Woord van de Heer.

Met je onkruid.

 Door iets te willen corrigeren en veranderen wat me niet bevalt in een ander, kan ik hem/haar naar beneden halen of hem/haar pushen zichzelf bloot te geven en zelfs iets ergers in hem/haar naar boven halen. Met zoveel onbarmhartige correctie, waarbij ik alleen maar probeer weg te krijgen wat mij dwars zit. Omgaan met het negatieve in de ander is wat “woelen” wordt genoemd.

In ieder van ons zit tarwe en onkruid, maar het is een kwestie van samenwerken met het Koninkrijk van Liefde, zodat het goede en mooie in mezelf en in anderen kan groeien. Dit is alleen mogelijk als ik het met liefde doe, gericht op het goede, op het koren, zonder naar het onkruid te kijken. Accepteer het met absoluut vertrouwen in de Heer, wetend dat hij ons voorbereidt en dat dit onkruid goed is voor het grotere goed en om te groeien in deugd. Echtgenoten en echtgenotes, laten we standvastig zijn in de pijn die ons eigen onkruid en dat van onze echtgenoot veroorzaakt, wachtend op Gods ingrijpen. Hij zal ingrijpen wanneer Hij vindt dat het moment daar is, het grote moment!

Hier ben ik, Heer, in afwachting van de werking van de Heilige Geest, die me helemaal in Uw Allerheiligste Hart zal trekken, waardoor we voor altijd één zullen zijn in U.

Geland in het getrouwde leven:
 

Carlos: We komen altijd als laatste uit de bus bij alle ontmoetingen, je maakt meer van jezelf dan van de jaloezieën, het is erg saai ….

Ana María: Ze wordt verdrietig en kijkt alleen maar naar Carlos’ woede.

Carlos: (Blijft boos) Je bent een egoïstisch persoon die alleen maar aan zichzelf denkt en aan wat er op een bepaald moment voor jou gebeurt. Je weet dat ik het haat om te wachten op dat eeuwige afscheid. Heb je ooit aan mij gedacht?

Ana María: (keert zich woedend tegen Carlos) Wat bedoel je, ik ga mijn eigen ding doen? Het is oneerlijk van je om dat tegen mij te zeggen, terwijl ik degene ben die altijd wacht om je te bellen om te vragen of je komt, hoe laat je komt… Jij bent de onuitstaanbare egoïst…

(Maar God is genadig en had medelijden met hen. Charles ontdekte dat het probleem niet in Anne zat, maar in hem, die niet in staat was om in die situaties van haar te houden. Hij besloot dat hij zijn hart moest verruimen, ook al deed dat pijn, want dat was de manier om te groeien in liefde, en hij begon eraan te werken met Gods hulp. Hij had er steeds minder last van, totdat hij er geen last meer van had en hij kon genieten van het plezier van zijn vrouw. Dat stelde Anna in staat om te leren groeien in liefde en zij ging daarmee aan de slag in deze en andere omstandigheden en ze waren beiden in staat om elkaar lief te hebben met hun kaf en hun onkruid).

Moeder,

Verander onze harten, Moeder, en geef ons een groter hart om in elke situatie van elkaar te kunnen houden, totdat we God in onze echtgenoot zien. Amen.