Maandelijks archief: maart 2025

De kracht van Zijn mededogen. Commentaar voor echtparen: Johannes 4, 43-54

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Johannes 4, 43-54

In die tijd verliet Jezus Samaria en ging naar Galilea.
Hijzelf had verklaard, dat een profeet in zijn eigen vaderstad niet in aanzien is.
Toen Hij nu in Galilea kwam, ontvingen de Galileeers Hem welwillend, omdat zij alles hadden gezien, wat Hij te Jeruzalem op het feest had gedaan. Zij waren immers zelf ook op het feest geweest.
Zo kwam Hij dan wederom te Kana in Galilea, waar Hij van het water wijn had gemaakt. Daar bevond zich een koninklijke beambte, wiens zoon te Kafarnaum ziek lag.
Toen hij hoorde dat Jezus uit Judea naar Galilea was gekomen, ging hij naar Hem toe en verzocht Hem, dat Hij mee zou komen om zijn zoon te genezen, want deze lag op sterven.
‘Als gij geen wondertekenen ziet,’ zei Jezus tot hem, ‘dan gelooft gij niet.’
Daarop zei die hofbeambte: ‘Heer, kom toch eer mijn kind sterft!’
Jezus antwoordde: ‘Ga maar, uw zoon leeft.’ De man geloofde wat Jezus hem zei en ging heen.
Zijn dienaars kwamen hem onderweg reeds tegemoet met de boodschap dat zijn kind leefde.
Hij vroeg hun naar het uur waarop de beterschap was ingetreden, en zij zeiden hem: ‘Gisteren op het zevende uur is de koorts van hem geweken.’
Toen besefte de vader, dat het gebeurd was juist op het uur waarop Jezus gezegd had: ‘Uw zoon leeft.’ Hij zelf en heel zijn gezin geloofden.
Dit tweede teken deed Jezus nadat Hij uit Judea naar Galilea gekomen was.

Woord van de Heer.

De kracht van Zijn mededogen.

Het is merkwaardig dat het eerste wonder van Jezus in Kana in Galilea over een echtgenoot ging en dit over de kinderen. Wat een macht hebben wij ouders over onze kinderen! De macht van de Heer die meeleeft met de kinderen door de tranen en het lijden van hun ouders. En wat een macht hebben echtgenoten over andere “geestelijke kinderen” voor wie ze lijden en zichzelf geven. Dit is de kracht die het Project van de Echtelijke Liefde verkondigt. Het is de atoombom van Liefde.

Toegepast op het getrouwde leven:

Lucia: We maken ons zorgen om onze kinderen op goede scholen te krijgen en om hun universitaire opleiding. Maar hoeveel offers brengen we voor hen aan de Heer?
Jaime: Je hebt gelijk. We geven veel, maar we vragen weinig van de Heer voor hen in geloof. En ook voor die andere echtparen voor wie we zoveel weekends geven die we aan hen opdragen.
Lucia: Laten we ons lijden voor hen opofferen, bij de gratie van ons Sacrament, en de Heer zal verschijnen en het wonder verrichten.
Jaime: Amen.

Moeder,

We hebben u als onze Moeder, we hebben de Vader, we hebben Christus de Echtgenote, hoe kunnen we niet gehoord worden als we onze tranen aanbieden? Prijs het barmhartige Hart van de Heer.

Wat een illusie. Commentaar voor Huwelijken: Lucas 15, 1-3. 11-32

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 15, 1-3. 11-32

In die tijd kwamen tollenaars en zondaars van allerlei slag bij Jezus om naar Hem te luisteren.
Maar zowel de Farizeeën als de schriftgeleerden zeiden morrend tegen elkaar: ‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’
Jezus vertelde hun toen deze gelijkenis:
‘Iemand had twee zonen.
De jongste van hen zei tegen zijn vader: “Vader, geef mij het deel van uw bezit waarop ik recht heb.” De vader verdeelde zijn vermogen onder hen.
Na enkele dagen verzilverde de jongste zoon zijn bezit en reisde af naar een ver land, waar hij een losbandig leven leidde en zijn vermogen verkwistte.
Toen hij alles had uitgegeven, werd dat land getroffen door een zware hongersnood, en begon hij gebrek te lijden.
Hij vroeg om werk bij een van de inwoners van dat land, die hem op het veld zijn varkens liet hoeden.
Hij had graag zijn maag willen vullen met de peulen die de varkens te eten kregen, maar niemand gaf ze hem.
Toen kwam hij tot zichzelf en dacht: De dagloners van mijn vader hebben eten in overvloed, en ik kom hier om van de honger.
Ik zal naar mijn vader gaan en tegen hem zeggen: “Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u,
ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden; behandel mij als een van uw dagloners.”
Hij vertrok meteen en ging op weg naar zijn vader. Zijn vader zag hem in de verte al aankomen.
Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem.
“Vader,” zei zijn zoon tegen hem, “ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u, ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden.”
Maar de vader zei tegen zijn knechten: “Haal vlug het mooiste gewaad en trek het hem aan, doe hem een ring aan zijn vinger en geef hem sandalen.
Breng het gemeste kalf en slacht het. Laten we eten en feestvieren,
want deze zoon van mij was dood en is weer tot leven gekomen, hij was verloren en is teruggevonden.” En ze begonnen feest te vieren.Het gemeste kalf slachten.
De oudste zoon was op het veld. Toen hij naar huis ging en al dichtbij was, hoorde hij muziek en gedans.
Hij riep een van de knechten bij zich en vroeg wat dat te betekenen had.
De knecht zei tegen hem: “Uw broer is thuisgekomen, en uw vader heeft het gemeste kalf geslacht omdat hij hem gezond en wel heeft teruggekregen.”
Hij werd woedend en wilde niet naar binnen gaan, maar zijn vader kwam naar buiten en trachtte hem te bedaren.
Hij zei tegen zijn vader: “Al jarenlang werk ik voor u en nooit ben ik u ongehoorzaam geweest
als u mij iets opdroeg, en u hebt mij zelfs nooit een geitenbokje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren.
Maar nu die zoon van u is thuisgekomen die uw vermogen heeft verkwanseld aan de hoeren, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.”
Zijn vader zei tegen hem: “Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou.
Maar we konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.”

Woord van de Heer.

Wat een illusie.

Heer, als ik dit evangelie lees, kan ik me concentreren op hoe verachtelijk de zoon was die om de erfenis vroeg omdat hij zo egoïstisch was, en hoe verachtelijk de oudste zoon was omdat hij zo ondankbaar en onbarmhartig was tegen zijn broer. U daarentegen benadrukt de gretigheid om mijn ziel te vinden en de grote vreugde om haar te kunnen redden.
Het vervult me met hoop om te weten hoe gretig U met open armen op me wacht als ik ver van U ben en hoe gretig U naar me op zoek gaat om uzelf te vervullen met vreugde omdat U me gered hebt. Dank U Heer dat U zoveel van mij houdt. Hoe groot U bent. U bent heilig, Heer, Prijs U!!!

Toegepast op het getrouwde leven:

Alfons: Kun je je voorstellen dat wanneer je afstand van me nam, mijn enige illusie was om je met liefde te hulp te schieten?
Ik denk dat die houding me echt als God zou maken.
Marta: Alleen met Gods liefde zou je zo kunnen reageren. Vooral als ik je op dat moment zeker niet zou verwelkomen, maar zou blijven afwijzen.
Alfonso: Oef! Nu zie ik duidelijk dat alleen Gods liefde in staat is om zo te reageren. Ik zie dat ik heel dicht bij Hem moet zijn. Wat zeg ik! Niet heel dichtbij, maar… in Hem zijn. Hij kan zo van je houden door mij heen.

Moeder,

Ook al ben ik verloren, neem me in Uw Hart, zodat ik in Zijn Hart kan zijn en in het hart van mijn echtgenoot of echtgenote. Dank U, gezegende Moeder.

Uw eer, Heer. Commentaar voor huwelijken: Lucas 18, 9-14

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 18, 9-14

In die tijd vertelde Jezus, met het oog op sommigen, die overtuigd van eigen gerechtigheid, de anderen minachtten, de volgende gelijkenis.
‘Twee mensen gingen op naar de tempel om te bidden; de een was een Farizeeer en de andere een tollenaar.
De Farizeeer stond met opgeheven hoofd en bad bij zichzelf als volgt: God, ik dank u dat ik niet zo ben als de rest van de mensen, rovers, onrechtvaardigen, echtbrekers, of ook als die tollenaar daar.
Ik vast tweemaal per week en geef tienden van al mijn inkomsten.
Maar de tollenaar bleef op een afstand en wilde zelfs niet zijn ogen opheffen naar de hemel; maar hij klopte zich op de borst, en zei: God wees mij, zondaar, genadig.
Ik zeg u: deze ging gerechtvaardigd naar huis en niet die andere, want alwie zich verheft zal vernederd, maar wie zich vernedert zal verheven worden.’

Woord van de Heer.

Uw eer, Heer.

Verlangen naar eer van anderen, dat is het probleem, want eer ontvang je alleen van God.
De enige manier om eer te ontvangen is door God, want de eer die mensen ons kunnen geven heeft geen nut. Mensen kunnen ons alleen maar boven anderen plaatsen, ons als meer dan anderen beschouwen, en daarnaar verlangen is niet christelijk. God kan mij werkelijk verheffen door mij te verheerlijken, door mijn eigen natuur te overwinnen, en Hij doet dit langs de weg van vernedering.

Toegepast op het getrouwde leven:

Richard: Heer, ik heb begrepen dat ik verachtingen nodig heb om door U verheerlijkt te worden, doe me verlangen om veracht te worden, wat nog steeds moeilijk voor me is.
Anna: Heer, geef me door mijn echtgenoot wat U ziet dat ik nodig heb. U regeert mijn leven en wilt mij met U verheerlijken. Ik ben niet geïnteresseerd in de eer van mensen, alleen in die van U, Heer.

Moeder,

Mogen we alleen verlangen naar de eer die God ons wil geven. Maar Hem zij de glorie en de lof voor eeuwig en altijd.

Aandacht voor de gave. Commentaar voor echtparen: Marcus 12, 28b-34

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 12, 28b-34

In die tijd trad een schriftgeleerde op Jezus toe en legde Hem de volgende vraag voor : ‘Wat is het allereerste gebod?’
Jezus antwoordde: ‘Het eerste is: Hoor, Israel! De Heer onze God is de enige Heer.
Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand en geheel uw kracht.
Het tweede is dit: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Er is geen ander gebod voornamer dan deze twee.’
Toen zei de schriftgeleerde tot Hem: ‘Juist, Meester, terecht hebt Ge gezegd:
Hij is de enige en er bestaat geen andere buiten Hem;
en Hem beminnen met heel zijn hart, heel zijn verstand en heel zijn kracht
en de naaste beminnen als zichzelf gaat boven alle brand ‑ en slachtoffers.’
Omdat Jezus zag dat hij wijs gesproken had, zei Hij hem: ‘Gij staat niet ver af
van het Koninkrijk Gods.’ En niemand durfde Hem nog een vraag te stellen.

Woord van de Heer.

Aandacht voor de gave.

In het evangelie van vandaag, wanneer de Heer de schriftgeleerde antwoordt, begint hij met “Hoor, Israël”, en dan volgt met “Gij zult de Heer, uw God, liefhebben met heel uw hart…”. Daarom is het eerste wat we moeten “luisteren” naar hoeveel God van mij houdt, zodat ik kan reageren op Degene die boven alles van mij houdt door evenveel van Hem te houden.
We moeten leren luisteren, want door te luisteren weten we en door te weten kunnen we liefhebben. Het Woord helpt ons om naar God te luisteren en Hem te kennen. Het is het belangrijkste middel, en daarom is gebed zo belangrijk. Maar de hele dag door kan ik in de modus “luisteren naar God” zijn, met aandacht voor alle geschenken die ik van Hem ontvang. Ik ontdek een Vader die in alles en iedereen is, die elke dag wonderen voor me doet en ik word steeds meer verliefd op Hem. Mijn onmiddellijke reactie zal zijn om op deze liefde te reageren zoals Hij wil dat ik reageer, en dat is om van mijn echtgenoot te houden zoals Hij van mij houdt. En dan, naar mijn kinderen, familie, vrienden ….
De oefening van vandaag is om elke minuut “aandachtig te zijn voor het geschenk” van God. Je zult zien hoe je dag verandert.

Toegepast op het getrouwde leven:

Carlos: Vanmorgen werd ik wakker in een bed, dank u Heer dat u me een warme en comfortabele plek hebt gegeven om uit te rusten. Naast me lag mijn echtgenote, die bijna tegelijkertijd wakker werd. Dank U Heer dat U mij een dochter van U hebt gegeven, zodat ik een liefde van gemeenschap met haar kan leven, zoals U leeft. Ik sta op en was mezelf. Dank U Heer dat U me deze kraan met heet, helder water hebt gegeven die me schoon achterlaat aan de buitenkant, op mijn gemak, lekker ruikend. Al gewassen verlaat ik de kamer en ga ik naar de kinderkamer. Ze slapen nog. Dank U Heer dat U mij deze kinderen van U hebt gegeven zodat ik Uw vaderschap over hen kan uitoefenen. Ik kijk naar hen met de genegenheid die ik voel omdat ik mezelf elke dag aan hen geef, voor hun onderhoud, voor hun kleding, voor hun opvoeding, voor het bouwen van mannen en vrouwen die U trouw zijn. Ik open de koelkast en daar is alles, alles wat ik nodig heb voor het ontbijt als gezin. Dank U Heer voor ons brood, dat we elke dag samen delen, te midden van gelach, verhalen over elkaar, plannen voor zondag… Dan maken we ons klaar om samen naar de eucharistie te gaan. De kinderen doen er lang over om zich klaar te maken, we komen te laat, dank U Heer dat U me de kans geeft om geduld te kweken. We komen aan bij de mis, een immens Dank U Heer, omdat U Zichzelf geeft aan mij, aan mijn echtgenote, aan mijn kinderen… om ons met U te vullen, met Uw liefde, om ons deel van U te maken. Familie in de Geest… Terwijl we gingen wandelen, praatten mijn echtgenote en ik over onze dingen, we omhelsden elkaar… Dank U Heer dat U deze adequate hulp aan mij hebt gegeven om naar te luisteren over Uw dingen, om de mijne te delen, om te helpen, om hulp te vragen, in wie ik elke dag rust…
(En zo ging de hele zondag voorbij…)
Vandaag heb ik geleerd U te herkennen en lief te hebben, Heer.

Moeder,

Ik moet op elk moment aandacht hebben voor het geschenk. Help me om het te zien. Zelfs wat negatief voor me lijkt, moet ik doen zoals U en die dingen in mijn hart houden om het geschenk te ontdekken. Het is verbazingwekkend hoeveel God van me houdt, ik moet gewoon leren om Zijn liefde in alles en iedereen te herkennen. Prijs de Heer.

Echt niet. Commentaar voor echtparen: Lucas 11, 14-23

Geef een reactie

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 11, 14-23

Eens dreef Jezus een duivel uit die stom was. Zodra de duivel was uitgedreven, kon de stomme, weer spreken. De mensen stonden er verbaasd van.
Maar enkelen van hen zeiden: ‘Door Beelzebul, de vorst der duivels, drijft Hij de duivels uit.’
Anderen, om Hem op de proef te stellen, verlangen van Hem een teken uit de hemel.
Maar Hij kende hun gedachten en sprak tot hen: ‘Elk rijk dat innerlijk verdeeld is, vervalt tot een woestenij, het ene huis valt op het andere.
Als nu ook de satan met zichzelf in strijd is, hoe kan zijn rijk dan standhouden? Ge zegt immers, dat ik door Beelzebul de duivels uitdrijf.
Als Ik door Beëlzebul de duivels uitdrijf, door wie drijven uw zonen ze dan uit? Daarom zullen zij uw rechters zijn.
Maar als ik door de vinger Gods de duivels uitdrijf, dan is inderdaad het Rijk Gods tot u gekomen.
Wanneer een sterke, welbewapend, zijn huis en hof bewaakt, is zijn bezit veilig.
Komt er echter iemand die sterker is dan hij en die hem overwint, dan rooft deze zijn volle uitrusting, waarop hij zijn vertrouwen stelde, en verdeelt wat hij bezit als buit.
Wie niet met Mij is, is tegen Mij, en wie niet met Mij bijeenbrengt, drijft uiteen.

Woord van de Heer.

Echt niet.

Je voelt je sterk, met je eigen criteria. Je hebt een paar handvaten opgebouwd om je veilig te voelen, financieel met spaargeld en een huis, fysiek door een beetje te sporten, gezond door op je voeding te letten, emotioneel door je hoop te vestigen op weekend- en vakantieplannen en te winkelen, sentimenteel door op retraite te gaan en af en toe goede voornemens te maken, en zelfs spiritueel door je geweten te sussen met de zondagse eucharistie. En als je je kasteeltje hebt opgezet, blijkt dat niets werkt. Ik voel me niet veilig, de lichaamsbeweging is niet genoeg, de voornemens doen me geen goed en mijn illusies worden keer op keer de bodem ingeslagen, omdat de vakantie uitloopt op de ene ruzie na de andere.
Dan komt het alternatief van de transformerende eenheid met de Heer en het alternatief van het leven van de grootsheid van mijn roeping als getrouwd stel, en alles valt op zijn plaats. Er komt vrede, de vrede waar zo naar verlangd wordt, de vrede die het hart niet rust voordat hij bereikt is. De Heer neemt al onze wapens op en ik onderwerp me met vreugde aan Hem, ik stel me tot Zijn dienst voor wat Hij wil, waar en wanneer Hij dat wil. En als ik dat niet doe… stort ik neer, vraag ik om vergeving en keer ik terug naar het rechte pad.

Toegepast op het getrouwde leven:

Marta: Wat is er geworden van die angst, die bezorgdheid, dat constante ongemak, al die angsten? Mijn leven is nog precies hetzelfde, we hebben dezelfde problemen als iedereen, dezelfde verschillen, dezelfde zonden om tegen te vechten in ons hart… De scherpe kantjes van ons leven zijn verdwenen.
John: We hebben geleerd het leven te zien als een geschenk van God, elkaar te zien als een geschenk van God, te rekenen op Gods barmhartigheid… We hebben alles in Zijn handen gelaten. Hij is veel sterker dan al onze moeilijkheden en zonden. Hij is Koning over alles en iedereen. En Hij houdt oneindig veel van ons. Hij heeft ons volle vreugde gebracht, zoals Hij zelf heeft aangekondigd.
Martha: Gezegend zij de Heer.
Johannes: Gezegend voor eeuwig en altijd.

Moeder,

Echtgenoten die niet met Jezus Christus zijn, zijn tegen Hem, en als ze niet met Hem de vruchten van de Liefde verzamelen, verstrooien ze Zijn gaven en verstrooien ze hun hele leven. Laat Degene die sterker is, in ons leven komen en al die wapens wegnemen waarop we hebben vertrouwd. Door Jezus Christus, Uw Zoon, onze Heer. Amen