Lezing uit het heilige Evangelie volgens Lucas

In dit evangelie zien we hoe sommigen Jezus gaan vertellen wat anderen volgens hen verkeerd hebben gedaan, en het is zeer waarschijnlijk dat ze hen in hun hart zelfs al hebben veroordeeld. Deze scène komt ons misschien bekend voor. Hoe vaak vertel ik Jezus niet op beschuldigende toon hoezeer ik lijd onder iets wat mijn echtgenoot heeft gedaan! Ik vertel hem wat hij volgens mij verkeerd heeft gedaan. Maar we zien hoe Jezus niet stilstaat bij de beschuldiging, maar van de gelegenheid gebruik maakt om ons met een krachtig antwoord aan het denken te zetten. Denk je dat je partner zondiger is dan jij? Denk je misschien dat je beter bent omdat je niet in dezelfde zonde bent gevallen? Jezus zegt ons: dat ben je niet, dus bekeer je, anders zul je ook verloren gaan.
Dat lijken misschien harde woorden, maar tegelijkertijd nodigt de Heer ons met Zijn oneindige geduld uit tot bekering. Want hoewel Hij weet dat we door onze lauwheid, ons gemakzucht, ons egoïsme, om welke reden dan ook, misschien al heel lang niet de vruchten dragen die Hij van ons verwacht, wil Hij ons altijd nog een kans geven, zoals aan de vijgenboom in de gelijkenis. Hij stelt Zijn hoop op ons en geeft ons niet op. Daarom vraagt Hij de Vader om een nieuwe kans voor ons huwelijk. Als Hij mijn huwelijk en mijn echtegnoot niet opgeeft, waarom zou ik dat dan wel doen? Nee, Heer. Ik wil met U samenwerken om mijn huwelijk vruchtbaar te maken.

Toegepast op het huwelijksleven:

Vincent: Waarom moeten de dingen zo moeilijk zijn, Marta?
Marta: Waarom zeg je dat, Vincent?
Vincent: Omdat we nu weliswaar bijna elke dag naar de mis gaan en regelmatig het echtpaargebed doen, maar ik niet zie dat ons leven gemakkelijker is dan voorheen. Integendeel, ik zou zeggen dat de dingen steeds ingewikkelder worden. Nu protesteren onze kinderen omdat ze zeggen dat we minder tijd met hen doorbrengen.
Marta: Nou, Jezus heeft nooit gezegd dat het gemakkelijker zou worden, menselijk gezien; vergeet niet dat hij ons heeft gezegd dat hij niet gekomen is om vrede te brengen, maar verdeeldheid. En dat we alleen waardig zijn voor Hem als we ons dagelijks kruis dragen.
Vincent: Ja, dat is waar, maar het zou gemakkelijker zijn als het de externe omstandigheden zouden helpen.
Marta: Weet je dat zeker? Kijk, toen ik vandaag mijn persoonlijke gebed bad, viel het me op dat in de gelijkenis van de vijgenboom die geen vrucht draagt, de Heer uitdrukkelijk zegt dat hij, om te zien of hij vrucht draagt, mest op de grond zal strooien die hij rondom omspit. Hij zegt geen kunstmest, hij zegt mest.
Vincent: En? Ik begrijp niet wat je bedoelt.
Marta: Nou, om vrucht te dragen, legt hij er geen bloemetjes of mooie versieringen omheen, maar mest, die stinkt, die afval is, maar voedingsstoffen bevat. En dat heeft me doen inzien dat, om als echtpaar vrucht te dragen, de mest die hij ons geeft, bepaalde moeilijkheden en beproevingen zijn, want alleen daarmee kunnen we groeien in onze liefde. We groeien niet als alles van een leien dakje gaat, maar als we samen moeten vechten om de obstakels te overwinnen die op ons pad komen.
Vincent: Ik begrijp het, de mest symboliseert alles wat we niet leuk vinden, maar wat de Heer toestaat zodat we ons huwelijk kunnen versterken.
Marta: Ja, zoiets.
Vincent: Dank je, Marta, dat je me dit hebt uitgelegd en me hebt laten zien dat de Heer van ons houdt, zelfs als Hij ons beproevingen stuurt. Ik hou van je.
Marta: Dank aan de Heer, die ons helpt om te groeien in onze liefde. Ik hou nog meer van jou.

Moeder,

Leer ons ook in moeilijkheden de wil van God te herkennen, te geloven dat Hij onze goede Vader is en ons altijd geeft wat het beste voor ons is, ook al begrijpen we dat niet, en zoals U deed, altijd ja te zeggen tegen Zijn wil. Gezegend en verheerlijkt zijt Gij, Moeder! Geprezen zijt Gij voor altijd, Heer!