Evangelie van de dag
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 1, 57-66
In die tijd brak voor Elisabet het ogenblik aan, dat zij moeder werd; zij schonk het leven aan een zoon.
Toen de buren en de familie hoorden, hoe groot de barmhartigheid was die de Heer aan haar had betoond, deelden zij in haar vreugde.
Op de achtste dag kwam men het kind besnijden en ze wilden het naar zijn vader Zacharias noemen.
Maar zijn moeder zei daarop: ‘Neen, het moet Johannes heten.’
Zij antwoordden haar: ‘Maar er is in uw familie niemand die zo heet.’
Met gebaren vroegen zij toen aan zijn vader, hoe hij het wilde noemen.
Deze vroeg een schrijftafeltje en schreef er op: ‘Johannes zal hij heten.’ Ze stonden allen verbaasd.
Onmiddellijk daarop werd zijn mond geopend, zijn tong losgemaakt en verkondigde hij Gods lof.
Ontzag vervulde alle omwonenden en in heel het bergland van Judea werd al het gebeurde rondverteld.
Ieder die het hoorde, dacht er over na en vroeg zich af: ‘Wat zal er worden van dit kind?’ Want de hand des Heren was met hem.
Woord van de Heer.
Een grotere missie.
Johannes’ roeping was door God voorbestemd. Hoe belangrijk is volgzaamheid in onze relatie met God. Hoewel het moeilijk was voor Zacharias om het te zien, begreep hij uiteindelijk dat hij zijn zoon niet naar zichzelf kon vernoemen om hem als zijn eerstgeborene te erkennen, omdat dit kind een veel grotere missie had die door God was aangewezen dan zijn eerstgeborene te zijn. En dus getuigt hij voor de mensen die Gods plannen in hem herkennen, door hem Johannes te noemen.
Toegepast op het huwelijksleven:
José Luis: Vergeef me als ik over je klaag, Patricia. Ik weet dat je mijn roeping bent, precies zoals je bent. Je bent in opbouw en het is precies mijn missie om je te helpen groeien in liefde. En soms help ik niet je niet, sterker nog, ik klaag over je.
Patricia: Dank je wel voor je getuigenis van nederigheid, José Luis. Je helpt me veel door gewoon jezelf te zijn, want jij bent mijn roeping en God heeft het zaad van zijn liefde voor jou in mij gezaaid. Je hoeft dus niets speciaals te doen, wees gewoon jezelf en streef ernaar Gods wil te doen.
José Luis: Wow, dank je wel. Ik denk dat we eindelijk moeten stoppen met het in scène zetten van de verwoesting en aan de opbouw gaan werken, waar we steeds beter in worden. Hahaha.
Patricia: Natuurlijk, en hoe knap zie je eruit als je vol bent van de Heer? Ik kan alleen maar Gods vreugde zien in die prachtige glimlach.
Moeder,
Mogen we de grootsheid van onze roeping erkennen en mogen er geen klachten meer zijn, alleen volgzaamheid voor God en voor onze echtgenoot.