“De Mensenzoon heeft geen plaats om zijn hoofd neer te leggen.” Wat een krachtige woorden, Heer, wat een droefheid!
En hoe vaak ben ik bij het lezen van dit evangelie blijven hangen bij andere zinnen, zoals “laat de doden hun doden begraven”. Waarom blijf ik daar hangen? Omdat ik naar mezelf kijk, omdat ik de neiging heb om de dingen vanuit mijn perspectief te bekijken en te denken dat dat juist is. Wat een blindheid, Heer! Nu zie ik dat U die zinnen zegt om me te waarschuwen dat ik voorzichtig moet zijn, dat ik niet met één voet in de wereld en met de andere bij U moet staan, want dan ben ik in de wereld en niet bij U. En ik, Heer, wil bij U zijn. U bent zo goed, U bent één en al Liefde! Ik durf U te vragen om Uw Hoofd op mij te laten rusten. Ik wil het mijne op Uw Hart laten rusten, zoals Sint-Johannes. Ik wil alleen Uw Wil doen. Ik weet dat U dan naar mij zult glimlachen. En ik wil U laten glimlachen, ik wil mijn steentje bijdragen om U te troosten. Dat betekent dat ik mezelf zal moeten laten sterven, en dat doet pijn. Maar Heer, alles voor U. Er is niets beters. Daar begint de hemel, daar begint de verlossing en het Geluk met hoofdletters. Duizendmaal dank, Heer.

Toegepast op het huwelijksleven:

Elena: Ik ben uitgeput, wat een periode hebben we achter de rug! Ik wist niet dat we tot zoveel in staat waren.
Óscar: Ja, maar ik ben heel blij. Het is geweldig om te zien hoe zoveel huwelijken hun enthousiasme terugkrijgen, de Heer ontdekken en hun gezin veranderen. Ik herinner me nog hoe ik je zoveel tegenwerkte om het te doen. Ik vond het zo logisch om te denken dat je overdreef, dat het niet nodig was om elke dag te bidden, dat we niet zoveel etentjes hoefden op te geven… En nu begrijp ik het. Mijn hart lag in de wereld en dat hield me gevangen. En verblind. Ik zag alleen mezelf en had geen idee.
Elena: Ja, ik vond het in het begin ook moeilijk. Totdat ik me volledig stortte op gebed en sacramenten en probeerde dat tot mijn leven te maken. Ik herinner me dat ik dat deed omdat ik zag hoe de echtparen waren die ons erover vertelden. Ik wilde hun vreugde en hun blik hebben.
Óscar: Nou, dat is je zeker gelukt! Als je eens had gezien hoe enthousiast je was toen je met de pupillen sprak.
Elena: De Heer is gewoon geweldig. Het is ongelooflijk wat Hij in ons leven doet als we Hem dat toestaan. Ik vind het heerlijk om je te horen praten over God, over liefde, over toewijding…
Óscar: Haha! Wie had dat gedacht! Het is geweldig! Laten we nog meer geven, want we hebben nog een lange weg te gaan. Wat hou ik toch van je!
Elena: Ik nog meer van jou!

Moeder,

Help me alstublieft om mezelf volledig te geven. Om voluit te gaan met gebed en sacramenten, vorming en het in praktijk brengen. Jullie hebben zoveel voor ons in petto als we jullie volgen! Geprezen zij uw Zoon!