Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 1,1-4.4,14-21.

Reeds velen hebben getracht de gebeurtenissen te verhalen die onder ons hebben plaats gevonden
aan de hand van de gegevens, welke ons werden overgeleverd door mensen
die van het begin af aan ooggetuigen waren en in dienst van het woord zijn getreden.
Vandaar, edele Teofilus, dat ook ik besloot ‑ na van meet af aan
alles nauwkeurig te hebben onderzocht ‑ voor u een ordelijk verslag te schrijven,
met de bedoeling u te doen zien, hoe betrouwbaar de leer is waarin gij onderwezen zijt.
In de kracht van de Geest keerde Jezus terug naar Galilea en men sprak over Hem in heel de streek.
Hij trad nu op als leraar in hun synagogen en werd algemeen geprezen.
Zo kwam Hij ook in Nazaret, waar Hij was grootge­bracht, ging volgens zijn gewoonte
op de sabbatdag naar de synagoge en stond op om voor te lezen.
Ze reikten Hem de boekrol van de profeet Jesaja aan. Hij opende de rol
en vond de plaats waar geschreven stond:
De geest des Heren is over mij gekomen, omdat Hij mij gezalfd heeft.
Hij heeft mij gezonden om aan armen de Blijde Boodschap te brengen,
aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken, en aan blinden, dat zij zullen zien;
om verdrukten te laten gaan in vrijheid,
om een genade­jaar af te kondigen van de Heer.
Daarop rolde Hij het boek dicht, gaf het terug aan de dienaar en ging zitten.
In de synagoge waren aller ogen gespannen op hem gevestigd.
Toen begon Hij hen toe te spreken: ‘Het Schriftwoord
dat gij zojuist gehoord hebt, is thans in vervulling gegaan.’

Woord van de Heer

Visie in 3D

Johannes Paulus II zegt dat verlossing een kracht is waardoor we ons daadwerkelijk geroepen moeten voelen. Moet ik me vandaag bevrijd voelen uit mijn gevangenschap, uit mijn blindheid, uit mijn verdrukkingen? Omdat ik vandaag al in het jaar van de genade van de Heer ben.
Die genade is al in mijn hart gezaaid. Iets anders is dat dit zaad een proces is dat zijn eigen tijd nodig heeft en zijn eigen fasen waar ik doorheen moet. Maar de verlossing is gekomen en ik moet me er daadwerkelijk door geroepen voelen.

Toegepast op het getrouwde leven:

Marina: Ik begrijp niet waarom je het niet zo ziet als ik. Als Gods wil één is, waarom zien jij en ik het dan niet op dezelfde manier?
Lorenzo: Nou, omdat we elk een ander, complementair perspectief hebben, omdat de één een hand is en de ander een oog, maar onze twee perspectieven zijn belangrijk om alles in “3D” te zien, om het zo maar te zeggen.
Marina: Juist, dus ook al hebben we niet dezelfde functie, we kunnen allebei één zijn?
Lorenzo: Eén lichaam. Dat is wat Paulus zegt in 1 Kor 12:12-30.
Marina: Prijs de Heer.

Moeder,

Moge er geen verdeeldheid tussen ons zijn omdat we verschillende visies op dingen hebben, en nog minder als we op missie gaan. Prijs de Heer in wie jij en ik één lichaam vormen.