Evangelie van de dag.
Lezing uit het heilige Evangelie volgens Lucas
De Heer antwoordde: ‘Als ge een geloof had als een mosterdzaadje, zoudt ge tot die moerbeiboom zeggen:
Maak uw wortels los uit de grond en plant u in de zee, en hij zou u gehoorzamen.
Wie van u zal tot de knecht die hij in dienst heeft als ploeger of veehoeder bij diens thuiskomst van het land zeggen: Kom meteen aan tafel en tast toe?
Zal hij niet eerder zeggen: Maak mijn maaltijd klaar, omgord je en bedien mij terwijl ik eet en drink; daarna kun je zelf eten en drinken?
Moet hij die knecht soms dankbaar zijn, omdat hij heeft uitgevoerd wat hem is opgedragen?
Zo is het ook met u: wanneer ge alles hebt gedaan wat u opgedragen werd, zegt dan:
Wij zijn onnutte knechten; wij hebben alleen maar onze plicht gedaan.’
Vaak zien we onszelf als de auteurs van de werken die God door ons doet. De Heer stelt ons in dit evangelie in werkelijkheid voor als “nutteloze dienaren” die zonder Hem niets zouden kunnen doen. Maar Hij wil ook op ons rekenen. In het huwelijk kunnen we ook een superieure houding aannemen ten opzichte van onze echtgenoot, door de gaven die God ons heeft gegeven bijna als wapens te gebruiken tegen onze echtgenoot, waardoor een verdeeldheid ontstaat die soms eindigt in een breuk van het huwelijk. Wat hebben we dat ons niet is gegeven? Laten we kijken naar de Heer, die zich tot ons verlaagt om ons met Zich mee te nemen, en laten we hetzelfde doen met onze echtgenoot.
Toegepast op het huwelijksleven:
Ana: Hallo Miguel! Hoe gaat het vandaag?
Miguel: Heel goed, Ana. Schiet een beetje op, we hebben catechese en we hebben weinig tijd.
Ana: Ja. Daar wilde ik het juist met je over hebben…
Miguel: Je ziet er heel ernstig uit, wat is er gebeurd?
Ana: Niets ergs, maak je geen zorgen, maar vanmorgen was ik een tijdje in de kapel, en gisteren, na de bijeenkomst met de herders, die spraken over hoe we de catechese moeten beleven, realiseerde ik me dat we het niet goed doen.
Miguel: Nou, kijk, ik heb iets soortgelijks meegemaakt. We hebben altijd haast, zoals vandaag; soms zien we ze de dag ervoor en leven we ze niet na, en met het echtpaargebed gebeurt hetzelfde, hoe vaak verwaarlozen we dat niet.
Ana: Ja. Hoewel het waar is dat we veel veranderd zijn in de manier waarop we naar elkaar kijken en met elkaar omgaan, denk ik dat we ze goed moeten gaan beleven. Als we al veranderingen hebben gezien door weinig te doen, stel je dan eens voor als we er helemaal voor gaan.
Miguel: Ja, dat vind ik een goed idee; tot nu toe zijn we voor een 5 gegaan, nu moeten we voor een 10 gaan.
Ana: Altijd met de hulp van de Heer, vergeet niet dat wij nutteloze dienaren zijn.
Miguel: Dat is zeker! Laten we met onze herders gaan praten en kijken hoe zij ons kunnen helpen.
Moeder,
U wijst ons altijd met uw nederigheid de weg naar uw Zoon. Laat ons niet los, zodat we niet afdwalen en zodat we op een dag samen vol vreugde kunnen zingen over de wonderen die de Heer in ons heeft gedaan. Glorie aan God!
