Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 25,1-13.
In die tijd vertelde Jezus zijn leerlingen deze gelijkenis: Het is met Rijk der hemelen
als met tien meisjes die met hun lampen uittrokken, de bruidegom tegemoet.
Vijf van hen waren dom, de andere vijf verstandig.
Want de domme namen wel hun lampen mee, maar geen olie;
de verstandige echter namen met hun lampen tevens kruiken olie mee.
Toen nu de bruidegom op zich liet wachten, dommelden zij allen in en sliepen.
Maar midden in de nacht klonk er geroep: Daar is de bruidegom! Trekt hem tegemoet!
Meteen waren al de meisjes wakker en maakten hun lampen in orde.
De domme zeiden tegen de verstandige: Geeft ons wat olie, want onze lampen gaan uit.
Maar de verstandige antwoordden: Neen, er mocht eens niet genoeg zijn voor ons en jullie samen. Gaat liever naar de verkopers en haalt wat voor jezelf.
Maar terwijl zij onderweg waren om te gaan kopen kwam de bruidegom,
en die klaar stonden, traden met hem binnen om bruiloft te vieren; en de deur ging op slot.
Later kwamen ook de andere meisjes en zeiden: Heer, heer, doe open!
Maar hij antwoorde: Voorwaar, Ik zeg u: Ik ken u niet.
Weest dus waakzaam, want gij kent dag noch uur.
Als er één ding duidelijk is, dan is het wel dat we noch de dag, noch het uur kennen. Dit moet ons ertoe aanzetten om altijd in gedachten te houden dat ons hart voorbereid moet zijn voor wanneer de Bruidegom met hoofdletters komt.
En die voorbereiding begint nu, vandaag, op dit moment, door de zuivering en het proces van bekering van het hart. Deze zuivering bestaat uit het leveren van inspanningen in onze dagelijkse handelingen (daden van overgave en aanvaarding) en het beroep doen op de genade van God, door middel van gebed en de sacramenten, want Hij is het die dit doet.
Echtgenoten, laten we ons sacrament van het huwelijk aangaan met daden van overgave en aanvaarding, zodat we voorbereid zijn op de Bruidegom met hoofdletters.
Terug naar het huwelijksleven:
Carmen: Hallo Lartaun, ik ben thuis!
Lartaun: Hallo Carmen!
Carmen: Luister, ik zat in de auto te denken dat we misschien een paar dagen naar het strand zouden kunnen gaan, de kinderen en wij, want het is al een tijdje geleden dat we met z’n vieren rustig samen zijn geweest.
Lartaun denkt na en antwoordt: Pfff… naar het strand? Je weet toch dat ik dat niet leuk vind en dat het verschrikkelijk heet is! Nee, nee, ga maar alleen met de kinderen, we zien elkaar over vier dagen toch weer.
Een paar uur later komt Lartaun terug van de mis:
Lartaun: Schat, sorry dat ik je voorstel heb afgewezen, ik heb gewoon geen zin om naar het strand te gaan. Maar het is waar dat het een goed moment is om samen te zijn, dat hebben we al lang niet meer gedaan en bovendien kijk je er erg naar uit.
Carmen: O! Dank je wel, Lartaun! Ik waardeer het enorm, ik weet dat je je erg inspant en dat je je enorm inzet voor mij en mijn familie. Misschien kunnen we afwisselend naar het strand en het zwembad gaan, zodat je het niet zo warm hebt. Weet je wat? Ik heb gemerkt dat sinds we naar de eucharistie gaan, de Heer grote dingen in onze harten doet.
Moeder,
neem ons bij de hand en leer ons ons hart voor te bereiden voor wanneer het moment daar is. Geprezen zij de Heer!
