Evangelie van de dag
Lezing uit het heilige evangelie volgens Matteüs 19, 16-22
Hij zeide hem: ‘Waarom wilt ge van Mij weten wat goed is? Een slechts is er goed. Als gij het Leven wilt binnengaan, onderhoud dan de geboden.’
‘Welke?’ vroeg hij. Jezus antwoordde: ‘De bekende: Gij zult niet doden, gij zult geen echtbreuk plegen, gij zult niet stelen, gij zult niet vals getuigen,
eer uw vader en uw moeder en gij zult uw naaste beminnen als uzelf.’
‘Dat heb ik allemaal onderhouden’, verklaarde de jongeman, ‘waar schiet ik nog tekort?’
Jezus sprak tot hem: ‘Wilt ge volmaakt zijn, ga dan naar huis, verkoop wat ge bezit en geef het aan de armen; daarmee zult ge een schat in de hemel bezitten. En kom dan terug om Mij te volgen.’
Maar toen de jongeman deze raad hoorde, ging hij ontdaan heen, omdat hij vele goederen bezat.
Onthecht zijn.
Laten we eerst aan Jezus antwoorden of we de geboden naleven die te maken hebben met de liefde voor mijn echtgenoot. In het huwelijksleven worden deze geboden op een heel concrete manier nageleefd: niet doden betekent niet kwetsen met woorden of houdingen; geen overspel plegen betekent niet alleen fysieke trouw, maar ook emotionele en spirituele trouw; eren betekent wederzijds respect. Het naleven van deze geboden is geen last, maar de basis van een heilig huwelijk. Maar Jezus vraagt ons niet alleen om ‘te leven’, maar om ons volledig aan elkaar over te geven. De oproep tot volmaaktheid in het huwelijk, om ‘alles te verkopen’, houdt een onvoorwaardelijke wederzijdse gave in, waarbij ieder afstand doet van ‘zijn bezittingen’ – zijn egoïsme, zijn individualisme, zijn persoonlijke zekerheden – om een liefde van gemeenschap op te bouwen. We moeten ons dus ontdoen van alles wat volledige eenheid in de weg staat. Soms kan dat een allesoverheersende carrière zijn, onafgesloten relaties uit het verleden, individuele gewoontes die niet worden gedeeld of onverwerkte wonden. Huwelijksliefde vereist onthechting, niet alleen van materiële bezittingen, maar ook van alles wat totale overgave in de weg staat.
Toegepast op het huwelijksleven:
Emma: Pablo, ik zie dat je verdrietig bent, schat, en ik weet niet wat ik moet doen om dat te voorkomen.
Pablo: Ja Emma, Het is altijd hetzelfde: jij moet overal gelijk in hebben en ik moet het maar slikken en mijn mond houden, want anders beginnen de discussies.
Emma: Maar Pablo, dat is ook niet waar. Ik probeer dingen goed te doen en misschien ga ik daarin te ver, maar ik probeer echt mijn mening niet op te dringen. Als je het goed vindt, kijken we vanavond tijdens het gebed wat de Heer van ons vraagt en kijken we hoe de Heer is, zodat Hij ons in deze situatie licht kan geven.
(s Avonds, na het lezen en overdenken van het evangelie van de rijke jongeman, bidden de echtgenoten hun echtpaargebed)
Pablo: Ik realiseer me, Heer, dat U niet wilt dat ik verdrietig ben. Waarschijnlijk komt mijn verdriet voort uit mijn trots omdat ik de opmerkingen en verzoeken van Emma niet goed kan plaatsen. Als ik niet zo gehecht was aan mijn redenen en mijn mening, zou dit me zeker niet negatief beïnvloeden.
Emma: Heer, ik dank U voor Pablo. Wanneer ik in Uw aanwezigheid ben, zie ik duidelijk dat hij het geschenk is dat U mij hebt gegeven om uit mezelf te treden, om mijn egoïsme op te geven en om mijn eigenliefde los te laten, die nog steeds erg groot is. Help mij alstublieft om altijd eerst aan Pablo te denken en dus minder naar mezelf te kijken.
Moeder,
U had geen enkele gehechtheid, behalve aan God. Help mij en leer mij te herkennen waar mijn gehechtheden liggen, zodat ik ze kan loslaten en altijd de wil van God kan volbrengen. Geprezen zij de Heer!
