Op weg naar het banket. Commentaar voor huwelijk :Matteüs 22, 1-14

EVANGELIE 

Roep zovelen als u ontmoet op tot het bruiloftsmaal

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Matteüs 22, 1-14

In die tijd nam Jezus het woord en sprak tot de hogepriester en de oudsten van het volk in  gelijkenissen. Hij zei:

‘Het Rijk der hemelen gelijkt op een koning die een bruiloftsfeest gaf voor zijn zoon.

Hij stuurde zijn dienaars uit om allen te roepen die hij tot de bruiloft had uitgenodigd, maar zij wilden niet komen.

Daarop zond hij andere dienaars met de opdracht: Zegt aan de genodig­den: Zie ik heb mijn maaltijd klaar, mijn ossen en het gemeste vee zijn geslacht; alles staat gereed. Komt dus naar de bruiloft.

Maar zonder er zich om te bekommeren, gingen zij weg, de een naar zijn akker, de ander naar zijn zaken.

De overigen grepen zijn dienaars vast, mishan­delden en doodden hen.

Nu ontstak de koning in toorn, stuurde zijn troepen en liet de moordenaars ombren­gen en hun stad in brand steken.

Toen sprak hij tot zijn dienaars: Het bruiloftsmaal staat klaar, maar de genodigden waren het niet waard.

Gaat dus naar de drukke ver­keerswegen en nodigt wie ge er maar vindt tot de bruiloft.

Zijn dienaars gingen naar de wegen en brachten allen mee die zij er aantroffen, slechten zowel als goeden, en de brui­loftszaal liep vol met gasten.

Toen de koning binnen­kwam om de aanlig­genden te bezoeken, merkte hij daar iemand op die niet voor een bruiloft gekleed was.

En hij sprak tot hem: Vriend, hoe zijt gij hier binnengeko­men zonder bruilofts­kleed? Maar de man bleef het antwoord schuldig.

Toen sprak de koning tot de bedienden: Bindt hem aan handen en voeten en werpt hem buiten in de duisternis. Daar zal geween zijn en tandengeknars.

Velen zijn geroepen maar weinigen uitverko­ren.’

Woord van de Heer.


Op weg naar het banket.

De verloving van de Zoon van God heeft al plaatsgevonden en jij en ik zijn uitgenodigd voor het bruiloftsmaal dat aan de hemelse tafel gevierd zal worden. Gaan we mee?

Heer, om daar te komen moet ik eerst dezelfde weg volgen als U, totdat ik mezelf helemaal aan mijn bruid kan geven. Ik zou andere wegen kunnen kiezen, andere manieren om het huwelijk te beleven, maar ik zou nooit bij Uw grote banket aankomen, omdat ik niet voorbereid zou zijn om aanwezig te zijn gekleed in het juiste gewaad: echtelijke liefde.

Geland in het getrouwde leven:

Frans: Soms heb ik het gevoel dat God constant over me waakt. Er gebeuren dingen met me die geen toeval kunnen zijn, het lijkt alsof Hij tot me spreekt in gebeurtenissen… of in het Evangelie.

Rachel: En wat doe je eraan?

Frans: Ik weet niet wat ik moet doen.

Rachel: Je moet het uitzoeken, de Heer roept je tot iets groots.

Frans: Wat moet ik eraan doen?

Rachel: Laten we samen dicht bij Hem komen, laten we ons aan Hem toewijden, laten we ons leven in Zijn handen leggen, laten we alles accepteren als komend van Hem….

(Frans verzette zich, maar deed het uiteindelijk toch)

Frans: Nu begrijp ik alles. Ik was dood in het leven en door mijn ziel te voeden heb ik de schoonheid van onze roeping, van mijn leven ontdekt. Nu vind ik betekenis in bijna alles wat er gebeurt.

Rachel: De Heer stelt nooit teleur. En je moet betere dingen zien…

Moeder,

Ik begrijp de pijn van Uw Hart, wanneer U voor ons een onuitputtelijk banket hebt bereid en wij ons niet inspannen om gehoor te geven aan de oproep van de Heer tot heiligheid, uit luiheid of vanwege duizend excuses die we kunnen bedenken. We weten dat God groot is en dat ons iets groots te wachten staat. We willen het niet missen. Prijs de Heer. Amen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *