Jezus stelt de behoeften van de mens boven de strengheid van de wet. Hij ontkent de waarde van de sabbat niet, maar zet deze op zijn juiste plaats, ten dienste van de mens. De wet is gemaakt voor de mens, niet de mens voor de wet. Het doel van de wet is om God zo veel mogelijk te verheerlijken. In ons huwelijk willen we soms dat onze echtgenoot zich aan de regels houdt, “wat hoort”, maar we vergeten dat het belangrijkste ware liefde is, barmhartigheid, zijn hart kennen. Regels, de wet zonder liefde verstikt, veroordeelt en verbreekt de gemeenschap. We zien dat Jezus zich niet afzijdig houdt, maar zijn volgelingen in het openbaar verdedigt. Op dezelfde manier zijn wij als echtgenoten geroepen om elkaar te beschermen. We mogen niet toestaan dat de moderne “farizeeën” in de vorm van kritiek, sociale media of obsessieve vrije tijd vermomd als noodzaak, binnendringen in de gemeenschap van het hart van ons huwelijk. Zoals “de Mensenzoon Heer is over de sabbat”, laten we volharden in gebed en sacramenten (mystiek), en ons inspannen (ascetiek) om te allen tijde de wil van God te doen met een eenvoudig en nederig hart.

Fernando: Esther, deze week ga ik elke dag na het werk fietsen, want over twee weken heb ik een wedstrijd, dus reken er maar niet op dat ik deze dagen naar de mis ga of naar de catechese op zaterdag.
Esther: Maar Fernando, het is heel belangrijk voor ons om elke dag naar de eucharistie te gaan, en we hadden beloofd de catechese voor te bereiden.
Fernando: Je weet dat ik met vreugde aan die wedstrijd mee wil doen, en bovendien is sporten goed voor mijn gezondheid. Ik vind ook dat ik het verdien, want mijn werk is erg stressvol en door te fietsen kan ik me ontspannen. Je weet dat ik niet iemand ben die naar cafés gaat om bier te drinken.
Esther: Heer, wat moet ik met deze man! … Schat, het maakt me erg verdrietig dat je je eigen welzijn boven deze weg van zuivering van ons hart en van gemeenschap stelt die we aan het bewandelen zijn. Ik ga naar de kamer om te bidden voor het avondeten.
…Na een tijdje…
Fernando: Mag ik met je bidden, Esther?
Esther: Natuurlijk, kom maar, dan zijn we met z’n drieën.
Fernando: Ik denk dat ik erg egoïstisch was, ik hield vast aan mijn eigen mening. Zou je het goed vinden als ik de komende dagen vroeg opsta om te gaan fietsen, zodat we samen naar de mis kunnen blijven gaan?
Esther: Dank U, Heer, dat U aan onze deur hebt geklopt en dat mijn Fernando U heeft binnengelaten. Een kus, schat.

Moeder,

Dank u dat u ons door uw volharding in gebed en sacramenten leert om beslissingen te nemen voor Hem, met Hem en in Hem.
Gezegend en geprezen zij de Heer.