Woord van de Heer.

Eerst “zijn” dan doen.

Hoe graag we het ook willen, wat we de Heer kunnen geven is niet te vergelijken met wat Hij ons kan geven. Sterker nog, Hij is meer tevreden met het feit dat we het voedsel dat Hij ons geeft, aannemen dan met alles wat we voor Hem kunnen doen. Daarom hebben we deze stelregel: “Zijn om te doen”. In de mate dat we eucharistische echtgenoten “zijn”, kunnen we missionaire echtgenoten zijn en zo dragers van Zijn Woord voor de heiliging van vele echtgenoten die met veel dingen bezig zijn, maar verloren als schapen zonder herder.

Toegepast op het getrouwde leven:

Carlos: Ik heb zoveel te doen, ik heb geen tijd om te bidden en als ik bid, word ik erg afgeleid door wat ik nog moet doen.

Mercedes: Je hebt geen tijd voor God en je hebt ook geen tijd voor mij. Dat gebeurt er als we ons bezighouden met de dingen van de wereld, die ijdelheid der ijdelheden zijn. Uiteindelijk maakt hoogmoed zich van ons meester omdat we denken dat we onmisbaar zijn, maar de realiteit is dat als we sterven de wereld doorgaat alsof er niets gebeurd is.

Carlos: Ik begrijp wat je zegt en ik denk dat je gelijk hebt, maar hoe stop ik deze wervelwind van een leven dat ik leid?

Mercedes: Je werk is belangrijk, maar ik stel voor dat je voor jezelf een tijdschema opstelt en dat je daar onbuigzaam in bent, want de rest van de tijd heb je nodig voor het enige wat je nodig hebt. Zo noemt de Heer die tijd met Hem en met mij: het enige wat nodig is.

Moeder,

We ervaren steeds meer dat de Heer het enige is wat nodig is. Al het andere zal volgen. Alle lof voor de Heer die zich zonder maat aan ons geeft.