Christelijke echtgenoot? Er is één ding dat je mist. Commentaar voor huwelijken: Marcus 10, 17-30

Verkoop wat je hebt en volg mij.
Een lezing uit het Heilige Evangelie volgens Marcus 10, 17-30

In die tijd toen Jezus zich op weg begaf, kwam er iemand aanlopen die zich voor Hem op de knieën wierp 
en vroeg: ‘Goede Meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwer­ven?’
Jezus ant­woordde: ‘Waarom noemt ge Mij goed? Niemand is goed dan God alleen.
Ge kent de geboden: Gij zult niet doden, gij zult geen echtbreuk plegen, gij zult niet stelen, 
gij zult niet vals getuigen, gij zult niemand te kort doen, eer uw vader en uw moeder.’
Hij gaf Hem ten antwoord: ‘Dat alles heb ik onder­houden van mijn jeugd af.’
Toen keek Jezus hem liefdevol aan en sprak: ‘Een ding ontbreekt u: 
ga verkopen wat ge bezit en geef het aan de armen, 
daarmee zult ge een schat bezitten in de hemel. En kom dan terug om Mij te volgen.’
Dit woord ontstel­de hem en ontdaan ging hij heen, omdat hij vele goederen bezat.
Toen liet Jezus zijn blik gaan over zijn leerlingen en zei tot hen: ‘Hoe moeilijk is het 
voor degenen die geld hebben het Koninkrijk Gods binnen te gaan!’
De leerlingen stonden verbaasd over wat Hij zei. Daarom herhaalde Jezus: 
‘Kinderen, wat is het moeilijk het Koninkrijk Gods binnen te gaan.
Voor een kameel is het gemakkelijker door het oog van een naald te gaan, 
dan voor een rijke in het Koninkrijk Gods te komen.’
Toen waren ze nog meer verbijsterd en ze zeiden tot elkaar: ‘Wie kan dan nog gered worden?’
Jezus keek hen aan en zei: ‘Dit ligt niet in de macht der mensen, 
maar wel in die van God: want voor God is alles mogelijk.
Toen nam Petrus het woord en zei: ‘Zie, wij hebben alles prijsgege­ven om U te volgen.’
Jezus antwoord­de: Voorwaar, Ik zeg u: er is niemand die huis, broers, zusters, moeder, 
vader, kinderen of akkers om Mij en om de Blijde Bood­schap heeft prijsgegeven,
of hij ontvangt nu, in deze tijd, het honderdvoudig aan huizen, broers, zusters, moeders, 
kinderen en akkers, zij het ook gepaard met vervolgingen, en in de toekomstige wereld het eeuwige leven.

Woord van de Heer.

Christelijke echtgenoot? Er is één ding dat je mist.

We worden getroffen door authenticiteit. Iemand die authentiek is, boeit ons. Authentieke liefde is waar we naar verlangen. Authenticiteit vereist totaliteit en liefde tussen echtgenoten vereist totale zelfgave. Je kunt niet voor 90% liefhebben, anders zal de echtgenoot wanhopig op zoek gaan naar die ontbrekende 10%.
De rijke jongeman was geen authentieke christen, het ontbrak hem aan één ding: het opgeven van zijn rijkdom. Wat weerhoudt mij ervan om een authentieke christelijke echtgenoot te zijn? Wat weerhoudt mij ervan om mezelf totaal te geven in mijn huwelijk? De woorden van de Heer klinken altijd in onze oren: “één ding ontbreekt je”. Is het mijn trots? Zeker, want trots is de bron van al het andere kwaad in het huwelijk. Ik geef mezelf niet weg omdat ik iets van mezelf wil beschermen, alsof het van mij is.

Toegepast op het getrouwde leven:

Ramon: Wil je met me bidden over wat ons ervan weerhoudt om ons helemaal aan elkaar te geven?
Laura: Oké. Ik denk dat we niet genoeg geloof hebben.
Ramón: Maar ook, concreet, dat ik te laat kom van mijn werk en als ik thuiskom, ben je al te moe om samen te bidden.
Laura: Eens kijken wat ik denk…. Ik veroordeel je vaak omdat ik denk dat je me niet begrijpt.
Ramón: Of ik zie je als te afhankelijk van je moeder.
Laura: Ik heb ook vaak het gevoel dat je niet in staat bent om de slechte dingen die ik je heb aangedaan te vergeten.
Ramón: En ik kan er niet tegen als je me dingen niet vertelt.
Laura: Ik heb ook het gevoel dat je heel gewelddadig bent en dat je heel harde dingen tegen me zegt.
Ramón: Hoe dan ook. Dat we niet in staat zijn om lief te hebben in elk van deze situaties, omdat we “één ding missen” om christelijke echtgenoten te zijn.
Laura: Ja, echtgenoten die liefhebben zoals Christus in Zijn lijdensweg ondanks het feit dat Zijn vrouw geen geloof had, Hem niet goed behandelde, Zijn zelfgave niet erkende? Wel, wij doen hetzelfde.

Moeder,

Ons “ik” is nog steeds veeleisend, nog steeds egocentrisch, nog steeds niet in staat om zich helemaal verkeerd te geven, nog steeds de liefde van de ander aan het “berekenen”. We hebben nog niet geleerd dat het huwelijk een roeping is als antwoord op de immense Liefde van God. Leer ons liefhebben, Moeder. Amen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *