Evangelie van de dag
Lezing uit het heilige evangelie volgens Matteüs
‘Bekeer u, want het Rijk der hemelen is nabij.’
Deze toch is het die de profeet Jesaja bedoelde, toen hij zeide: Een stem van iemand die roept in de woestijn: Bereidt de weg van de Heer, maakt zijn paden recht.
Johannes nu droeg een kleed van kameelhaar en een leren gordel om zijn lenden. Zijn voedsel bestond uit sprinkhanen en wilde honing.
Toen trok Jeruzalem, Judea en heel de Jordaanstreek naar hem uit
en zij lieten zich door hem dopen, terwijl zij hun zonden beleden.
Maar toen hij vele Farizeeën en Sadduceeen zag komen om gedoopt te worden, sprak hij tot hen: ‘Adderengebroed, wie heeft u voorgespiegeld, dat ge de dreigende toorn kunt ontvluchten?
Brengt dus vruchten voort die passen bij bekering,
en neemt niet een houding aan alsof ge bij uzelf zegt: Wij hebben Abraham tot vader! Waarachtig, ik zeg u, dat God de macht bezit voor Abraham uit deze stenen kinderen te verwekken!
Reeds ligt de bijl aan de wortel van de bomen. Elke boom dus die geen goede vrucht draagt, wordt omgekapt en in het vuur geworpen.
Ik doop u met water, opdat ge u bekeren moogt; Hij die na mij komt, is sterker dan ik, en ik ben niet waardig Hem van zijn sandalen te ontdoen. Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur.
De wan heeft Hij in zijn hand en Hij zal zijn dorsvloer grondig zuiveren; zijn tarwe zal Hij in de schuur verzamelen, maar het kaf verbranden in onblusbaar vuur.’
De taal van Johannes is hard, maar voedzaam voor mijn ziel. In de adventstijd is een goede diagnose nodig om te stoppen met wat ons ziek maakt. Het is de eerste stap om genezen te worden, om ons voor te bereiden op wat komen gaat, of beter gezegd, op wie komen gaat.
Welke daden, gedachten of nalatigheden verhinderen mij om één te worden met mijn echtgenoot? Laten we benoemen wat er met mij aan de hand is. Het is tijd. Er is niets ergers dan vertrouwd raken met zonde, met leugens, met hypocrisie. Johannes roept ons op tot de waarheid. Hij nodigt ons uit om de woestijn in te gaan en de leegte in mij te ontdekken die ik geneigd ben te verdoven met afleidingen, troost…
Als er een vuurdoop komt, hoeveel van mij zal dan verbranden? Hoeveel van mij is niet verenigbaar met onze gemeenschap? Wat moet ik zuiveren?
Terug naar het huwelijksleven:
De woorden waarmee ze de avond ervoor haar man verkeerd had beantwoord, klonken nog steeds in haar hoofd. Andrés had haar verteld hoe zwaar zijn dag was geweest, en zij had, bijna zonder na te denken, geantwoord:
Nou, we hebben allemaal wel eens zware dagen; je bent niet de enige.
De volgende ochtend, geknield voor het tabernakel, vroeg ze zich in stilte af:
Wat is er met me aan de hand? Waarom heb ik altijd iets te klagen, te bekritiseren of te corrigeren aan Andrés?
Ze voelde in zichzelf de noodzaak om haar waarheid onder ogen te zien, maar tegelijkertijd verzette iets in haar zich daartegen. Ze wilde het niet.
“Ik heb daar al genoeg onder geleden”, zei ze tegen zichzelf, “het is iets wat ik wil vergeten.”
Maar hoe meer ze probeerde te vluchten, hoe sterker die innerlijke stem werd die haar teder en vastberaden zei:
“Deel die pijn met je man. Ik ben in hem en ik wil je genezen. Je man is de beheerder van de gaven die ik je wil geven. Laat het gebeuren. Rust in hem, vertrouw op Mij. Ik wil Mijn Geest over jullie uitstorten door het sacrament van het huwelijk, jullie leven veranderen met Mijn Kracht en jullie harten genezen met Mijn Liefde. Wees niet bang.”
Toen ze de kerk verliet, nog steeds met een trillende ziel, pakte ze haar mobiele telefoon en schreef een bericht:
“Schat, ik moet vandaag met je praten. Ik hou van je.”
In haar hart, dat nog steeds vergroot was, was een nieuwe hoop geboren.
Ze was niet alleen.
Moeder,
Leer ons onszelf kennen door het mysterie van Uw zoon. Moge Hij voor altijd gezegend en geprezen zijn, die ons met Zijn Bloed heeft verlost.
