Evangelie van de dag
Lezing uit het heilige evangelie volgens Matteüs
Jezus antwoordde hem: ‘Neen, zeg Ik u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zeventigmaal zevenmaal.
Daarom gelijkt het Rijk der hemelen op een koning die rekening en verantwoording wilde vragen aan zijn dienaren.
Toen hij hiermee begon, bracht men iemand bij hem die tienduizend talenten schuldig was.
Daar hij niets had om te betalen gaf de heer het bevel hem te verkopen met vrouw en kinderen en al wat hij bezat om zo de schuld te vereffenen.
De dienaar wierp zich voor hem neer en smeekte: Heer, heb geduld met mij en ik zal u alles betalen.
De heer kreeg medelijden met die dienaar, liet hem gaan en schold hem de geleende som kwijt.
Maar toen die dienaar buiten kwam, trof hij daar een andere dienaar die hem honderd denariën schuldig was; hij greep hem bij de keel en zei: Betaal wat je schuldig bent.
De andere dienaar wierp zich voor hem neer en smeekte: Heb geduld met mij en ik zal u betalen.
Maar hij weigerde en liet hem zelfs in de gevangenis zetten, totdat hij zijn schuld zou hebben betaald.
Toen nu de overige dienaren zagen wat er gebeurd was, waren zij diep verontwaardigd en gingen hun heer alles vertellen.
Daarop liet de heer hem roepen en sprak: Jij lelijke knecht, heel die schuld heb ik je kwijtgescholden, omdat je mij erom gesmeekt hebt.
Had jij dan ook geen medelijden moeten hebben met je mededienaar, zoals ik met jou medelijden heb gehad?
En in toorn ontstoken leverde zijn heer hem over aan de beulen, totdat hij zijn hele schuld betaald zou hebben.
Zo zal ook mijn hemelse Vader met ieder van u handelen, die niet zijn broeder van harte vergiffenis schenkt.’
Toen Jezus deze toespraak geeindigd had, vertrok Hij uit Galilea en ging naar het Overjordaanse gebied van Judea.
Hoe belangrijk en noodzakelijk is vergeving, sterker nog, hoezeer helpt het ons om beter te worden en vooral om veel meer van elkaar te houden. We zouden kunnen zeggen dat vergeving een van de grootste gaven is die Jezus ons heeft gegeven. Hij vergeeft ons alles, wat het ook is, en bovenal vergeet Hij het. We zouden vergeving moeten associëren met vergeten, want wanneer we vergeven en niet vergeten, stellen we voorwaarden aan de gave die we van de Heer hebben ontvangen, en Hij stelt nooit voorwaarden om ons te vergeven, Hij houdt van ons en vergeeft ons. Maar hoe moeilijk is het om te vergeven omdat we meer aan onszelf denken dan aan degene die ons beledigt, en vooral, hoe moeilijk is het soms om degene te vergeven die ons het dichtst bij staat en zelfs degene van wie we het meest houden, onze echtgenoot, en we moeten altijd vanuit ons hart vergeven. Om dit beter te verduidelijken, laten we het woord pardon opsplitsen: PER-DON. Een van de betekenissen van het achtervoegsel PER is intensiteit of duur en het drukt ook totaliteit uit; en DON is een geschenk, een speciale genade of vaardigheid om iets te doen, een bovennatuurlijk goed dat we van God ontvangen. Door PER en DON samen te voegen, versterken we dus de genade die we hebben ontvangen en er is geen groter geschenk dan liefde. Door oprecht te vergeven, tonen we meer liefde voor degene die we vergeven en houden we meer van hem dan van het kwaad dat hij ons misschien heeft aangedaan. Bovendien hebben we het sacrament van de biecht, waar we altijd terecht kunnen om vergeving te vragen, genade te ontvangen en ons bewust te worden van het belang van oprechte vergeving.
Lourdes: Juan, je hebt je gereedschap weer niet opgeruimd en het ligt zoals altijd overal verspreid, dat kan toch niet!
Juan: Wacht even, ik ga het nu opruimen.
Lourdes: Daar gaan we weer met het gebruikelijke: “wacht even, ik ga het nu doen”; en ik moet het je meerdere keren zeggen. Je helpt me helemaal niet met het opruimen in huis.
Juan: Je bent altijd hetzelfde, maar je hoeft niet zo te reageren op twee kleine dingen die ik af en toe rondgeslingerd laat liggen. Sorry, ik zal proberen dat het niet meer gebeurt.
Lourdes: Denk je dat dat genoeg is? Er is meer nodig dan alleen “sorry”, ik heb het gevoel dat je me niet helpt met wat ik nodig heb.
Juan: Je laat me niets door de vingers zien! Kijk eens hoe je onze kinderen altijd hun zin geeft en het niet zo erg vindt als ze hun spullen overal laten slingeren, maar bij mij heb je meteen iets aan te merken.
Lourdes: Ja, ja, verdedig jezelf maar, dan is het mijn schuld.
Juan: Ik laat alles liggen om mevrouw tevreden te stellen, soms begrijp ik je niet.
Lourdes: Dank u, Heer, voor mijn man, voor alles wat hij voor mij doet en voor hoe attent hij voor mij is. Vergeef mij mijn gebrek aan geduld en dat ik de indruk wek dat ik hem niets doorlaat, soms hecht ik meer belang aan wat hij niet doet dan aan hemzelf. Help mij om van hem te houden met zijn kleine gebreken en hem altijd te vergeven.
Juan: Dank u, Heer, voor de gave van mijn vrouw, ze doet er alles aan om elke dag beter te worden. Vergeef me dat ik geen rekening houd met die kleine dingen waarvan ik weet dat ze haar niet bevallen en die ik tot het laatste moment uitstel zonder er belang aan te hechten. Ook dat ik altijd excuses verzin en mezelf verdedig als mijn vrouw me aanspreekt op iets wat ik niet wil doen. Help me om meer aandacht aan haar te besteden en haar vooral lief te hebben in datgene wat mij het moeilijkst valt.
Lourdes: Dank je, Juan. Wat vind je ervan als we beiden gaan biechten om ons hart te zuiveren? Op die manier laten we ons niet meer leiden door onze impulsen en wordt het gemakkelijker om te zien wat de Heer van ons verlangt.
Juan: Dat lijkt me de beste optie, deze keer kan ik geen excuses verzinnen, laten we gaan.
Moeder,
Moeder, U roept ons op om ons hart te bekeren om lief te hebben zoals Uw Zoon ons liefheeft, ons te leren en ons te helpen om vanuit ons hart te vergeven, zodat we steeds dichter bij Hem komen. Gezegend zij de Heer.
