Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 6, 1-6
Toen het sabbat was, begon Hij te onderrichten in de synagoge. De talrijke toehoorders vroegen verbaasd:
‘Waar heeft Hij dat vandaan? En wat is dat voor een wijsheid die Hem geschonken is? En wat zijn dat voor wonderen, die zijn handen verrichten?
Is dat niet de timmerman, de zoon van Maria en de broeder van Jakobus en Jozef en Judas
en Simon? En wonen zijn zusters niet hier bij ons?’ En zij namen aanstoot aan Hem.
Maar Jezus sprak tot hen: ‘Een profeet wordt overal geeerd behalve in zijn eigen stad, bij zijn verwanten en in zijn eigen kring.’
Hij kon daar geen enkel wonder doen, behalve dat Hij een klein aantal zieken genas die Hij de handen oplegde.
Hij stond verwonderd over hun ongeloof.
Jezus ging rond door de dorpen in de omtrek, waar Hij onderricht gaf.
Als we ons verstand te veel gebruiken, hebben we Christus misschien recht onder onze neus en nemen we aanstoot aan Hem. Gebruik ons verstand, ja, maar we moeten niet alles begrijpen, anders missen we de wonderen van de Heer. Hij is bovennatuurlijk en ontsnapt aan ons begrip aan alle kanten, dus laten we openstaan voor het mysterie en God God laten zijn.
Toegepast op het getrouwde leven:
Michel: Je zegt dat ik je niet begrijp en ik probeer je te begrijpen. Ik weet niet wat ik anders moet doen.
Asun: Nou, ik weet niet hoe ik je moet uitleggen wat ik doormaak zodat je het kunt begrijpen, dus het is beter om er niet meer over na te denken en onze blik samen op God te richten. Dit is een mysterie voor mij, maar als God wil dat ik dit onbegrip leef, dan wil ik het ook leven.
Michel: Ik dank God voor je geloof en ik blijf hem om licht vragen om je hart beter te kunnen duiden. Maar als Hij het mij niet wil geven, dan wil ik het ook niet, ook al heeft het negatieve gevolgen voor mij.
Asun: Prijs de Heer.
Moeder,
U wilt dit, ik wil het ook. Prijs de Heer, op Hem vertrouwen wij.