Evangelie van de dag
 
Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Marcus 4, 1-20

In die tijd begon Jezus te leren aan de oever van het meer. Zeer veel volk verzamelde zich bij Hem, 
zodat Hij in een boot die op het water lag moest stappen, om daar plaats te nemen, 
terwijl al het volk zich langs het meer op het land bevond.
Hij leerde hun vele dingen door middel van gelijkenis­sen, en in zijn onderricht zei Hij tot hen:
‘Luistert. Eens ging een zaaier uit om te zaaien.
Toen hij aan het zaaien was, viel een gedeelte op de weg en de vogels kwamen het opeten.
Een ander gedeelte viel op de rotsachtige plekken waar het niet veel aarde had; 
het schoot snel op, omdat het in ondiepe grond lag.
Maar toen de zon was opgekomen, kreeg het te lijden van de hitte, zodat het verdorde bij gebrek aan wortel.
Weer een ander gedeelte viel onder de distels en deze schoten op zodat het verstikte en geen vrucht opleverde.
Een ander gedeelte tenslotte viel op goede grond en doordat het opschoot en zich ontwikkelde,
leverde het vrucht op en bracht het dertig ‑, zestig ‑, en honderd­voudige voort.’
En hij voegde er aan toe: ‘Wie oren heeft om te horen, hij luistere.’
Toen Hij weer alleen was, stelde zijn omgeving, ook de twaalf, Hem vragen omtrent de gelijkenissen.
Hij antwoordde hun: ‘Aan u is het geheim van het Rijk Gods geschonken, 
maar zij die erbuiten staan, krijgen alles in gelijkenissen,
opdat zij wel scherp kijken met hun ogen maar niet zien, en wel luisteren met hun oren 
maar niet verstaan, opdat zij zich niet zouden bekeren en vergiffenis krijgen.’
En hij vervolgde: ‘Begrijpt ge deze gelijkenis niet? Hoe zult ge dan alle gelijkenis­sen verstaan?
De zaaier zaait het woord.
Die op de weg ‑ waar het woord gezaaid wordt ‑ zijn de mensen bij wie, als zij het gehoord hebben, 
terstond de satan komt en het woord wegrooft dat gezaaid ligt in hun binnenste.
Op dezelfde manier zijn zij die op de rotsachtige plekken gezaaid worden, 
de mensen die als zij het woord gehoord hebben, het terstond met blijdschap opnemen;
maar zij hebben geen wortel geschoten, leven bij het ogenblik, 
en als zij omwille van het woord onderdrukt of vervolgd worden, komen zij onmidde­llijk ten val.
Die tussen distels gezaaid worden, zijn weer anderen, die het woord wel gehoord hebben,
maar wanneer de zorgen van de wereld, de begooche­ling van de rijkdom en de begeerten 
naar al het andere binnendringen, verstikken die het woord en zo blijft het zonder vrucht.
De in de goede grond gezaaiden zijn de mensen die het woord horen, 
het in zich opnemen en vrucht dragen: dertig ‑, zestig ‑, en honderdvoudig.’

Woord van de Heer.

Spirituele etalage.
 
Het evangelie van vandaag spreekt over de gezindheid van het hart om de Heer en Zijn Woord te verwelkomen. Wat is deze gezindheid van het hart? Het is als een soort etalage voor de ziel. Wat doen etalages? Ze komen op ons pad en trekken onze aandacht zodat we er een goed in ontdekken, iets dat ons verbetert of schijnbaar verbetert: het verfraait ons, doet ons beter voelen, maakt ons werk gemakkelijker, stelt ons in staat om te creëren, amuseert ons en haalt ons uit onze droefheid… Om toegang te krijgen tot de “etalages van de ziel” moeten we onze ogen sluiten voor die van de wereld, om te zien wat onze ziel werkelijk verfraait, ons ware vrede brengt, de genade aantrekt die ons drijft, ons in staat stelt om met de Schepper te creëren en ons vreugde geeft. Dit wordt bereikt door het beoefenen van innerlijke stilte in gebed, in die zoektocht naar een relatie met God.
Alleen liefde maakt ons gelukkig. Alleen verbondenheid maakt ons echt gelukkig. Laten we ons niet voor de gek houden door andere versierselen.

Toegepast op het getrouwde leven::
 
Javier: Weet je, ik realiseer me dat hoe meer ik mijn hart in de dingen van de wereld steek, hoe meer ik afstand neem van jou en van God.
Myriam: Het overkomt mij ook. Als er een bruiloft of iets dergelijks aankomt en ik moet uitzoeken wat ik aan moet, raak ik verstrikt in de mode en verwaarloos ik zelfs het gebed, en duw ik jou opzij en raak ik verstrikt in mijn zoektocht naar de perfecte outfit. Het is alsof jij me niet meer interesseert.
Javier: Nou, laten we elkaar helpen om ons te richten op de liefde van God en de liefde onder elkaar, zodat we daar altijd onze illusie hebben, denk je ook niet? Het is moeilijk om in de wereld te zijn zonder van de wereld te zijn, en we zijn altijd een beetje verdeeld, maar we bieden de Heer ook die moeilijkheden aan die we ervaren.
Myriam: Dat klopt, hoe comfortabel zou het zijn om gewoon een gewoonte aan te trekken en dat is het dan. Maar we moeten redelijk normaal zijn in de wereld zonder van de wereld te zijn. Laten we elkaar helpen om zo te zijn.

 
Moeder,
 
We willen altijd in de beste stemming zijn om alle genaden van de Heer te ontvangen. We houden zielsveel van Hem en we houden zielsveel van onszelf. Loof God.