij Mozes geschreven staan: Als iemand een getrouwde broer heeft 
die kinderloos sterft, dan moet zijn broer diens vrouw nemen 
om aan zijn broer een nageslacht te geven.
Nu waren er eens zeven broers. De eerste trouwde en stierf kinderloos.
De tweede
en de derde namen de vrouw en op dezelfde manier stierven alle zeven zonder kinderen na te laten.
Het laatste stierf ook de vrouw.
Van wie van hen is zij nu bij de verrijzenis de vrouw? 
Alle zeven toch hebben haar tot vrouw gehad.’
Jezus sprak tot hen: ‘De kinderen van deze wereld huwen en worden ten huwelijk gegeven,
maar die waardig zijn gekeurd deel te krijgen aan de andere wereld 
en aan de verrijzenis uit de doden, huwen niet en worden niet ten huwelijk gegeven.
Zij kunnen immers niet meer sterven, omdat zij gelijk engelen zijn; 
en als kinderen van de verrijzenis zijn zij de kinderen van God.
Dat de doden verrijzen, heeft ook Mozes aange­duid waar het gaat over de braamstruik, 
doordat hij de Heer noemt de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.
Hij is toch geen God van doden, maar van levenden, want voor Hem zijn allen levend.’
Sommige van de schriftge­leerden merkten op: ‘Meester, dat hebt Gij goed gezegd.’
Zij waagden het dan ook niet meer Hem nog maar iets te vragen.

Woord van de Heer.

Ben ik een marteling?

God heeft bepaald hoe de dingen moeten zijn om van onze geschiedenis van zonde over te gaan naar de glorie van verlossing, en de weg is die van grote beproeving. Maar om door deze reis heen te komen is genade nodig, en voor getrouwde stellen in het bijzonder is de genade van het Sacrament van het Huwelijk nodig.
Maar de Heer zal in al Zijn glorie komen om ons mee te nemen naar het Huwelijk van het Lam. Dan zal de geschapen genade niet langer nodig zijn, het Sacrament van het Huwelijk zal niet langer nodig zijn, omdat we God van aangezicht tot aangezicht zullen zien en Zijn zaligmakende visioen zal het visioen zijn dat ons voor eeuwig verenigt.

Toegepast op het getrouwde leven:

Teresa: Ik vind het moeilijk om onze onvolmaaktheid te accepteren. Ik kijk naar Jezus en ik hou van Hem en ik word verliefd op Hem, maar dan vind ik het moeilijk om me los te maken van Zijn blik om naar jou te kijken met jouw zonde.
Louis: Ik begrijp het, want je verlangt naar de hemel, je bent geschapen voor heerlijkheid, maar we hebben geen toegang tot heerlijkheid als we niet eerst het kruis leven.
Teresa: Niet als ik veel kruizen leef. Elk van jouw gebrek aan zachtheid is een kruis voor mij.
Luis: Ja, maar hou je echt van mij? Of ben ik gewoon een marteling voor jou die je toelaat om jezelf aan de Heer aan te bieden? Als ik niet van je hou om wie je bent, als ik mezelf niet geef voor jou, uit liefde voor jou, dan leef ik niet echt het kruis van Christus.
Therese: Dat is moeilijker voor mij. Om van je te houden met je zonden die me pijn doen.
Luis: Laten we samen de Heer vragen om onze blik te zuiveren om het geschenk in de ander te zien, om de waarde van het beeld van God in jou en jou in mij te ontdekken en om ons dan echt uit liefde te geven.

Moeder,

Als ik de gave van God in mijn man kende… Prijs hem voor altijd