Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 5,1-11.
Hij zag nu twee boten liggen aan de oever van het meer; de vissers waren eruit gegaan en spoelden hun netten.
Hij stapte in een van de boten, die van Simon en vroeg hem een eindje van wal te steken. Hij ging zitten en vanuit de boot vervolgde Hij zijn onderricht aan het volk.
Toen Hij zijn toespraak had geeindigd, zei Hij tot Simon: ‘Vaar nu naar het diepe en gooi uw netten uit voor de vangst.’
Simon antwoordde: ‘Meester, de hele nacht hebben we gezwoegd zonder iets te vangen, maar op uw woord zal ik de netten uitgooien.’
Ze deden het en vingen zulk een massa vissen in hun netten,
dat deze dreigen te scheuren. Daarom wenkten ze hun maats in de andere boot om hen te komen helpen. Toen die gekomen waren, vulden zij de beide boten tot zinkens toe.
Bij het zien daarvan viel Simon Petrus Jezus te voet en zei: ‘Heer, ga van mij weg, want ik ben een zondig mens.’
Ontzetting had zich meester gemaakt van hem en allen die bij hem waren vanwege de vangst die ze gedaan hadden;
en zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeus, die met Simon samenwerkten. Jezus echter sprak tot Simon: ‘Weest niet bevreesd, voortaan zult ge mensen vangen.’
Ze brachten de boten aan land en lieten alles achter om Hem te volgen.
Er zijn momenten waarop Gods logica volgens onze manier van redeneren en denken onbegrijpelijk en zelfs absurd is. Dit is wat Petrus tegen de Heer komt zeggen: Als zij hebben gewerkt tijdens de vistijd en niets hebben gevangen, hoe kunnen zij dan vissen op het uur waar er geen vis is?
Maar Petrus vertrouwt boven alles op Zijn Woord en laat ons zien wat er gebeurt als we op Hem vertrouwen. De Heer is genereus en overvloedig.
Dit is wat wij echtgenoten vinden als we de echtgenoot niet naar onze eigen maatstaven waarderen, maar omarmen als een geschenk van God. Dan voltrekt zich het wonder dat vergelijkbaar is met de vangst van Petrus.
Toegepast op het getrouwde leven:
George: We proberen al een paar jaar om samen te zijn, maar het is niet mogelijk. We zijn totaal onverenigbaar.
Mercedes: Jij, Echtgenoot, komt in de naam van de Heer, ik geloof het gewoon niet. Maar ik ben vastbesloten om te proberen hem te zien tot bloedens toe, als dat nodig is.
(Na een tijdje…)
George: Eindelijk is de droogte tussen ons voorbij. We hebben begrepen dat we ons door elkaar moeten laten beïnvloeden, om te ontdekken wat God ons door elkaar wil geven.
Mercedes: We zijn aan het leren, we overwinnen gehechtheden die ons gevangen hielden, we delen onze intimiteit. We zijn een grote schat voor elkaar geworden. We danken God dat Hij ons de schoonheid van onze roeping heeft laten zien.
Moeder,
We kijken naar elkaar met onze ogen en beoordelen elkaar met valse criteria en natuurlijk is er geen vrucht. Zuiver onze blik en verander ons hart van steen in een hart van vlees. Dank u Moeder!