Evangelie van de dag
Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Matteüs
Velen zullen op die dag tot Mij zeggen: Heer, Heer, hebben wij niet in uw Naam geprofeteerd en hebben wij niet in uw Naam duivels uitgedreven en in uw Naam veel wonderen gedaan?
Maar dan zal Ik hun onomwonden verklaren: Nooit heb Ik u gekend; gaat weg van Mij, gij die ongerechtigheid doet!
Ieder nu, die deze woorden van Mij hoort en ernaar handelt, kan men vergelijken met een verstandig man die zijn huis op rotsgrond bouwde.
De regen viel neer, de bergstromen kwamen omlaag, de storm stak op en zij stortten zich op dat huis, maar het viel niet in, want het stond op gegrondvest op de rots.
Maar ieder die deze woorden van Mij hoort, doch er niet naar handelt, kan men vergelijken met een dwaas die zijn huis bouwde op het zand.
De regen viel neer, de bergstromen kwamen omlaag, de storm stak op en zij beukten dat huis, zodat het volledig verwoest werd.’
Toen Jezus deze toespraak geeindigd had, was het volk buiten zichzelf van verbazing over zijn leer.
Want Hij onderrichtte niet zoals hun schriftgeleerden, maar als iemand die gezag bezit.
Als echtgenoot vind ik het moeilijk om zijn woorden “in praktijk te brengen”. In de praktijk “leg ik mijzelf toe” op het interpreteren van zijn woord en eis ik van mijn echtgenoot “in Jezus’ naam” wat hij wel of niet moet doen. Wat een “subtiel” verschil en wat een verwoesting voor mijn huwelijk.
Ik kan gaan denken dat ik, omdat ik Jezus als herder volg, weet wat het beste is voor mijn echtgenoot en kinderen, terwijl ik vergeet dat Jezus boven alles “weide” is, Hij is het voedsel dat Zijn woord in mijn hart doet ontkiemen en in de praktijk is Hij het die mijn echtgenoot helpt door mij.
Laten we ophouden ons te verschansen in onze zekerheden en ons hart voor Hem openen in gebed. Moge Hij ons kennen!
Almudena: (kijkt met genegenheid naar haar echtgenoot) Vandaag, terwijl ik bad, inspireerde Jezus in mijn hart een heel sterk idee…. Soms heb ik het gevoel dat ik probeer degene te zijn die alles in ons gezin regisseert, alsof ik precies weet wat God wil dat je doet.
Luis: (verrast) En dat stoort je?
Almudena: Het is niet dat het me stoort… maar ik realiseer me dat in plaats van God tot jou te laten spreken, ik voor God spreek, alsof ik zijn stem heb.
Luis: (nadenkend) Ik heb het ook gevoeld, ik ga niet tegen je liegen. Soms klinken je woorden voor mij meer als een bevel dan als hulp. Maar ik weet dat je het doet omdat je gelooft dat het het beste voor me is… en ik probeer je te begrijpen.
Almudena: Het spijt me zo… Ik ben aan het leren dat Jezus volgen niet zozeer gaat over “jou leiden”, maar over mezelf toestaan om door Hem getransformeerd te worden. Dat mijn gebed niet alleen is om voor jou te bidden, maar ook om me met Hem te voeden en Hem door mij te laten handelen.
Luis: Dat vind ik mooi… dat Jezus niet alleen onze herder is, maar ook onze voeding. Misschien als we ons allebei door Hem laten voeden, zal Hij ervoor zorgen dat we samen groeien.
Almudena: (neemt zijn hand) Wil je samen bidden? Zonder dingen te vragen. Gewoon luisteren.
Luis: Dat zou ik graag willen. Laat Hem ons centrum zijn, niet onze verwachtingen.
Moeder,
U die onze God in uw schoot droeg, leer ons om zijn woord vruchtbaar te laten zijn in onze harten. Dank u dat u zoveel van ons houdt!
