Dagelijks archief: 18 november, 2024

Gezamenlijke Passie. Commentaar voor huwelijken: Lucas 18, 35-43

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 18, 35-43

Toen Jezus eens Jericho naderde, zat er langs de weg een blinde te bedelen.
Hij hoorde veel volk voorbijtrekken en vroeg wat er te doen was.
Men vertelde hem dat Jezus de Nazoreeer voorbijging.
Nu begon hij te roepen: ‘Jezus, Zoon van David, heb medelij­den met mij!’
Die voorop liepen snauwden hem toe te zwijgen; maar hij riep nog veel harder: ‘Zoon van David, heb medelijden met mij!’
Jezus bleef staan en gebood dat hij bij Hem gebracht zou worden. Toen de blinde naderbij gekomen was, vroeg Jezus hem:
‘Wat wilt ge dat Ik voor u doe?’ Hij antwoord­de: ‘Heer, maak dat ik zien kan!’
Jezus sprak tot hem: ‘Word ziende! Uw geloof heeft u genezen.’
En terstond kon hij zien en volgde Hem, terwijl hij God verheerlijkte. Toen heel het volk dat zag, bracht het eer aan God.

Woord van de Heer.

Gezamenlijke Passie.

De Heer oproepen tot mededogen is Hem oproepen om te delen in hetzelfde lijden als ik, zodat Hij mij kan begrijpen en genezen. Zo werd Christus uit puur mededogen één van velen, zodat Hij kon leren mens te zijn en door met ons te lijden ons kon genezen.
Ik leer van Hem, wat de manier is om mijn echtgenoot te genezen. Eerst voel ik wat hij voelt in een gezamenlijke passie, zodat ik vanuit zijn diepe ervaring mezelf kan geven voor zijn verlossing.

Toegepast op het getrouwde leven:

Martha: Ik realiseer me, Ignatius, dat ik je niet goed heb geholpen in je zwakheden, omdat ik je raad heb gegeven van bovenaf, met een gevoel van superioriteit, en het me aan mededogen heeft ontbroken.
Ignatius: Ik begrijp het niet, Martha, waarom is het nodig om met mededogen te helpen?
Marta: Omdat Christus het zo doet. Eerst komt hij om te leven en met ons te ontdekken wat een menselijk hart is. Hij leeft onze verleidingen, ons lijden, onze angsten. En dan geeft Hij zichzelf en zegt tot de Vader: “Vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen”. Net als ik zou ik eerst jouw lijden met jou moeten ondergaan en uit begrip mezelf betrekken in jouw verlossing.
Ignatius: Wat geweldig, Martha. Wat een diepte. Het lijkt me heel krachtig dat de Heer je verlicht heeft. Natuurlijk is dit de weg. Dank je wel. Ik had het ook nodig.

Moeder,

Ik wil in Uw Onbevlekt Hart zijn om te voelen wat U voelt als U naar mijn echtgenoot kijkt. Dank U, gezegende Moeder.