De Heer herinnert ons er vandaag aan dat er aan het einde der tijden een scheiding zal zijn tussen het goede en het kwade. Maar deze scheiding zal niet alleen afhangen van het feit of iemand deel uitmaakte van de Kerk of het geloof kende, maar ook van het feit of iemand werkelijk als discipel van het Koninkrijk heeft geleefd. Dat wil zeggen, of iemand de boodschap van het Evangelie met het hart heeft aanvaard en elke dag heeft geleefd volgens de wet van de liefde die Jezus ons heeft geleerd.

De figuur van de schriftgeleerde die een discipel werd, is voor ons een oproep tot bekering, om van schriftgeleerden die de wet en de geboden kennen, discipelen van het koninkrijk te worden, dat wil zeggen van theorie naar praktijk over te gaan.

De heilige Johannes van het Kruis zei dat “aan het einde van ons leven we zullen worden beoordeeld op onze liefde”. Het is niet voldoende om in het net te zitten, het gaat niet om hoeveel we weten of hoeveel we hebben gedaan, maar om hoeveel we hebben liefgehad.

Elke dag kunnen we het net van ons leven vullen met “goede vissen”: daden van liefde, vergeving, gebaren van genegenheid, gebed… en “slechte vissen” weggooien: eigenliefde, hardheid van hart, wrok, oordelen, zonden… Zo zullen we aan het einde van ons leven een net vol liefde hebben en zullen we discipelen van het Koninkrijk zijn, die waardig zijn bevonden om voor altijd daarin te leven.

Toegepast op het getrouwde leven:

Nacho: Kijk eens, Amalia, midden in de strijd tegen het huwelijk en het gezin ontstaat het Project Huwelijksliefde. Vind je dat niet geniaal van de Maagd? Het heeft ons leven zeker veranderd… er is niets bijzonders gebeurd en tegelijkertijd is er alles gebeurd!

Amalia: Zeker, wat een transformatie heeft de Heer in onze harten teweeggebracht. Alles is nieuw, maar tegelijkertijd “verankerd” in de leer van de Kerk… ik weet niet of ik het goed uitleg…

Nacho: Natuurlijk… vroeger hadden we een geloof dat een beetje leek op dat van de schriftgeleerden in de tijd van Jezus. We kenden de catechismus, de leer, de traditie van de Kerk… en zoveel dingen die onze ziel hebben gevormd… maar het is waar dat we door onze hardheid van hart daar waren blijven steken, in een geloof “van argumenten”, en ik heb het gevoel dat de Heilige Geest alles in ons geestelijk leven heeft vernieuwd.

Amalia: Dat is waar, dit project van de Maagd heeft ons vernieuwing, enthousiasme, hoop, vreugde en zoveel goede dingen gebracht, maar bovenal hebben we ons geloof kunnen belichamen in onze roeping en het evangelie kunnen leven in het dagelijks leven van ons huwelijk.

Nacho: Ja! We zijn van een theoretisch geloof naar een geloof gegaan dat verankerd is in het leven en dat is een schat… Ik denk dat we onze kinderen hierin moeten betrekken… Ik zou het geweldig vinden als ze dit project zouden leren kennen, het zal hen net zo helpen als ons!

Moeder,

In alles liefhebben en dienen! Dank u dat u ons de schatten van het Koninkrijk der Hemelen hebt laten zien. Dank u dat u het Project Huwelijksliefde in ons leven hebt gebracht.  Gezegend zijt u!

We zijn allemaal onvermoeibare schatzoekers. De vraag is: wat zoeken we? En waarom? We zijn altijd op zoek naar datgene waarvan we denken dat het ons gelukkig zal maken. Daarom steek ik mijn energie, mijn tijd en mijn hart in mijn werk, in de veronderstelling dat ik rustig zal kunnen leven als ik eenmaal al het geld heb dat ik denk nodig te hebben. Ik steek mijn energie in het afdwingen van respect voor mijn standpunten, omdat ik denk dat ik dan gewaardeerd zal worden. En ik zoek naar de geneugten van het leven, lekker eten, reizen, welzijn, omdat ik denk dat ik daarin geluk zal vinden. Zo gingen we door het leven, met valse schatten, maar we vonden de grote schat: de instructies om een heilig huwelijk in Christus op te bouwen, en dat bracht ons ertoe om het koninkrijk van God in ons huwelijk op te bouwen, en zo werd ons al het andere erbij gegeven. Zoek die schat die je alles geeft!

Toegepast op het getrouwde leven:

Maria: Ik kijk terug en zie hoeveel we in deze jaren zijn veranderd.
Álvaro: Ja, schat… ik vind het ongelooflijk.
Maria: We hebben veel geleden voordat we deze weg vonden en we hebben zoveel verkeerde instructies opgevolgd, denkend dat we daar geluk zouden vinden. Vandaag zijn we God zo dankbaar dat Hij ons heeft geholpen om alles te verkopen wat ons belette onze liefde op te bouwen: het verdedigen van onze eigen mening, het zoeken naar ons eigen geluk, het eisen van de ander, het beschuldigen… maar met wat een vreugde verkoop ik dat allemaal om te hebben wat we nu hebben!
Álvaro: Ik ook Maria, en hoewel het waar is dat we soms nog moeite hebben met onze eigenwaarde, is het ons nu heel duidelijk welke weg we moeten volgen en ik ga niet terug, zelfs niet voor de grap!   Maria: Ik ook niet Álvaro. Bedankt mijn liefste dat je het hebt aanvaard.    
Álvaro: Dankzij jou, schat, dat je blijft geloven. Ik hou van je.
Maria: En ik van jou!

Moeder,

Help ons om niet misleid te worden door valse schatten die ons op een andere plaats armer maken in plaats van rijker. Wij vertrouwen ons aan u toe en wijden ons huwelijk aan u. Geprezen zij Jezus en Maria voor altijd!

Marta en Maria, twee zussen, en wat een verschil! Marta rent weg als ze hoort dat Jezus komt, verdrietig en wanhopig, en verwijt de Heer zelfs: “Als je hier was geweest…”. Maria daarentegen blijft thuis, waarschijnlijk omdat ze weet dat Jezus het beste zal doen, omdat ze gelooft en de wil van God aanvaardt als het beste voor haar, voor haar zus, voor haar broer, ook al is hij overleden. Ze wist dat ze niets tegen haar Meester hoefde te zeggen, Hij wist wat het beste voor hen was, wat God de meeste glorie zou brengen, en ze wacht geduldig af.

Hoe vaak zijn we niet zoals Martha, klagend dat de dingen anders zouden kunnen zijn als Hij zou handelen, als Hij dit of dat zou doen, de dingen zoals wij ze graag zouden willen, volgens onze criteria, op ons tempo: als U mijn man/vrouw zou veranderen, zou het zeker beter met ons gaan; als U ervoor zou kunnen zorgen dat mijn man/vrouw geloof zou hebben… We accepteren Zijn plannen niet, we willen en verwachten onze eigen plannen. Maar de waarheid is dat God een prachtig plan heeft voor ons, voor ons huwelijk en voor ons gezin, maar op Zijn tijd, op Zijn manier, altijd het beste voor ons willen, ook al is het pijnlijk, maar het is Zijn plan. Geloof je dit?

Toegepast op het huwelijksleven:

Sonia: (In gesprek me het begeleidende echtpaar) Ik ben het vechten beu, Elvira, ik heb het gevoel dat ik mijn tijd verspil en dat we jullie tijd verspillen.Ik doe alles wat jullie me zeggen: sacramenten, bidden, vechten tegen mijn zonde en eigenliefde, maar ik zie dat Santiago niets doet, niet bidt, in deze vier maanden heeft hij een paar keer gebiecht, maar hij is niet veranderd. Ik doe alles wat jullie me zeggen: sacramenten, bidden, vechten tegen mijn zonde en eigenliefde, maar ik zie dat Santiago niets doet, niet bidt, in deze vier maanden heeft hij een paar keer gebiecht en hij is niet in staat om iets op te geven, zijn tijd, de sportschool, vrienden, niets… Ik ben erg moe.

Elvira (mentor): Sonia, je kunt niet zeggen dat je tijd verspilt nu je terug bent bij het geloof, bij de sacramenten, dat je je huwelijk wilt redden… dat kan geen verspilling van tijd zijn. We zijn nog maar kort bezig met de begeleiding, en het is waar dat je misschien hebt begrepen dat God ons nodig heeft om ons te redden, om ons te helpen, en dat je alles hebt gedaan wat je is opgedragen. Maar misschien is het nu tijd om te beseffen dat je het niet alleen kunt, dat je huwelijk niet gered zal worden door alleen maar je taken goed te doen en je uiterste best te doen. Het is tijd om God, God te laten zijn en Hem echt in je leven toe te laten.

Sonia: Maar ik zie echt geen verandering in Santiago, op geen enkele manier. Als ik hem uitnodig om het echtgebed te doen, met veel geduld, wat me veel moeite kost…, zoekt hij duizend excuses en doen we het niet, en zo is het ook met biechten of naar de mis gaan, al is het maar op zondag voor de kinderen, maar niets.

Elvira: Deze weg naar verlossing is niet dat ik het doe en hij niet, maar wat ik bereid ben te doen voor Christus. Als mijn man op dit moment niet reageert, kan ik, verenigd met Christus, hem uit zijn put halen, met mijn gebed, mijn overgave, mijn verzaking aan mijn eigenwaarde. Dat is het kruis dat de Heer op dit moment van je vraagt. Maar leef het met Hem en in Hem; leer je man echt lief te hebben, in moeilijkheden, in pijn, dat is echte liefde. En dat is de weg naar echt geluk, niet het lege geluk dat de wereld biedt.

Sonia: Het geeft me echt veel rust om met je over God te praten, over hoe Hij het kan doen, en het geeft me hoop, ook al is het moeilijk. Bedankt voor al je hulp.

Elvira: Dankzij God en Zijn voorzienigheid die ons op dit pad van heiligheid heeft willen samenbrengen, zal Hij de harten veranderen van degenen die Hem binnenlaten. Geloof je dat?

Sonia: Ja, ik geloof het.

Elvira: Dan zal het gebeuren volgens je geloof.

Moeder,

Help ons de genade te zien die God ons op elk moment van ons leven schenkt. Gezegend en geprezen zij God!

Voel je zo klein mogelijk.

De Heer onderwijst zijn volk de Waarheid door middel van gelijkenissen, omdat ze die zo beter begrepen. In dit evangelie staan twee gelijkenissen. In de eerste leert de Heer ons wat Hij kan doen met ons bijna niets, als we ons klein en onbeduidend voelen als een mosterdzaadje, als we ons door Hem laten besproeien en voeden. Met de sacramenten, het gebed en de wederzijdse toewijding in ons huwelijk kan de Heer het veranderen in een stevige boom, waar we alles in ons leven met Hem, door Hem en in Hem beleven, omdat Zijn wijsheid door onze stam stroomt en op deze manier onze takken en vruchten een afspiegeling van de Heer zullen zijn. En zelfs andere huwelijken en gezinnen zullen zich tot ons wenden, omdat de Heer ons zal gebruiken om hen te verwelkomen, zoals vogels in de takken nestelen. De Heer maakt groter naarmate het zaadje kleiner en nederiger is.

In de tweede gelijkenis, die van het zuurdeeg, omdat zuurdeeg onopvallend is, niet zichtbaar, maar wel transformatief. Zoals kleine daden van liefde, dienstbaarheid, vergeving en verzaking, die ons huis doen gisten. Ze veranderen het en maken het tot de aanwezigheid van Christus.

Toegepast op het getrouwde leven:

Mariqui: Gonzalo, eet het avondeten van je vader niet op, ik heb het voor hem klaargemaakt omdat hij hongerig zal zijn.

Nacho: Mariqui, ik ben thuis, ik ben erg moe en heb geen zin om te eten. Ik ga naar mijn kamer.

Mariqui: Ik had zin om met je te eten. Het is ongelooflijk. Hoe meer ik mijn best doe om hem tevreden te stellen, hoe meer minachting ik van hem krijg…

(Ik laat me niet leiden door mijn eigen oordeel, want hij heeft vast een zware werkdag gehad. Ik ga naar Nacho toe, ook al kost het me moeite). Nacho, ik weet dat je een slechte dag hebt gehad en moe bent. Ik ben hier bij je voor als je wilt praten. Ik hou van je.

Nacho: Wat ben je toch lief. Je weet niet hoe slecht ik me voelde, maar je vriendelijke woorden hebben me geraakt. Bedankt dat je naar me toe bent gekomen. Ik wil graag met je eten en ook met onze kinderen de rozenkrans bidden.

Gonzalo: Wat een rust hebben we thuis sinds we als gezin bidden.

Mariqui: God zij gezegend voor de vruchten die de Heer ons schenkt voor onze toewijding in ons huwelijk.

Moeder,

Dank u dat u ons leert dat we ons klein en nederig moeten voelen om ons uit liefde aan onze echtgenoot over te geven. Geprezen zij de Heer!

Intimiteit met Hem.

De Heer wil meer intimiteit met ons, en die liefdesrelatie met Hem wordt versterkt door het gebed. Hij spreekt tot ons in alles, Hij zoekt ons… en die liefdesrelatie met Hem en met mijn echtgenoot groeit in het gebed.

Want in het gebed leren we Hem kennen, ontdekken we Hem, aanschouwen we Hem, houden we meer van Hem en willen we ons meer met Hem verenigen. Het gebed maakt de eenheid met Hem mogelijk en ook de eenheid met mijn man, want: wanneer ik Hem in mijn gebed aanschouw en weet dat Hij mij oneindig liefheeft, dan kan ik Zijn liefde aan mijn man doorgeven. En in het gebed belooft Hij ons dat Hij ons de Heilige Geest zal geven, en de Heilige Geest maakt onze eenheid mogelijk.

Dank U, Heer, dat U ons de kracht van het gebed laat zien.