Maandelijks archief: juni 2025

Licht in de wereld. Commentaar voor echtparen: Matteüs 5, 13-16

Geef een reactie

Evangelie van de dag.

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Matteüs 5, 13-16

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Gij zijt het zout der aarde. Maar als het zout zijn kracht verliest, waar mee zal men dan zouten? Het deugt nergens meer voor dan om wegge­worpen en door de mensen vertrapt te worden.
Gij zijt het licht der wereld. Een stad kan niet verborgen blijven als ze boven op een berg ligt!
Men steekt toch ook niet een lamp aan om ze onder de korenmaat te zetten, maar men plaatst ze op de standaard, zodat ze licht geeft voor allen die in huis zijn.
Zo moet ook uw licht stralen voor het oog van de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader verheerlijken die in de hemel is.

Woord van de Heer.

 

Licht in de wereld.

Het sacrament van het huwelijk is een geschenk van God, een oproep om licht te zijn in de wereld. God roept ons door ons huwelijk om zichzelf bekend te maken, we hebben God onder ons, die ons verenigt en verlicht. Laten we dit grote geschenk om Gods liefde aan iedereen bekend te maken niet verspillen. We zijn licht in ons dagelijks leven en we zijn de manifestatie van Gods liefde in het midden van de wereld. Laat merken dat Christus in ons is en laten we de wereld vullen met licht door middel van ons Sacrament. Zonder het te beseffen, alleen al door ons Huwelijk te leven, veranderen we de wereld en geven we eer aan God, en we moeten gebruik maken van het feit dat Christus ons deze kracht heeft gegeven.

 

Toegepast op het getrouwde leven:

Inés: Hoi schat, ik had je niet zo snel verwacht, had je geen afspraak met Pablo?

Pedro: Ja, en de waarheid is dat ik een beetje ontmoedigd ben.

Inés: Wat is er gebeurd? Is het zo erg geweest?

Pedro: Ja, ik zie niet hoe ik hem kan helpen en dat maakt me erg verdrietig. Hij is vastbesloten dat zijn huwelijk hopeloos is, hij heeft het opgegeven en hij heeft de handdoek al in de ring gegooid.

Inés: Ik denk dat je er zeker van moet zijn dat je hem veel licht hebt gegeven, vergeet niet dat God door ons heen handelt, je zult zien hoe hij het opnieuw zal proberen.

Pedro: Je had hem moeten zien, er was geen weg. Ze zijn een getrouwd stel geweest dat veel van elkaar hield en beetje bij beetje zijn ze uit elkaar gegroeid, ieder dacht aan zichzelf.

Inés: Goed. Bedenk ook dat we, zonder het te beseffen, veel licht geven aan de mensen om ons heen, we hebben een sacrament dat Gods liefde manifesteert te midden van de wereld en dat altijd zijn sporen nalaat, ook al lijkt het niet zo.

Peter: Je hebt helemaal gelijk. Het is aan ons om ernaar te blijven streven elkaar lief te hebben en ons huwelijk levend te houden in dat van hen. Laten we hen uitnodigen om koffie met ons te drinken en onze vreugde aan hen over te brengen. Ik vind je idee geweldig, je bent ongelooflijk.

Inés: Nee, wij zijn geweldig, samen zijn we geweldig en we veranderen de wereld door God te manifesteren via ons huwelijk. Ik hou zoveel van je.

 

Moeder,

Dank U, help ons om altijd onze lamp brandend te houden om Gods licht aan de wereld te geven. Zegen U voor altijd!

Onmisbaar. Commentaar voor echtparen Johannes 19, 25-34

Geef een reactie

Evangelie van de dag.

Lezing uit het Heilige Evangelie volgens Johannes 19, 25-34

In die tijd stonden bij Jezus’ kruis zijn moeder, de zuster van zijn moeder, Maria de vrouw van Klopas en Maria Magdalena.
Toen Jezus zijn moeder zag en naast haar de leerling die Hij liefhad, zei Hij tot zijn moeder: ‘Vrouw, zie daar uw zoon.’
Vervolgens zei Hij tot de leerling: ‘Zie daar uw moeder.’ En van dat ogenblik af nam de leerling haar bij zich in huis.
Hierna, wetend dat nu alles was volbracht, zei Jezus, opdat de Schrift vervuld zou worden: ‘Ik heb dorst.’
Er stond daar een kruik vol zure wijn. Ze doopten er een spons in, staken die op een hysopstengel en brachten die aan zijn mond.
Toen Jezus van de zure wijn genomen had, zei Hij: ‘Het is volbracht.’ Daarop boog Hij het hoofd en gaf de geest.
Aangezien het voorberei­dingsdag was en de Joden niet wilden dat de lichamen op sabbat aan het kruis bleven 
‑ het was bovendien een grote sabbat ‑ vroegen zij aan Pilatus verlof de benen van de gekruisigden te breken en hen weg te nemen.
Daarom kwamen de soldaten en sloegen zowel bij de ene als bij de andere die met Jezus was gekruisigd, de benen stuk.
Toen zij echter bij Jezus kwamen en zagen dat Hij reeds dood was, sloegen zij Hem de benen niet stuk,
maar een van de soldaten doorstak zijn zijde met een lans; terstond kwam er bloed en water uit.
Woord van de Heer.

Onmisbaar.

Gisteren vierden we het feest van Pinksteren, de gave van de Heilige Geest. Vandaag vieren alle christenen de gedachtenis van Maria, Moeder van de Kerk. De laatste grote “schat” die Jezus ons geeft voordat hij sterft aan het kruis, zijn eigen Moeder.

Ik denk na over deze indrukwekkende scène waarin U ons aan de zorg van Maria overlaat. U wist Heer hoezeer we een goede Moeder nodig zouden hebben. Ongetwijfeld was Maria het beste wat u had tijdens uw jaren hier op aarde, uw relatie met haar, haar tederheid, haar vertrouwen, haar gezelschap, bij haar zijn, u geliefd en verzorgd voelen. U hebt van zoveel dingen afstand willen doen: de plaats waar u geboren zou worden, de trouw van uw vrienden, rijkdom, comfort… U hebt alles weggedaan, Heer, behalve Maria. Hoeveel hebt u van haar gehouden! We zouden kunnen zeggen dat ze onmisbaar voor U was.

En hoeveel houdt u van ons dat u op een manier Onze Lieve Vrouw vraagt ons te verwelkomen, van ons te houden, ons te leiden en voor ons te zorgen zoals zij voor u deed. Dank u Heer dat u ons uw eigen Moeder hebt gegeven.

Ik kan me voorstellen hoe blij Johannes was dat hij Onze Lieve Vrouw in zijn huis kon ontvangen en voor haar kon zorgen. Wat zou het voor Johannes betekenen om met Maria samen te leven? Om met haar te bidden, om met haar te eten, om te luisteren naar alle herinneringen aan zijn leven met Jozef en met Jezus, om de eucharistie met haar te vieren…. indrukwekkend!

Vandaag willen we u, Moeder, verwelkomen in ons hart en in ons huis, zoals Johannes deed, met al onze liefde, met al onze genegenheid, moge u de Koningin van ons huis zijn.

Toegepast op het getrouwde leven:

Carmen: Vanmorgen dacht ik eraan hoeveel momenten in ons leven we de zorg van Onze Lieve Vrouw hebben ervaren… als we er even bij stilstaan, is het indrukwekkend! Ze heeft aandacht voor alles, hoeveel dagelijkse details, hoeveel knipogen, maar vooral dacht ik aan onze momenten van innerlijke strijd, ze heeft ons altijd geleid, ons beschermd tegen het kwaad… Hoeveel moeten we leren van haar moederschap, om voor onze kinderen te zorgen, niet alleen in materiële dingen, maar door ze bij Jezus te brengen.

Peter: Het is waar, Carmen. We richten ons te veel op de dingen van deze wereld, studies, sport, eten… maar Onze Moeder is vooral bezorgd om onze zielen, om ons naar Jezus te brengen. Wat denk je ervan om ons als gezin voor te bereiden om ons toe te wijden aan Onze Lieve Vrouw?

Carmen: Ik denk dat het essentieel is, mijn liefste, alles ligt in Haar handen.

Moeder,

We verwelkomen U in ons huis met heel ons hart en moge U degene zijn die ons naar Jezus leidt. Dank U, gezegende Moeder!

Binnengaan zonder sleutels. Commentaar voor echtparen: Johannes 20,19-23

Geef een reactie

Evangelie van de dag.

Lezing uit het Heilige Evangelie volgens Johannes 20,19-23

In de avond van de eerste dag van de week, toen de deuren van de verblijfplaats der leerlingen gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: “Vrede zij u.” Na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer zagen. Nogmaals zei Jezus tot hen: “Vrede zij u. Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u.” Na deze woorden blies Hij over hen en zei: “Ontvangt de heilige Geest. Als gij iemand zonden vergeeft, dan zijn ze vergeven, en als gij ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven.”
 

Woord van de Heer.

 

Binnengaan zonder sleutels.

Vaak sluiten we, net als de discipelen, de deuren van ons hart uit angst: angst voor het oordeel van de echtgenoot, angst voor verwijten, angst om onszelf kwetsbaar op te stellen. We zwijgen, we verbergen onze intimiteit en zo sluiten we ons af van elkaar en sluiten we ons ook af van God en het werk dat Hij in ons wil doen.

Als we echter vertrouwen op Gods plan voor het huwelijk, de intimiteit van ons hart openen en vertrouwen op de onuitsprekelijke genade van het sacrament, zodat de kracht ervan ons kan optillen en optillen, dan staan we God toe om een ware liefdesgemeenschap tussen ons en met Hem op te bouwen. Dan gebeurt er iets buitengewoons: we worden geconfigureerd met Christus de Echtgenoot en zoals de discipelen de Heer herkenden aan de sporen van zijn zelfgave, zo herkennen wij christelijke echtgenoten onszelf in Christus als we ons leven aan elkaar geven in de kleine, alledaagse dingen: in een drankje dat met liefde wordt geserveerd, in een streling, in een geduldige reactie na een slechte dag, enzovoort, in elke kleine of grote zelfgave, verenigd met Christus, in Christus en door Christus, transformeren we onze menselijke liefde in goddelijke liefde die naar de eeuwigheid springt en ons één maakt met elkaar en met God.

 

Toegepast op het getrouwde leven:

Javier: Marta mijn leven, gaat het?

Marta: (zucht, op de rand van tranen): Ja, waarom zeg je dat?

Javier: Nou, ik zie je niet goed…

Marta: Oh nee?

Javier: Nee Marta nee. Wat is er mis?Ik weet dat je niet lekker bent.

Marta: Niets, er is niets mis met me….

Javier: Marta….Ik ken jou… kom, vertel het me.De laatste tijd zie ik je erg wispelturig doen tegen Mateo en vanmorgen ben je een beetje hard tegen hem geweest, vind je niet?

(Marta barst in tranen uit)

Javier: Wat is er aan de hand, lieverd?

Marta: Dat ik uitgeput ben Javier, het lijkt alsof ik overal aan toe kom, maar dat is niet waar…. Ik kom er niet…. Het lijkt erop dat ik alle antwoorden heb, dat ik weet hoe te handelen in alles en met iedereen en het is niet waar… vaak heb ik geen idee wat ik moet doen… en ik ben erg bezorgd over Mateo… hij is op een heel moeilijke leeftijd en ik ben moe, en ik ben bang dat we het niet goed zullen doen… en ik spring, dat is waar… maar ik weet niet hoe ik het beter kan doen… Je vertelt me altijd dat ik een geweldige moeder ben, maar de waarheid is dat ik me vaak onzeker voel.

(Javier omhelst haar en ze barst in tranen uit)

Javier: Schat, je bent niet alleen, we zijn er allebei, en bovenal, God is met ons. We moeten niet bang zijn. We moeten erop vertrouwen dat onze kinderen van Hem zijn en bidden tot de Heilige Geest om ons de wijsheid te geven om elk van hen op te voeden volgens zijn of haar hart en dan te rusten in de Heer. Laten we niet bang zijn en meer voor hen bidden.

(Na een tijd van gebed)

Marta: Dank je Javi dat je me hebt geholpen om mijn hart te openen. Nu ervaar ik een rust die ik alleen door jou en met God ervaar. Dank je wel dat je zoveel van me houdt en me niet veroordeelt. Dank je wel, want als ik zie hoe jij van me houdt en naar me kijkt, zie ik hoe God van me houdt.

Javier: Je bent van binnen en van buiten de mooiste echtgenote die ik kan hebben.

Marta: Oh wat hou ik van je

Javier: Ik hou echt van je!

 

Moeder,

Mogen wij, net als jij, ons altijd zonder angst openstellen voor Gods plan en mag het werk dat God in ons huwelijk en ons gezin wil doen, in ons gedaan worden. Prijs Hem voor altijd.

 

Jij, volg mij. Commentaar voor echtparen: Johannes 21, 20-25

Geef een reactie
Evangelie van de dag

In die tijd, toen Petrus zich omkeerde, zag hij, dat de leerling van wie Jezus veel hield, hen volgde;
dezelfde die ook bij de maaltijd tegen Jezus’ borst had geleund en gezegd: 
‘Heer, wie is het die U zal overleve­ren.’
Toen Petrus hem nu zag, vroeg hij aan Jezus: ‘Wat dan met hem?’
Waarop Jezus hem zei: ‘Als ik hem wil laten blijven tot Ik kom, is dat uw zaak? Gij moet Mij volgen!’
Zo ontstond onder de broeders het gerucht, dat die leerling niet zou sterven. 
Doch Jezus had hem niet gezegd, dat hij niet zou sterven, maar: ‘Als Ik hem wil laten blijven tot Ik kom, is dat uw zaak?’
Dit is de leerling, die van deze dingen getuigt en dit geschreven heeft, en wij weten dat zijn getuigenis waar is.
Er zijn nog vele andere dingen die Jezus gedaan heeft. Maar als ze een voor een beschreven werden, 
dan zou naar mijn mening zelfs de hele wereld te klein zijn voor de boeken die men dan zou moeten schrijven.

Woord van de Heer.

“Jij, volg mij”.

Heer U vraagt mij alleen om U te volgen. Hoe vaak kijk ik en vergelijk ik mezelf met mijn echtgenoot, of hij nu wel of niet doet wat hij doet. En erger nog, hoe vaak twijfel ik aan het prachtige plan dat U voor mij en mijn huwelijk in gedachten hebt. U wilt alleen dat ik U volg en dat betekent dat ik naar mijn echtgenoot kijk met Uw blik van barmhartigheid en niet met mijn blik die verduisterd is door de zonde.

Ik moet leren vertrouwen en liefhebben in moeilijkheden, en wat mijn echtgenoot wel of niet doet, hoe zit het dan met mij? U weet wat goed voor hem is, wat goed voor ons is. Het maakt allemaal deel uit van het plan dat U voor ons hebt. U zegt gewoon volg mij en heb lief zoals ik liefheb.

Toegepast op het getrouwde leven:

Olivia: Hoe vaak vergelijk ik mezelf met jou, alles wat jij bidt, alles wat jij kunt en hoe onhandig ik ben in veel dingen….
Mario: Je moet je geen zorgen maken en jezelf niet vergelijken. Weet je, de Heer geeft ieder van ons gaven om ze ten dienste van ons te stellen. Jij hebt gaven die ik niet heb en ik probeer meer van jou te leren. Ik wil deze gaven die de Heer mij geeft in dienst stellen van jou, echtgenote.
Olivia: Je hebt gelijk, ik kom in de verleiding om mezelf te vergelijken en dan val ik. Bedankt dat je me helpt om te groeien in die kwaliteiten die God in jou heeft gelegd, maar je weet dat ik je hulp hard nodig heb, ik ben erg onhandig. Hahaha
Mario: Kom op, prinses, kom hier. De Heer zegt alleen tegen ons: Jij volgt mij, de rest, wat maakt het jou uit? hahaha. Kijk, nu we tijd hebben, kunnen we gaan zitten en het echtelijk gebed bidden en de Heer ons Zijn plan laten zien.

Moeder,

Koningin van de Hemel, leid ons naar het Hart van Jezus, zodat we kunnen liefhebben zoals Hij liefheeft. Door uw hand zullen we niet verloren gaan. Dank U, Moeder.

Verzorgen, voeden en dienen. Commentaar voor echtparen: Johannes 21, 15-19

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Johannes 21, 15-19

Toen Jezus verschenen was aan zijn leerlingen zei Hij na het ontbijt tot Simon Petrus: 
‘Simon, zoon van Johannes, hebt ge Mij meer lief dan dezen?’ 
Hij antwoord­de: ‘Ja Heer, Gij weet, dat ik U bemin.’ Jezus zei hem: ‘Weid mijn lammeren.’
Nog een tweede maal zei Hij tot hem: ‘Simon, zoon van Johannes, hebt ge Mij lief? ‘, 
waarop deze antwoordde: ‘Ja Heer, Gij weet dat ik U bemin.’ Jezus hernam: ‘Hoed mijn schapen.’
Voor de derde maal vroeg Hij: ‘Simon, zoon van Johannes, hebt ge Mij lief?’ 
Nu werd Petrus bedroefd, omdat Hij hem voor de derde maal vroeg: ‘Hebt ge Mij lief?’ 
en hij zeide Hem: ‘Heer, Gij weet alles: Gij weet dat ik U liefheb.’ Daarna zei Jezus hem: ‘Weid mijn schapen.
Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: toen ge jong waart, deed ge zelf uw gordel om en ging waarheen ge wilde, 
maar wanneer ge oud zult zijn, zult ge uw handen uitstrekken, een ander zal u omgorden en u brengen waarheen ge niet wilt.’
Hiermee zinspeel­de Hij op de dood waardoor hij God zou verheerlij­ken. En na deze woorden zei Hij hem: ‘Volg Mij.’
Woord van de Heer.

Verzorgen, voeden en dienen

Als Jezus Petrus de opdracht geeft om zijn schapen te voeden, doet hij dat niet vanuit zijn volmaakte liefde, maar nadat hij gevallen is met zijn verloocheningen en vergeven is. Op dezelfde manier houden we tussen echtgenoten niet van elkaar vanuit perfectie, maar vanuit menselijke broosheid, vanuit onze valpartijen waardoor we leren te vergeven, samen op te trekken en een liefde van verbondenheid op te bouwen. Jezus vraagt Petrus zijn schapen te verzorgen, te voeden en te dienen. Zo vraagt Hij ons, echtgenoten, dat de liefde die we voor elkaar hebben elke dag van ons leven geconcretiseerd mag worden in daden van dienstbaarheid, vergeving en zelfgave.

Toegepast op het getrouwde leven:

Guillermo: (Na het eten merkt hij dat zijn echtgenote de afwas begint te doen, maar hij staat op en zegt tegen haar:) Iciar, laat het vandaag maar aan mij over, ga jij maar even zitten om uit te rusten.
Iciar: (Als ze Guillermo’s gebaar ziet, besluit ze ook de volgende dag eerder op te staan om het ontbijt voor hem klaar te maken, terwijl ze een gebed opzegt) Heer ik bied het u aan, help me van Guillermo te houden zoals u van hem houdt.

Moeder,

Help ons om onszelf te geven in ons huwelijk, met U als voorbeeld van nederigheid, eenvoud en dienstbaarheid. Onszelf geven zonder iets terug te verwachten. Dank U voor Uw voorbeeld, Moeder.