Wie is mijn naaste?
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Lucas 10, 25-37

In die tijd trad een wetgeleer­de naar voren om Jezus op de proef te stellen. 
Hij zei: ‘Meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwer­ven?’
Hij sprak tot hem: ‘Wat staat er geschreven in de Wet? Wat leest ge daar?’
Hij gaf ten antwoord: ‘Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart en geheel uw ziel, met al uw krachten en geheel uw verstand; en uw naaste gelijk uzelf.’
Jezus zei: ‘Uw antwoord is juist, doe dat en ge zult leven.’
Maar omdat hij zijn vraag wilde verantwoor­den, sprak hij tot Jezus: ‘En wie is dan mijn naaste?’
Nu nam Jezus weer het woord en zei: ‘Eens viel iemand, die op weg was van Jeruzalem naar Jericho, in de handen van rovers. Ze plunderden en mishandelden hem en toen ze aftrokken, lieten ze hem half dood liggen.
Bij toeval kwam er juist een priester langs die weg; hij zag hem wel, maar liep in een boog om hem heen.
Zo deed ook een leviet; hij kwam daar langs, zag hem, maar liep in een boog om hem heen.
Toen kwam een Samaritaan die op reis was, bij hem; hij zag hem en kreeg medelijden;
hij trad op hem toe, goot olie en wijn op zijn wonden en verbond ze; daarna tilde hij hem op zijn eigen rijdier, bracht hem naar een herberg en zorgde voor hem.
De volgende morgen haalde hij twee denarien te voorschijn, gaf ze aan de waard en zei: Zorg goed voor hem, en wat ge meer mocht besteden, zal ik u bij mijn terugkomst vergoede.
Wie van deze drie lijkt u de naaste van de man die in handen van de rovers gevallen is?’
Hij antwoordde: ‘Die hem barmhartigheid betoond heeft.’ En Jezus sprak: ‘Ga dan en doet gij evenzo.’

Woord van de Heer.

Echtelijke genade.

Barmhartigheid eindigt wanneer je echtgenoot geen noden meer heeft. Zolang hij verslagen is door het leven, door verleidingen, heeft hij me nodig. En wat moet ik hem geven? Advies? Nee. Ik moet hem alles geven wat hem helpt om er weer bovenop te komen. Misschien genegenheid, misschien een woord van bemoediging, of misschien mezelf aanbieden aan de Heer voor haar.

Toegepast op het getrouwde leven:

Johan: Vandaag werd mijn vrouw nerveus wakker omdat ze zegt dat er dingen zijn die niet goed gaan tussen ons. Ik probeerde haar te bemoedigen, maar ik zag dat dit niet de manier was. Ik maakte ontbijt voor haar klaar en deed het huishouden, maar dat kalmeerde haar niet. Heer, ik bied mezelf aan voor haar. Geef haar rust en geef mij haar nervositeit. Ik zal proberen te erkennen wat ze zegt, ook al zie of begrijp ik het niet. Eens kijken of dat haar helpt.

Moeder,

Toon ons de weg van barmhartige Liefde tussen echtgenoten. Dank U, gezegende Moeder.

Wat God derhalve heeft verbonden, mag een mens niet scheiden
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 10, 2-16

In die tijd kwamen er Farizeeën die Jezus vroegen: 
‘Staat het een man vrij zijn vrouw te verstoten?’ 
Daarmee wilden zij Hem op de proef stellen.
Hij ant­woordde hun met een wedervraag: ‘Wat heeft Mozes u voorgeschreven?’
Zij zeiden: ‘Mozes heeft toegestaan een scheidings­brief op te stellen en haar weg te zenden.’
Doch Jezus ant­woordde hun: ‘Om de hardheid van uw hart 
heeft hij die bepaling voor u neerge­schreven.
Maar in het begin, bij de schepping, heeft God hen als man en vrouw gemaakt.
Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten
om zich te binden aan zijn vrouw en deze twee zullen een vlees worden. 
Zo zijn zij dus niet langer twee, een vlees als zij geworden zijn.
Wat God derhalve heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’
Thuis ondervroegen de leerlingen Hem nogmaals daarover.
Hij sprak tot hen: ‘Wie zijn vrouw wegzendt en een ander huwt, 
maakt zich tegenover haar schuldig aan echtbreuk.
En wanneer zij haar man wegzendt en een ander huwt, begaat zij echtbreuk.’
De mensen brachten kinderen bij Hem met de bedoeling dat Hij ze zou aanraken. 
Maar bars wezen de leerlingen ze af.
Toen Jezus dat zag, zei Hij verontwaardigd: ‘Laat die kinderen toch bij Mij komen 
en houdt ze niet tegen. Want aan hen die zijn zoals zij behoort het Koninkrijk Gods.
Voorwaar, Ik zeg u: wie het Koninkrijk Gods niet aanneemt als een kind, 
zal er zeker niet binnengaan.’
Daarop omarmde Hij ze en zegende hen, terwijl Hij hun de handen oplegde.

Woord van de Heer.

Nog steeds dezelfde “ik”.

Nee, dat ben ik niet! We zijn niet langer twee. We weten dit omdat Jezus het ons vertelt. Dit is onbetwistbaar, er is geen ruimte voor alternatieve interpretaties. We zijn al één, één vlees omdat we verenigd zijn op Gods manier, die onverbrekelijk is voor de mensheid.
Vandaag willen we benadrukken dat we één zijn! Leven we als één? Ervaren we elkaar als deel van hetzelfde “ik” door liefde? Dit is hoe we moeten leven, dit is hoe God het heeft ingesteld en dit is hoe we uit het hart van Christus zijn gekomen door ons Sacrament.

Tooegepast op het getrouwde leven:

Richard: Welke gevolgen denk je dat het feit dat God ons één heeft gemaakt op ons heeft?
Marta: Ik denk dat het in de eerste plaats voorkomt dat we tegen elkaar ingaan. Alle gevoelens van tegenstelling moeten onmiddellijk worden uitgesloten. Dat is niet mogelijk. We moeten ook allebei dezelfde gevoelens hebben als Jezus, samen Gods wil zoeken, samen vrucht dragen voor het heil van zielen en de grotere glorie van God. De noodzaak om elkaar te verdedigen tegen de listen van de duivel. Ik weet het niet, zoveel dingen…
Richard: Ik denk dat we moeten bidden en van harte dit besef van één zijn moeten aangaan. We vragen het aan de Heer.

Moeder,

U die de Heilige Drie-eenheid al beschouwt en die de ervaring van eenheid met hen hebt, leer ons één te zijn, door Jezus Christus, onze Heer. Amen.