Vandaag, op de feestdag van de Heilige Familie, is het prachtig om te zien welke gemeenschap er bestond tussen Jozef en Maria, en tussen hen en God. Wanneer zij tekenen ontvingen via bemiddeling, handelden zij beiden snel en eensgezind, in volledige vertrouwen volgens Gods plan.
Ons huwelijk is geroepen om op een dag zo te zijn, in een steeds volmaakter wordende gemeenschap. Wat verhindert ons om dat te bereiken? Onze zonde. Telkens wanneer we ons laten meeslepen door onze hartstochten, onze gehechtheden; telkens wanneer ik in het dagelijks leven, in concrete zin, voor mezelf kies in plaats van voor Gods plan, raken we een beetje van elkaar verwijderd. Zo gaat dat door, totdat alles kapot is.
Maar als we handelen in het geloof dat alles deel uitmaakt van Gods plan, dat elke dag vol details en bemiddelingen is om te groeien en vooruit te gaan, kansen zoals kiezen wat mijn echtgenoot leuk vindt in plaats van wat ik leuk vind, afzien van een drankje met mijn vrienden of koffie drinken met mijn vriendinnen om bij mijn gezin te zijn, mijn echtgenoot opvangen als hij moe of in een slechte bui is, eten koken, de tafel afruimen. .. Alle aangename of onaangename bemiddelingen om mij te verenigen met Jezus, die komt om zich voor ons op te offeren. Dan vliegt ons huwelijk naar Hem toe en leven we een stukje hemel op aarde.

Toegepast op het huwelijksleven:

Giancarlo: Bea, ik moet bekennen dat ik helemaal geen zin heb om met de groep te gaan eten. Ik voel me elke dag meer van hen verwijderd.
Bea: Ik weet het, Carlos, ik heb ook geen zin om over kleding en mode te praten, maar ik denk dat het goed is dat we gaan. De Heer wil dat we in de wereld zijn zonder van de wereld te zijn.
Giancarlo: Dat is waar, we moeten Zijn licht en Zijn warmte brengen naar koude harten, en onze vrienden hebben het hard nodig dat we hen laten zien wat de Heer met ons heeft gedaan.
Bea: Natuurlijk, bovendien was Adela de vorige keer erg geïnteresseerd om te weten wat ons zo veranderd had en waarom we er nu zo goed uitzagen.
Giancarlo: Nu je het zegt, meer dan één persoon heeft me hetzelfde gezegd.
Bea: En wat heb je ze gezegd?
Giancarlo: Dat de Heer ons hart en ons huwelijk aan het veroveren was en dat ik mijn vrouw nu zag als de hulp die God me had gegeven en dat dat me hielp om meer van je te houden.
Bea: Wat ben je toch mooi! Daarom moeten we gaan en licht zijn temidden van die duisternis, ook al hebben we daar geen zin in.
Giancarlo: Ja, ik denk niet dat Maria veel zin had om naar Egypte te gaan, maar ze deed het toch, omdat ze wist dat het Gods wil was. Hij vraagt ons om te gaan eten en wij klagen. Dus geen geklaag! Maar laten we eerst naar de eucharistie gaan, zodat we met een hart vol van de Heer gaan.

Moeder,

Bedek onze families met uw mantel, zodat ze vrolijke en stralende families mogen zijn die het licht van de Heer weerspiegelen. Gezegend en geprezen zijt Gij voor altijd, Heer!