Evangelie van de dag.

Een lezing uit het heilige Evangelie volgens Matteüs 17, 22-27

Terwijl zij nog in Galilea bijeen warensprak Jezus tot zijn leerlingen:“De Mensenzoonzal worden overgeleverd in de handen der mensen,en ze zullen Hem doden,maar op de derde dag zal Hij verrijzen.”Zij werden zeer bedroefd.Toen zij in Kafarnaüm waren aangekomenkwamen de inners van de tempelbelasting op Petrus af en zeiden:“Betaalt uw Meester de didrachmen niet?”Hij antwoordde:“Welzeker!”Maar toen Petrus het huis binnengingvoorkwam Jezus hem met de woorden:“Wat dunkt u, Simon?Van wie heffen de aardse vorsten tol of belasting,van hun kinderen of van vreemden?”En toen hij antwoordde: Van vreemden, zei Jezus tot hem:“Dus de kinderen zijn vrij.Maar toch, om hun geen aanstoot te geven:ga naar het meer,werp uw haak uit en grijp de eerste vis die boven komt;maak zijn bek open en gij zult een stater vinden;betaal daarmee voor Mij en voor u.”

Gehoorzaamheid aan Gods plan.

Hoe zou Petrus’ gezicht eruit hebben gezien toen Jezus hem vertelde dat hij een haak moest uitwerpen voor een vis en de munt uit zijn mond moest nemen om de belastingen te betalen. Had hij het niet gemakkelijker kunnen maken? De apostelen zouden hetzelfde gedacht hebben toen hij hen vertelde hoe onze verlossing eruit zou zien. En hun falen om Gods plan te begrijpen en te accepteren leidde ertoe dat ze “erg bedroefd” werden.
Vaak begrijpen we niet waarom de Heer moeilijke of onbegrijpelijke situaties toelaat in ons huwelijk. Maar net als Petrus moeten we volgzaam zijn voor Gods plan, hoe absurd het ons ook lijkt. Alleen Hij weet wat we nodig hebben om ons huwelijk te worden zoals God het bedoeld heeft.

Geland in het getrouwde leven:

Pepe: Oef, ik ben zo moe, het was een vreselijke dag op het werk. Ik hoop dat het eten klaar is. Oh, maar je hebt de kinderen nog niet naar bed gebracht…
Míriam: Nou, kom niet veeleisend doen want het is ook een vreselijke dag geweest met de kinderen. Sarita heeft koorts en ik moest met ze alle drie naar de dokter… Twee uur wachten bij de dokter. Dus het eten is nog niet klaar.
Pepe: Nou, hoe moe ik ook ben, ik heb gewoon zin in een douche.
Míriam: Buff, nou, niks, kinderen! Iedereen onder de douche, jullie vader kan jullie niet in bad doen. Ik ga worstjes voor jullie maken als avondeten….
(Twee uur later, in echtelijk gebed)
Pepe: Heer, ook al bent U moe, U blijft iedereen tot in de puntjes verzorgen. Ik ben vanavond egoïstisch geweest. Ik zie het werk niet dat Miriam heeft gedaan en ik heb haar niet geholpen.
Míriam: Heer, ik heb de inspanningen van Pepe niet gezien om deze familie te helpen met zijn werk en ik bedank hem niet genoeg.
Pepe: Vergeef me, Miriam, dat ik je vaak alleen laat met al het werk van de kinderen, dat ik alleen naar mij kijk, naar mijn behoeften en niet al het goede zie dat je voor ons allemaal doet.
Míriam: Vergeef mij ook dat ik jou niet waardeer. We zitten in een ingewikkelde levensfase waarin we heel eensgezind moeten zijn en op de Heer moeten vertrouwen.
Pepe: Dat klopt, op Hem vertrouwen, op Zijn plan voor ons, ook al vinden we het soms moeilijk. We gaan voor onszelf zorgen, we gaan voor ons huwelijk zorgen, we gaan elke dag het echtelijk gebed bidden en we gaan ons best doen.

Moeder,

Leer ons Gods wil te allen tijde te doen, wanneer het gemakkelijk is en wanneer het niet zo gemakkelijk voor ons is, en zo God altijd eer te geven.
Loof U altijd Heer!