Een ander verhaal. Commentaar voor echtparen: Johannes 5, 17-30

Evangelie van de dag

Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Johannes 5, 17-30

In die tijd verdedigde Jezus zich tegen de Joden met de woorden: ‘Mijn Vader is tot op de dag van vandaag voortdu­rend aan het werk, en ook Ik houd niet op met werken.’
Om die reden waren de Joden er nog meer op uit om Hem te doden. Hij tastte immers niet slechts de sabbat aan, maar Hij noemde zelfs God zijn eigen Vader en maakte daardoor zichzelf aan God gelijk.
Hierop nam Jezus opnieuw het woord en sprak: ‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: de Zoon kan niets uit zichzelf, maar alleen datgene wat Hij de Vader ziet doen. En alles wat Deze doet, doet de Zoon insgelijks.
De Vader toch heeft de Zoon lief en laat Hem alles zien wat Hij doet. Nog grotere werken dan deze zal Hij Hem tonen, zodat gij verbaasd zult staan.
Want zoals de Vader de doden opwekt en levend maakt, zo maakt ook de Zoon levend wie Hij wil.
De Vader oordeelt niemand, maar heeft het oordeel geheel en al in handen van de Zoon gelegd,
opdat allen de Zoon zouden eren zoals zij de Vader eren. Wie de Zoon niet eert, eert evenmin de Vader die Hem zond.
Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: wie luistert naar mijn woord en gelooft in Hem die Mij zond, heeft eeuwig leven en is aan geen oordeel onderworpen, hij is immers reeds uit die dood naar het leven overgegaan.
Voorwaar, voorwaar, ik zeg u: er zal een uur komen, ja het is er al, waarop de doden de stem van Gods Zoon zullen horen en die haar horen, zullen leven.
Zoals de Vader leven heeft in zichzelf, zo gaf Hij ook aan de Zoon leven in zichzelf te hebben.
Hij heeft Hem macht gegeven om oordeel te vellen; Hij is immers de Mensenzoon.
Verwondert u niet hierover: er zal een uur komen, waarop allen die in de graven zijn, zijn stem zullen horen.
Dan zullen zij die het goede deden, er uit te voorschijn komen tot de opstanding ten leven, maar die het kwade deden tot de opstanding ten oordeel.
Ik kan niets uit Mijzelf: Ik oordeel naar wat Ik hoor en mijn oordeel is rechtvaardig, omdat Ik niet mijn eigen wil zoek, maar de wil van Hem die Mij zond.
Woord van de Heer.

Een ander verhaal.
De gemeenschapsrelatie van de echtgenoten is een beeld van de gemeenschapsrelatie van de Heilige Drie-eenheid. Daarom hebben we zoveel te leren van dit evangelie: de Vader laat de Zoon alles zien wat hij doet, omdat hij van hem houdt. De Zoon doet alles wat de Vader hem laat zien, en de Vader laat het oordeel in handen van de Zoon, maar de Zoon oordeelt naar het oordeel dat hij van de Vader hoort. Want de Zoon doet niets uit zichzelf.
Natuurlijk zijn er hier handelingen die niet overeenkomen met de echtgenoten, zoals oordelen, maar er zijn houdingen van vertrouwen, van onderwerping en, kortom, van gemeenschap tussen de Vader en de Zoon, waar we veel van kunnen leren.
Toegepast op het getrouwde leven:

Carmen: Onze notaris moest ons erg waarschuwen toen we de verlening van volledige gemeenschap van goederen tussen ons beiden ondertekenden.
Miguel: Nou, het is zijn plicht, dat we ons ervan bewust worden dat we onszelf in elkaars handen leggen in alle aardse aspecten. Wat hij niet weet is dat we dat ook in het spirituele hebben gedaan, voor zover we de mogelijkheid hebben om dat te doen.
Carmen: Zoals afgelopen zaterdag toen ze tegen me zeiden: omdat we zien dat jij degene bent die de beslissingen neemt, vragen we het jou.
Miguel: En wat heb je ze verteld?
Carmen: Dat hoewel het zo lijkt omdat ik een besluitvaardiger karakter heb, ik geen enkele beslissing neem zonder met jou te bidden, omdat we allebei Gods wil zoeken en we elkaar vertrouwen.
Miguel: Helemaal. Ik weet tenslotte niet waarom mensen verbaasd zijn als we één zijn. Als getrouwde stellen zich bewust zouden zijn van deze eenheid, zou het een ander verhaal zijn.

Moeder,

We zijn voor elkaar en we willen in elkaar zijn. Doe in onze harten wat U moet doen om het zo te maken. Amen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *