Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilig Evangelie volgens Marcus 9, 14-29

Toen Jezus, na de gedaanteverandering op de berg, weer bij de leerlingen kwam, 
zag Hij een grote menigte om hen heen staan, waaronder ook schriftgeleerden die met hen redetwistten.
Zodra al die mensen Hem opmerkten, waren ze verrast en liepen Hem tegemoet om Hem te begroeten.
Hij vroeg hun: ‘Waarom twist ge met hen?’
Een uit de menigte gaf Hem ten antwoord: ‘Meester, ik heb mijn zoon naar U toe gebracht omdat hij in de macht is van een stomme geest.
En waar deze hem overweldigt, werpt hij hem tegen de grond, en de jongen krijgt het schuim op de lippen, 
knarsetandt en wordt helemaal stijf. Nu heb ik uw leerlingen gevraagd hem uit te drijven, maar die hadden er de kracht niet toe.’
Jezus gaf ten antwoord: ‘O ongelovig geslacht, hoe lang moet Ik nog bij u zijn, hoe lang nog u verdragen? Brengt de jongen bij Mij.’
Ze brachten hem naar Hem, maar zodra de geest Hem zag, liet hij de jongen stuipen krijgen;
deze viel neer en rolde over de grond met het schuim op de lippen.
Jezus vroeg aan de vader: ‘Hoe lang heeft hij dit al?’ Deze antwoordde: ‘Vanaf zijn kinderjaren.’
Hij heeft hem ook dikwijls in het vuur en in het water geworpen om hem te doden. Maar als Gij iets kunt doen, heb dan medelijden en help ons.’
Jezus antwoordde hem: ‘Wat dat kunnen betreft: alles kan voor wie gelooft.’
Ogenblikkelijk riep de vader van de jongen uit: ‘Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp!’
Toen Jezus zag dat de mensen te hoop liepen, gebood hij op strenge toon aan de onreine geest: 
‘Stomme en dove geest, Ik gelast je, ga uit hem weg en kom nooit meer in hem terug.’
Onder geschreeuw en hevige stuiptrekkin­gen ging hij uit hem weg; 
de jongen zag eruit als een lijk, zodat de meesten dachten dat hij dood was.
Maar Jezus vatte hem bij de hand richtte hem op; en hij kwam overeind.
Toen Hij thuis gekomen was en zijn leerlingen met Hem alleen waren, vroegen zij: ‘Waarom hebben wij hem niet kunnen uitdrijven?’
Hij antwoordde hun: ‘Dit soort kan door niets anders uitgedreven worden dan door bidden en vasten.’

Woord van de Heer.

In het aangezicht van mysterie.

Er zijn momenten in het leven waarop je je in het aangezicht van een mysterie bevindt. Waarom is dat? Een onbeantwoordbare vraag. Maar waarom moet ik het waarom van Gods plan begrijpen? Misschien omdat ik niet geloof dat Hij van me houdt? Misschien omdat ik niet in Zijn kracht geloof?
Waarom dit? Het goede Antwoord: Wat maakt het uit of ik het begrijp of niet? Mijn Vader heeft deze situatie niet door Zijn vingers laten glippen. Dit is het juiste antwoord. Hij houdt van me, Hij is heel groot en het is niet uit Zijn machtige handen geglipt. Dus… wees kalm. Voel hoe je Moeder je omhelst en in je oor zegt: rustig, rustig….
En zo zal ik deze situatie in geloof beleven: ik geloof Heer, maar mijn gebrek aan geloof helpt.

Toegepast op het getrouwde leven:

Lucia: De Heer roept me naar dit pad. Ik zie het duidelijk.
Paco: (Bidt tot de Heer) Heer, ik zie deze weg niet. Ik zie het helemaal niet. Waarom laat U mij deze situatie doormaken? Ik begrijp niet waarom U ons niet gewoon hebt samengebracht in een echtelijke spiritualiteit die ons in staat stelt om samen ons geloof te beleven. Dus wat is het nut hiervan?
(Een paar dagen later…)
Lucía: Wat vind je van wat ik je laatst vertelde over de weg die de Heer me oproept?
Paco: Het lijkt me dat als je het duidelijk ziet, dat je dan moet gaan. Ik zal je met heel mijn hart proberen te begeleiden.
(En zo sprong deze echtgenoot in de leegte uit liefde voor zijn echtgenote zonder er iets van te begrijpen, met zijn vertrouwen op God).

Moeder,

Wij geloven, maar help ons geloof. Heilig Hart van Jezus, in U vertrouwen wij.