Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Johannes 1, 1-18

In die tijd zag Toen Jezus te Betlehem in Juda geboren was ten tijde van ko­ning Herodes, kwamen er te Jeruza­lem Wijzen uit het oosten
en vroegen: ‘Waar is de pasgebo­ren Koning der Joden? Want wij hebben zijn ster in het oosten gezien en zijn gekomen om Hem onze hulde te bren­gen.’
Toen koning Herodes dit hoorde, werd hij verontrust en heel Jeruzalem met hem.
Hij riep alle hogepriesters en schriftgeleerden van het volk bijeen en legde hun de vraag voor, waar Christus moest geboren worden.
Zij antwoor­den hem: ‘Te Betlehem in Juda. Zo immers staat er geschre­ven bij de profeet:
En gij, Betlehem, landstreek van Juda, gij zijt volstrekt niet de ge­ringste onder de leiders van Juda, 
want uit u zal een leidsman te voor­schijn treden, die herder zal zijn over mijn volk Israël.’
Toen ontbood Herodes in het geheim de Wijzen en vroeg hun nauwkeu­rig naar de tijd waarop de ster versche­nen was.
Daarop zond hij hen naar Betlehem met de opdracht: ‘Gaat een zorgvuldig onderzoek instellen naar dat Kind 
en wanneer gij het gevonden hebt, bericht het mij dan, opdat ook ik het hulde kan gaan brengen.’
Na de koning aange­hoord te hebben vertrokken zij. En zie, de ster die zij in het oosten gezien hadden, 
ging voor hen uit totdat zij boven de plaats waar het Kind zich bevond stil bleef staan.
Op het zien van de ster wer­den zij vervuld van overgrote vreu­gde.
Zij gingen het huis bin­nen, zagen er het Kind met zijn moeder Maria en op hun knieen neer vallend 
betuigden zij het hun hulde. Zij haalden hun schatten te voor­schijn en boden het geschen­ken aan: goud, wierook en mirre.
En in een droom van Godswege gewaar­schuwd niet meer naar Herodes terug te keren, vertrokken zij langs een andere weg naar hun land.

Woord van de Heer.

Maar echt heel veel!

Er kunnen situaties in het leven zijn die me ongemakkelijk maken en ik kan erover klagen, maar dat is volkomen oneerlijk. Vandaag en nu ga ik me realiseren hoe het voor Jezus is om van alle eeuwigheid bij de Vader in de hemel te zijn en dan plotseling de hemel te verlaten om in de wereld te komen om een leven op aarde te leiden als een schepsel, of moet ik zeggen een worm, een zondaar (dat is wat we zonder Hem zijn). Kan iemand meer van iemand houden? Kan iemand meer van iemand houden?
Ik kan me voorstellen wat een brute sprong het moet zijn om van ons leven naar het hemelse leven te gaan, want ik wil me niet voorstellen hoe het is om andersom te gaan. Je moet heel, heel, heel veel liefhebben. Maar echt heel veel, om die sprong te wagen.

Toegepast op het getrouwde leven:

Carmen: Vandaag heb ik aan mezelf opgebiecht hoe vaak per dag ik onrechtvaardig ben tegenover God.
Jaime: Onrechtvaardig waarom?
Carmen: Voor elke keer dat ik geklaagd heb. Het is oneerlijk voor mij om te klagen als de Heer zoveel van me houdt en Hij niet klaagt over wat Hij voor me heeft moeten doen.
Jaime: Je hebt gelijk, wij hoeven het minst te lijden om voor onze zonden te betalen. Ik denk dat we Hem voortdurend moeten danken en loven.
Carmen: Dat klopt. Dat is wat ik moest opbiechten.
Jaime: Dat zal ik onthouden voor mijn volgende biecht.

Moeder,

Uw geest verheugt zich in God. Mogen wij hetzelfde doen. Prijs de Heer die zoveel van ons houdt.