Maandelijks archief: augustus 2025

Getuigen van Zijn glorie. Commentaar voor echtparen: Lucas 9,28b-36.

Geef een reactie

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 9,28b-36.

In die dagen nam Jezus Petrus, Johannes en Jakobus met zich mee en besteeg de berg Tabor om er te bidden.
Terwijl Hij in gebed was, veranderde zijn gelaat van aanblik en werden zijn kleren verblindend wit.
En zie, twee mannen waren met Hem in gesprek; het waren Mozes en Elia
die in heerlijkheid verschenen waren en spraken over zijn heengaan, dat Hij in Jeruzalem zou voltrekken.
Petrus en zijn metgezellen waren intussen door slaap overmand. Klaar wakker geworden zagen zij zijn heerlijk­heid en de twee mannen die bij Hem stonden.
Toen dezen van Hem heen wilden gaan, zei Petrus tot Jezus: ‘Meester, het is goed dat wij hier zijn.
Laten we drie tenten bouwen, een voor U, een voor Mozes en een voor Elia.’ Maar hij wist niet wat hij zei.
Terwijl hij zo sprak, kwam er een wolk die hen overscha­duwde. Toen de wolk hen omhulde, werden zij door vrees bewogen.
Uit de wolk klonk een stem die sprak: ‘Dit is mijn Zoon, de Uitverkorene, luistert naar Hem!’
Terwijl de stem weerklonk, bevonden zij dat Jezus alleen was. Zij zwegen er over en verhaalden in die tijd aan niemand iets van wat zij gezien hadden.
Woord van de Heer

Getuigen van Zijn glorie.

In deze passage uit het evangelie zien we hoe de Heer zich opnieuw van de wereld afzondert om te bidden; hij gaat fysiek op zoek naar de Vader in de bergen. Het is veelzeggend om te zien hoe belangrijk het is om voortdurend in volledige harmonie met de Heer te zijn, zo zou ons leven eruit moeten zien.
Vandaag vieren we de Transfiguratie van de Heer, maar wat betekent dat? Volgens Thomas van Aquino straalde de goddelijke glorie van Christus even door het menselijke lichaam van Jezus heen. Zijn we ons bewust van wat er op dat moment moet zijn gebeurd?
Jezus liet zich vergezellen door deze drie discipelen, omdat hun hart bereid was om alles wat er zou gebeuren te zien en te begrijpen; hij wilde hun hart verlichten zodat ze, als een vooruitblik op de verrijzenis van Jezus, altijd zouden weten waar het licht is in tijden van duisternis.
Om te groeien in ons huwelijk hebben we gebed nodig, we moeten op zoek gaan naar de Vader om ons hart aan te passen aan dat van de Heer, beetje bij beetje gaan begrijpen waartoe we geroepen zijn. Op deze manier kunnen we onze echtgenoot helpen om heiligheid te bereiken, iets wat op eigen kracht onbereikbaar is, maar met de genade van God kunnen we samen de hemel bereiken en getuigen zijn van Zijn glorie.

Toegepast op het getrouwde leven:

Sergio: Susana, wat vind ik het mooi om te zien hoe je huwelijken helpt wanneer ze dat nodig hebben!
Susana: Wat bedoel je daarmee?
Sergio: Nou, als we gaan helpen bij een bezinning van het Project Huwelijksliefde of als we afspreken met een echtpaar dat in moeilijkheden verkeert, schenkt de Heer mij een heel bijzondere genade waardoor ik je door Zijn ogen kan zien, ik zie je stralen, ik zie waartoe je geroepen bent, en daardoor voel ik me steeds meer met je verbonden.
Susana: Ik weet wat je bedoelt, schat, ik heb hetzelfde als ik je zie praten over God met echtparen die Hem nog niet kennen. Weet je wat? Elke dag vraag ik de Heer in mijn gebed om me te helpen je altijd zo te zien, elke minuut die we samen doorbrengen.
Sergio: Had je je op onze trouwdag kunnen voorstellen dat we elkaar ooit op deze manier zouden zien?
Susana: Eerlijk gezegd niet… maar nu ik zie hoe de Heer onze harten heeft veranderd, besef ik dat Zijn liefde grenzeloos is en dat mijn liefde voor jou dat ook moet zijn.

Moeder,

help ons om ons door de Heer te laten vormen, zoals jij altijd doet, zodat we onszelf met Zijn ogen kunnen zien.
Geprezen zij de Heer, die ons toestaat getuigen te zijn van Zijn glorie.


Wees moedig, wees niet bang! Commentaar voor echtparen: Matteüs 14,22-36.

Geef een reactie

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 14,22-36.

Na de broodvermenigvuldiging dwong Jezus zijn leerlingen in de boot te gaan en alvast naar de overkant te varen, terwijl Hij het volk naar huis zou zenden.
Toen Hij het volk had weggezon­den, ging Hij de berg op om in afzondering te bidden. De avond viel en Hij was daar alleen.
De boot was reeds vele stadien uit de kust en werd geteisterd door de golven, want zij hadden tegenwind.
In de vierde nachtwake kwam Hij te voet over het meer naar hen toe.
Maar toen de leerlingen Hem zo over het meer zagen gaan, raakten zij van streek omdat zij een spook meenden te zien en zij begonnen van angst te schreeu­wen.
Maar Jezus zei onmiddellijk tot hen: ‘Weest gerust. Ik ben het. Vreest niet.’
‘Heer’, antwoordde Petrus,’als Gij het zijt, zeg mij dan dat ik over het water naar U toe moet komen.’
Waarop Jezus sprak: ‘Kom!’ Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe.
Maar toen hij merkte hoe hevig de wind was, werd hij bang; hij begon te zinken en schreeuwde: ‘Heer, red mij!’
Terstond stak Jezus zijn hand uit en greep hem vast, terwijl hij tot hem zei: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’
Nadat zij in de boot gestapt waren, ging de wind liggen.
De inzittenden wierpen zich voor Hem neer en zeiden: ‘Waar­lijk. Gij zijt de Zoon van God.’
Toen zij overgestoken waren, bereikten zij de kust bij Gennesaret.
Toen de mannen van die streek Hem herkenden, verspreidden zij in heel de omtrek het bericht van zijn komst en brachten Hem al hun zieken.
Ze smeekten Hem of ze tenminste de zoom van zijn kleed mochten aanraken. En allen die dit deden, werden gezond.

Woord van de Heer

 

Vandaag zegt Hij ons: Wees moedig, Ik ben het, wees niet bang!

In dit evangelie maakt Jezus ons duidelijk dat we in vrede moeten leven en dat,  als ik ergens door verontrust ben, het tijd is om ons af te vragen: leef ik vanuit het geloof, vertrouwend dat als Hij het wil, ik over de stormachtige zee kan lopen, of kijk ik naar de wind en zink ik weg door mijn redenen, mijn gedachten, mijn twijfels? Petrus kon over het water lopen toen hij op Jezus vertrouwde. Als we ons niet voeden met Christus, kunnen we NIETS doen.
Vandaag ontvangen we met deze woorden een uitnodiging van Jezus zelf om op Hem te vertrouwen, ook al denken we dat Hij ons vraagt om “over het water te lopen”. Als Hij ons dat vraagt, is dat omdat Hij ons zal ondersteunen als we geloof in Hem hebben, Hij zal ons niet alleen laten. We moeten altijd zeker zijn dat Hij achter al het goede staat, of achter alles wat objectief gezien niet goed is. Laten we deze uitnodiging van Jezus aanvaarden en niet naar onszelf kijken (naar onze criteria, onze redenen, ons ik).
Laten we onze zuivere intentie bevestigen door te zeggen: Heer, red mij, zonder U ga ik ten onder.

Toegepast op het getrouwde leven:

Joseph Ignacio: ik heb met onze pupil gesproken en hij zegt me dat hij, na wat zijn vrouw hem heeft aangedaan, wil scheiden. Hij blijft maar zeggen dat dit niet verandert en ook niet zal veranderen.
Mayra: Arme man. Ik begrijp hem zo goed. Hij vecht al heel lang en het is heel menselijk dat hij denkt dat er geen oplossing is. Maar wat de mens niet kan, kan God wel. Wat wij niet kunnen bereiken, kan met Gods genade wel. Kijk naar ons: vandaag zijn we 20 jaar getrouwd en ook wij hebben veel twijfels over elkaar gehad. Voordat we een leven van geloof hadden dat belichaamd werd in onze roeping tot het huwelijk, liet ik me heel gemakkelijk verleiden door de boze en zag ik heel gemakkelijk de splinter in jouw oog op een andere plaats dan de balk die ik in mijn hart moet veranderen. Nu, als ik in moeilijkheden kom en zie hoe de “wind” me met verdenkingen jegens jou teistert, zeg ik tegen de Heer: Red me uit mijn ellende en help me te vertrouwen op Uw plan voor mijn huwelijk. En ik verzeker je dat in de afgelopen jaren, sinds we aan het Project zijn begonnen, ons huwelijk een totale ommekeer heeft gemaakt.
Joseph Ignacio: Je hebt gelijk, Mayra, je hebt me veel inzicht gegeven. Het is waar dat deze echtgenoot zich niet genoeg voedt met de Heer en zich niet genoeg aan Hem overgeeft. Hij is meer bezig met zijn gevoelens en zijn redeneringen, en ziet alleen de wind die hem teistert. Ik moet hem zeggen dat hij meer moet bidden, zodat hij naar zijn vrouw kijkt met de ogen waarmee de Heer naar haar kijkt. Dank je wel, schat, dat je me altijd aan deze waarheden herinnert.
Mayra: En we moeten God heel erg dankbaar zijn voor deze huwelijksverjaardag en voor het licht dat de Heer ons de afgelopen jaren heeft laten zien.

Moeder,

leer mij, net als u, alleen naar God te kijken, zodat ik over elke stormachtige zee kan lopen. Geprezen zij de Heer!

Vakantie zonder kosten. Commentaar voor echtparen: Matteüs 14,13-21.

Geef een reactie
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 14,13-21.
Op dit bericht voer Jezus vandaar in een boot weg naar een eenzame plaats om alleen te zijn. Maar het gerucht hiervan drong tot het volk door en het ging Hem te voet uit hun steden achterna.
Toen hij bij zijn landing dan ook een grote menigte zag, kreeg Hij diep medelijden met hen en Hij genas hun zieken.
Tegen het vallen van de avond kwamen zijn leerlin­gen naar Hem toe en zeiden: ‘Deze plek is eenzaam en het is al laat op de dag. Stuur dus het volk weg om in de dorpen eten te gaan kopen.’
‘Het is niet nodig dat zij weggaan,’ zei Jezus hun, ‘geeft gij hun maar te eten.’
Doch zij antwoord­den: ‘Wij hebben hier niet meer dan vijf broden en twee vissen.’
Waarop Jezus sprak: ‘Brengt die dan hier.’
En hij gaf opdracht dat het volk zich zou neerzetten op het gras. Hij nam de vijf broden en de twee vissen, sloeg de ogen ten hemel, en nadat Hij de zegen had uitgesproken, brak Hij de broden die Hij aan zijn leerlingen gaf en de leerlingen gaven ze weer aan het volk.
Al­len aten tot ze verza­digd waren en aan overgebleven brokken haalde men nog twaalf volle korven op.
Het waren ongeveer vijfduizend mensen die hadden gegeten, vrouwen en kinderen niet meegerekend.

Woord van de Heer

 

Vakantie zonder kosten.

Een menigte die Jezus tegemoet treedt en hun dorpen verlaat zonder na te denken over waar ze zullen slapen of wat ze zullen eten. En bij de ontmoeting liggen ze uiteindelijk in het gras, verzadigd en genezen.

Kunnen jullie je dat voorstellen?

In de hete augustusmaand, liggend in het koele gras, genezen van jullie kwalen en verzadigd (niet volgepropt) van jullie honger … en dat helemaal gratis. Dat is pas vakantie!

Maar let op de kleine lettertjes:

Onzekere bestemming: je kiest niet zelf. Je man/vrouw bepaalt dat. Waar hij/zij is, daar ben jij (en je rust).
Volpension van wat je nodig hebt, niet van wat je wilt. Als jij liever vlees eet en je man/vrouw vis… raad eens wat er op het menu staat.
Optie “Totale overgave” inbegrepen:  je bent de laatste in alles door alle privileges aan je man/vrouw af te staan.
En dan, in september, kom je als herboren terug. Alsof die drie weken zich hebben vermenigvuldigd. Met zin om verder te rusten… niet alleen in het weekend, maar elke dag, in de liefde van Christus die je voedt en geneest… en je uitnodigt om je man te voeden.

 

Toegepast op het getrouwde leven:

(Mirjam en David in de woonkamer. David heeft een notitieboekje en Mirjam heeft haar mobiele telefoon in haar hand)

Mirjam: En, bevestigen we de data? Drie weken, van 5 tot 26. Nu moeten we nog beslissen waar we heen gaan. Ik zou dit jaar graag iets meer georganiseerd willen.

Mirjam: En als we het wat vrijer laten? Een rustige plek, zonder vaste tijden. Alleen jij en ik.

David: Mirjam, je weet dat ik rust vind in duidelijkheid. En bovendien… als we niet plannen, belanden we ergens op een andere plaats, zonder slaapplaats en eten we het eerste het beste dat we tegenkomen.

Mirjam (glimlacht): Nou… en als er niets gebeurt? Als het uiteindelijk niet gaat om de plek, of wat we eten… maar om hoe jij en ik ons voelen?

David (half grappend): Je bent erg diepzinnig vandaag… heb je frisse lucht gehad?

Mirjam (lachend): Misschien. Of misschien krijg ik honger… naar iets anders.

David: Waar?

Mirjam: Om echt bij jou te zijn. Zonder klok. Zonder verwachtingen. Alleen jij en ik, samen. Rustend, niet van de routine, maar van onszelf… van onze eigenaardigheden, onze eisen.

David (laat het notitieboekje langzaam zakken): Oké… Dat stond niet op mijn lijstje. Maar het klinkt… anders.

Mirjam: En als we op een plek komen waar alleen brood met tomaat is… dan delen we dat.

David: En als jij liever naar het strand gaat en ik naar de bergen… wat doen we dan?

Mirjam: Dan zoeken we een rivier.

(Pauze. Ze kijken elkaar aan. Ze glimlachen.)

David (sluit het notitieboekje): Wat als dit de vakantie is die we al jaren nodig hadden?

Mirjam: Zonder foto’s. Zonder agenda. Alleen jij, ik… en God, die echt weet wat we nodig hebben.

David: Zullen we bidden en zien waar het ons brengt?

 

Moeder,

Jij die rustte in je zoon, help mij om in Hem te rusten door mij aan mijn man/vrouw over te geven. Geprezen zij de Heer!

SIDE koesteren. Commentaar voor echtparen: Lucas 12,13-21.

Geef een reactie

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 12,13-21.
In die tijd zei iemand uit het volk tegen Jezus: ‘Meester, zeg aan mijn broer, dat hij de erfenis met mij deelt.’
Maar Jezus antwoordde hem: ‘Man, wie heeft Mij over u beiden tot rechter of bemiddelaar aange­steld?’
En Hij sprak tot hem: ‘Pas op en wacht u voor alle hebzucht! Want geen enkel bezit, al is dit nog zo overvloedig, kan uw leven veilig stellen.’
Hij vertelde hun de volgende gelijkenis: ‘Het land van een rijk man had een grote oogst op geleverd.
Daarom overlegde deze bij zichzelf: Wat moet ik doen? Ik heb geen ruimte om mijn oogst te bergen.
En hij zei: Dit ga ik doen: ik breek mijn schuren af en bouw grotere: daarin zal ik dan heel mijn rijkdom aan koren bergen.
Dan zal ik tot mij zelf zeggen: Man, je hebt een grote rijkdom liggen, voor lange jaren, rust nu uit eet en drink en geniet ervan!
Maar God sprak tot hem: Dwaas! Nog deze nacht komt men je leven van je opeisen;
en al die voorzieningen die je getroffen hebt, voor wie zijn die dan?
Zo gaat het met iemand die schatten vergaart voor zichzelf, maar niet rijk is bij God.’

Woord van de Heer

SIDE koesteren.

Jezus maakt ons in dit evangelie duidelijk dat wanneer Hij ons roept en oordeelt, de schatten van deze wereld die we hebben verzameld ons niets zullen baten. De Heer nodigt ons uit om onze blik te verheffen, want uiteindelijk zullen de enige rijkdommen die ons van nut zullen zijn, de Schatten in de Hemel (SIDE) zijn, die we alleen kunnen verkrijgen door uit onszelf te treden en ons aan anderen te geven, te beginnen met mijn echtgenoot. Wij zijn instrumenten om anderen de goederen die we van God ontvangen mee te delen, maar als we ophouden met geven, houden we ook op met ontvangen, en zelfs wat we denken te hebben, verliezen we.
En ik? Geef ik mijn vrouw alles wat ik van God ontvang, al Zijn Liefde? Geef ik mezelf aan haar, zoals Christus zich aan Zijn Kerk geeft? Want als ik mijn vrouw met Gods Liefde vervul, zal mijn ziel vervuld blijven van de Liefde van Christus, de Bruidegom. Het is het wonder van liefde dat de Heilige Geest in ons teweegbrengt, dat hoe meer we geven, hoe meer we ontvangen.

Terug naar het huwelijksleven:

Susi: Hallo Emilio, weet je wat? Ik heb een nieuwe baan aangeboden gekregen waar ik meer ga verdienen. Ik ben er erg blij mee en ik dacht dat we dan wat meer kunnen sparen en een appeltje voor de dorst kunnen aanleggen en… een paar extraatjes kunnen doen. Wat vind je ervan? Het enige is dat ik af en toe op reis moet, maar je weet dat ik dat leuk vind en in mijn huidige baan heb ik daar geen gelegenheid voor.
Emilio: En wat gaat dat je kosten aan tijd en toewijding?
Susi: Nou, in het begin zal ik wat moeite moeten doen om me in te werken en tijd nodig hebben om me aan te passen… en op vrijdagmiddag moet ik op kantoor zijn.
Emilio: Dat klinkt alsof we minder tijd zullen hebben om samen naar de mis te gaan en om ons aan anderen te wijden. En ik denk dat het ons ook moeilijker zal maken om op sommige dagen het echtpaargebed te doen. Susi, sinds we de bezinning van het Project Echtelijke Liefde hebben gedaan, zijn we gelukkiger dan ooit! We brengen meer tijd samen door, we zijn meer gefocust en hoewel het ons moeite heeft gekost om in praktijk te brengen wat ons is verteld, namelijk dat je een gave pas ontvangt als je die geeft, gaan we vooruit. Nu we elke dag het echtpaargebed doen, gaan we elke maand naar de groepsbijeenkomst en naar de aanbidding voor echtparen in onze parochie, en zijn we begonnen met het geven van bezinningsdagen… Ik zou dat niet willen missen!
Susi: Je hebt gelijk, ik had niet aan die mogelijke gevolgen gedacht. Als je het goed vindt, laten we vanavond in gebed de voor- en nadelen afwegen en onderscheiden of deze verandering echt is wat God voor ons wil.
(En die avond legden ze alles in Gods handen, zagen ze dat ze al genoeg hadden om van te leven, en dat dat beetje extra materiële rijkdom een stap terug zou kunnen betekenen op hun weg naar heiligheid samen naar de hemel.)

Moeder,

Help ons en leid ons, zodat we niet afdwalen van onze weg naar heiligheid, dat onze droom is om schatten in de hemel te verzamelen. Gezegend zijt Gij, Moeder! Geprezen zij onze Heer voor altijd!


Leven in zonde Commentaar voor echtparen: Matteüs 14,1-12.

Geef een reactie

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 14,1-12.

In die tijd begon Jezus’ vermaardheid tot de viervorst Herodes door te dringen,
en hij zei daarom tot zijn hovelin­gen: ‘Dat moet Johannes de Doper zijn; hij is uit de doden opgestaan; vandaar dat die wonderkrachten in hem werken.’
Want omwille van Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, had Herodes Johannes laten grijpen en geboeid in de gevangenis geworpen,
omdat hij tot hem gezegd had: ‘Het is u niet geoorloofd haar als vrouw te hebben.’
Daarom had Herodes hem eigenlijk ter dood willen brengen, waar hij was hiervoor teruggeschrokken omdat het volk hem voor een profeet hield.
Toen de dochter van Herodes echter op de verjaardag van Herodes voor het gezelschap danste, beviel zij hem
zo zeer dat hij een eed zwoer haar alles te zullen geven wat zij zou vragen.
Haar moeder had haar het antwoord inge­scherpt en daarom zei ze: ‘Geef mij, hier nog, op een schotel het hoofd van Johannes de Doper.’
Ofschoon dit de koning aan zijn hart ging wilde hij toch, ook wegens zijn tafelge­noten, zijn eed gestand doen en hij gelastte het te geven.
Hij gaf daarom opdracht Johan­nes in de gevangenis te onthoofden.
Zijn hoofd werd op een schotel binnen­gebracht.
Zijn leerlingen kwamen het lijk halen en begroeven het; daarna gingen zij het aan Jezus melden.

Woord van de Heer

Leven in zonde
 
Vandaag kijken we naar Herodes en Herodias, die een ongeoorloofde relatie hebben en in zonde leven.  We zien hoe deze situatie hen, in plaats van dichter bij elkaar en bij God te brengen, steeds verder in de modder doet wegzakken.  Herodes leeft in angst en is voortdurend bezig met wat anderen van hem denken. Hij vergeet de vreselijke onrechtvaardigheid die hij heeft begaan niet, want als hij over Jezus hoort spreken, denkt hij dat Johannes de Doper is opgestaan. Herodias manipuleert zelfs haar dochter en sleept haar mee om deel te nemen aan de moord op Johannes.  Hoe belangrijk is het om in genade te leven!  Bidden en de sacramenten ontvangen, vooral voor gehuwden: het sacrament van het huwelijk, de eucharistie (het centrum) en de biecht.  Zo zal de Heer ons helpen ons hart te zuiveren en ons de kracht geven om ook anderen te helpen dichter bij Hem te komen.


 
Toegepast op het huwelijksleven
 
Angela: (schreeuwend) Wie heeft de tandpasta weer open laten staan? Echt… het is vermoeiend. Ik ben één die opruimt en vier die het huis overhoop halen, Ramón, jij bent erger dan de kinderen. Ik kan het niet meer! Heer, geef me geduld, want als U me kracht geeft…
(Later tijdens het persoonlijk gebed) Heer, ik heb me weer laten meeslepen door vermoeidheid en heb alleen naar mezelf gekeken.  Ik val steeds weer, ik weet niet wat ik moet doen… wat een pijn, de manier waarop ik tegen mijn man heb gesproken in het bijzijn van onze kinderen. Wat kan ik doen? Ah!  Natuurlijk, mijn blik is vuil, ik ga biechten!  Dank u, Heer
(Die avond tijdens het gezinsgebed)
Angela: Ik wil jullie om vergeving vragen voor de manier waarop ik vanmorgen tegen jullie heb gesproken, vooral tegen papa.  Ik heb erover gebeden en ik heb ook met onze pastoor, don Antonio, gesproken na de biecht.  Ik moet blijven werken aan de manier waarop ik me inzet voor ons gezin.  Ik vraag jullie om me te helpen als jullie zien dat ik moe ben, want dan kost het me het meeste moeite.  Dank u, Heer, voor het schenken van zo’n dierbaar gezin, help ons allen om heiligheid te bereiken.
Ramón: Zo zij het, Ángela.  Dank je voor je voortdurende toewijding aan ons gezin en voor het leren ons te verontschuldigen, je bent een voorbeeld van nederigheid en doorzettingsvermogen.  Heer, ik dank u voor zo’n geweldige vrouw.  Vanaf nu zullen we er meer op letten dat we allemaal onze spullen opruimen, het is belangrijk dat we allemaal meewerken.
 

Moeder,

U bent ons voorbeeld, vandaag zie ik u zich inzetten voor het stille en onopvallende werk om van uw huis een thuis te maken.  Met hoeveel tederheid zou u elke kleine daad van toewijding verrichten bij het koken, opruimen, bedden opmaken… laat ons liefde steken in alles wat we doen, vooral met ons gezin. Glorie en lof aan onze Heer voor altijd!