Evangelie van de dag
Lezing uit het heilige evangelie volgens Matteüs 19, 23-30.
Nog sterker: voor een kameel is het gemakkelijker door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke in het Koninkrijk Gods te komen.’
Toen de leerlingen dit hoorden, stonden zij verbijsterd en vroegen: ‘Wie kan er nu eigenlijk gered worden?’
Jezus keek hen aan en zei: ‘Dit ligt niet in de macht der mensen, maar voor God is alles mogelijk.’
Waarop Petrus zeide: ‘Zie, wij hebben alles prijsgegeven om U te volgen. Wat zullen wij dus krijgen?’
Jezus sprak tot hen: ‘Voorwaar, Ik zeg u: bij de wedergeboorte, wanneer de Mensenzoon zal gezeten zijn op de troon van zijn heerlijkheid, zult ook gij die Mij gevolgd zijt, gezeten zijn op twaalf tronen en heersen over de twaalf stammen van Israël.
En ieder die zijn huis, broers of zusters, vader of moeder, vrouw, kinderen of akkers heeft prijsgegeven om mijn Naam, zal het honderdvoudig terugkrijgen en eeuwig leven ontvangen.
Veel eersten zullen laatsten en veel laatsten zullen eersten zijn.
Hoe vaak hebben we al gehoord dat “de eersten de laatsten zullen zijn en de laatsten de eersten”, en hebben we dat ook in praktijk gebracht? Zeker meer dan eens, maar leven we dat ook na met onze echtgenoot of echtgenote? We hebben de enorme genade dat we geroepen zijn tot het huwelijk en dat is een groot geschenk, want door onze echtgenoot worden we gezuiverd en kan de Heer inwerken op onze (on)redelijkheid, onze gehechtheden, ons ego… waardoor we de laatsten kunnen zijn en die “rijkdom” van onze trots, van ons ego achter ons kunnen laten, zodat we ons van onszelf kunnen ontdoen om ons met Hem te vullen en Hij in ons en door ons kan werken.
“Ieder die omwille van mij huis, broers of zussen, vader of moeder, vrouw, kinderen of land verlaat…” Laten we die rugzakken die we dragen afwerpen. Zijn we verenigd om één vlees te zijn of niet? We moeten begrijpen dat onze prioriteit onze echtgenoot is, dat hij/zij op de eerste plaats komt en dat als we allebei goed zijn, al het andere mogelijk of veel draaglijker zal zijn.
De heilige Teresa zei: “Alleen God is genoeg” en wij zeggen: “Alleen God kan het”, want met onze eigen krachten raken we gefrustreerd en verslagen, maar wanneer we ons echt aan de Heer overgeven, getuigen we dat alles mogelijk is!
Carmen: Schat, ik dank God dat Hij ons helpt om onszelf te ontdoen van ons ego en eerst aan elkaar te denken.
Manuel: Ja, het is pijnlijk om te zien hoe een echtpaar dat van elkaar houdt altijd ruzie maakt omdat ze elk hun eigen mening willen opleggen, in plaats van hun hoofd te buigen en eerst te kijken wat de wil van de Heer in die situatie is.
Carmen: We weten dat we uit klei zijn gemaakt en dat we samen moeten blijven bidden, want we kunnen elk moment weer vallen.
Manuel: Het feit dat we onze gebedsmomenten hebben en elke dag kleine offers brengen door af te zien van wat ik graag zou willen of wat ik het meest rechtvaardig vind, helpt ons om op het pad te blijven, maar zoals je zegt, we hebben nog een lange weg te gaan.
Carmen: Voor ons is het onmogelijk, maar daarom moeten we Hem blijven zoeken met vreugde en hoop, in het vertrouwen dat Hij alles nieuw maakt.
Moeder,
Wij vragen u, ons te begeleiden op deze weg van onthechting van onszelf, zodat we de glorie van de Heer in ons kunnen laten werken. Geprezen zij de Heer!
